Morgunblaðið - 11.11.1979, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 11. NÓVEMBER 1979
77
þörf var talin á alvarlegri refs-
ingu, en hún fór þannig fram að
sjúklingurinn var vafinn inn í
votar segldúkslengjur, mjög fast,
alveg upp í handarkrika. Þegar
segldúkurinn þornaði skrapp hann
saman með þeim afleiðingum að
brennandi sársauki fór um allan
líkamann, þannig að sjúklingur-
inn varð viðþolslaus af kvölum.
Ætlazt er til þess að starfsfólkið
fylgist með púlsi sjúklingsins
meðan á þessu stendur og ef
púlsinn er orðinn veikur á að vefja
dálítið ofan af svo sjúklingurinn
geti dregið andann, en síðan er
hert á aftur. Þess eru mörg daemi
að fólk hefur látið lífið í þessari
meðferð, — yfirleitt hefur það
kafnað af því að hjúkrunarfólkið
hefur ekki brugðið nógu skjótt við
eða af því að það hefur hreinlega
gleymt sjúklingnum.“
Öll er þessi frásögn einber
tilbúningur, eða heilaspuni sjúkr-
ar sálar. Því er nefnilega þannig
farið að segldúkur skreppur ekki
saman við að þorna, hann þenst
út. Fyrir allmörgum árum notaði
vegagerð ríkisins segldúkstjöld og
ég bjó í slíkum tjöldum í mörg
sumur. Þegar þurrkur var urðu
tjöldin slök og slöptu niður, en
strax og rigndi urðu þau stríðþan-
in, segldúkurinn skrapp saman við
að blotna. Þetta veit hver maður,
sem man þessi tjöld. Því er það að
þegar sjúklingurinn í frásögn
Búkovskis er vafinn í votar segl-
dúkslengjur, verða vafningarnir
hólkvíðir þegar dúkurinn þornar.
Þetta getur hver maður prófað á
sjálfum sér.
Ur því Búkovski lýgur þessu að
okkur, skyldi þá ekki fleira geta
verið missagt í fræðum þeim, er
hann flytur okkur um Sovétmenn?'
R.Þ.
Þessir hringdu . .
• Fyrirspurn til
Erlends Jónsson-
ar
Velvakandi hefur af gefnu
tilefni verið beðinn að spyrja
Erlend Jónsson, einn af bók-
menntagagnrýnendum Morgun-
blaðsins, um það hvað hann meini
með því þegar hann, um leið og
hann gagnrýnir bók hér í blaðinu
nýlega, segir að hún sé hvorki góð
né vond en aftur á móti „stórbrot-
in“. Hann hlýtur að leggja ein-
hverja sérstaka merkingu í orðið
og kannski hefur það hvorki
neikvæða né jákvæða merkingu í
meðferð hans. En er orðið “stór-
brotinn" þá að verða eitt af
þessum merkingarlausu viðrinum
í íslenskri tungu?
Fyrirspyrjandi kveðst ekki
minnast þess til að mynda, að
Erlendur Jónsson eða aðrir gagn-
rýnendur hafi notað þetta orð um
önnur ritverk, t.d. skálda á borð
við Halldór Laxness og Tómas
Guðmundsson.
Fyrirspyrjandi bætir við, að
komið sé að því að fólk þurfi að
hafa orðaskýringar hvers bók-
menntagagnrýnanda fyrir sig til
að skilja hvað þeir eru að fara.
SKAK
Umsjón:
Margeir Pétursson
I sovézku 1. deildar keppninni,
sem nú er nýlokið, kom þetta
stórathyglisverða hróksendatafl
upp í skák þeirra A. Ivanovs, sem
hafði hvítt og átti leik, gegn
Vitolins.
85. Hg5+! (en ekki 85. h7 Hf6+!=
Kxg5 86. h7 Hel+ 87. Kd6 Hdl+ 88.
Ke7 og svartur gafst upp án þess
að bíða eftir Hel+ 89. Kf8 Hhl 90.
Kg7 o.s.frv. Þetta skemmtilega
herbragð er vel þekkt í slíkum
hróksendatöflum. Þeir Smyslov og
Levenfishc geta þess t.d. í hinni
ýtarlegu bók sinni „Hróksenda-
töfl“.
Mikið af þessu fer því fyrir ofan
garð og neðan vegna mismunandi
notkunar á orðum og það, sem er
einlægt fullyrt í einni setningu, er
dregið til baka í þeirri næstu.
En fróðlegt verður að heyra
skýringar Erlends Jónssonar.
Velvakandi sneri sér til Erlends
Jóiissonar og bar undir hann
ofangreinda fyrirspurn. Hann
sagðist ekki geta svarað þessu
öðru en því að vísa manninum á
orðabækur.
I orðabók Sigfúsar Blöndals er
orðið „stórbrotinn" sagt þýða
„stórlyndur". Samkvæmt því er
hér um stórlynda bók að ræða.
HÖGNI HREKKVÍSI
03^ SIG6A V/öGA í
TOPPURINN
FRA
FINNLANDI
Sértilboð
a argerð 1980
26“ kr. 730.000.
22“ kr. 699.980
Útborgun 35%
og rest á 6 mán.
Staðgreiðsluafsl. 5%.
Til afgreiðslu
Í 29800
BUÐIN Skipholti19
A9 EK\0^\
<6ö9/ VOKKW