Morgunblaðið - 23.03.1978, Qupperneq 12

44
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 23. MARZ 1978
MANNLÍFIÐ
ER MERKILEGT í
Eftir ÁGÚST
ÁSGEIRSSON
Lundúna-borg er mikil og stór-
fengleg. Byggöin öll, sem að jafnaði
nefnist Lundúnir, telur um og yfir 10
milljónir manna. Þar er að finna
ríkidæmi og glæstar hallir, en
eymdin sem er dæmigerð fyrir
stórborgir kemur sums staðar upp á
yfirborðið. Engu að síður er London
aðlaðandi borg. Mannlíf er þar
fjölbreytilegt og þó að flestir hverfi
í fjöldann þá verða alltaf einhverjir
stórir í margmenninu. Vera má að
aðdráttarafl Lundúna hafi eitthvað
minnkað síðari ár í hlutfalli við
aðrar stórborgir, en samt er London
ennþá heimsborg menningar, vísinda
og lista. Milljónir manna heimsækja
borgina árlega til að njóta lysti-
semda hennar. Þeim fjölgar þó
meira sem koma til borgarinnar til
að verja gjaldeyri í ódýrum verzlun-
unum.
Þó að verzlanirnar hafi mikið
aðdráttarafl þá dregur margt fleira
menn til London. Undirritaður brá
sér þangað í páskavikunni í fyrra,
meðal annars til að „slappa aP og
skoða mannlífið.
Ég fann mér hótelherbergi í götu
út af Bayswater Road sem liggur
meðfram Hyde Park-garðinum að
Marble Arch, en þar við tekur
Oxford-stræti. Eigandi hótelsins var
Grikki og margir íbúanna þessa
vikuna voru Iranir og Tyrkir.
Algengt er að útlendingar eigi og
reki hótel, matsölustaði o.fl. í
London. Eigandi hótelsins tjáði mér
að hann hefði beinlínis flúið úr
heimalandi sínu fyrir nokkrum árum
meðal annars af stjórnmálaástæð-
um. Fyrir eigur sínar keypti hann
stórt hús í London og innréttaði það
sem hótel. „Hér er maður öruggur og
hefur það ágætt,“ sagði hann eitt
sinn.
Hundurinn
á sunnudags-
morgnana
Út var haidið á laugardegi og lítið
annað gert en að svolgra góðan bjór
og horfa á ágæta sjónvarpsdagskrá.
Sunnudagsmorgunn er tími hund-
anna í London og borgum og bæjum
landsins. Húsbóndinn rís árla og fer
með hvutta í langa gönguferð.
Margir eru því á stjái árla á
sunnudögum því í landinu eru'
milljónir hunda. Það er erfitt að
gera sér grein fyrir þætti hundsins
í lífi brezkrar fjölskyldu, en marg-
slungið er það hlutverk. Ekki eru
hundar á hverju heimili, en engu að
síður hefur hann sínu hlutverki að
gegna í þjóðfélaginu. Hvutti er
meira en gæludýr. Hann er helzta
stoð og bjargvættur í lífi margra,
eins og t.d. blindra. Upplagt var að
bregða sér yfir í Hyde Park, sem er
við hóteldyrnar, og virða fyrir sér
þennan mikilvæga þátt í þjóðlífi
Breta.
Hyde Park er mjög stór garður og
sennilega hundruðir manna ef ekki
þúsundir á ferli á morgni pálma-
sunnudags. Hvarvetna gat að líta
bísperrta og brosmilda menn með
hundana sína ýmist í bandi eða
skoppandi á næstu grösum. Einnig
brugðu menn á leik við hundana,
flugust á við þá í grasinu, létu þá
hlaupa eftir priki eða bolta og þar
fram eftir götunum. Flestir voru
kappklæddir þó að hlýtt væri og
veður fagurt. Fólk bauð góðan
daginn og dásamaði veðrið, enda eru
enskir kurteisir og kumpánlegir hver
við annan.
Hunda af flestum tegundum og
afbrigðum má sjá í Hyde Park-garð-
inum. Smáa og stóra, stutta og
langa, mjóa og feita. Ekki er ég
sérfróður um hunda og ættir þeirra,
þekki aðeins nokkrar tegundir, en
þarna er vissulega paradís fyrir þá,
sem áhuga hafa á þessum ferfætta
förunaut mannanna.
Þegar leið að hádegi kvaddi ég
hundana eftir rúmrar klukkustundar
dvöl í garðinum.
Lífiö er
__________Hyde Park____________
Að lokinni máltíð gekk ég inn í
Hyde Park á ný. Komst ég þá að því,
að deginum má skipta í þrjár eyktir
í garðinum. Á morgnana fer mest
fyrir fólki, sem er að viðra sig og
hundinn. Eftir hádegi er þar margt
um manninn, börnin láta hendur
standa fram úr ermum á leiksvæðinu
og unglingar á rúlluborðum leika
listir sínar í brekkunni en þegar
húmar að bregður rómantíkin blæju
sína yfir mannlífið í garðinum.
Börnin sem leika sér í rennibrautun-
um, rólunum og söltunum eiga efíir
að koma í garðinn seinna og renna
sér á rúlluborðunum. Síðar koma
þau í öðrum hugleiðingum og loks
koma sum þeirra með heimilishund-
inn í bandi á sunnudagsmorgnum.
Þannig gengur þetta koll af kolli,
kynslóð eftir kynslóð. Lífið er Hyde
Park og Hyde Park er lífið í
hnotskurn.
Karlinn
________á kassanum_____________
Einn er sá staður sem nýtur
mikillar hylli í Hyde Park, en það er
ræðumannahornið. Á þessum stað
við Marble Arch (marmarabogann)
safnast saman fjöldi fólks, einkum á
helgidögum, til að hlýða á karlana á
kössunum fjalla um allt milli himins
og jarðar. Margir flytja mál sitt
skýrt og skörulega, fjalla oft og
einatt um ýmis mál sem ofarlega eru
á baugi í brezku þjóðlífi. í flestu vilja
þeir ganga feti framar en stjórn-
málamenn, sem einatt fá á baukinn
þarna á horninu.
Ég staðnæmdist hjá miðaldra
manni sem notaðist mikið við
látbragð í ræðu sinni og stóð á kassa
undan mjólkurflöskum. Hann var
málglaður í meira lagi og ekki í
minnsta vafa um réttmæti skoðaná
sinna. Þessi ræðumaður naut mestra
vinsælda þær mínútur sem hann
barði bumbur sínar þarna á horninu.
Málflutningurinn var með mestu
ólíkindum. Einkum gekk hann þó út
á hversu miklir menn Bretar væru
og hversu heimsveldi þeirra var stórt
í sniðunum, en það var á ræðumanni
að skilja, að Bretar réðu fyrir
heimsbyggðinni og ættu allt og alla.
Maðurinn vék nú talinu að verð-
bólgunni. Hvernig svo sem það má
nú vera, þá kenndi hann bandarísk-
um túristum um hana. „Þessir
idjótar koma hingað í þúsundatali og
glápa á okkur eins og við séum fífl,
eða búum í einhverjum dýragarði,"
sagði ræðumaður og setti sig í
stellingar sem hann brúkaði mikið.
Þar með hafði hann afgreitt verð-
bólguna.
Næst fjallaði ræðumaður um
málefni þeldökkra íbúa fyrrverandi
nýlendna hennar hátignar. Hann tók
óspart undir skoðanir Enochs
Powells sem hann kvað eina stjórn-
málamanninn með viti í öllu þinginu.
„Vestur-Indíamenn, Indverjar,
Pakistanir og hvað þetta heitir nú
allt saman taka brátt völdin í
landinu ef þeim verður ekki fljótlega
sparkað til fyrri heimkynna,“ sagði
ræðumaður. Hann var þó nokkuð
ósamkvæmur sjálfum sér á köflum,
Þessi átti torgið ...
Hann átti rólegan dag Þessi blaðasali
og um tíma bölvaði hann og ragnaði
Amín Ugandaforseta fyrir að reka
tugþúsundir Asíumanna frá Uganda,
en sem kunnugt er urðu Bretar, af
augljósum ástæðum, að taka við
stórum hluta þess fólks.
Bretar unnu
_________»or8ka8tríðin_____________
Ræðumaður tók nú Efnahags-
bandalagið fyrir, og kom þá meðal
annars inn á fiskveiðimál. Fann
hann EBE flest til foráttu, sagði að
Bretar ættu að yfirtaka það ef
eitthvað ætti að gera af viti í
málefnum Evrópubúa í framtíðinni.
Reyndar sagði hann að meginlandið
tilheyrði Bretlandi síðan Nelson
sigraði sjóheri Frakklands og Spán-
ar við Trafalgar í október 1805.
Karlinn á kassanum svívirti
Evrópubúa fyrir að heimta að fá að
veiða fisk við stendur Bretlands. „Sá
fiskur tilheyrir okkur. Við höfum
verið sjómenn lengur en aðrir og
eigum því að ráða fiskveiðum um öll
höf, en ekki aðeins við strendur
okkar.“
Hér gafst tækifæri á að spyrja um
þorskastríð Breta og íslendinga,
hverjir hefðu unnið þau, smáskipin
okkar eða sjóher hennar hátignar.
„Þú ert bjáni með réttu," fékk ég frá
honum og hann steytti að mér
hnefann er ég mótmælti því að
ísland hefði beðið lægri hlut í
deilunum og að við værum undir
yfirráðum Breta. „Við eigum meira
tilkall til þess fisks sem syndir í
kringum Island en þið,“ bætti
ræðumaður við er landi hans sagði
Breta hafa tapað slagnum um
þorskinn við íslandsstrendur.
Ræðumaður tók fyrir nokkur
málefni í viðbót, áður en hann ákvað’
að hvíla sig yfir tebolla á næsta
kaffihúsi.
Þessi uppákoma í Hyde Park er
vissulega merkilegt fyrirbrigði. Þar
Hvort sem hún byrjar
í rólunum eöa sandkassanum ...
Dúfan verður búrleg meó þessu
áframhaldi.
Hann stóð á kassa og notaöist víð
látbragðslistina...