Morgunblaðið - 28.04.1979, Qupperneq 32

32
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 28. APRÍL 1979
m/f s-
r
o
VS ókulum ekkert vera
áslressa okkurá því
á3 hlusta á þa mai-g-
þvældu aólarsögu, (dsS
tunna hana hvort eð
er allir ,ekki ^att^
(Allavega fxirsem hafe
gott mirni eða eiga gpð
stteri)
1 staSim skulum við venda
kvæði okbr í kross og
knma aftur 15 mín seinrfl
...hendum síðan
Spólunm
Skotasögur
og fleirí sögur
Sandy litli kom móður og másandi heim úr skólanum.
Móðir hans spurði vegna hvers hann væri svona móður.
„Ég hljóp alla leiðina heim á eftir strætisvagninum og
sparaði mér hundrað krónur,u svaraði hann hróðugur.
Faðir hans leit upp úr hlaðinu, sem hann var að lesa.
„það var nú ekki sem verst. En af hverju hljópstu ekki á
eftir leigubíl og sparaðir þér 1000 krónur?u
- O -
Móðir James litla var íöngum sínum. Hún hafði þvegið
sokkana hans — og þeir hlupu svo mikið, að þeir urðu
alltof litlir.
„Hvað á ég að gera?u spurði hún manninn sinn.
„Þér var nær kona að vera að eyða sápu á sokkana,u
svaraði hann. „Nú er ekkert annað að gera en að þvo
James litla líka. “
- O -
LítiII drengur var á háskæla. Gömul kona kom þar að.
„Afhverju ertu að gráta, drengur minn?u spurði hún.
„Pabbi drekkti kettlingnum mínum,u svaraði drengur-
inn snöktandi.
„Það var illa gert, “ svaraði konan.
„Já, hann var búinn að lofa, að ég mætti gera það. “
- O -
„Hvað gengur að þér, Gunnar Iitli?u
„Hann Óli barði mig.u
„Hvers vegna barðirðu hann ekki aftur?u
„Vegna þess að þá hefði hann hefnt sín aftur.u
Hamingjusamur
—Hvað er nú það?
Hamingjsamur — hvað er nú það?
Einu sinni var kóngur. Hann átti einn son. Kónginum
þótti mjög vænt um son sinn. „Auðvitað“ fékk kóngssonur-
inn allt, sem hann óskaði eftir eða því sem næst.
Kóngssonurinn átti lómandi fallegan hest, hann átti líka
stóran bát og margt fleira.
En þrátt fyrir allt þetta, var kóngssonurinn ekki
hamingjusamur eða ánægður með lífið. Faðir hans gerði
allt, sem honum datt í hug til þess að gera hann glaðan og
ánægðan, en ekkert dugði. Allt var árangurslaust.
Svo var það einn dag, að spekingur nokkur kom til
hallarinnar. Þegar hann frétti um hinn unga kóngsson,
sagði hann við kónginn: „Ég skal gera son yðar
hamingjusaman."
Kóngurinn samþykkti tillögu spekingsins. Og skömmu
síðar fór spekingurinn með kóngssoninn inn í eitt af
herbergjum kóngshallarinnar. Þar tók hann upp papp-
írsblað og skrifaði eitthvað með hvítu efni á pappírinn.
Síðan fékk hann kóngssyni pappírinn og bað hann að halda
því á bak við ljós. Kóngssonurinn varð nú forvitinn,
fylgdist nákvæmlega með öllu því, sem spekingurinn tók
sér fyrir hendur. Hann tók pappírsblaðið, en spekingurinn
fór leiðar sinnar og krafðist engra launa fyrir starf sitt.
Þegar spekingurinn hafði kvatt, gerði kóngssonurinn
eins og fyrir hann var lagt.
Þegar hann setti ljós á'bak við pappírinn, komu bláir
stafir greinilega í ljós. Þar las kóngssonurinn þessi orð:
ELSKA SKALTU DROTTINN GUÐ þlNN AF ÖLLUM
HUGA OG AF ÖLLU HJARTA - OG NÁUNGANN EINS
OG SJÁLFAN ÞIG.
Þessu ráði fylgdi kóngssonurinn og upp frá þessu varð
hann einn af hamingjusömustu mönnum í kóngsríkinu.