Morgunblaðið - 25.08.1978, Blaðsíða 17

16
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 25. ÁGÚST 1978
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 25. ÁGÚST 1978
17
Útgefandi hf. Árvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri Haraldur Sveinsson.
Ritstjórar Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Ritstjórnarfulltrúi Þorbjörn Guómundsson.
Fróttastjóri Björn Jóhannsson.
Auglýsingastjóri Baidvin Jónsson
Ritstjórn og afgreiðsla Aöalstræti 6, sími 10100.
Auglýsingar Aðalstræti 6, sími 22480.
Áskriftargjald 2000.00 kr. á mánuði innanlands.
í lausasölu 100 kr. eintakið.
Lúðvík hefur
engalausn
Lúðvík Jósepsson, sem nú hefur gefizt upp við stjórnarmyndun
og skilað umboði sínu aftur til forseta, hefur undanfarna
daga haldið uppi mikilli blekkingariðju um það, að honum hafi
tekizt að leysa vanda efnahagsmálanna og leggja grundvöll að
stjórnarsamstarfi vinstri flokkanna. Þetta eru eintómar
sjónhverfingar. Lúðvík hefur ekki lagt fram nokkrar tillögur, sem
leysa efnahagsvanda þjóðarinnar og hann hefur þar af leiðandi
ekki lagt grundvöll að stjórnarsamstarfi eins eða neins.
Vinnubrögð Lúðvíks Jósepssonar við þessa stjórnarmyndun að
undanförnu eru með eindæmum. Honum var fengið umboð til
þess að mynda meirihlutastjórn og virðist hafa tekið þann
kostinn að setja saman dæmi um það, hvernig hægt væri með
verulegri skattlagningu að fleyta málum fram að áramótum.
Raunar er það mat manna, að þetta skattlagningardæmi Lúðvíks
gangi ekki einu sinni upp fram að áramótum. Jafnframt er alveg
ljóst, að í þessu dæmi Lúðvíks er gat, sem nemur hátt á annan
tUg milljarða út næsta ár. Það er í raun furðulegt, að
forystumenn þriggja stjórnmálaflokka skuli hafa setið yfir
útreikningum af þessu tagi í heila viku. Ríkisstjórnir á Islandi
eru ekki myndaðar til fjögurra mánaða. Sá maður, sem setur upp
talnadæmi um það hvernig hægt sé að afla tekna á pappírnum
með skattlagningu í fjóra mánuði hefur ekki lagt fram nokkrar
raunhæfar tillögur um lausn á þeim verðbólguvanda, sem þjáð
hefur okkar þjóð frá tímum vinstri stjórnarinnar 1971—1974.
Tími sá, sem vinstri flokkarnir og þá sérstaklega Alþýðuflokk-
ur bg Alþýðubandalag hafa tekið sér til þess að ræða saman um
efnahagsvanda íslendinga frá kosningum, er orðinn býsna langur.
Meginhlutinn af þeim tveimur mánuðum, sem liðnir eru frá
kosningum hafa farið í samræður milli Alþýðuflokks og
Alþýðubandalags um efnahagsmál. Að tveimur mánuðum liðnum
liggja fyrir tillögur um það, að leggja stórfellda skatta á þjóðina
til þess að afla fjár til niðurgreiðslna í fjóra mánuði það er allt
og sumt. Það er lítill afrakstur af viðræðum þessara tveggja
flokka í nær tvo mánuði og Lúðvík Jósepsson hefur af litlu að
státa.
Það er auðvitað mjög gagnrýnisvert, að Lúðvík Jósepsson skuli
hafa eytt öllum þessum tíma í að ræða um skattlagningu til
fjögurra mánaða. Framundan blasa við óleyst vandamál, sem
ekki verður undan vikizt að leysa, ef atvinnulíf landsmanna á
ekki að lamast gersamlega. Þessi vandamál verða ekki leyst með
skattlagningu, sem í mesta lagi mundi duga til niðurgreiðslna
í fjóra mánuði og þó líklega ekki. Það er því misskilningur hjá
þeim alþýðubandalagsmönnum, þegar þeir halda því fram, að
vinnubrögð Lúðvíks Jósepssonar hafi verið sérstaklega lofsverð
við tilraun hans til stjórnarmyndunar. Þvert á móti er það mjög
ámælisvert, að maður, sem fær umboð frá forseta til þess að
mynda meirihlutastjórn, eyði tíma sínum í að setja upp
talnadæmi um skattlagningu og niðurgreiðslur til áramóta,
einvörðungu.
Afstaða flokksstjórnarfundar Alþýðuflokksins er því mjög
skiljanleg. Þeir alþýðuflokksmenn benda réttilega á, að
málefnaundirbúningur að stjórnarmyndun hafi verið skammt á
veg kominn, þegar Lúðvík Jósepsson setti fram kröfu sína um
forsætisráðherraembættið. Sú krafa Lúðvíks sýnir, að fyrir
honum og þeim alþýðubandalagsmönnum hefur vakað annað og
meira en einungis það að koma á starfhæfri ríkisstjórn.
Kommúnistar færa sig alltaf upp á skaftið. Þegar Lúðvík hafði
fengið umboð sitt frá forseta lýsti hann því yfir, að
forsætisráðherraembættið skipti hann engu máli. Nokkrum
dögum seinna gerir hann það að ófrávíkjanlegri kröfu að fá það
embætti, ella muni hann hætta við tilraun sína til stjórnarmynd-
unar. Þetta sýnir, að kommúnistum hefur verið svo mjög í mun
að fá forsætisráðherraembættið á íslandi að þeir setja allt á eitt
spil í þeim efnum. Þetta sýnir líka, að málefnin skipta þá minna
máli en embættin.
Með því að verða ekki við kröfu Lúðvíks um forsætisráðherra-
dóm hefur Alþýðuflokkurinn sýnt meira þrek, en hann virtist
hafa um skeið. En óneitanlega vekur athygli, að flokksstjórnar-
fundur Alþýðuflokksins kemst að þeirri niðurstöðu, að langt hafi
verið í land í tilraun Lúðvíks til stjórnarmyndunar, þegar haft
er í huga, að formaður og varaformaður Alþýðuflokksins hafa
báðir lýst því yfir undanfarna daga, að þessi tilraun væri vel á
g komin.
Lúðvík Jósepsson eyddi dýrmætum tíma í kák, sem litlu máli
dptir. En tímabært er orðið að landið fá-i stjórn enda þola
veigamiklar ákvarðanir enga bið.
„MÉR eru það ekki persónuleg
vonbrigði að sjá af forsætisráð-
herraembættinu, en ég stend
auðvitað fast á því að minn
flokkur eigi að hafa sama rétt
til þess starfs og aðrir. Hér
áður fyrr þótti það nú stappa
landráðum næst að taka okkur
með í ríkisstjórn. Nú þykir það
ekki tiltökumál, en ennþá eru
menn þó að stritast við að
halda þvf fram að við getum
ekki gegnt tilteknum ráð-
herraembættum til jafns við
aðra. Ég er þó sannfærður um
að þjóðin muni fyrr eða ,síðar
breyta þessu líka,“ sagði Lúð-
vík Jósepsson er Mbl. ræddi við
hann í gærkvöldi eftir að hann
hafði gengið á fund forseta
íslands og skilað af sér stjórn-
armyndunarumboði.
Á blaðamannafundi fyrr um
daginn hafði Lúðvík sagt, að
hann teldi að Alþýðuflokkurinn
hefði hafnað stjórnarforystu
Alþýðubandalagsins af „utan-
ríkispólitískum ástæðum". „Það
hefur ekki komið fram að þetta
hafi verið vegna stefnu okkar í
þeim málum sem um var fjallað
eða vegna þess að við værum
ólíklegri en aðrir til að stýra
Þingflokkur Alþýðubandalagsins á fundi í gær.
lagsins og er staðráðinn í að
fylgja stjórnarmyndunarvið-
ræðum þess eftir af fullri
hörku."
— En hvað ef grundvelli
þeirra viðræðna verður breytt
frá því sem var undir þinni
stjórn?
„Ef grundvellinum er breytt
þá breytast viðhorfin líka. Við
getum tekið sem dæmi að ef
menn vilja nú allt í einu fara að
ræða utanríkismálin í botn þá
erum við ekki lengur inni í
myndinni. Ef Alþýðuflokkurinn
heldur fast við þetta atriði eftir
að hafa nú svo skyndilega
slengt því fram þá vita menn
hvað þeir eru að gera, því eins
og ég sagði áðan þarf engan
stórspekúlant til að sjá ágrein-
ing okkar þar.
Og ef menn vilja nú fara yfir
allan pólitíska tónstigann aftur
þá spái ég því að það taki
nokkra mánuði að rnynda ríkis-
stjórn."
Lúðvík Jósepsson í samtali við Mbl:
Ég er nú að bardúsa
við að koma á vinstri
stjórn á íslandi....
þeim í framkvæmd. Ég er þess
vegna á því að þarna haldi
einhver í spottann annars stað-
ar og hann ráði úrslitum."
„Mér er það ljóst," sagði
Lúðvík í samtalinu við Mbl. á
eftir, „að af hálfu NATO,
áhrifamikilla aðila í Noregi og
einnig í Bandaríkjunum er það
talið beinlínis háskalegt að
hleypa fulltrúum Alþýðubanda-
lagsins á Islandi í slíka áhrifa-
stöðu sem forsætisráðherraem-
bættið. Þessir aðilar hafa beitt
þrýstingi á þá einstaklinga og
flokka sem þeir telja að standi
sér næst í pólitískum skilningi
og að þessu sinni lét Alþýðu-
flokkurinn undan og gat ekki
samþykkt okkur sem forystu-
flokk í ríkisstjórn.
I sjálfu sér kemur þetta mér
ekki á óvart, en ég tel þó að ég
hafi gert mitt til þess að þetta
yrði ekki ofan á. Ég hafði sett
það fram, að við ættum að
mynda ríkisstjórn um höfuð-
vandamálið og að ýmsir þýðing-
armiklir málaflokkar gætu
þannig af okkar hálfu legið utai
við. Hjá mér var þetta leið til
að komast framhjá þeim mikla
ágreiningi sem ekki þarf stóra
spekúlanta til að sjá að er á
milli okkar og Alþýðuflokksins
í utanríkismálum."
— En er unnt að draga slíka
hringi utan um utanríkisráð-
herra og forsætisráðherra á
Islandi að þeir rekist ekki á?
„Það er hægt ef viljinn er
fyrir hendi. Vitaskuld framfylg
ir utanríkisráðherrann þeirri
utanríkismálastefnu sem er
mótuð af yfirlýstu samkomulag
ríkisstjórnarinnar á því sviði.
Ef í starfi utanríkisráðherra er
maður sem vill framkvæma
stefnuna samvizkusamlega og
stöðuglega þá er það stefna
ríkisstjórnarinnar sem gildir.
Og við vorum reiðubúnir til þess
að meginstefnan í utanríkis-
málum yrði óbreytt og þá
auðvitað ágreiningurinn milli
flokkanna í einstökum atriðum
líka, en hann vorum við reiðu-
búnir að setja til hliðar vegna
hins.
Við skulum bara taka önnur
ráðherraembætti. Er það eitt-
hvað frekar hægt að viðskipta-
ráðherra sitji erlendar ráð-
stefnur sem fulltrúi ríkisstjórn-
ar þegar vitað er að skoðun
hans á utanríkismálum er
önnur en hin mótaða yfirlýsta
stefna ríkisstjórnarinnar?
Þetta hefur þó gerzt og það
oftar en einu sinni. Ég get því
ekki séð annað en að það væri
eins hægt að búa þannig um
hnútana gagnvart forsætisráð-
herra þó hann væri ekki í öllum
efnum fullkomlega sammála
stefnu þeirri sem ríkisstjórnin
fylgdi varðandi einstök atriði
utanríkismála.
Ég hef verið bæði viðskipta-
mála- og sjávarútvegsráðherra
íslands enda þótt afstaða mín
til dæmis til NATO og veru
hersins hafi aldrei verið neitt
leyndarmál. Ég var meira að
segja kallaður governor í Al-
þjóðabankanum og sat aðal-
fundi hans oftar en einu sinni
og í fleiri en einni heimsálfu. Éf
var fulltrúi íslands á fundum
EFTA og sem viðskiptaráð-
herra og sem sjávarútvegsráð-
herra hef ég farið sem fulltrúi
íslenzku ríkisstjórnarinnar
bæði austur og vestur um haf.
Og þetta gekk allt saman.“
— Nú liggur það fyrir að þú
vilt ekki verða ráðherra í
ríkisstjórn sem Alþýðubanda-
lagið kynni að eiga aðild að.
Hvers virði er vinstri stjórn án
Lúðvíks Jósepssonar?
„Það verða nú aðrir að segja
til um,“ svarar Lúðvík og hlær.
„En ég ætla að styðja þá stjórn
sem Alþýðubandalagið á aðild
að jafnt utan hennar sem innan
Það eru mörg dæmi þess að
formenn flokka hafi ekki setið
í ríkisstjórnum þeirra.
Ég hafði áður en þetta kom til
skýrt mínum flokksmönnum frá
því að ég vildi af persónulegum
ástæðum ekki sitja í ríkisstjórn.
Ég varð þó að endurskoða þá
afstöðu þegar sá möguleiki kom
allt í einu upp að flokkurinn átti
kost á stjórnarforystu. En það
gerði ég ekki af persónulegum
ástæðum. Mínum persónulega
metnaði hef ég fengið fullnægt.
En ég hef áfram pólitískan
metnað fyrir minn flokk og
hans vegna hefði ég ekki getað
skorazt undan því að veita
stjórn forystu. En nú er þessi
möguleiki úr sögunni og þá ráða
mínar persónulegu ástæður
aftur."
— Nú hafa menn áður mynd-
að ríkisstjórnir fyrir aðra
menn. Hvers vegna ekki þú
núna?
„Já. Það eru gerðar miklar
kröfur og sagt: Þú verður að
klára þetta verk líka. Það er
svolítið undarleg aðstaða að
mega mynda ríkisstjórnir fyrir
aðra en alls ekki fyrir sinn
eiginn flokk. Ég veit ekki. Er ef
til vill einhver hrollur í mönn-
um að fara þennan spöl sem
eftir er?
Ástæða þess að ég legg
áherzlu á að það verði að vera
forsætisráðherrann sem fer
síðasta spölinn er sú að það
verður að vera hans að skrifa
síðustu atriðin upp í stjórnar-
samkomulagið. Ég læt ekki aðra
menn mynda stjórn fyrir mig og
ég vil ekki gera samning við
launþegasamtökin sem síðan
yrði kominn undir forsætisráð-
herra, sem ég ekki einu sinni
veit hver er.“
— Eða ríkisstjórn sem þú átt
ekki sæti í?
„Og þar að auki það.“
— En nú segja sumir að þú
hafir kosið að knýja fram
úrslitin á þessum punkti af því
að viðkvæmasti hluti samkomu-
lagsins við verkalýðshreyfing-
una sé eftir, sem er, hvar eigi
að setja vísitöluþakið. Og að
þennan punkt hafir þú valið
vegna þess að þú teljir að
enginn geti gengið frá þessu
nema þú!
„Án þess að það sé meint sem
sjálfshól þá tel ég einmitt að frá
þessu atriði verði forsætisráð-
herrann að ganga og enginn
annar, bæði vegna hans og
ríkisstjórnarinnar og vegna
verkalýðshreyfingarinnar. Ég
geri mér fulla grein fyrir því að
staða mín og míns flokks er
sterk, en ég vil fullyrða að það
sem er á borðinu stendur fyrir
hvern sem er, enda þótt
samningurinn sé ekki allur
gerður.
Og hafi menn þessa tröllatrú
á mér persónulega, sem ég hlýt
þó að hafa leyfi til að draga
svolítið í efa á þessum síðustu
dögum, þá svík ég þá nú ekki
alveg, því ég sit áfram í
viðræðunefnd Alþýðubanda-
— Því hefur verið haldið
fram að nýsköpunarformið hafi
ekki verið útilokað í hugum
ykkar alþýðubandalagsmanna
en að sá möguleiki hafi lokazt
strax vegna yfirlýsinga Alþýðu-
flokksins um það að ný-
sköpunarformið væri þeirra
óskastjórn.
„Það þarf nú ekki stórt
pólitískt nef til að skilja það að
Alþýðubandalagið kom út úr
kosningunum á bullandi vinstri-
sigurferð. En þeir sem ekki
skilja það að vinstri stjórn
hlaut að verða fyrsti kosturinn,
þeir eru pólitísk börn. Og það
sem verra er, þeir eru sjálfum
sér og öðrum hættulegir í
umferðinni því allir vita hvað
gerist ef menn beygja of skart
til hægri úr hörðum vinstri
sveig.
Hitt er svo aftur annað mál,
hver staðan hefði verið ef
endanlega hefði slitnað upp úr
vinstri viðræðum og menn séð
fram á stöðvun og kreppu. Þá
hefðu menn vafalaust í síðari
umferðum viljað skoða aðra
möguleika, en allt verður þetta
að vera í samræmi við það
pólitíska andrúmsloft sem er.
Spurningin varðandi áhrif neit-
unar Alþýðuflokksins nú er til
dæmis alls ekki sú, hvaða áhrif
hún hafi á mig. Spurningin er
hvaða áhrif hún hefur á flokks-
menn í báðum röðum.
Ég sagði það nú við Morgun-
blaðið á dögunum að fjarri er
það mér að neita að bjarga
manni þó ég verði að njóta
aðstoðar sjálfstæðismanns til
þess, eða þjóðinni, ef út í það er
farið, með aðstoð Sjálfstæðis-
flokksins. En svo er hægt að
trylla hið pólitíska andrúmsloft
á bak við menn að þeir komist
alls ekki yfir vegginn, hvað sem
á ríður. Og ef menn blása til
dæmis upp skörpustu flauturn-
ar í Morgunblaðinu og Þjóð-
viljanum þá getur það eyðilagt
öll rök manna fyrir því að
stefna í ákveðna pólitíska átt.
Þetta hefur gerzt bæði fyrr og
síðar.“
— En í hvaða pólitíska átt
stefnir Lúðvík Jósepsson nú?
„0, ég er nú að bardúsa við
það að koma á vinstri stjórn í
landinu."
-fj-
Ólafur Jóhannesson formaður Framsóknarflokks:
„Höfum ekki sótzt eft-
ir stjórnarforystu”
„VIÐ höfum nú ekki sótzt
neitt eftir stjórnarforystu,
og við höfum verið reiðu-
búnir að styðja hvorn
þeirra sem var Lúðvík eða
Benedikt,“ sagði ólafur
Jóhannesson í samtali við
Morgunblaðið, þegar hann
var spurður um það hvort
hann teldi ekki að röðin
væri nú komin að honum
um að hafa forystu um
stjórnarmyndun.
„Það er slæmt að mínum
dómi að það skuli koma
þetta hlé á þessar tilraunir
og maður veit ekkert um
framhaldið, en við erum
komin á ýztu nöf, við erum
að missa af strætisvagninum
og kannski búin, því að það
er svo margt sem rekur á
eftir, t.d. kaupgreiðsluvísi-
tala og annað því um líkt,
sem verður náttúrulega
ákveðin og gefin út, þannig
að þetta er að verða for-
hlaupin tíð.“
Ólafur var spurður að því
hvort að hann myndi halda
áfram að reyna vinstri-
stjórnar möguleikann, ef
forsetinn fæli honum að
hafa forystuna. „Þessar
viðræður voru á góðri leið að
mínum dómi og ég myndi
telja það eðlilegt að athuga
það hvort ekki væri hægt að
komast á leiðarenda," sagði
Ólafur. „En það var náttúru-
lega talsvert langt á leiðar-
enda, og ég vil ekki vera með
neinar frekari bollalegging-
ar að svo stöddu, því að ég
hef ekki fengið neitt umboð,
og er ekki búinn að ákveða
það hvernig ég snýst við því.“
Ólafur var inntur eftir því
hvort honum þætti fýsilegt
að leggja út í vinstri stjórn
og Lúðvík Jósepsson stæði
þar fyrir utan, eins og hann
hefur lýst yfir. „Ég teldi það
illa farið, ef hann yrði ekki
í stjórn, því að ég þekki hann
að því að vera mikinn dugn-
aðarmann, en það verður
auðvitað að vera mál hvers
flokks að nefna sína menn, ef
og þegar til þess kemur.“
BENEDIKT TT« 1 • A • r
mmisu Vinstri stjorn
enn bezti kosturinn
„Alþýðuflokkurinn er
hlynntur því að það takist
að mynda stjórn þeirra
þriggja flokka, sem undan-
farið hafa ræðzt við og telur
eins og ástandið er 1 stjórn-
málum á þessu sumri, að
það sé líklega bezti kostur-
inn til að koma á starfhæfri
stjórn án frekari tafa,“
sagði Benedikt Gröndal for-
maður Alþýðuflokksins
þegar Mbl. leitaði umsagn-
ar hans á þeirri stöðu sem
upp væri komin eftir að
Lúðvík Jósepsson hafði gert
forsetanum grein fyrir því
að hann treysti sér ekki til
að halda frekar stjórnar-
myndartilraunum áfram.
„Þetta kom fram þegar við
reyndum sjálfir að mynda
slíka stjórn í júlímánuði og
aftur þegar við tókum þátt í
tilraunum Alþýðubandalags-
ins og Lúðvíks Jósepssonar
nú í sl. viku. Við erum enn
sama sinnis. Við teljum, að
það hafi í þessum tilraunum,
sem hafa verið gerðar, verið
unnið mikið starf, það eigi að
byggja á þeim grunni að
reyna nú á skömmum tíma
að mynda slíka stjórn. Það
hefur að vísu verið breidd út
sú skoðun, að málefnalega sé
búið að leysa allan vandann.
Það er að okkar hyggju
nokkuð ýkt. Það hefur náðst
mikill árangur, en það er
ennþá töluvert mikið eftir,
sérstaklega varðandi efna-
hagsmálin á næsta ári, því
.að þar er óbrúað bil upp á
um 17 milljarða króna og
ýmis önnur mál eru ekki
útrædd," sagði Benedikt.
„Við teljum þó, að unnt sé
að leysa þessi mál og ná
samkomulagi, og við teljum
að það sé unnt að gera
samkomulag um ýmsa fleiri
aðkallandi málaflokka án
þess, að það taki teljandi
tíma vegna þess hvaða starf
hefur þegar verið unnið. í
þessu sambandi minni ég á,
að þingflokkurinn lagði fram
um miðjan júlí drög að
stefnuskrá fyrir slíka
stjórn."
Benedikt var spurður að
því hvort Alþýðuflokkurinn
væri reiðubúinn að taka sæti
í ríkisstjórn undir forystu
Ólafs Jóhannessonar. „Jú,
við erum reiðubúnir að taka
þátt í viðræðum, ef Ólafi
verður falin stjórnarmynd-
un, og ef hann reynir að
halda áfram því starfi, sem
unnið hefur verið að í þess-
um fyrri tilraunum til að
mynda sams konar stjórn, þá
erum við reiðubúnir að
leggja áherzlu á að það starf

beri árangur, þannig að
þjóðin fái þá stjórn, sem er
ákaflega aðkallandi vegna
vandans í efnahagsmálum."
Benedikt var þá minntur
á, að alþýðubandalagsmenn
legðu á það áherzlu að um
skammtímastjórn yrði að
ræða sem leysti aðeins brýn
vandamál en ýmsum helztu
stefnumálum yrði ýtt til
hliðar til að valda ekki
ágreiningi og var spurður
um viðhorf hans í þessu
sambandi. „Já, það er alveg
rétt, að efnahagsmálin eru
orðin svo yfirþyrmandi, að
þau hljóta fyrst um sinn að
verða aðalatriði og e.t.v. vilja
menn þeirra vegna fresta
einhverjum öðrum málum,
t.d. leggja til hliðar allar
deilur um utanríkismál og
fleira. Ég get vel skilið það
sjónarmið og ef það skiptir
verulegu máli við að ná
árangri í stjórnarmyndun,
svo að landið fái virka
stjórn, þá mun ekki stranda
á okkur."
Benedikt var þá spurður
hvernig honum þætti að eiga
aðild að ríkisstjórn með
Alþýðubandalaginu, þegar
fyrir lægi að Lúðvík Jóseps-
son mundi standa fyrir utan
þá ríkisstjórn. „Það er löng
reynsla fyrir því, að það er
alltaf verra að vera aðili að
stjórn ef sterkustu menn
hinna stjórnmálaflokkanna
eru ekki í ráðuneytinu. Hins
vegar hef ég heyrt það á
Lúðvík persónulega í þessum
viðræðum, sem fram hafa
farið, að það væri eindregin
persónuleg ósk hans að verða
ekki ráðherra, þannig að
hann hefur búið mig undir
það.“