Morgunblaðið - 18.05.1978, Page 1

Morgunblaðið - 18.05.1978, Page 1
Fimmtudagur 18 maí 1978 Bls. 33 — 64 Grein: ARNI JOHNSEN Myndir: FRIÐÞJÓFUR Okkur langar til að samein- ast um þá óperustofnun sem húið er / / að leggja grunninn að í tengslum við Söngskólann í Reykjaik, en það er mikið fyrirtæki að koma þessu af stað þegar fyrst og fremst er um áhugamannastarf að ræða. Við höfðum hugsað okkur að flytja La Traviata 8.1. vetur, en því var frestað til næsta hausts og í sumar verður æft af fullum krafti. Við viljum gera þetta vel úr garði til þess að tryggja okkur traust fólks og stofna atvinnugrundvöll. Það er ljóst að við verðum að vinna að slíku en Ólöf hefur á skömmum tíma áunnið sér hylli tónlistarunn- enda fyri glæsilegan söng. Reykvíkingur í húð og hár Olöf er fædd og alin upp í Reykjavík, „og hér gekk ég í skóla og hvaðeina,“ sagði hún þegar ég bað hana að stikla á helztu atriðum í ferli hennar. „Minn ferill er ekki langur," sagði hún og brosti, „alla tíð frá 8 ára aldri stundaði ég ballett með skólanum og í dansinum var ég til 18 ára aldurs. Þá fór ég til Bandaríkjanna sem skipti- nemi og þegar ég kom heim þaðan varð ég að taka ákvörðun um hvað skyldi gera næst. Það þó ekki fyrr en vorið 1976 til Vínarborgar á námskeið sem haldið var á vegum Kammer- óperunnar í Vín. Þar vann ítalski óperusöngvarinn Renato Capecei við að sviðsetja óperu fyrir Kammeróperuna og í tengslum við það verk var námskeiðið sem ég sótti ásamt 9 öðrum. Við fylgdumst með og lærðum hvert okkar hlutverk, en jafnframt því að fylgjast með allri uppsetningu daglega feng- um við að spreyta okkur í túlkun þeirra hlutverka sem við höfð- um lært. Þetta námskeið var mjög lærdómsríkt og skemmti- legt og stóð í 5 vikur. Ég fór síðan heim en um haustið fór ég aftur út og tók inntökupróf í Tónlistarháskólann í Vín. Þar „Að flétta saman ljóð og tónlist í söng” Rætt við Úlöfu Harðardóttur óperusöngkonu sjálf, söngvararnir, þetta verður ekki rétt upp í hendurn- ar á okkur. Okkar reyndu söngvarar hafa náð langt í söngnum en það hefur ekki náðst að skapa öruggan grund- völl fyrir reglulegum flutningi söngverkanna. Við sem yngst erum í söngnum viljum nú reyna að fara af stað í þessi verkefni með okkar reyndu söngvurum til þess að brúa bilið. Við teljum grundvöll fyrir þessu, áhuga hjá almenn- ingi og söngvara til þess að syngja. Spurningin er hvort samstaða næst um framkvæmd- ina. Þetta hafa verið miklar fæðingarhríðir og erfiðar og ég veit satt að segja ekki hvernig þetta endar, en við ætlum okkur að reyna og teystum á stuðning þeirra sem áhuga hafa á málinu,“ sagði Ólöf Harðardóttir óperusöngkona í upphafi samtals okkar um söngnám hennar og hugmyndir á vettvangi fslenzks sönglífs. var engin framtíð í ballettinum og ég fór í Kennaraskólann og Tónlistarskólann í Kópavogi. Ég hafði verið í kirkjukór Lang- holtskirkju frá því að ég var 14 ára og hafði áhuga á að læra að nota röddina betur. I Kópavogi var ég hjá Elísabetu Erlings- dóttur i 5 ár og lauk prófi þaðan 1973. Sumarið áður en ég lauk prófi hafði ég farið til Múnchen til náms hjá tveimur söngkenn- urum. Ég fór þangað fyrst með Elísabetu, hún leiddi mig af stað í þetta. I Múnchen var ég í þrjá mánuði hjá prófessor Hanna Blaschke og fyrrverandi óperu- söngkonu, Nehe/ að nafni. Mjög mikið stórt en? Eftir nám í Kennaraskólanum hóf ég barnakennslu og svo var það söngurinn í frístundum, á kvöldin og næturnar, en alltaf var ég á leiðinni út til þess að læra meira á söngsviðinu. Ég fór innritaðist ég í 3 deildir, söng- deild, ljóðadeild og oratoríu- deild. Ég ætlaði mér að vera aðeins eitt ár í burtu og læra allt á þessu eina ári, en þegar til kom þá fannst mér þetta ekki nægilegt og fór því aftur s.l. haust og var fram til jóla. Ég lauk engum prófum, því að ég þyrfti að vera lengur til þess. Þegar ég kom heim stóðst ég ekki freistinguna að taka boði um sönghlutverk í Kátu ekkj- unni í Þjóðleikhúsinu og jafn- framt tók ég að mér kennslu i Söngskólanum í Reykjavík. Til þess að ljúka prófum þyrfti ég að vera tvö ár í viðbót í Vín og þar sem ég er í fríi frá skólanum í yfirstandandi önn þá gæti ég farið aftur næsta haust, en það er mjög mikið og stórt en? Islenzka óperan er á stokkunum og það er spennandi að taka þátt í að hrinda henni á flot.“ Að tjá mig í söngnum er mitt áhugamál Um helgina söng Ólöf með Passíukórnum á Tónlistardög- um á Akureyri og s.l. vetur var hún með ljóðatónleika í Reykja- vík. Hún kvaðst vonast til þess að geta gert meira af því að halda tónleika, líklega í haust úti á landi, en þegar ég spurði hana hvort henni líkaði betur að syngja ljóð eða óperuverk, svar- aði hún: „Mér finnst hvort upp á sinn máta. Það sem mér finnst fyrst og fremst skemmtilegt er að fá að túlka söng og hef því bæði gaman af að syngja ljóð og svo óperuhlutverk sem í er spunnið, en þau eru ákaflega misjöfn. Að fá að tjá mig í söngnum er mitt áhugamál, glíma við músikina, en það tekst að vísu misjafnlega vel.Mér finnst einnig skemmtilegt að fást við oratoríutónlist og alls konar messuflutning. Þetta hefur hvert sinn stíl og markmið og það er erfitt að gera upp á milli. Þó finnst mér sérstaklega skemmtilegt að fást við að flétta saman ljóðið og tónlistina í söngnum eftir því sem kunnátta mín leyfir. Það skemmtilega við ljóðaflutning- inn er það að maður er ekki einn að verki, píanóleikarinn eða undirleikarinn er hinn aðilinn og góður árangur næst aðeins með samstarfi og skilningi þessara aðila á verkefninu. Mér finnst undirleikarinn ekki síður skipta máli í flutningi ljóða en söngvarinn. Annars er það alltaf svo þegar maður fer af stað að velja lög í íslenzkt prógram, að það er eins og niðurstaðan verði alltaf gömlu góðu lögin. Vissulega væri gam- an að fást við ný lög, en það er ekki mikið úrval sem maður veit um.“ Gott aö læra söng hér heima „Fannst þér þú hafa mikið út úr söngnáminu hér heima?" „Ég lærði mikið hér heima, því þegar ég tók inntökupróf í Tónlistarháskólann í Vín komst ég inn á 6. ár, en það þarf 8 ár til þess að ljúka námi. Það er staðreynd að við getum lært mikið hér heima og ég tel það jákvætt að þeir sem fara í söngnám geri eins mikið og þeir geta hér heima. Maður stendur betur að vígi eftir því sem maður hefur komist lengra hér heima. Ýmsir standa í þeirri trú að ekki sé hægt að læra söng hér heima, en það er mikill mis- skilningur. Hins vegar er gott og nauðsynlegt að nema einnig í söngnum hjá góðum kennurum erlendis og síðastliðið sumar fór ég t.d. til Italíu í söngnám hjá Línu Palighi, sem Þuríður Páls- dóttir lærði hjá á sínum tíma, en Palighi er ofsalega góður kennari og ég ætla aftur til hennar í sumar og vera eins lengi og ég get, eða fram í ágúst er æfingar hefjast af fullum krafti fyrir La Traviata." „Hvort finnst þér meira spennandi að vinna við sönginn Framhald á bls. 62

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.