Morgunblaðið - 05.10.1977, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 5. OKTOBER 1977
11
izt, en auk þess hefur frú Kristín
aftur og aftur reynzt telja sér
skylt að sjá fyrir fæði smærri og
stærri hópum manna, sem sendir
hafa verið til starfa í þjóðgarðin-
um og til umbóta á húsakosti hins
söguvígða og virta seturs, þar sem
ráðherrar og aðrir háttsettir
valdamenn rikisins dvelja sér til
hressingar og tignir erlendir
gestir oftlega gista. Alltaf hefur
þetta reynt mikið á orku, starf-
hæfni og ennfremur háttvísi frú
Kristínar, en það, sem hún orkaði
i sambandi við hátíðina miklu
1974, má óhætt segja að verið hafi
langt fram yfir það, sem ætla
mætti, að nokkur ein manneskja
gæti á sig lagt.
Hvorugt þeirra frú Kristinar og
séra Eiríks hefði fengið þvi áork-
að, sem raun ber vitni, ef samlíf
þeirra væri ekki mótað af gagn-
kvæmri ást og virðingu. Og nú
kem ég loks að atriði, sem sýnir
þetta gleggra en flest annað:
Hægt er aö geta spr þess til, að
svo sem launakjör séra Eiríks
hafa verið, hafi ekki alltaf verið
Framhald á bls. 30.
frú Kristínar og hefur oft beinlín-
is valdið okkur áhyggjum. Það er
sá starfsvilji hennar og sú starfs-
orka, sem láta sér ekki segjast
meðan heil eru höfuð, hjarta og
handleggir, þó að sex áratuga
þrotlaust starf hafi valdið líkams-
meinum, sem mundu nægja til að
búa flestum öðrum konum varan-
legan sess í hægu sæti og að
minnsta kosti öðru hvoru langvar-
andi vist í sjúkrahúsum.
Ég hef þegar getið barnahóps-
ins og minnzt á kröfuharða liknar-
lund frú Kristínar, og ekki má
gleyma umsvifum hennar sakir
rausnar og risnu. En á Núpi kom
fleira til. Þegar á reyndi, var hún
skólastarfi bónda sins ómetanleg-
ur styrkur, beint og óbeint, og
mörgum granna þótti gott til
hennar að leita. En allt, sem jók á
heimilisannir hennar vestra er þó
tiltölulega smávægilegt á við þrot-
lausar annir hennar á Þingvöll-
um. Þar hefur risnan stórum auk-
Húsfreyjan áÞing-
völlum sextug í dag
Meðan ég átti heim á ísafirði,
bjuggu á Gemlufalli í Dýrafirði
hjónin Ágústa Guðmundsdóttir
frá Brekku í Þingeyrarhreppi og
Jón Ólafsson frá Hólum í sömu
sveit. Þau áttu fjórar dætur og
einn son, og þó að þau hefðu alltaf
frekar lítið bú, tóku þau til fóst-
urs sér óskyldan dreng, Skúla,
sem nú hefur lengi búið á Gemlu-
falli. Hjá þeim Agústu og Jóni var
allt til dauðadags móðir hans
Kristín. Hún var ljósa mín og mik-
ill vinur móður minnar, og kynnt-
ist ég fjölskyldunni á Gemlufalli
sakir þess, að móðir mín hafði
tekið af mér það loforð að koma
þar við og heilsa upp á gömlu
konuna. Það var mér kær skylda.
Kristín var kona bráðgáfuð og
prýðilega hagmælt en auk þess
brá einlæg góðvild og guðstrú
ljóma yfir ásýnd hennar. Og hið
með afbrigðum snyrtilega heim-
ili, alúð og greind hjónanna og
hinn glaði og glæsilegi barnahóp-
ur varð mér eftirminnileg sönnun
þess, að það er annað en auður og
margvísleg lífsþægindi, sem er
skilyrði fyrir lífsláni.
Árin liðu, og svo frétti ég þá, að
Kristín, elzta dóttirin á Gemlu-
falli, væri orðin eiginkona hins
unga og rómaða gáfumanns, Ei-
ríks Eiríkssonar, prests og skóla-
stjóra á Núpi og formanns Ung-
mennasambands íslands. Sá er
ekki lánlaus, hugsaði ég með mér.
Svo var það veturinn 1942—‘43,
að ég dvaldi vikutíma á Núpi að
beiðni séra Eiríks, flutti fyrir-
lestra i Héraðsskólanum og las
upp úr íslenzkum bókmenntum.
Þá var haldin kvöldskemmtun á
Mýrum. Þangað fór ég, og þar
heyrði ég frú Kristínu flytja er-
indi. Ég hafði þegar séð að hún
var myndar húsfreyja og góð móð-
ir, og ennfremur hafði ég komizt
að raun um, að hún væri slfkum
gáfum gædd, að hún kafnaði siður
en svo undir nafni. En erindi
hennar var svo vel samið að efni
og orðfæri og flutt af slíkum auð-
sæilega eðlislægum glæsileik, að
ekki aðeins hún, heldur og sá
maður, sem forsjónin hafði trúað
fyrir henni, óx í mínum augum.
En brátt kom þar, að leiðir
skildi um árabil með mér og þeim
hjónum, en sumarið 1951 heim-
sótti séra Eiríkur okkur Unni í
Lindarbrekku í Kópavogi og bauð
okkur og Þór, syni okkar, að vera
hjá þeim frú Kristínu næstu jól
og fram yfir nýár. Þágum við það
boð með þökkum, og síðar vorum
við svo á heimili þeirra þrem
sinnum frá einum og allt upp i
þrjá mánuði, seinast veturinn
1957—‘58. Þór var og við nám
einn vetur i Héraðsskólanum á
Núpi og var þar fermdur um vor-
ið. Hann varð siðan sem 19 ára
stúdent kennari i Núpsskóla, sið-
asta veturinn sem séra Eiríkur
var þar skólastjóri.
Á þessum árum gafst okkur
hjónum kostur á að kynnast frú
Kristinu mjög náið, og kynni okk-
ar af henni hafa árlega verið
endurnýjuð síðan hún árið 1960
varð húsfreyja á Þingvöllum. Og
með okkur og þeim séra Eiriki
hefur tekizt trúnaðarvinátta, sem
ekki mun rofna meðan okkur er
líf léð.
Ég tel mér vera óhætt að segja,
að ég sé kunnur að allmikilli
mannþekkingu, og i skjóli hennar
skáka ég, þá er ég ætlast til þess,
að það, sem hér fer á eftir verði
talið sannleikanum samkvæmt,
þó að nokkuó djúpt sé tekið í
árinni.
Ég hef hér að framan minnzt á
gáfur frú Kristínar, en þar má þó
vissulega við bæta. Hún er ein-
staklega glögg á gerð manna,
gædd næmri kimnigáfu og glögg-
um skilningi jafnt á brestum
fólks sem kostum, og hefur þetta
eflt þá riku líknarlund, sem henni
er eðlislæg — og aftur og aftur
hefur komið fram í slikri fórnfýsi
gagnvart henni vandalausum ein-
staklingum, að það hefur bakað
henni óþægindi og stórum aukið
erfiði, enda hafa hin beinu
skyldustörf sannarlega verið slik,
að þau ein mundu hafa reynzt
flestum konum um megn. Þau
séra Eiríkur hafa eignazt ellefu
börn, og af þeim eru tiu á lífi,
fimm synir og fimm dætur, og
vissulega sér hvorugt þeirra
hjóna eftir því, að svo hefur til
tekizt, enda hafa þau — og þá
einkum móðirin, lagt frábæra
alúð við uppeldi þeirra og veitt
þeim vökula umhyggju, sem hef-
ur fylgt þeim lengra en úr garði
heimatúna, enda öll börnin þann-
ig gerð og mönnuð, að þau meta
þetta að verðleikum. Svo er þá að
víkja að því nánar, sem okkur
Unni hefur undrað mest i gerð
FraktieiÓin liggnr
um Luxemborg
Frá framleiðendum í mið- og suður evrópu
liggurfraktleiðin
um Luxemborg hingað heim.
Þaðan og þangað er daglegt þotuflug.
Láttu okkur beina vörunni þinni á rétta leið.
Síminn er 84822. Biddu um fraktsölumann.
VyctfMG LOFTLEIDlfí
mSLAJxDS
HOoosifrakt