Morgunblaðið - 23.11.1977, Blaðsíða 19

5*£$**8SC
— Indira sek
Framhald af bls. 14.
sú staðreynd reitir mann ekki til r;eiði
má hann hundur heita
Þá var innanríkisráðherrann að
því spurður hvort rétt væri að Desai
forsætisráðherra hefði viljað koma í
veg fyrir handtöku Indiru Gandhi á
þeirri forsendu, að ekki væru til næg
sönnunaxgögn, svaraði Singh „Nei,
það er alls ekki rétt Morari Desai sá
handtökuskipanina og undirritaði
hana ”
Newsweek spurði innanríkisráð-
herrann næst Þið segið að auðæfi
Indiru Gandhi séu falin i tveimur
erlendum sendiráðum, einu hér i
Delhi, sendiráðinu í Máritaniu og í
Sviss Getið þið sannað það?
,,Já,” svaraði Singh „Ég hef það
frá áreiðanlegum upplýsingaraðila
minum að siðastliðin tvö ár, hafi
Indira Gandhi safnað miklum auði
og hvert hefur það fé farið? Við
getum kannski ekki fullsannað
þetta, en samt sem áður vita allir að
þetta er staðreynd Hún hefur á
glæpsamlegan hátt haft mikið fé út
úr fólki úr ýmsum stéttum, iðnrek-
endum, kaupsýslumönnum og öðru
ríku fólki
— Hversu margar ákærur hafið
þið á hendur Indiru Gandhi?
„Ég hef ekki tölu á þeim En ég
get sagt það með sanni að þann
tíma sem Indira Gandhi var við völd
rann allt siðferði út i sandinn og
stærsti glæpur hennar gagnvart ind-
versku þjóðinni var sá að hún hrifs-
aði heiðarleik og siðferði frá henni,
svo og öll góð fordæmi Ég segi
þessi orð með mikilli sorg í hjarta "
— Ný skáldsaga
Framhald af bls. 2
ónáða mig annars slagið og þegar
ég hafði lokið við Vorkalda jörð
1951 byrjaði ég að skrifa bók um
þessa gömlu persónu mína; Pál
Jónsson blaðamann. Ég var þá
strax ráðinn í því að skrifa að
minnsta kosti tvær bækur um Pál
og hans fólk, en það fer margt
öðru vísi en ætlað er, því þegar ég
hafði lokið við Gangvirkið og fór
að huga að framhaldinu, þá fór
svo að ég gat ekki sinnt þvi nema í
hjáverkum. Ég skrifaði svona
kafla og kafla og 1960 var ég ekki
kominn lengra en það að vera
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 23. NÓVEMBER 1977
19
búinn með þriðjung þessarar bók-
ar. Ég lagði þetta efni þá á hilluna
og snerti ekki við þvi aftur fyrr
en tólf árum síðar, þegar ég var
búinn með söguna af hreiðrinu.
Hins vegar má ef til vill segja
að leynt og ljóst séu Sendibréf
séra Böðvars og Hreiðriö angar út
frá þessu verki, að minnsta kosti
bregður þar fyrir sumum persön-
um þess. En siðustu þrjú árin
hafa svo farið i það að ganga frá
þessari sögu og það má vel vera að
ég skrifi þriðju bókina um Pál
Jónsson blaðamann".
A fundinum kom fram, að inn-
an skamms er bök Ólafs Jóhanns
Litbrigði jarðarinnar væhtanleg á
dönsku og i undirbúningi eru út-
gáfur á næsta ári á Hreiðrinu,
Sendibréfum séra Böðvars og Lit-
brigðum jaðarinnar á ensku,
þýzku, sænsku, norsku og dönsku.
Skáldsagan Seiður og hélog er
340 blaðsiður. Setningu, prentun
og bókband annaðist Prentsmiðj-
an Hólar h.f.
— Vélaflprófun
Framhald af bls. 2
7, 9 og 11 höguðu sér, þegar búið
væri að tengja þær allar saman.“
Hola 7 er veik, en stöðug. Hola 9
sterk og stöðug og hola 11 er sterk
en óstöðug,” sagði Einar. „En fari
allt saman vel ættum við að geta
hafið rafmagnsframleiðslu um
áramótin.“
— Ungur maður
Framhald af bls. 32.
áfengisdrykkju, og var allt
þetta fólk flutt í fangageymsl-
ur lögreglunnar.
1 gær var fólk þetta yfir-
heyrt svo og kunningi hins
látna. Að sögn Njarðar Snæ-
hólms yfirlögregluþjóns virð-
ist ljóst að mennirnir hafa ver-
ið í einhvers konar pillukapp-
áti og virðist svo sem þeir hafi
innbyrt bæði róandi og örv-
andi töflur í miklum mæli, auk
áfengis. Maðurinn sem lézt var
27 ára gamall og kunningi
hans er á svipuðum aldri.
— LIÚ
Framhald af bls. 2
ráð fyrir að helzta unræðuefni
fundarins snúist að þessu sinni
um fiskstofnana við landið og
hagnýtingu þeirra.
Áætlað er að 100 fulltrúar út-
vegsmanna sæki fundinn í
Grindavík og munu aðkomumenn,
aðrir en þeir sem búa á Reykja-
vikursvæðinu, búa i verbúðum
Þorbjarnar h.f. og Fiskaness h.f.
Ferð verður frá skrifstofu
L.I.U. kl. 10.30 í dag, fyrir þá
fulltrúa er þess óska.
— Fækkaði
Framhald af bls. 13
84.493 eða 38,25% af ibúatölu
landsmanna og hafði fækkað úr
84,856 á árinu 1975, þegar ibúar
Reykjavikur voru 38,74% lands-
manna Á sama ári fjölgaði ibúum á
landmu um 1 185 eða 0,68% í
Reykjavík voru 2291 konur umfram
karla
Á árinu 1976 fluttust brott frá
Reykjavík 1006 manns umfram þá
aðfluttu, en fleiri hafa fluttst brott en
komið síðan á árinu 1973 Hafa flestir
flutzt til útlanda eða út á land. en 730
flutt i Kópavog, 163 á Seltjarnarnes,
218 i Garðabæ, 302 til Hafnarfjarðar,
204 í Mosfellssveit Aftur á móti komu
til Reykjavíkur 563 úr Kópavogi. 292
utan af landi, 141 frá útlöndum. 56
frá Hafnarfirði 43 úr Garðahreppi. 28
úr Mosfellssveit og 11 af Seltjarnar-
nesi
— Minning
Framhald af bls. 23
Lundi, sem var þá nýútkomið.
Það var i fyrsta sinn, sem ég sá þá
bók. Virti hann hana fyrir sér um
stund og sagði síðan: „Þessa bók
lízt mér vel á,“ og keypti hana
þegar. Varð hann ekki fyrir von-
brigðum, eftir þvi sem honum
sagðist siðar frá, þegar fundum
bar saman.
Þegar ég siðsumars 1948 á
skólanefndarfundi sagði lausu
skólastjórastarfi mínu, varð hann
fyrst hugsi dálitla stund, en síðan
varð honum að orði eitthvað á
þessa leið: „Þina ákvörðun skil ég
vel, þó að hún kunni að koma
öðrum á óvart. Þú ert skáld og
þarfnast tónstunda til skáld-
skaparins, enn fremur tækifæra
til að víkka sjóndeildarhring þinn
og endurlífga andann, sem starf
þitt og staða hér veitir ekkert tóm
til,“ sagði Jón án frekara rök-
stuðnings, og hafði ég þó ekki
gefið út nema eina ljóðabók,
þegar þetta var. Enginn annar
fyrr né siðar fyrir utan Guðmund
Hagalin, sem ég kynntist á
árunum 1944—48, hefur sýnt mér
þennan skilning. Öllum öðrum
fannst fjarstæða af mér að láta af
skólastjórn eftir svo stuttan og
slysalítinn starfstíma. En ástríðan
til að krota freistaði min. Ég átti
kost á öðru starfi, sem fylgdi
fjögurra mánaða sumarleyfi til
ritstarfa, þótt lægra væri launað.
Á Reykjanesi hafði ég ekkert tóm
til þeirra nema á næturnar. Hvað
var þá annað að gera en sinna
þeirri löngun? Ég var orðinn 44
ára og ekki eftir neinu að biða.
Þetta skildu Vestfirðingarnir Jón
H. Fjalldal og Guðmundur Haga-
lin.
Drengskapur Jóns og hjálpsemi
voru frábær. Þó að aðaláhugamál
hans væru búsýsla, framfarir og
menningarmál, gat hann ekki
hugsað til að halda henni áfram,
ef hann gat ekki rekið hana eins
og honum líkaði sakir heilsu-
bilunar eða fólkseklu, þ.e. með
I fullri reisn sem hann vildi. Hann
seldi þvi búið og jörðina Melgras-
eyri og fluttist til Reykjavíkur og
átti þar heima 22 siðustu ár
ævinnar við atlt önnur störf en
hann áður stundaði »g þeim alger-
lega óskyld.
Jón H. Fjalldal líktist foreldr-
um sínum: Halldóri á Rauðamýri
að greind og áhuga, en Ingibjörgu
frá Skarði að vexti og friðleik.
Halldór fór ungur utan að ieita
sér menntunar á norskum
búnaðarskóla, Stend i Noregi, og
varð um leið samgróinn norskum
bókmenntum samtímans. Hann
varð handgegninn skáldjöfrunum
Ibsen, Björnson, Kielland og Lie,
eignaðist verk þeirra og las þau.
Jafnframt því tileinkaði hann sér
verkmenningu Norðmanna og
varð heima í Sveit sinni langt á
undan sinni samtíð og því eigi
samstiga við þjóð sína með öllu,
keypti þó flestar þær bækur, sem
út komu á þeim tima og fylgdist
mæta vel með öllu, sem gerðist.
Jón sonur hans stundaði og
búnaðarnám í Noregi og varð
einn af öndvegismönnum
íslenzkrar bændastéttar.
Jón H. Fjalldai var tvikvæntur.
Fyrri kona hans var Jóna
Kristjánsdóttir frá Tungu í Naut-
eyrarhreppi, Franssonar. Þau
giftust 9. júní 1909. Jóna andaðist
25. september 1932. Þeim varð
tveggja barna auðið. Þau eru
Halldór, búsettur í Keflavik, og
Þorgerður, sem býr í Reykjavik.
Eftir það bjó Jón með ráðskonum,
þar til 5. maí 1950, að hann
kvæntist síðari konu sinni
Tómasínu Tómasdóttur,
trésmiðameistara í Reykjavík,
Tómassonar. Lifir hún mann
sinn, ásamt syni þeirra, Magnúsi.
Ég á Jóni H. Fjalldal margt að
þakka, en ekki sizt það, hve skiln-
ingsrikur hann var sem skóla-
nefndarformaður Reykjanesskóla
og allt samstarf hans þar að
lútandi. Hið sama má reyndar
segja um alla meðnefndarmenn
hans og aðra hollvini skólans. Ég
á þeim öllum margt og mikið að
þakka, svo og húsfreyjum þeirra.
Þeim fækkar nú óðum fulltingis-
mönnum minum við Djúp, á Vest-
fjörðum og Ströndum. Timinn
sem við hjónin vorum í Reykja-
nesi var þrátt fyrir allt og vegna
alls góður tími, og við minnumst
hans sem nokkurs konar ævin-
týris.
Við Jón H. Fjalldal urðum
skildir að skiptum, eftir að ég
fluttist frá Reykjanesi og höfum
aldrei fundizt hér syðra. Við týnd-
um hvor öðrum hér i fjöl-
menninu, eins og svo margir gera.
Ég harma það. En ég gleymi
honum ekki sem sérstökum
persónuleika og góðum dreng.
Hann varð löngu fyrir andlát sitt
landflótta frá æskustöðvum
sinum og starfsvettvangi sakir
breyttra tíma og andstæðra örlaga
eins og margir fleiri, en hafði þá
þegar unnið tveggja manna verk
eða þriggja á sviðum búsýslu,
menningar og félagsmála. Ég
óska honum til hamingju með þau
afrek — og góðrar ferðar yfir á
lifandi manna land, þangað sem
oss er kennt, að vér eigum öll að
gista, fyrr eða síðar.
Jón verður jarðsunginn heima á
Melgraseyri i dag, 23. nóvember.
Þóroddur G uðm undsson
frá Sandi.
Eins og undanfarin ár bjóðum við viku og tveggja vikna
ferðir til Kitzbuhel og St. Anton í Austurríki á verði
frá 69.900 og 80.900 krónum. Þeir sem veljatveggja
vikna ferðir geta dvalið viku á hvorum stað ef þeir
kjósa heldur. Og nú er einnig hægt að velja um gistingu
í fjallaskála eöa á hóteli.
Brekkur eru þar jafnt fyrir byrjendur sem þá, sem betri
eru. Útivera í snjó og sól allan daginn, og þegar heim
er komið bíður hvíld, góður kvöldmatur og rólegt
kvöld við uþþrifjun á ævintýrum dagsins eða upplyfting
á skemmtistað, allt eftir óskum hvers og eins.
Flogið er frá Keflavíkurflugvelli til Luxemborgar og
þaðan til Munchen. Frá Múnchen er síðan ekið á
áfangastað, um 2ja til 3ja stunda akstur.
Austurrísku alparnir eru draumsýn allra skíðamanna -
við látum draúminn rætast fyrir verð sem þú ræður við.
Skíðafólk leltið upplýsinga hjá söluskrifstofum okkar,
umboðsmönnum og ferðaskrifstofum.
flucfélac LOFTLEIDIR
/SLAA/DS