Morgunblaðið - 19.06.1977, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 19. JÚNl 1977
V4tf>
MORödK/-
KAFFINU
Mr
—
£2.
' (Mt “ í
fe' " '
^Su
GRANI göslari
Hérna er svolftið prfvather-
bergí ef þér óskið að vera í
einrútni með peningaveskið?
Ábætinn kem ég ekki með fyrr
en þér hafið borðað spfnatið
Ifka.
Hafið þér ekkert hugmynda-
flug? Þetta er hvftrefur í stór-
hrfð
Um seiði í Elliðaánum
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Það er óvenjulegt að spila
trompsamning með sex tromp
samtals á báðum höndum. Sér-
staklega þegar þau skiptast þrjú
og þrjú. Þetta skeði þó í tví-
menningskeppni hjá Bridgefélagi
Reykjavíkur í vetur. Og reyndist
vel.
Norður gaf, allir utan hættu.
Norður
S. 986
H. ÁK
T. K7432
L. D73
Austur
S. 1043
H. 10854
T. Á105
L. K84
Vestur
S. G752
H. DG9
T. 986
L. G65
piB
74/0 COSPER
Suður
S. ÁKD
H. 7632
T. DG
L. Á1092
Spilararnir sögðu þannig:
Þau eru bara í síðastaleik!
„Kæri Velvakandi
Fyrir nokkru kom fram í blaða-
skrifum, að fisksjúkdómur hefði
gert vart við sig í klak- og/eða
eldisstöðinni við Elliðaár, en þær
hafa um alllangt árabil verið
reknar af Stangaveiðifélagi
Reykjavfkur.
Fyrir nokkrum árum var gerð-
ur samningur milli Rafmagns-
veitu Reykjavíkur og Stangaveiði-
félagsins um sölu félagsins á seið-
um til sleppinga í Elliðaárnar og
vatnasvæði þeirra. Kvað samn-
ingurinn á um, að Rafmagnsveit-
an keypti af félaginu árlega
500.000 kviðpokaseiði, sem sleppt
skyldi í vatnasvæðið á hverju
vori. Auk þess mun nokkru af
stærri seiðum hafa verið sleppt í
vatnasvæðið reglulega. Mér er
ekki kunnugt um annað en að
samningur þessi sé enn í fullu
gildi.
Frá því var skýrt nýverið, að
framkvæmdastjóri Stangaveiði-
félagsins hefði aðspurður ekki
viljað kannast við, að um sjúkdóm
væri að ræða í stöðvum þeim, er
félagið rekur; þetta væri þó ekki
nýtt fyrirbæri, þvf að 1968 varð að
drepa mikið magn seiða í eldis-
stöðinni og sótlhreinsa hana alla.
Kjarni málsins er þessi; Var
seiðum sleppt í vatnasvæði Elliða-
ánna á þessu vori? Hafi svo verið,
var þá:
1) sleppt kviðpokaseiðum úr klak-
stöðinni; og þá hve mörgum? Var
um sjúkdóm að ræða f klakstöð-
inni?
2) Var seiðum úr eldisstöðinni
sleppt í vatnasvæðið; og þá hve
mörgum? Var um sjúkdóm í eldis-
stöðinni að ræða?
Eins og fyrr segir hefur kvið-
pokaseiðum (og öðrum seiðum)
verið sleppt í vatnasvæði ánna
mörg undanfarin ár, meðal ann-
ars með þeim árangri, að laxa-
göngur hafa aukizt svo að i þessar
tiltölulega litlu ár hafa gengið allt
að 8000 laxar árlega. Þessum
árangri og framtið stofnsins í án-
um má ekki stefna í hættu — hafi
það þá ekki þegar verið gert.
Vonandi getur þú, Velvakandi
góður, kannað, hvernig þessum
málum er komið. SVRF og RR
(auk annarra aðila) ættu að geta
upplýst málið.
Þá er þess að geta, að seiðum úr
eldisstöðinni við Elliðaárnar
hefur árlega verið sleppt í önnur
, vatnasvæði, meðal annars Lagar-
fljót og Breiðdalsá.
Þvf miður er ekki annað að sjá
af því, sem fram hefur komið um
fisksjúkdóma í eldisstöðvum hér
á landi að undanförnu, en fjár-
hagssjónarmið ráði einum of
miklu um afstöðu einstakra aðila
til málsmeðferðar allrar i slfkum
tilvikum, en hver sá, sem rekur
klak- eða eldisstöð, má jafnan
vera við þvi búinn, að sjúkdómar
komi upp, og þá áhættu verður
viðkomandi að vera viðbúinn að
taka á sig, þótt um verulega fjár-
muni kunni að vera að tefla; en
það má að sjálfsögðu ekki koma
fyrir að reynt sé að leyna því, ef
sjúkdómar koma upp, eða grunur
leikur á, að þeir hafi komið upp.
Áhugamaður um Elliðaárnar".
Þessum fyrirspurnum bréfrit-
ara er hér með komið á framfæri
við viðkomandi aðila og þeim er
að sjálfsögðu heimilt að birta hér
svör sín þegar þess verður óskað.
Yestur Norður Austur Suður
pass 1 T pass 2 S
pass 3 S pass 3 (i
4S allir pass.
Einkennilegar sagnir — furðu-
legur lokasamningur. Suöur hlýt-
ur að hafa mismælt sig þegar
hann sagði tvo spaða en norður á
auðvitað að segja pass við þrem
gröndum enda var það lokasamn-
ingurinn á öllum hinum borð-
unum.
Vestur spilaði út hjartadrottn-
ingu. Sagnhafi tók á ás og kóng,
spilaði síðan lágum tígli og fékk á
gosann. Hjarta trompað og tígli
aftur spilað en austur tók á ásinn.
Hann spílaði hjarta en þá var
vestur sleginn blindu.
Hann trompaði með gosanum
og spilaði í laufgosa. Þá var vörn-
in búin að vera. Suður lagði
drottninguna á gosann, drap
kónginn og tók síðan trompin. Ell-
efu slagir og skemmtilegur topp-
ur.
Á hinum borðunum spilaói vest-
ur út hjartadrottningu og þá var
ekki hægt að fá nema tíu slagi í
grandi.
Tíu slagi má alltaf fá í spaða-
samningi nema tromp komi út í
upphafi. Og lesendur ættu að at-
huga það sjálfir.
ÞAÐ VERÐUR EKKI FENGIÐ, SEM FARIÐ ER
39
— Mér þykir það leitt.
— Þú vildir bara sleppa
sjálfur, það og ekkert annað
hefur vakað fyrir þér.
— Nei.
— Þú hefur hugsað með þér
að þú gætir velt þessu öllu yfir
á mig. Ekki vissi ég að þú værir
SVONA rotinn.
— Ekkert f jölskyldurifrildi
hér, sagði Frede hrosandi.
— Heyrðu Kessel, láttu
Peter fá dálftið af peningum.
Svo ferð þú og kaupir mat og
ieggur hann inn í bflinn. Á
meðan ert þú gfsl minn. Peter
finnst vfst þessi gfsl heldur Ift-
ils virði, en hann er þó faðir
þinn. Og með hans virðingu fyr-
ir Iffinu held ég þetta blessist
allt.
Kessel rétti honum nokkra
þúsundkrónaseðla.
— Þú gengur dálftið langt f
grfninu Frede, sagði Peter og
settist makindalega niður f
stól. — Nú hefurðu komizt að
þvf hvers lags aumingi faðir
minn er og hefur sagt honum
til syndanna. Getum við ekki
látið þar við sitja.
— Gerðu eins og ég segi þér.
— Gerðu eins og hann segir,
Peter, hvæsti Kessel.
Peter fann ekki til hræðslu.
Þetta var of óraunverulegt til
að hann gæti skynjað slfkt.
Þarna stóð Frede sem hann
hafði þekkt f mörg ár og hafði
verið vinur hans. Og nú þóttist
hann ætla að skjóta.
— Komst þú eitthvað nærri
hflnum sem var sprengdur f
loft upp? spurði hann.
— Það var hressiieg spreng-
ing, finnst þér ekki?
— Þú veizt að maður sem
gekk framhjá beið bana.
— Rg veit það.
— Hefuróu ekkert meira að
segja?
— Jú. Flýttu þér af stað.
Peter fann svitann spretta út
á sér. Honum fannst Frede
grunsamlega rólegur. Frede
var fölur og kannski þreyttur,
en það var ekkert tryllingslegt
f fari hans og framkomu.
— Hvað ætlarðu að gera sfð-
an? spurði hann.
— Sfðan hvað?
— Þegar þú hefur fengið
matvælin?
— Þá átt þú að keyra mig á
vissan stað og faðir þinn er gfsl.
Ef hann hringir til lögreglunn-
ar kemur það þér f koll.
— Og hvað svo?
— Þegar þú hefur keyrt mig
á ákvörðunarstað?
— Já. Þvf að ég get hringt til
lögreglunnar og sagt hvar ég
skildi við þig.
— Myndirðu gera það?
— Gæti ég neitað. Er ekki
ólöglegt að liggja á upplýsing-
um í slfkum tilfellum.
— Þú getur gefið rangar og
villandi upplýsingar svo að ég
fái ráðrúm til að komast undan.
—» Alténd mundi lögreglan
hafa fljótlega hendur í hári
þfnu.
— Það er þá mitt mál.
— Pabbi heyrir að þú hvetur
mig til að gefa rangar upplýs-
ingar. Ileldurðu að hann þegi?
— Nei. En ég held að hvorug-
ur ykkar segi lögreglunni nokk-
Framhaldssaga eftir Bernt
Vestre.
Jóhanna Kristjónsdóttir
urn skapaðan hlut. Það er bezt
fyrir ykkur háða. Þá verður
þetta alit f lagi. Annars gæti
eitthvað farið að gerast.
— Mér finnst þetta enn svo
óraunverulegt, sagði Peter. —
Mér finnst einhvern veginn að
á hverri stundu farir þú að
skellihlæja og segir að þetta
hafi verið grín allt saman.
— Þú skalt reyna að ítta þig
á þvf sem allra fyrst að þetta er
alvara, Peter.
— Þá ertu dálftið galinn.
Frede yppti öxlum. Það var
engan trylling á bonum að sjá,
engin óeðlileg tortryggni, ekk-
ert rugl.
— Hvað hefurðu gert af þér?
— Vertu ekkert að hafa
óhyggjur af þvf, Peter. Það er
ekki hollt fyrir þig að vita það.
Þú skildir það ckki. Þú hefur
alltaf verið svo einföld sál. Þú
átt að vera innan um borgara-
stéttina, þart áttu heima.
Hvernig gcngur annars f hjóna-
handínu?
Peter féll ekki yfirlætis-
tónninn f orðum hans.
— Við erum skilin.
— Já. mér skildist það. Eg