Morgunblaðið - 10.01.1978, Page 15

Morgunblaðið - 10.01.1978, Page 15
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 10. JANUAR 1978 15 Prófkjör framsóknar í Rvík: Raða frambjóðendum á lista með útdrætti ið Dropa, sem út kom 1927—’29. Um allar þessar útgáfur sáu úr- valsmenn, svo sem Sigurður Nor- dal, Ásgeir Ásgeirsson, Tómas Guðmundsson og Freysteinn Gunnarsson — nema hvað Dropa var hún að mestu ein um. Þetta kostaði auðvitað mikil umsvif, þó að vel væri að verki staðið, og sjálf sá hún um að bókunum væri dreift til bóksala og régla væri á innheimtu. Með öllu þessu kom hún börn- um sínum til manndóms og þeirr- ar menntunar, sem hún og þau töldu þeim við hæfi. Brynjólfi varð hún að sjá á bak yfir landa- mærin miklu, en Svanhildar og Erlings naut hún sinnar hinztu stundar, og frá þeirra hendi hlaut hún ástúð og umhyggju í fyllsta mæli — sem og þeirrar aðstoðar, sem þau fengu veitt og hún taldi sér sæma að þiggja, enda höfðu þau mikið að launa. Hér er áíður en svo allt talib, sem hún fann sér ljúft og skylt að sinna. Til hennar kom fjöldi gesta á ýmsum aldri og af öllum stétt- um, og hverjum og einum tók hún af reisn og alúð. Hún ræddi við gesti sina um bókmenntir og önn- ur menningarmál, og það var síð- ur en svo að hún talaði eins og hver vildi heyra. Hún lofaði ekki neitt, sem henni þótti ljótt eða lítt mannsæmandi, og hún gat orðið ærið hvessyrt, þegar svo bar und- ir. Svo var hugsun hennar skýr og marghæft, að hún lék sér að þvi að rjúka allt i einu til og svara í síma, var ekki langorð, en svo gagnorð, að ekki þurfti sá, er hringdi, að vera í vafa um, að hjá henni væru tiltæk ljós rök. Svo kvaddi hún hann og tók upp á ný viðræður við gest eða gesti ná- kvæmlega þar, sem þær höfðu rofnað. Skáld og listamenn eldri og yngri, jafnt konur sem karlar, voru löngum velkomnir gestir, og margt ungskáldið örvaði hún og hressti, ef hún fann þar eitthvað vænlegt til æskilegs vaxtar og við- gangs. Mjög var hún fastheldin á fornar erfðir í kveðskap og sönnu siðgæði — og berorð var hún við hin ungu skáld, ef henni þótti þau vikja i verulegum atriðum í skáld- skap sínum frá þeim skáldskapar- og lífsformum, sem hún taldi sig hafa sannreynt sem skilyrði fyrir æskilegri þróun í bókmenntum og öðrum menningarmálum. Eitt af því, sem oft bar á góma á heimili hennar voru eilífðarmálin. Ýmsir af beztu og tryggustu vinum Þor- steins Erlingssonar flg voru fremstir í flokki um leit sannana, sem gætu tekið af allan vafa um framhald lifsins, þar eð þeir voru sannfærðir um að mennirnir væru ekki spilltari en svo velflest- ir, að mannlifið yrði með öðrum og betri hætti, ef framhaldslíf fengist visindalega viðurkennt. Hún brá og hart við, ef viðleitni sálarrannsóknarmanna var talin hindurvitni og jafnvel höfð að háði og spotti. Þess hefur þegar verið hér get- ið, að til Guðrúnar Erlings komu fleiri en skáld og menningarleið- togar, enda hefði það mátt heita næsta undarlegt, ef kona af henn- ar gerð og með hennar lifsreynslu og lífsviðhorf hefði ekki, þrátt fyrir stranga baráttu fyrir heimili sínu, átt sér viðtækari hjartans- mál en þegar hefur verið á minnzt. Vissulega gleymdi hún ekki frekar högum smælingjanna en sá hjartaheiti snillingur, sem fann hjá henni þá ástúð og það lífsöryggi, sem var honum upp- fylling trúar hans á hið göfgasta og jákvæðasta í mannlegu eðli. Enda mátti meðal annars um hana segja það, sem stórskáldið Bjarni Thorarensen segir i sínu mikla ljóði um Odd lækni Hjalta- lin: „Á líkn við fátæka fátækt sina ól.“ Hef ég einkum fyrir þessu tvær merkiskonur, sem að- stoðuðu hana við að koma á fram- færi góðum gjöfum til snauðra, gamalmenna, og sárfátækra mæðra. Þá hef ég og sönnur fyrir því, að í viðtölum veitti hún hrjáð- um og harmþrungnum konum sem til hennar leituðu ómetanleg- an styrk og þá ekki sizt með því að styrkja veikar vonir þeirra með hollum ráðum og þeim fyrir- greiðslum, sem í hennar valdi stóðu, sakir þeirrar virðingar, sem hún hvarvetna naut. Svo voru það dýrin. Ég hef áður minnzt á Sólskrikjusjóðinn, en lifstrú og líkn Guðrúnar Erlings tók ekki aðeins til fugla og fer- fætlinga. Hún unni blómum og trúi þvi fastlega, að þau nytu ekki aðeins þess að vera vökvuð og að eiga kost þeirra jarðefna, sem eru þeim lifsskilyrði, heldur skynj- uðu þau veitta ástúð og jafnvel fengju notið þess, að við þau væri gælt í orði. Ég hef í upphafi þessa greinar- korns sagt frá þvi, að það var Dýraverndarinn í bókaskáp min- um, sem minnti mig á aldaraf- mæli þessarar miklu konu. En þó að ég hefði miklar mætur á henni og ætti henni gott að launa, er ég ekki viss um, að ég hefði tekið mig til og minnzt aldarafmælis hennar, þar eð ég hafði minnzt hennar allrækilega í Dýra- verndaranum, ef það, sem hér segir, hefði ekki komið til: í næst- síðustu viku vetrar 1960 fékk ég bréf frá henni, skrifað óstyrkri hendi. Hún kvaðst hafa legið lengi í sjúkrahúsi og þar væri bréfið skrifað. Allt í einu hefði hún minnzt þess, að hún þyrfti áður en yfir lyki að segja mér að hún hefði kunnað að meta, hve vel og röggsamlega ég tæki mál- stað „málleysingjanna". Hún hefði hresstst svo við þessa hugs- un að hún hefði ráðizt í að skrifa mér nokkrar línur. Eg tæki að verðugu hart á jafnt, háum sem lágum, er virtu að vettugi liðan hinna mállausu smælingja eða lékju þá grátt. Fyrir þetta þakk- aði hún mér heilhuga og óskaði mér og minum blessunar þess, sem allt gott og fagurt væri þóknanlegt. Undrandi, hrifinn og hrærður varð ég, og ekki dró úr þessum tilfinningum, þegar ég svo á ferðalagi um Snæfellsnes frétti það hinn 2. mai, að Guðrún Jóns- dóttir Erlings hefði látizt daginn áður. .. Ég gekk þegjandi út og stóð um stund þögull undir heið- um himni sólríks vordags. Svo hvíslaði ég allt í einu: „Um ríki ( sitt allt átti vorið sin völd . ..“ Og þegar ég svo minntist þessa þar sem ég fyrir skemmstu stóð með Dýraverndarann i höndum og virti fyrir mér ljósmyndir af þeim Þorsteini og Guðrúnu, birtust mér sem á kvikmyndatjaldi minn- ingar sælla stunda i stofunni í Þingholststræti 33, þar sem allt minnti enn á snillinginn og kon- una þá, sem varð þjóðkunnur skörungur, gerði heimili sitt að vermireit vorblómanna i hugum verðandi skálda, mætti stórskáld- um og menningarfrömuðum með þeirri reisn og slíkri þekkingu á bókmenntalegum verðmætum, að þeir þóttust fara rikari af fundi hennar — og síðast en ekki sízt: varpaði ljóma yfir minningu vin- ar allra hrjáðra og varnarlausra með því að taka málstað þeirra og miðla þeim gneistum frá arni síns heita hjarta .. . Þegar ég svo kom næst til Reykjavikur, hitti ég að máli Eriing Þorsteinsson, sem hefur um langt skeið reynzt mér vinur í raun. Ég vissi, að hann unni minningu móður sinnar af frá- bærri ræktarsemi, og svo leiddi ég þá í tal við hann aldarafmælið og spurði hann, hvort hann reysti mér til að minnast móður sinnar eitthvað i áttina við það, sem vert væri. Hann svaraði af því lítið eitt hjrúfa hispursleysi, sem hann hefur tamið sér til verndar óvenju mildum og viðkvæmum innra manni: „Ég treysti þér mjög vel til þess að gera það ágætlega, sem manst hana vel í blóma lífsins, enda ertu snjall rithöfundur og frábærlega minnugur.” Hér er svo minningargreinin, góðir fslendingar, ritsmíð, sem mér sjálfum finnst ósköp fátæk- leg með tilliti til allra þeirra ógleymanlegu minninga, sem ég á um hina miklu konu, Guðrúnu Jónsdóttur Erlings. Lokið á Eyrarbakka um dagmál á nýársdag 1978. Guðmundur Gfslason Hagalfn. KJÖRNEFND framsóknarfélag- anna f Reykjavfk hefur gengið frá reglum um framkvæmd próf- kjörs framsóknarmanna í Reykja- vfk vegna alþingis- og borgar- stjórnarkosninga. Hver kjósandi á að merkja við fjóra frambjóð- endur og tölusetja þá, en sam- kvæmt lögum Framsóknarflokks- ins skal f prófkjöri kjósa um helmingi fleiri sæti en nemur tölu fulltrúa flokksins f viðkotn- andi sveitarfélagi eða kjördæmi. Þá var samþykkt að röðun fram- bjóðenda á lista skyldi fara fram með útdrætti, og samkvæmt hon- um verður röðin þessi: Prófkjör vegna aiþingiskosn- inga: Guðmundur G. Þórarinsson, verkfr. Sigrún Magnúsd. kaupm. Brynjólfur Steingrímss. trésm. Einar Agústsson ráðh. Geir V. Vil- hjálmss. sálfr. Kristján Friðrikss. forstj. Þórarinn Þórarinss. alþing- ism. Jón Aðalsteinn Jónass. kaupm. Sverrir Bergmann lækn- ir. Prófkjör vegna borgarstjórnar- kosninga: Valdimar Kr. Jónss. próf. Gerður Steinþórsd. kennari. Páll R. Magnússon, húsasmiðam. Kristinn Björnsson sálfr. Björk Jónsd. húsmóðir. Alfreð Þ. Þor-| steinss. borgarf.. Eiríkur Tóm- VIÐ sérstaka könnun, sem gerð var dagana 15.—25. nóvember s.l. á almennum sendingum póstlögðum í Reykjavík kom í ljós, að póstnúmer voru tilgreind á 54,3% sendinganna. Þetta hlutfall má teljast mjög viðunandi miðað við reynslu annarra þjóða og er ánægjulegt hve vel póst- notendur hafa tekið þessu nýmæli, segir í frétt frá Póst- og símamálastjórn- inni. Póstnúmer voru sem kunnugt er formlega tekin í notkun hér á landi 30. marz 1977 og var þá áætlað að 60—70% allra sendinga þyrftu að vera með réttri póstárit- un til þess að póstnúmerakerfið asson lögfr. Kristján Benediktss. borgarráðsm. Jónas Guðmundss. rith. kæmi að fullum notum. Þetta mark er því ekki langt undan, en þess má geta að póstnúmerakerfið hefur nú þegar sannað ágæti sitt og leitt til stóraukinnar hagræð- ingar í flokkun pósts, segir enn- fremur í fréttinni. Jafnframt því að kanna notkun póstnúmera fór fram athugun á því með hvaða aðferð borgað væri undir póstsendingar. 1 ljós kom að frimerki voru notuð að 30,1% sendinga, ástimplanir frímerk- ingavéla á 68,7% og áprentanir um greidd burðargjöld á 1,2% sendinga. Samkvæmt hliðstæðri könnun 1972 voru frimerki notuð 59,7% sendinga og ástimplanir frímerkingavéla á 38,9%. Þá leiddi könnunin ennfremur í ljós að 33,2% sendinganna voru frá opinberum aðilum, 62,6% frá fyr- irtækjum, en aðeins 4,2% frá ein- staklingum. bygginga CONSTRUCTA 78 HANN0VER 15.- 22. fsb. vonisynuig Framfarir þýða breytingar. beir sem vilja fylgjast með þrouninni leggja leið sína á CONSTRUCTA. Þar syna yfir 1000 aóilar frá 20 löndum framleiðslu sína á 90.000 fermetra gólffleti. Jj ^ Framfarir þýða þreytingar. þeir sem vilja fylgjast með þrouninni leggja leið sína á CONSTRUCTA. jÆ/Ta Þar syna yfir 1000 aðilar frá 20 löndum framleiðslu sina á 90.000 fermetra gólffleti. UNDIRSTOÐUR BURÐARVEGGIR k, ÆF A VERKSMIÐJUFRAMLEIDDAR EININGAR Bk VEGGFOÐUR, GOLFKLÆÐNINGAR OG FLÍSAR a gluggar og hurðir asamt tilheyrandi Jm ^HI A VORUR TIL PIPULAGNA Jm RAFMAGNSVÖRUR ÆFA t Ay LOFTR/ESTINGAR . SkoV wAKI iKN .erstök dagskra fyrir islensku þátttakendurna Sérstök dagskrá fyrir islensku þátttakendurna Verð frá kr. 79.500- Innifalió i verðier: FLUGFAR - GISTING - MORGUNVERÐUR - FEROIR A MILLI FLUGVALLAR OG HOTELS - AÐGONGUMIÐI AÐ SYNINGUNNI — SÝNINGARSKRÁ Feröamiöstööin hf. Aóalstrætiá - Simar 11255 & 12940 Póstnúmerakerfið reynist ágætlega I 50 104

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.