Morgunblaðið - 08.10.1978, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 8. OKTÓBER 1978
7
ALDIRNAR
O
GROHE
ÞaO er eins og aO hafa sérstakan nuddara i baOherberginu heima hjá sér,
slík eru áhrif vatnsnuddtækisins frá Grohe.
Frábær uppfinning sem er orOin geysivinsæl ertendis.
TilvaliO fyrir þá sem þjást af vöðvabólgu, gigt og þess háttar. Hægt er aO mýkja
og herOa bununa aO vild, nuddtækiO gefur 19-24 Iftra meO 8.500 slögum á minútu.
Já, þaö er ekkert jafn ferskt og gott vatnsnudd.
En muniö aO þaO er betra aO hafa „orginal" og þaO er GROHE.
Grohe er brautryöjandi og leiOandi fyrirtæki, á sviOi blöndunartækja.
RR BYGGINGAVÖRUR HE
SUÐURLANDSBRAUT 4. SlMI 33331. (H. BEN. HÚSIÐ)
Lifandi saga liðinna atburða
í máli og myndum
,,Aldirnar“ eru tvímælalaust vinsælasta ritverk,
sem út hefur komið á íslensku, jafn eftirsótt
af konum sem körlumog ungum semöldnum.
Út eru komin alls 8 bindi:
ÖLDIN SAUTJÁNDA ÖLDIN SEM LEIÐ l-ll
árin 1601-1700 árin 1801-1900
ÖLDIN ÁTJÁNDA l-ll ÖLDIN OKKAR l-lll
árin 1701-1800 árin 1901-1960
,,Aldimar“ - alls 8 bindi
Kjörgripir hvers menningarheimilis
ippm
Bræðraborgarstíg 16
Sími 12923-19156
NÝJUNG!
VATNSNUDDTÆKIÐ FRÁ
GROHE
ER BYLTING
HUG-
VEKJA
eftir séra
Jón Auðuns
í síöustu sunnudags-
grein leiddi ég lesendum
og sjálfum mér fyrir sjónir
gamla þjóölífsmynd frá
landi hinna helgu sagna,
og ég vék máli aö því, aö
þótt fágæt sé og fáum
fær, er til önnur leið aö fá
lesið atburði hins liöna,
líkt og skráöir séu á tjald
sögunnar, tjald úr ööru
efni en jarðnesku ofiö. Allt
þaö, sem eykur á þekk-
ingu okkar á fjölbreytni
mannssálarinnar, á aö
vera heilbrigðum manni
lokkandi hugöarefni, sé
hann ekki eins og þursinn
í Dofrafjalli. Allt sem til
þess veröur aö leiða okkur
einu skrefi nær skilningi á
leyndardómum tilverunn-
ar, ætti aö veröa til þess
aö auka lotninguna fyrir
höfundi hennar. Ber ekki
þörfin fyrir aö rannsaka og
vita mennskum manni
vitni, en þursahættinum
hitt, aö draga sig inn í skel
óvildar og fýlu ef einhver
annar gerist til þess aö
leggja út í rannsóknir
huliösheima, ef mögulegar
eru, en rannsóknir sem
kunna aö vekja þann
vindblæ, er feyki spilaborg
fávitans út í bláinn, En hér
er þaö, aö rétttrúuö vísindi
taka höndum saman við
kirkjulegan rétttrúnaö,
sem þau fara raunar oftar
hinum háöulegustu orðum
um.
Þaö hringdi til mín fyrir
fáum dögum maöur, mér
ókunnur, var honum skap-
þungt vegna þess, sem ég
hafði skrifað fyrra sunnu-
dag um „myndir hins
liöna“ og möguleikann á
aö „lesa“ þær. Ég benti
manninum á, aö menn
sem trúlega væru ekkert
heimskari en hann en
vissu bersýnilega miklu
meira, hefðu ritaö merkar
bækur um rannsóknir á
þeim furðulega hæfileika,
aö menn gæddir vissri
sálrænni, fágætri gáfu
gætu „lesið“ sögu hluta,
sem þeim voru fengnir í
hendur, og sæju, þegar
bezt léti, alda gamlar
myndir af atburöum, sem
gerzt höföu í sögu þess
fólks, sem hlutina haföi átt
í löngu liðinni tíö.
Blessaöur maðurinn
lauk símtalinu í styttingi,
en rök haföi hann engin,
nema hvaö hann bar fyrir
sig „barnatrú“. Drottinn
minn! „Barnatrú“ er þaö
líka, sem blóðbaöinu veld-
ur nú í íran, þar sem
heittrúaöir Múhameös-
menn berjast vitfirrtri bar-
áttu gegn framförum og
öllu í áttina til launajafnaö-
ar í landi hinna stórkost-
legu auöæva hinna fáu og
voðalegrar örbirgöar
hinna mörgu, — og vegna
þess aö framsóknin eigi
ekki stoö í Kóraninum,
trúarbók þeirra, og vilja
Múhameös.
Viö syndgum oft, vit-
skuld oft, ég og þú og ég
stundum þegar mér of-
býður mest, hvernig farið
er meö trúarbrögöin í
baráttu sannleika og rétt-
lætis fyrir tilvist sinni á
jöröu. Þá kemur mér
stundum þaö í hug, sem
einn af mestu eftirlætis-
höfundum mínum Henrik
Ibsen, sem nú er minnzt
um víöa veröld á 150.
fæðingarári hans, lætur
Dofrann í fjallinu segja
(Per Gynt) um mismun á
heimi manna og þursa: „
„Þar úti, sem nótt fyrir
árdegi víkur,
er orðtakið: Maöur, ver
sjálfum þér líkur.
En meöal vor, þar sem
gæti fengið bót viö böli.
Þessa gömlu mynd átt þú
ekki aö skoöa til þess aö
gráta böl liðinna kynslóöa,
heldur til þess aö þú
minnist sorga samtíöar
þinnar, harmanna sem
brenna hjörtu þeirra er þú
lifir í nábýli viö í dag og
gerir þaö, sem á þínu valdi
er til aö bæta það.böl.
Þekkir þú engan, sem
situr í súlnagöngunum og
bíöur? Þá hugsar þú of
mikið um sjálfan þig og of
lítiö um aöra. Þjóöfélagiö
gerir miklu meira nú en
áöur þekkttist til'að bæta
þeirra kjör, sem á valdi
þess er aö bæta. Líknarfé-
lög eru fleiri starfandi en
fyrr. Sú hjálp er góö, en er
ekki of mikiö á þeirra
vegum af launuöu skrif-
stofuliöi en of lítiö af
sjálfboöaliöi, sem starfar
endurgjaldslaust? Þó er
mikiö slíkt starf unniö eins
og t.d. þaö sem mér er
kunnast og unnið er af
Kvennadeild Reykjavíkur-
deildar R.K.Í. Finna nógu
margir til þeirrar skyldu,
sem tök eiga á aö leysa
hana af hendi?
í Dofrans höll
eða Drottins
húsi
myrkt er öll dægur,
er máltækiö: Þursi, ver
sjálfum þér nægur“.
Ég mátti til aö svara
nokkru aðfinnslum þess
góða manns, sem kvaöst
finna of lítiö af Guðsorði í
síöustu sunnudagsgrein
minni, en nú skulum við
hverfa aftur aö sjúka
manninum, sem beiö viö
lækningalaugina og svar-
aði, þegar Jesús spuröi
hann: „Herra, ég hefi
engan mann tii að láta
mig í laugina þegar vatniö
hrærist, en meöan ég er á
leiðinni fer annar ofan í á
undan mér“.
Þessir kveinstafir hins
umkomulausa, sjúka
manns minna þig ekki
aöeins á átakanlega
gamla mynd, þeir eiga aö
vekja þér þá spurn, hvort
enginn sé í nágrenni þínu í
dag, sem hjálparvana bíö-
ur þess aö einmitt þú berir
hann þangað sem hann
En auk þeirra, sem
„sócialt" starf nær til, bíöa
margir umkomulausir ein-
stæðingar, gamlir og sjúk-
ir í súlnagöngunum og
hafa engan til aö „láta sig í
laugina", og þurfa þess
eins, sem kærleiksríkt
kristið hjarta getur látiö
þeim í té.
Hvar er þá
kristindómurinn? Á hann
ekki aö vera skapgerðar-
skóli, sem æfir sálina í
hugarfari kærleiksmeistar-
ans, sem kenndi aö misk-
unnsemin er hin mesta
blessun, kærleikurinn
æöst allra verömæta? í
húsi Drottins eigum viö
aö læra aö hlusta á
hjartslátt samtíöarmann-
anna, þekkja sorgir þeirra
og bera í lækningarlaug-
ina sjúkan einstæöing. I
þaö hús koma of fáir. í
Dofrans höll, þar sem
hver hugsar um þaö eitt
aö vera sjálfum sér nógur,
er fjölmenni langt um of.