Morgunblaðið - 05.01.1979, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 5. JANÚAR 1979
Óli Páll Kristjáns-
son — Minning
Fæddur 19. maí 1928.
Dáinn 29. desember 1978.
Kveðja frá starísíólki Eðlisíræði-
og tæknideildar Landspítalans.
í nokkur ár hefur það verið ósk
Eðlisfræði- og tæknideildar Land-
spítalans að fá að ráða ljósmynd-
ara á ljósmyndastofu, sem heyrir
undir deildina. Ljósmyndarinn
sem hefur starfað þar sl. 20 ár
hefur lengi verið alltof önnum
kafinn, enda spítalinn stækkað
margfalt á þessu tímabili. Auk
þess hefur með vaxandi rann-
sókna- og fræðslustarfsemi, eins
og á að vera á háskólasjúkrahúsi,
sífellt aukist þörfin fyrir mann
sem á útlendu máli er nefndur
„medical artist" og fullvinnur
teikningar eftir frumdrögum ann-
arra, t.d. línurit og aðrar niður-
stöður rannsókna og skýringa-
myndir af tækjum og rannsókna-
aðferðum. Menn með þetta starf
eru á velflestum háskólasjúkra-
húsum erlendis.
Hér á landi eru menn sem
sameina þetta tvennt, ljósmyndun
og „medical art“, ekki á hverju
strái. Það var því mikill fengur
fyrir okkur, þegar loks fékkst
heimild til þess að ráða Óla Pál til
starfa á Landspítalann. Að vísu
gilti sú heimild ekki nema í þrjá
mánuði, en við höfðum von um að
fljótlega gæti orðið um fastráðn-
ingu að ræða.
Óli Páll hóf störf hjá okkur 21.
september sl. I nóvember sam-
þykkti læknaráð Landspítalans á
fjölmennum fundi einróma áskor-
un til stjórnarnefndar ríkisspítal-
anna um fastráðningu hans. Ekki
er ástæða til að efast um góðan
vilja stjórnarnefndarinnar, en mál
sem þessi eru ekki leyst í einni
svipan, síst nú þegar háværar
raddir eru uppi um að draga þurfi
úr umsvifum opinberra fyrir-
tækja. Fastráðning var ekki feng-
in, aðeins framlenging í þrjá
mánuði.
Sá sem þetta ritar kynntist Óla

Páli ekki náið þann stutta tíma
sem hann vann hjá okkur. Það gat
þó ekki farið fram hjá neinum, hve
framkoma hans var í senn fáguð,
hógvær og einlæg. Þau okkar sem
þekktu hann vel kenna hann
einkum við ljúfmennsku, sam-
viskusemi og nákvæmni í vinnu-
brögðum. Til hans var leitað af
öllum deildum spítalans. Ýmsir
þurftu meira á aðstoð hans að
halda en ég. Eitt síðasta verk hans
var þó að gera skýringarmynd af
rannsóknartæki eftir mjög ófull-
komnum frumdráttum mínum. Þá
fann ég hvern listamann ég átti
að. Tillögur til úrbóta settar fram
í senn af hógværð og myndugleika
þess sem kann sitt fag. Tveim
dögum áður en hann lézt sýndi
hann mér teikninguna fullunna og
ljósmyndaða. Hún verður ekki
gerð betur. Ekki er myndin aðeins
tæknilega svo vel unnin, að þar
kemur hvert atriði sem skýra þarf
svo vel fram á sinn einfalda hátt
að ekki verður um villst, heldur er
einnig á myndinni allri það
listræna yfirbragð, að unun er á að
horfa. Hefur það ekki lítið gildi í
fræðslu, að myndir séu þannig úr
garði gerðar að þær fangi augað.
Við sem unnum með Óla Páli
eigum erfitt með að sætta okkur
við að hann sé ekki lengur meðal
okkar. Skarð hans verður vand-
fyllt.
Eysteinn Pétursson.
Þótt Óli Páll hafi kennt nokkurs
lasleika síðustu dagana, sem hann
lifði, þá fór hann til vinnu sinnar
að morgni dags 29. des., en hann
vann við ljósmyndadeild Land-
spítalans. Er þangað kom, hné
hann niður meðvitundarlaus og þó
allt væri þar til reiðu, sem til
bjargar mætti verða, var hann
látinn innan stundar. Sláttu-
maðurinn slyngi gerir ekki alltaf
boð á undan sér.
Óli Páll fæddist 19. maí 1928 í
Húsavík. Foreldrar hans voru
Rebekka Pálsdóttir og Kristján
Ólafsson. Óli mun snemma hafa
sýnt óvenjulegar gáfur og stefndi
að bóknámi og sat um tíma í
Menntaskólanum á Akureyri. Þar
sem hann var jafn fær til hugar og
handar, þá vendir hann sínu kvæði
í kross, er honum bauðst tækifæri
til að læra ljósmyndaiðn og
fluttist hingað til Reykjavíkur og
hóf nám á barnaljósmyndastofu
Guðrúnar Guðmundsdóttur og
lauk þaðan prófi og jafnframt úr
Iðnskólanum með afburðaeinkunn.
I Iðnskólanum kynntist hann
konuefni sínu, Astu Halldórsdótt-
ur, sem var við hárgreiðslunám, og
giftu þau sig haustið 1953 og fluttu
vorið eftir norður til Húsavíkur,
þar sem þau unnu bæði að sínum
iðngreinum í 5 ár. Að þeim tíma
liðnum sneru þau aftur til Reykja-
víkur, og setti Óli Páll sig þá niður
hér með ljósmyndastofu sína, sem
hann starfrækti í 10 ár. Öll vinna
Óla Páls einkenndist af einstakri
t
Þökkum innilega auösýndasamúö
og vinarhug viö andlát og útför
GUÐLAUGAR STEFÁNÍU
JONSDÓTTUR
Ingibjörg Jónsdöttir,
Guðný Jðnsdðttir
og fjölskylds.
Faöir okkar t MAGNÚS STURLAUGSSON, fyrrum bóndi, Hvammi í Dölum,
andaöist 2, janúar. Börnin.
t
KRISTÍN PÁLSDÓTTIR,
lést aö Hrafnistu 3. þ.m.
Fyrir hönd aöstandenda.
Baldvin Msgnússon.
Móöir okkar og tengdamóöir,
ÞÓRDÍS GUNNARSDÓTTIR
frá Eyrarbakka,
veröur jarösungin frá Eyrarbakkakirkju laugardaginn 6. janúar kl. 1.30.
Ingibjörg Jðhannsdðttir,
Bjarni Jóhannsson, Guðrún Þorvaldsdðttir,
Jðhann Jóhannsson, Ragna Jðnsdðttir,
Katrfn J. Jacobssn, Egill Á. Jacobsen,
barnabörn og barnabarnabörn.
t Viö þökkum af aihug öllum sem vottaö hafa okkur samúö og vinarhug viö
fráfall og útför fööur okkar. tengdafööur og afa
INGVA HANNESSONAR
Hlíöageröi við Vatnsveituveg
Pðtur Ingvaaon, Elín Halldórsdóttir,
Ingibjörg Ingvadóttir, Dagbjartur Jónsson,
Steinunn Ingvadóttir, Sæmundur Jónsson,
Eygló Ingvadóttir, Elfar Haraldsson.
t
Þökkum innilega auösýnda samúö viö fráfall og útför eiginmanns míns, fööur,
tengdafööur og afa,
JÓNS VIGFÚSSONAR,
Reynimel 52,
Sigurlaug Guðmundsdðttir,
Esther og Raymond Miller,
Sigurlaug Halldðrsdðttir,
Jðn og Rangkene Miller.
t
Innitegar þakkir fyrir auösýnda samúð og vinarhug viö andlát og jaröarför
DANÍELS JÚLÍUSSONAR,
Syðra-Garðshorni, Svarvaðardal.
Anna Jðhannsdðttir
börn og tengdabörn.
vandvirkni. Hann var þó alveg
sérstaklega laginn við að fást við
börn. Ljósmyndari Þjóðleikhúss-
ins var Öli Páll um árabil.
Fyrir um það bil 8 árum bilaði
heilsa hans, svo hann treysti sér
ekki til að reka stofu sína áfram.
Undirritaður var þá svo heppinn
að fá hann sem starfsmann og má
segja að þá hæfust kynni okkar
fyrir alvöru. Betri starfsmann var
ekki hægt að hugsa sér. Ég held að
öllum hafi liðið vel í návist hans og
ég er sannfærður um að hann
hefur aldrei viljandi gert neitt á
hlut nokkurs manns. Er Óli Páll
hætti störfum hjá mér að fjórum
árum liðnum, saknaði ég hans
mikið.
Óli Páll starfaði mikið að
hagsmunamálum stéttar sinnar,
var formaður Ljósmyndarafélags
íslands um árabil og gegndi öðrum
störfum í þágu stéttar sinnar.
Ljósmyndarastéttin er stolt af að
hafa átt slíkan ágætis fagmann og
góðan félaga og sendir konu hans
og börnum samúðarkveðjur.
Óli Páll var mikill dýravinur og
formaður Hundavinafélags
íslands var hann um tíma. Einnig
úr þeim hópi er hugsað hlýtt til
hans og fjölskyldu hans.
Óli Páll og Ásta áttu þrjár
dætur, elzt er Erla, búsett í
Englandi, en var í heimsókn um
jólin með dóttur sinni, eins og
hálfs árs, Natalie Ástu, Sólveigu
og Björg. Sonur Bjargar var
skírður á annan í jólum og hlaut
hann nafn afa síns, Óli Páll.
Fjölskylda mín sendir Ástu,
dætrum þeirra, tengdasonum,
barnabörnum og Geir, bróður hins
látna, innilegar samúðarkveðjur.
D«yr fé,
deyja frændr,
deyr sjalfr et sama,
en orðstfrr
deyr aldrifd
hveims sér góðan getr.
(Úr Hávamálum)
Guðmundur Hannesson.
Margt þótt sé í heimi hart,
hopar vonin eigi.
Bak við myrkur blátt og svart
bjarmar af nýjum degi.
Þannig kvað Kristján Ólason,
hinn listfengi hagyrðingur. Ósjálf-
rátt leitar þessi staka á hugann
þegar sonur Kristjáns, Óli Páll,
ljósmyndari, er skyndilega fallinn
frá. En hann lést að morgni 29.
des. s.l. er hann var að starfi á
Landspítalanum.
Óli Páll vr fæddur á Húsavík 19.
maí 1928 og stóð því á fimmtugu er
hann lést. Hann var sonur hjón-
anna Rebekku Pálsdóttur, bónda
að Bakka við Húsavík, og
Kristjáns Ólasonar, úr Keldu-
hverfi í N-Þing. Var Kristján
snjall hagyrðingur og kunnur víða
fyrir stökur sínar sem Bókaútgáfa
Menningarsjóðs gaf út árið 1963
undir nafninu Ferhenda. Bróðir
Óla Páls er Geir Kristjánsson,
rithöfundur, búsettur í Reykjavík.
Óli Páll ólst upp við mikið
ástríki á heimili foreldra sinna,
Brimnesi, á Húsavík. Húsbóndinn
var glettinn og gamansamur en
húsfreyjan afar hlédræg en
hjartahlý með afbrigðum eins og
þeir vissu best sem gerst þekktu
til. Þar var ekki auglýst þegar að
þeim var vikið sem höllum fæti
stóðu í lífinu. Mun Óli hafa erft
margt frá báðum. Hann brá oft
fyrir sig góðlegri glettni, var
einstakt prúðmenni, glaður í
hógværð sinni en hógvær í gleði
sinni. Bjartur var hann yfirlitum,
svipfríður. Góður félagi.
Snemma kom í ljós að Óla Páli
var ýmislegt til lista lagt. í báðum
ættum hafa verið ýmsir hagleiks-
og hæfileikamenn á mörgum
sviðum. Óli Páll var flinkur
teiknari og málaði snotrar myndir.
Músikalskur mjög og starfaði um
skeið í karlakór og kirkjukór á
Húsavík. Vel var hann íþróttum
búinn. Lagði stund á frjálsar
íþróttir um skeið. Vakti athygli er
hann sigraði í langstökki og
þrístökki á drengjameistaramóti
Islands árið 1947.
Óli Páll lauk gagnfræðaprófi frá
Menntaskólanum á Akureyri.
Starfaði síðan fáein ár hjá
Kaupfélagi Þingeyinga. Fór til
Reykjavíkur um 1950 og gerðist
nemi í ljósmyndaiðn og sérhæfði
sig í gerð barnaljósmynda. I
Reykjavík kynntist hann Ástu
Halldórsdóttur sem síðar varð
kona hans. Þau voru gefin saman
árið 1953. Árið 1954 flytjast þau til
Húsavíkur þar sem Óli Páll setti á
fót ljósmyndastofu og fetaði þar í
fótspor Eiríks Þorbergssonar, afa-
bróður síns, sem stofnaði og
starfrækti þar ljósmyndastofu
fyrir og eftir aldamótin síðustu.
Arið 1959 flytjast Ásta og Óli Páll
til Reykjavíkur og þar stofnaði
hann sína eigin ljósmyndastofu.
Um árabil tók hann ljósmyndir
fyrir Þjóðleikhúsið. Þótti Óli Páll
góður ljósmyndari. Það var eðli
hans að flýta sér hægt en leggja
meira kapp á að vanda verk sitt
sem best. Fékk hann orð fyrir að
vera mjög natinn og nostursamur
við frágang mynda sinna. Eftir að
hafa starfrækt ljósmyndastofuna
um nokkur ár tók Öli Páll að
kenna til lasleika sem leiddi til
þess að hann varð að ganga undir
allmikla aðgerð á sjúkrahúsi. Var
hann lengi að ná sér og mun
raunar aldrei hafa gengið heill til
skógar eftir það. Varð hann að
hætta starfrækslu ljósmyndastofu
sinnar en vann þó lengst af eftir
þetta við ljósmyndagerð hjá ýms-
um að svo miklu leyti sem heilsan
leyfði. Seinast starfaði hann við
Landspítalann og þar hné hann
niður við starf sitt 29. des. s.l.
Ásta og Óli Páll eignuðust eina
dóttur, Björgu, og ólu upp tvær
kjördætur, Erlu og Sólveigu.
Foreldrar Óla Páls eru báðir
látnir. Rebekka lést fyrir einu ári
en Kristján fyrir nokkrum árum.
Bæði dvöldu sín síðustu ár í
Reykjavík.
Góður drengur er genginn,
hugljúfur þeim sem honum
kynntust. Þannig minnast Hús-
víkingar hans með þakklátum
huga. Jafnframt senda þeir að
norðan hlýjar kveðjur suður yfir
fjöll til þeirra sem um sárast eiga
að binda, Ástu og dætranna
þriggja Svo og bróðurins Geirs.
Þeir biðja þann sem gaf og tók að
veita þeim styrk með þá fullvissu í
huga að þótt skugga hafi dregið
yfir um sinn þá muni minning um
góðan dreng lýsa og verma og bak
við myrkur bjarma af nýjum degi.
Sigurjón Jóhannesson.
Afmælis- og
minnmgar-
greinar
ATHYGLI skai vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig verð-
ur grein, sem birtast á í
miðvikudagsblaði. að berast í
síðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með
greinar aðra daga. Greinar
mega ekki vera í sendibréfs-
formi eða bundnu máli. Þær
þurfa að vera vélritaðar og
með góðu línubili.