Morgunblaðið - 18.05.1978, Blaðsíða 13

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR, 18. MAÍ 1978
45
Var ekki verið að segja að það
væri þörf á fleiri skólum?
Jóni Ég held að það hafi komið
skýrt fram hér áðan að menn séu
sammála um, að æskilegt sé, að
það verði bara einn tónlistarhá-
skóli í landinu, sem hinir skólarnir
búa nemendur undir. En ég hefði
svo sem ekkert á móti því að
stofnuð .vrði tónlistardeild við
Háskóla Islands, svo fremi slík
deild stæði Tónlistarskólanum og
forystuhlutverki hans ekki fyrir
þrifum. Við höfum ekki ótakmörk-
uð fjárráð. Um leið og þetta fer að
dreifast...
Stefáni Við getum ekki hagað
okkur eins og stórþjóð í þessum
málum. Svo megum við ekki
gleyma því, að á þessu sviði eins
og öðrum, tekur útlandið við þegar
menntunarskilyrði þrjóta hér
heima.
Sigursveinni Ég vil bæta við og
ítreka, að ég álít, að tónlistar-
menntun á háskólastigi eigi að
vera á einum stað í landinu; nú eða
tveimur, ef menn vilja hafa það
eins og í Kaupmannahöfn, þar sem
er eilíft stríð á milli Konservatóríó
og Háskóla!! Nei, háskólamenntun
á að vera á einum stað, og það í
Tónlistarskólanum.
Ilver er að ykkar mati jákvæð-
asta hliðin á skipan tónlistar-
kennslumála í Reykjavík í dag.
eða innan hvers skóla fyrir sig?
Sigursveinni Ég held á þróunin
hafi verið jákvæð frá því lög um
tónlistarskóla voru sett. Aftur á
móti held ég, að tónlistarkennsla
á grunnskólastiginu hafi orðið
útundan. Það er of lítið um tónlist
í almenna skólakerfinu. En fagleg
tónlistarmenntun hefur tekið
miklum framförum. Lögin mörk-
uðu tímamót.
Stefáni Ég er ekki alveg sam-
mála Sigursveini. Ég held að mikið
hafi áunnist á grunnskólastiginu
eftir að farið var að vinna
kerfisbundið að úrbótum á vegum
Skólarannsóknadeildar mennta-
málaráðuneytisins. Þróunin hefur
verið hæg, en stöðug; með tvöföld-
un tíma og bættu námsefni.
Afleiðing er breytt viðhorf nem-
andanna sjálfra. En um tónlistar-
skóla almennt tel ég, að með
lögunum frá 1975 hafi þeim verið
tryggð starfsskilyrði. Það er vel.
Garðari Ljósasti punkturinn eru
þessi nýju lög, tvímælalaust. En
persónulega er ég ánægðastur með
það, að eftir tvö ár mun Söngskól-
inn útskrifa fyrstu söngkennarana
sem menntaðir eru innanlands.
Þörfin er mikil, sérstaklega úti á
landi.
Stefáni Jákvæðast af öllu er
vaxandi skilningur og áhugi al-
mennings á tónlistarstarfsemi.
Garðari Og það er auðvitað fyrir
tilstilli þessara öðlinga sem sitja
hér við borðið. Ég er bara
nýgræðingur sem fæ að fljóta með.
Sigursveinni Það er óþarfi að
gera of mikið úr þessu starfi
okkar, það er ekki svo
merkilegt...
Jóni Lögin frá 1975 mörkuðu
tímamót og óþarfi er að fjölyrða
um þau meir en gert hefur verið.
En hvað Tónlistarskólann sjálfan
áhrærir, vil ég sérstaklega drepa á
kennaradeildirnar. Afsprengi
þeirra eru starfandi kennarar úti
um land allt. Góður árangur þeirrz
gleður mig einna mest. Þörfin var
og er fyrir hendi, og tónmennta-
kennarar hafa sannað að þeir eru
starfinu vaxnir.
XXX
í framhaldi af þessu spjalli kom
í ljós gagnkvæmur áhugi á meiri
samvinnu skólanna í tónleikahaldi
og samleik. Þótt árangur þessa
stutta fundar skólastjóra tónlist-
arskóla Reykjavíkur yrði enginn
annar en sá, að nemendur skól-
anna tækju upp á því að vinna að
sameiginlegum tónleikum, myndi
þessum 50 mínútum hafa verið vel
varið.
UITIHORP
Umsjónt Tryggvi Gunnarsson
Kappræðufundir S.U.S.
og ÆnAb:
Það hefur víst ekki farið
framhjá neinum sem fylgst
hefur með stjórnmálabarátt-
unni undanfarið, að ungir
sjálfstæðismenn og alþýðu-
bandalagsmenn hafa þreytt
kappræður í öllum landshlutum
um helstu ágreiningsefni
íslenskra stjórnmála á sviði
efnahagsmála ög utanríkis-
mála.
Umhorfssíðunni þótti því
tilhlýðilegt að kynna sér
hvernig fundirnir hefðu gengið,
og hver hefði verið aðdragandi
þessarar fundaherferðar um
landið. Leituðum við í því
sambandi til Anders Hansens,
framkvæmdastjóra Sambands
ungra sjálfstæðismanna.
„Upphaf þessara funda má
rekja til þess, að í vetur skoraði
Æskulýðsnefnd Alþýðubanda-
lagsins á Samband ungra sjálf-
stæðismanna til kappræðna í
öllum kjördæmum landsins,
þar sem fjallað yrði um höfuð-
ágreining þessara tveggja
stjórnmálaflokka," sagði
Anders.
„Stjórn S.U.S. tók að sjálf-
sögðu þessari áskorum, og eftir
að viðræðunefndir beggja aðila
höfðu hist nokkrum sinnum var
ákveðið að umræðuefniö skyldi
vera „Höfuðágreiningur
íslenskra stjórnmála, efna-
hagsmál — utanríkismál."
Jafnframt var svo ákveðið að
fundirnir skyldu fara fram í
Njarðvíkum, Borgarnesi, ísa-
firði, Siglufirði, Akureyri,
Egilsstöðum, Selfossi og Vest-
mannaeyjum.
Þá var einnig um það samið,
að að minnsta kosti einn
ræðumaður af þremur á hverj-
um fundi skyldi vera heima-
maður, þ.e. maður búsettur í
því kjördæmi sem fundurinn
var haldinn í.“
— Hvers vegna var enginn
fundur haldinn í Reykjavík?
„Astæðan er sú, að nokkru
áður en áskorun ungra alþýðu-
bandalagsmanna barst, hafði
verið haldinn kappræðufundur
Æskulýðsnefndar Alþýðu-
bandalagsins og Heimdallar
S.U.S. í Reykjavík um nánast
sama efni.
Sá fundur þótti takast mjög
vel, og til marks um það má
geta þess að ekki færri en 1200
manns sóttu fundinn. Geri ég
ráð fyrir því að þessi fundur
hafi öðru frekar orðið til þess
að Æskulýðsnefndin fór fram á
þessa fundi við okkur um allt
land.“
— Nú er Samband ungra
sjálfstæðismanna stórt og mik-
ið samband, með þúsundir
félagsmanna, en var ekki æsku-
lýðsdeild Alþýðubandalagsins
lögð niður á sínum tíma?
„Jú, það er rétt, að þeir eru
ekki með samskonar skipulag
og er hjá okkur, þar eru
einungis til almenn flokksfélög,
en ekki sérstök félög yngri
manna.
Þeir hafa þó kosið nokkurra
manna nefnd yngri manna á
landsfundum sínum, sem fer
með þau málefni er sérstaklega
varða yngra fólkið í flokknum.
Þetta skipulag virðist þó ekki
hafa gefist sérstaklega vel hjá
þeim, og mun nú vera íhugað í
fullri alvöru að breyta skipu-
Andreas Hansen
félög fyrir yngra fólkið, þar
sem það á ekki alltaf saraleið
með eldri mönnunum, hvorki
pólitískt séð né félagslega.
Skipulagsbre.vtingin í
Alþýðubandalaginu hefur
meðal annars valdið því að ekki
eru nein glögg skil á milli þess
hvenær menn teljast til
Alþýðubandalagsins eða Æsku-
lýðsnefndarinnar, og hvenær
þeir eigi að koma fram fyrir
hvern.
Þannig talaði Baldur Óskars-
son til dæmis á tveimur kapp-
ræðufundanna, þó hann sé nú
bráðum kominn y'fir á
fimmtugsaldurinn.
Það getur hver og einn séð í
hendi sér hvernig ástandið er
orðið í flokknum, þegar jafnvel
menn sem voru orðnir of gamlir
til að geta kallast ungir fram-
sóknarmenn, eru allt í einu
orðnir helstu áhrifamenn
ungra alþýðubandalagsmanna.
Baráttumál okkar, til dæmis
um valddreifingu og um sam-
drátt í ríkisbúskapnum, hafa
verið mál málanna, en ungir
alþýðubandalagsmenn eiga
hreinlega engin slík mál, og því
er þeim vorkunn þegar þeir
verða vegnir og léttvægir
fundnir á fundum eins og
þessum.
Stundum hafa þeir reynt að
snúa sig út úr vandanum með
fúkyrðum og svívirðingum, en
það hefur aðeins gert illt verra.
Þá hefur það einnig vakið
talsverða athygli, að Alþyðu-
bandalaginu hefur alls ekki
verið neitt kappsmál að ræða
utanríkis- og varnarmál á
þessum fundum. Ef til vill hafa
úrslit síðustu kosninga gert það
að verkum að þeir telja óhyggi-
legt að ræða úrsögn úr NATO
og uppsögn varnarsamningsins
og annað í þeim dúr of mikið.
En í stuttu máli má segja að
kappræðufundirnir hafi verið
Alþýðubanda-
lagið var veg-
ið og léttvægt
fundið”
Rætt við Anders Hansen fram-
kvæmdastjóra S.U.S.
lagi Alþýðubandalagsins
þannig að til verði sérstök félög
ungra alþýðubandalagsmanna.
Núverandi skipulag hefur
mjög verið gagnrýnt hjá þeim
innan flokksins, bæði í hring-
borðsumræðum í tímaritinu
Rétti, og svo ekki síður á
síðasta flokksþingi. Þar gerðist
formaður Æskulýðsnefndar-
innar, Arthur Morthens, meðal
annars svo harðorður í garð
eldri mannanna í flokknum, að
vísa varð blaðamönnum af
fundi hvað eftir annað.“
— Hvað eru margir félagar
innan S.U.S.?
„Þeir eru nú um það bil 6500
talsins, starfandi í rúmlega 30
félögum ungra sjálfstæðis-
manna í öllum kjördæmum
landsins. Hefur félagaaukning
verið mikil á undanförnum
árum og sem dæmi má nefna,
að í Heimdall í Reykjavík
gengu milli 5 og 6 hundruð
manns í fyrra.
Hefur þessi gróska komið vel
í ljós á kappræðufundunum,
þar sem ungt fólk úr röðum
sjálfstæðismanna hefur viðast
hvar verið í áberandi meiri-
hluta.
A sama tíma ræða svo
alþýðubandalagsmenn um það
hversvegna ungt fólk gangi
ekki í flokkinn, og hvers vegna
það mæti ekki betur á fundi.
Ef ég ætti hins vegar að
svara þeim spurningum fyrir
þá, þá tel ég að ástæðan sé sú,
að öllum stjórnmálaflokkum er
nauðsynlegt að hafa sérstök
Skipulagið hjá þeim er
greinilega gallað, og það hljóta
þeir að leiðrétta á næstu árum.
En hinu ættu þeir þó ekki að
gleyma, að það eru þó ekki
síður steinrunnar afturhalds-
kenningar þeirra í þjóðmálum
en skipulagið sem veldur því að
ungt fólk á íslandi á ekki
samleið með þeim.
Skipulagi flokksins er tiltölu-
lega auðvelt að breyta, en
hugarfari gömlu kommanna í
flokknum verður trauðla snúið
á einni nóttu, það er mergurinn
málsins."
— En svo við víkjum aftur
að kappræðufundunum,
hvernig hafa þeir gengið?
„Þeir hafa undantekninga-
laust gengið vel, og verið
fjölsóttir. Það er greinilegt að
fólk kann vel að meta þetta
fundarform, og það er trú mín
að svona fundir eigi eftir að
verða meira áberandi í stjórn-
málalífinu á næstunni.
Fundirnir hafa einnig gengið
mjög vel frá sjónarhorni okkar
sjálfstæðismanna, og víðast
hvar höfum við átt mun „meira
í salnum" en kommarnir.
Sérstaklega hefur það verið
áberandi hve margt ungt sjálf-
stæðisfólk hefur komið á fund-
Þá hafa þeir Æskulýðs-
nefndarmenn jafnan verið í
málefnalegum vandræðum, og
oft hreinlega orðið rökþrota.
okkur til framdráttar, en hið
sama verður alls ekki sagt um
Alþýðubandalagið. Var það
raunar orðiö svo, að við tvo
síðustu fundina vildu þeir helst
hætta. Ekki varð þó af þvi í
Njarðvík, en á fundinn á
Egilsstöðum hafa þeir enn ekki
viljað koma og hafa beitt
ýmsum miður trúlegum undan-
brögðum.
Auk þess hefur það svo lagst
á sveifina, að vegna vandræða
við að koma saman framboðs-
listanum í Reykjavík hafa
ræðumenn verið tregir til að
fara úr bænum. Þar er hvert
atkvæði mikilvægt þegar
hrossakaupin og baktjalda-
makkið er í algleymi."
— Að lokum, það er stundum
sagt, að kappræðufundir eins
og þeir sem hér um ræðir séu
ekki annað en eins konar
„kabarett", þar sem málefnin
skipta engu, heldur sé þetta
einungis skemmtum fyrir
áheyrendur sem komi af fundi
með sömu skoðun og þeir fóru
inn. Hvað vilt þú segja um það?
„Ég fæ ómögulega séð hvað
er að því að fundir séu
skemmtilegir. Vissulega er rætt
um málefni á svona fundum, og
eins og alltaf er í stjórnmálum,
þá er það jafn mikilvægt að
hafa góðar skoðanir, og að hafa
hæfileikann til að afla þeim
fylgis. Þann hæfileika þarf að
hafa á svona fundum, og ekkert
slæmt er við það að mínu mati.
Ég vil svo bara endurtaka
það sem ég sagði hér fyrr, að
ég er þess fullviss að svona
fundir eiga eftir að verða
algengari þegar framí sækir, og
víst er að ekki skal standa á
okkur ungum sjálfstæðismönn-
um.“
'tg.