Morgunblaðið - 26.05.1978, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 26. MAÍ 1978
að cr gott að hvíla sig frá hinu pólitíska og félagslega amstri
og fara út og slá garðinn. Við höfum unnið hann að öllu leyti
sjálf og hann er orðinn eins og hluti af manni sjálfum, hann héfur
vaxið upp með okkur í þau 10 ár sem við höfum verið hér f
Breiðholtinu,* segir Magnús L. Sveinsson, en hann skipar 5. sætið
á framboðslista Sjálfstæðisflokksins við borgarstjórnarkosning-
arnar.
Fjölskyldan býr í Stekkjahverfinu í BreiðholtiT og hefur komið sér þar vel fyrir
í ágætu húsi með fallegum garði umhverfis. Garðurinn var nýsleginn, en Magnús
hafði riðið á vaðið í hverfinu kvöldið áður og slegið og mátti heyra hvar fleiri voru
búnir að smyrja sinar vélar og byrjaðir fyrsta sláttinn. En talið snýst örlítið meira
um garðyrkjuna og Magnús er spurður hvort hann sé mikill garðyrkju- og
plöntufræðingur.
Ekki held ég að ég geti
sagt það, að minnsta
kosti kann ég ekki hin
latnesku nöfn plantn-
anna hér hjá okkur, en
J f ■ við erum með þessar
algengustu tegundir af trjám; birki, viðju,
brekkuvíði, misbil og grenitré og það er
nokkuð mikil vinna að sinna þessum
garðyrkjustörfum ef þetta á að vera í
góðri hirðu. Fyrstu plöntuna fengum við
úr trjágrein í sumarbústaðalandi foreldra
minna og stýfði ég hana niður í smábúta,
setti í kassa og lét vera hér fyrir utan
fyrsta veturinn. Græðlingarnir lifðu af
veturinn og þegar voraði sprungu þeir út
og gátum við sett niður 90 litlar hríslur,
sem nú eru nokkuð á aðra mannhæð og
mynda hér góðan skjólvegg."
Hröð uppbygging
„Segja má að jiað gangi kraftaverki
næst hve hra t þetta hverfi allt hefur
byggst upp. P yrir 11 árum var þetta
svæði gróðurlítil holt og melar en nú búa
á því um 18 þúsund manns og Breiðholts-
hverfin eru nánast að taka á sig svip
rótgróinna hverfa. Það er merkilegt að
sjá þann árangur og virða fyrir sér, það
sem fólk hefur afkastað á þessum fáu
árum.“
Magnús sagðist vera fæddur og uppal-
inn í sveit til 17 ára aldurs en það var
eina og eina rollu með lömbin sín og
hlustað á söng fuglanna, þá hef ég komist
í einhverja ólýsanlega stemningu og
finnst mér ég þá hafa komizt næst því að
samlagast dásemdum sköpunarverksins."
Heillandi
og þroskandi
„Það er nú kannski svo með okkur
stjórnmálamennina, að við finnum frekar
þörf hjá okkur að vera úti við og njótum
þess e.t.v. meira, þær fáu stundir, sem
okkur gefast að komast burtu frá
skarkalanum, því að hið pólitíska starf
tekur nærri allan tíma okkar. Stundum
er sagt að það sé eftirsóknarvert að vera
stjórnmálamaður og ekki ætla ég að neita
því, en því fylgja einnig kvaðir og
skyldur, sem rækja verður, en í heildina
er þetta heiliandi og þroskandi starf,
sérstaklega ef manni tekst að láta
eitthvað gott af sér leiða, það er sú
lífsfylling sem fylgir starfinu og gefur því
gildi."
Verður ekki fjölskyldan mikið vör við
ónæði sem fyigir því að vera stjórnmála-
maður?
„Jú, óneitanlega og ég held að konan sé
engu minni stjórnmálamaður en ég, ef
hennar nyti ekki við væri óbærilegt fyrir
mig að standa í þessu. Má e.t.v. líkja
starfi konunnar við starf þjálfara
Hver og einn
njóli frióar þar
sem eðlilegast
er að menn leiti
hans - á
á Uxahrygg í Rangárvallasýslu. Kona
hans er Hanna Hofsdal og eiga þau þrjú
börn, Svein 20 ára, sem lauk stúdents-
prófi sl. vor og mun starfa sem flugþjónn
í sumar, Sólveigu, 18 ára, nú skiptinemi
í Bandaríkjunum og sá yngsti er Einar
Magnús 11 ára.
„Eg er mikið fyrir það að komast í
snertingu við landið og teldi ég æskilegt
að sem flest börn ættu kost á sveitadvöl.
Það eru einar beztu stundir lífs míns
þegar ég kemst eitthvað út í náttúruna.
Eg hef farið eina og eina veiðiferð,
aðallega austur að Eldvatni og hef notið
dvalarinnar þar í ríkum mæli. Þó að
veiðiskapurinn eigi að heita aðalmarkmið
ferðarinnar þá er það ekki síður gott að
njóta útiverunnar og stundum þegar ég
hef gengið um þarna meðfram Eldvatni
suður af Kirkjubæjarklaustri og virt
fyrir mér tign fjallahringsins þar, séð
knattspyrnuliðs, hann er ekki beinlínis í
sviðsljósinu, en er þó engu minna virði en
liðið sjálft. Það fylgir mínu starfi, að
mikill tími fer í fundahöld flesta daga, en
nauðsynlegt er fyrir fólk að ná til manns
og er því ekki óeðlilegt að fólk hringi öðru
hvoru heim. Stjórnmálamenn geta vart
lifað sams konar fjölskyldulífi og aðrir,
við erum gjarnan uppteknir á kvöldin og
um helgar þegar aðrir eiga frí. Ég finn
t.d. fyrir því, að með auknu pólitísku
starfi mínu síðustu árin hefi ég ekki eins
mikinn tíma fyrir 11 ára son minn og ég
hafði fyrir eldri börnin. En það er
þýðingarmikið að fjölskyldan ræði um
þessi mál og sé þess meðviíandi að þetta
hlutverk hefur maður tekið að sér og allir
séu sáttir við það og vissulega getur öll
fjöjskyldan notið þess ef vel gengur.“
Áður en Magnús fluttist til Reykjavík-
ur bjó hann um skeið á Selfossi, en 1960
gerðist hann framkvæmdastjóri Verzlun-
armannafélags Reykjavíkur. Hann hefur
haft mikil afskipti af húsnæðismálum og
nú er V.R. að byggja fyrir félagsmenn.
„Já, við fórum út í það á s.l. ári, eina
stéttarfélagið á landinu, að byggja 24
íbúðir og fá félagsmenn þær á kostnaðar-
verði og munum við afhenda þær á næsta
ári fullbúnar. Húsnæðismálin hafa
grundvallarþýðingu í lífi allra og hafa
margir leitað til mín með húsnæðismál
sín, en ég hef haft mikið með þau að gera
í borgarstjórn. Ég vil leggja áherzlu á þá
stefnu sjálfstæðismanna að sem flestum
sé gert kleift að búa í eigin húsnæði. Þó
Islendingar vinni mikið og leggi óneitan-
lega mikið á sig til að eignast sitt eigið
húsnæði, þá held ég að það sé mörgum
mikils virði að hafa lagt nokkuð á sig í
þessu sambandi og nefni t.d. að ég á
margar góðar minningar frá því að ég var
að byggja og vann mikið sjálfur í húsinu.
Eftir á finnst mér notalegt að hafa lagt
nokkra eigin vinnu af mörkum."
Hreiður í mótunum
„Ég minnist sérstaklega skemmtilegs
atviks við byggingu þessa húss. Þegar við
vorum að hefja byggingu þess gerðu
ástfangin maríuerluhjón sér hreiður í
dyragættinni, á þeim eina stað sem þau
voru óhult fyrir steypu. Sumir sögðu að
þetta táknaði að gæfa mundi fylgja
húsinu. Það var gaman að fylgjast með
starfi þessarar fjölskyldu, sem lét
hamarshögg og hávaðasaman vélagný,
sem fylgir húsbyggingu, ekkert á sig fá.
Ungarnir urðu 6 og var vinnudagurinn
langur hjá foreldrunum við að afla fæðu
handa litlu ungunum sem þurftu meiri
fæðu með hverjum deginum sem leið.
Eina sumarnóttina, er ég var einn að
vinna í húsinu til kl. 5 um morguninn,
voru bæði hjónin allan tímann á fullri
ferð við fæðuöflun handa litlu ungunum.
Vinnutíminn var auðsjáanlega ekki
bundinn við 40 stunda vinnuviku og má
því segja að lífsbarátta sé víðar hörð en
hjá mannfólkinu."
Magnús hefur einnig haft mikil afskipti
af atvinnumálum í borgarstjórn, þar sem
hann er formaður atvinnumáianefndar
borgarinnar og sagði hann borgarstjórn-
ina hafa fylgst náið með þróun atvinnu-
málanna undanfarin ár. „Framleiðslu-
greinarnar hafa dregist saman en
þjónusta og verzlun aukist," sagði
Magnús, „og meginástæða þess eru
lánareglur opinberra sjóða en Reykjavík
hefur verið afskipt í lánum miðað við
landsbyggðina. Það er vegna harðra
viðbragða borgarfulltrúa Sjálfstæðis-
flokksins sem verið er að snúa þessari
þróun við. Mikil uppbygging iðnaðarhús-
næðis hefur verið að undanförnu og á sl.
7 árum hefur t.d. verið lokið við byggingu
iðnaðar- og verksmiðjuhúsnæðis í
Reýkjavík að rúmmáli 1150 þúsund
rúmmetrar. Þessar tölur tala sínu máli.“
Að lokum er Magnús L. Sveinsson
spurður um þann mismun sem felst í
búsetu á Selfossi og Reykjavík:
„Það er mikill munur á því. Eftir 10 ára
dvöl á Selfossi þekkti ég orðið alla og
komst í persónuleg tengsl við flesta. En
þegar maður býr í borg með tæplega 100
þúsund íbúum eru kynni takmörkuð. í
Yngsti sonurinn, Einar Magnús, sem er 11 ára, hefur mikið yndi af að teikna og
mála. Hér er hann ásamt foreldrum sfnum Hönnu Hofsdal og Magnúsi L. Sveinssyni
að teikna nokkra þekkta stjórnmálamenn. Ljósm. ól. K.M.
heimilinu sjálfu
Reykjavík eru meiri vegalengdir og er t.d.
algengt að menn aki 7-10 km í vinnu, en
á Seifossi er varla lengra en hálfur til
einn km í vinnu fyrir flesta og algengast
er að menn fari heim í hádegismat og
jafnvel kaffi, en í Reykjavík verður sífellt
algengara að menn borði á vinnustað. Það
er erfitt að hamla gegn vissum hraða í
hinu daglega lífi í stórborg. Borgin þenst
út vegna þess að fleiri og fleiri óska þess
að búa í einbýlishúsum og raðhúsum. Og
þrátt fyrir þessa útþenslu hefur fjöldi
Reykvíkinga flutzt til nágrannasveitarfé-
laganna.
Ég vii leggja áherzlu á þýðingu þess að
draga úr þeirri streitu sem fylgir oftast
stórborgum og það er mikilvægt að skapa
öllum borgurum það umhverfi sem bezt
gefst, að hver og einn fái að njóta friðar
þar sem eðlilegast er að menn leiti hans,
á heimilinu sjálfu."
- segir Magnús L.
Sveinsson, 5. mað-
ur á lista
Sjálfstæðisflokksins
við borgarstjórnar-
kosningarnar.