Morgunblaðið - 08.10.1978, Blaðsíða 20
20
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 8. OKTÓBER 1978
Fylgst með ádrætti í Ellióaánum
• I>að þurfti fjóra til að ráða við stóran lcjjjnn kassabíl. Hann rcyndist þó óhæfur í klakið og var sleppt.
• Vamn lax xrciddur úr netinu.
„Svona svona strákar, takið mjúklega á konunum4, var það fyrsta
sem undirritaður heyrði er hann lagði leið sína inn í Grænugróf við
Elliðaár, sunnudaginn 1. október. Þar fór þá fram ádráttur í klak á
vegum Rafmagnsveitu Reykjavíkur og Stangaveiðifélagsins. Þarna
var töluverður flokkur starfsmanna og sjálfboðaliða og ekki veitti af
öllum mannskapnum, því að sannarlega var handagangur í öskjunum
þegar mest gekk á.
Stór dagur
Ádrátturinn er árviss viðburður
í ánum og álitlegur hópur Elliða-
árveiðimanna lætur sig aldrei
vanta, því að þetta er stór dagur í
lífi þeirra. Þeir taka þarna virkan
þátt í uppbyggingu þeirrar ár sem
þeim er kærust og þeir sækja
afþreyingu sína til á sumrin. Fyrir
dellukarla er þetta auk þess
stórskemmtilegt athæfi, því að
fátítt er, svo ekki sé meira sagt, að
stangaveiðimenn komist í svo óða
laxveiði sem hér er um að ræða, þó
svo að að öðrum veiðarfærum sé
beitt. Þess vegna er glatt á hjalla
er dagurinn stóri rennur upp.
Hrygnurnar
vinsælar
Hrygnurnar og stærri hængarn-
ir njóta mun meiri vinsælda
heldur en smáhængarnir, í fyrsta
drætti í Grænugróf voru innbyrtir
30—40 laxar, en aðeins örfáar
hrygnur voru þar á meðal.
Óánægjukurr fór um svæðið, en
fljótlega kom sú kenning upp, að
hrygnurnar lægju allar við botn-
inn og létu draga netið yfir sig,
þær myndu síðan allar koma upp í
næsta drætti, enda væru þær þá að
synda um hylinn í leit að bændum
sínum. Menn tóku gleði sína á ný,
einn tók á rás með nokkra laxa í
poka. Vörubíll beið fyrir neðan
skeiðvöllinn með kistu mikla á
pallinum. Einhver kallaði á eftir
manninum: — Heyrðu, ertu með
hænga í pokanum? Hinn svaraði
að bragði: — Hænga? Hvað
heldurðu að ég sé eiginlega. Ég lít
ekki við öðru en kvenfólki.
Ekki bara
lax í netin
Það kenndi ýmissa grasa, er
skoðað var innihald netanna eftir
hvern drátt. Sérstaklega var það
skrautlegt sem á land kom í
Grænugrófinni. Þar var innbyrt
barnakerra, kassabíll og stór
Tóbíspúnn, allt að því er virtist í
fullkomlega góðu ásigkomulagi.
Ekki höfðu Elliðaármenn áhuga á
þessum gripum í klakið og var
þeim sleppt ásamt 15—20 smá-
hængum, sem nú eru sennilega að
bölva kvenmannsleysinu í Gróf-
inni. Þá hljóp stór sjóbirtingur í
netið og á þeirri stundu hefur
hann örugglega óskað að hann
væri lax en ekki urriði, því aö í
staðinn fyrir að hverfa lifandi
ofan í kistu, hvarf hann dauður
ofan í regnkápuvasa.
Einhver hefur
misst þann stóra
Er fullreynt þótti í Grófinni,
voru nokkrir fiskar teknir úr
Ullarfossi og síðan var haldið í
Efri Móhyl. Það var mikið sjónar-
spil sem bar fyrir augu manna þar,
er nethringurinn var þrengdur
eftir fyrsta dráttinn í hylnum.
Nákvæmlega 100 laxar voru þá í
hringnum og engu var líkara en að
hylurinn allur kraumaði eins og
vatnshver. Það var athyglisvert
hve margir verulega stórir laxar
komu upp, en löngum hefur verið
talið að í Elliðaánum séu ekkert
annað en smátittir. Einn úr Efri
Móhyl var lauslega áætlaður
15—17 pund og í kjaftviki hans var
öngull ásamt smástubb af línu.
Fleiri slíkir boltalaxar voru plat-
aðir á land, þó að þessi hafi verið
einn um að hafa fyllingar í
tönnunum.
Dularfull sár
á nokkrum löxum
Af og til mátti sjá laxa flekkaða
Ijótum sárum, misjafnlega vel
grónum. Voru sár þessi oftast á
hliðum og bökum laxanna. Ljóst er
að mikið er um mink við árnar og
til eru selir í Faxaflóa. Vafalaust
hafa nokkrir þessara fiska hlotið
skrámur sínar í átökum við rándýr
þessi. En undirritaður hyggur þó
að laxarnir séu fleiri, sem sloppið
Einn af höfðingjunum f Elliðaán-
um.
hafa af þríkrækjum bæði gutta úr
nærliggjandi hverfum og veiði-
manna sem ganga með vopn þessi í
vösum sínum og þykjast vera
miklar veiðiklær, vinna jafnvel til
verðlauna fyrir veiðidugnað sinn í
ánum. Þetta er ekki tilgáta,
undirritaður hefur séð til þessara
manna við árnar, meira að segja
fyrir allra augum við Sjávarfoss-
inn. Húkk er stundað í ríkara mæli
heldur en margur ætlar, t.d. sá
undirritaður í sumar laxa, bæði í
Leirvogsá og Laxá í Kjós, sem
syntu um með þríhúkka í bakinu,
auk þess sem hann fann á bökkum
beggja ánna tól og tæki afreks-
mannanna.
Ferlíki eru
tii í ánum
Runólfur Heydal stjórnaði að-
gerðum við Elliðaár af miklum
dugnaði. Eitt sinn er stór og
luralegur hængur var gripinn og
haldið á loft, stóðst hann ekki
rr^tið og sagði undirrituðum
éftirfarandi sögu:
„Það var fyrir eitthvað 3 eða 4
árum, að við sáum geysilega
stóran lax í einum hylnum, við
fengum einn 24,5 punda það árið,
en þessi var augsýnilega miklu
stærri. Hann var örugglega um
eða yfir 30 pund. Hvað eftir annað
komum við netinu á hann, en hann
reif sig lausan jafnharðan. Eftir
nokkrar tilraunir var risanum nóg
boðið, hann synti í netið á
geysilegum hraða og þar skildi
með okkur, hann skildi eftir gat í
netinu að skilnaði". Runólfur
brosti er hann minntist drekans
mikla og sagði síðan að lokum: —
Þetta var einn af höfðingjunum í
Elliðaánum.