Morgunblaðið - 15.02.1980, Page 22

Morgunblaðið - 15.02.1980, Page 22
22 MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 15. FEBRÚAR 1980 Gunnar Vigfússon frá Flögu Fæddur 13. október 1902. Dáinn 6. febrúar 1980. Gunnar Vigfússon, fyrrv. skrifstofustjóri hjá Kaupfélagi Árnesinga andaðist í Reykjavík 6. febr. s.l. eftir nokkurra vikna legu á sjúkrahúsi. Hann var fæddur að Flögu í Skaftártungu 13. okt. 1902. Foreldrar hans voru Vigfús Gunn- arsson, bóndi í Flögu, og kona hans, Sigríður Sveinsdóttir Eiríkssonar, prests í Ásum. Bjuggu þau hjón í Flögu yfir 50 ár við mikla rausn og myndarskap. Gunnar Vigfússon brautskráð- ist úr Samvinnuskólanum árið 1922 og réðst að námi loknu til Kaupfélags Hallgeirseyjar, sem nokkru síðar flutti starfsemi sína til Hvolsvallar og var þá nafni félagsins breytt í Kaupfélag Rang- æinga. Gunnar fylgdi kaupfélag- inu til Hvolsvalíar og var starfs- maður þess áfram eða allt til ársins 1936, að hann fluttist að Selfossi og hóf störf hjá Kaupfé- lagi Árnesinga. Varð hann fljót- lega skrifstofustjóri þar og gegndi - Minning því starfi um 40 ára skeið, en alls vann hann hjá Kaupfélagi Árnes- inga 41 lA ár. Hann kvæntist árið 1928 fyrri konu sinni, Maríu Brynjólfsdóttur frá Syðri-Vatnahjáleigu í Land- eyjum, en missti hana eftir fjög- urra ára sambúð frá tveimur kornungum sonum þeirra hjóna, en þeir eru: Karl Jóhann, búsettur í Reykjavík. Ólst hann upp í Vík í Mýrdal hjá Ágústu Vigfúsdóttur, föðursystur sinni. Hinn sonurinn, Sveinn Páll, ólst upp í Flögu og er nú bóndi þar. Síðari kona Gunnars Vigfússon- ar var Oddbjörg Sæmundsdóttir frá Eystri-Garðsauka, dáin fyrir fáum árum. Þau voru barnlaus. Þetta er í örstuttu máli frásögn af lífshlaupi Gunnars Vigfússon- ar. Hefði það sannarlega ekki átt illa við að rakin væri ítarlega ætt hans og uppruni, því að hann var af merkum og góðum ættum kominn, en fáfræði mín í þeim efnum veldur því, að ekki verður meira að gert. Maöurinn minn, faöir okkar og stjúpfaöir BJARNI BJARNASON, frá Bolungarvík, Vallarbraut 1, Akranesi, lést 13. febrúar. Eiginkona, börn og stjúpdóttir. Konan mín MARÍA HÁLFDÁNARDÓTTIR, Barmahlíö 36, andaöist aö morgni 14. febrúar. Guömundur Pétursson. t Maöurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi, GÍSLI SKAFTASON, bóndi, Lækjarbakka, Mýrdal, veröur jarösunginn frá Reyniskirkju, laugardaginn 16. febrúar kl. 13.30. Kristín Ólafsdóttir, börn, tengdasynir og barnabörn. t Faöir minn, tengdafaöir, afi og langafi SIGURJÓN JÓNSSON, rithöfundur, andaöist aö öldrunarheimili Landspítalans, Hátúni 10B sunnudag- Inn 3. febrúar. Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey aö ósk hins látna. Alúöar þakkir til lækna og starfsfólks Hátúni 10B, ennfremur vina og vandamanna. Gestur H. Sigurjónsson, Guöný Nikulásdóttir, barnabörn og barnabarnabörn. t Þökkum fnnilega auösýnda samúö viö andlát og útför eiginmanns mt'ns, fööur, tengdafööur og afa ÞORSTEINS JÓHANNESSONAR, Haugum, Stafholtstungum. Margrét Finnsdóttir, synir, tengdadætur og barnabörn. Þökkum innilega vinsemd og hlýhug viö útför eiginmanns míns, föður okkar og stjúpfööur, VILHJÁLMS JÓNASSONAR, húsgagnasmíöameistara. Ragnhildur A. Jónsdóttir, Kristjana Vilhjálmsdóttir, Einar Vilhjálmsson, Ragnhildur Vilhjálmsdóttir, Fríður Guönadóttir, Jón S. Guönason. Einnig má líka geta þess, að hann var mjög ættfróður og viður- kenndur af þeim, sem vit höfðu á og þekkingu, að vera mjög öruggur í þeirri grein. Veit ég um marga, sem fóru í smiðju til hans að fá upplýsingar um ætt sína og upp- runa. Og þangað fóru menn svo sannarlega ekki erindisleysu. En Gunnar Vigfússon kunni svo sann- arlega á fleiru góð skil en ætt- fræðinni einni saman. Hann var t.d. ágætur taflmaður, spilamaður góður og stundaði þessar íþróttir mikið um árabil. Hann var einnig úrvals skrifstofumaður, hraðvirk- ur og öruggur, svo að af bar. Man ég það vel fyrr á árum, áður en nýtísku skrifstofuvélar voru komnar til sögunnar, hversu undra fljótur hann var að leggja saman langa og breiða talnadálka. Það var hrein unun að horfa á þennan mann vinna verk sín. Gunnar Vigfússon átti vandað bókasafn og mikið af góðum bók- um, enda áhugasamur um allan fróðleik og fjölfróður um margt, hafði fjölhæfar gáfur og mikinn skýrleika í allri hugsun. Við Gunnar Vigfússon vorum samstarfsmenn í 40 ár. Þetta er að vísu nokkuð langur tími, þó ekki svo mjög, þegar litið er til baka. Þannig er lífið. Hinir „gömlu, góðu dagar" eru kannski ekki órafjarl- ægir, þegar á allt er litið, eins og okkur finnst stundum í fljótu bragði. Allan þennan tíma vann ég undir stjórn Gunnars Vigfússon- ar, og aldrei, ekki eitt einasta skipti bar skugga á það samstarf. Oft þurfti ég til hans að leita, vegna starfs míns og fór aldrei bónleiður til búðar. Hann var ætíð hinn sami. Haggaðist aldrei. Vin- samlegur, hjartahlýr og góðvilj- aður. Hann var aldrei svo önnum kafinn við störf sín, að hann léti það bitna á þeim, sem áttu við hann erindi, en þeir voru auðvitað margir. Aldrei átti hann í úti- stöðum við nokkurn mann, þó að vitaskuld hefði hann fulla einurð til að segja meiningu sína. Aldrei sagði hann neinum til verka í krafti síns embættis. Honum skeikaði aldrei í góðvild og tillits- semi. Ég er þess fullviss, að Gunnar Givfússon átti engan óvildarmann og er það vel af sér vikið á langri ævi. Ollum þeim fjölmörgu, sem unnu undir stjórn hans þennan langa tíma, þótti vænt um hann og var hlýtt til hans. Við, sem unnum undir stjórn hans, konur jafnt sem karlar, sátum öll við sama borð, hvað það serti að mæta aldrei öðru en góðvild og öruggri af- greiðslu á starfsvandamálum okk- ar. Þegar ég nú að lokum kveð vin minn, Gunnar Vigfússon, hinstu kveðju eftir langt samstarf, er mér mikill söknuður í huga, að hann skuli nú horfinn og einnig mikil þökk til hans, þessa mikla drengskaparmanns, sem alla tíð var mér bæði hugljúfur og góður. Mér er einnig þökk í huga til forsjónarinnar fyrir að hafa gefið mér tækifæri til að kynnast svona ágætismanni eins og Gunnar Vig- fússon var. Af slíku tækifæri hefði ég svo sannarlega mátt mikið læra, en það er önnur saga. Ég óska vini mínum mikils velfarnaðar á ókunnum leiðum og bið honum allrar blessunar. Ég trúi því, að slíkur maður, sem Gunnar Vigfússon, hljóti að eiga góða heimvon hándan móðunnar miklu. Honum munu fylgja hugh- eilar kveðjur og þökk allra þeirra, er kynntust honum. Blessuð sé minning hans. Valdimar Pálsson. Jafnan setur okkur hljóð þegar við fréttum andlát frænda og vina. Svo var einnig er ég frétti lát Gunnars frænda míns og vinar, þó ég hins vegar væri búinn að gera mér grein fyrir því, að hverju stefndi. Mér finnst nú skarð fyrir skildi í frænda- og vinahópnum er Gunnar er allur. Gunnar var fæddur á Flögu í Skaftártungu 10. október 1902, sonur þeirra mætu hjóna Sigríðar Sveinsdóttur og Vigfúsar Gunn- arssonar, sem þar bjuggu lengi og náðu bæði háum aldri og gerðu þar garðinn frægan. Ekki er þörf að lýsa þeim nánar hér, þau voru landsþekkt fyrir gestrisni og höfð- ingsskap. Þau hjón eignuðust sjö börn: þrjá syni og fjórar dætur, og var Gunnar næstelsta barn þeirra. Er nú farið að fækka í þeim myndarlega systkinahópi, sem ólst upp á Flögu, þar sem nú eru þrjú þeirra systkina látin; eftir standa þrjár systur og yngsti bróðirinn. Gunnar ólst upp hjá foreldrum sínum á Flögu til tvítugsaldurs við hin venjulegu sveitastörf og var fljótt liðtækur við þau störf og hefði eflaust orðið gildur bóndi hefði hann lagt það starf fyrir sig. En hann mun hafa haft hug á að leita sér einhverrar menntunar. Fór hann í Samvinnu- skólann í Reykjavík, sem þá hafði mikið orð á sér undir stjórn Jónasar Jónssonar. Mun hann þar hafa mótast af hugsjón samvinnu- stefnunnar og varð það hlutverk hans og lífsstarf að vinna að heill hennar. Gunnar var ákaflega heilsteypt- ur maður, þar var enginn flysj- ungur á ferð, og prúðmenni í allri framkomu og mikill starfsmaður. Árið 1923 fór hann verslunar- maður og bókhaldari til Kaupfé- lags Hallgeirseyjar er síðar varð Kaupfélag Rangæinga og starfaði hjá því félagi til ársins 1936, fór þá til Kaupfélags Árnesinga og starfaði þar sem skrifstofustjóri þar til hann hætti störfum fyrir tæpum tveimur árum. Árið 1928 kvæntist hann fyrri konu sinni, Maríu Brynjólfsdóttur frá Syðri-Vatnahjáleigu, en missti hana eftir fjögurra ára sambúð. Með henni eignaðist hann tvo syni: Karl Jóhann, nú verslunar- mann, búsettan í Kópavogi, kvæntan Oddnýju Þórðardóttur. Þau eiga þrjá syni og eina dóttur. Karl var að mestu uppalinn hjá Ágústu í Suðúrvík, systur Gunn- ars. Yngri sonurinn er Sveinn Páll, bóndi á Flögu. Hann er kvæntur Sigrúnu Gísladóttur og eiga þau fimm sonu. Sveinn kom 4ra ára að Flögu til afa síns og ömmu og hefur verið þar síðan. Síðari konu sinni, Oddbjörgu Sæmundsdóttur frá Eystri- Garðsauka, kvæntist hann árið 1934. Eftir að þau fluttust að Selfossi áttu þau fallegt heimili að Árvegi 6. Hún dó fyrir tæpum fjórum árum. Þau eignuðust ekki börn. Ég hygg að Gunnar hafi oft unnið langan vinnudag, hafi ekki alltaf farið eftir klukkunni, heldur eftir verkum þeim sem fyrir lágu. Annars ætla ég ekki að fara út í að lýsa verkum hans hjá kaupfélög- unum, það ætla ég öðrum að gera. Tómstundir sínar mun hann hafa notað til fræðiiðkana, sérstaklega hafði hann mikinn áhuga á ætt- fræði. Hygg ég að hann hafi átt allmikið safn, sem hann hafi ætlað sér að fullvinna þegar hann væri hættur öðrum störfum, ef aldur og heilsa hefðu leyft. Sumarfrí sín notaði hann til ferðalaga um landið; hann var mikill náttúruunnandi. Sveit sinni og bernskuheimili unni hann mik- ið og gaf sér alltaf tíma til að dvelja þar árlega einhvern tíma, og hin síðustu ár var hann farinn að þétta ferðirnar þangað. Nú þegar Gunnar er horfinn af þessu jarðvistarlífi eru mér efst í huga þakkir frá okkur hjónum til hans, þessa drengskaparmanns og konu hans fyrir margar ánægju- stundir, sem við áttum saman, og eftir að ég fluttist út í Landsveit var ég tíður gestur hjá þeim, og alltaf voru sömu höfðinglegu mót- tökurnar hjá þeim; og er ég kom að Selfossi fannst mér aldrei erindunum lokið fyrr en ég var búinn að koma til þeirra. Síðastliðið ár var hann mjög heilsutæpur og naut hann aðstoð- ar sinna ágætu systra og nánustu ættingja. Á síðastliðnu sumri fór hann í Landakotsspítala, fékk bót í bili, en varð fljótt að fara þangað aftur. Þar dó hann 6. febrúar síðastliðinn. Vigfús Gestsson Ólafur Einarsson frá Háholti - Minning Hann var fæddur í vesturbæn- um að Háholti 8. apríl 1888 og lést 5. febrúar sl. á nítugasta og öðru aldursári. Foreldrar hans voru hjónin Ein- ar Einarsson formaður frá Há- holti Guðmundssonar útvegs- bónda fra Bollagörðum á Seltjarn- arnesi og Kristrún Gísladóttir bónda að Eyrarútkoti Guð- mundssonar hreppstjóra að Eyj- um í Kjós. Sjómennskan varð honum hug- stæð og byrjaði hann ungur til sjós, sem nýútskrifaður stýri- maður lá leið hans vestur á Isafjörð, þar sem hann kynntist sinni elskulegu konu, Sigrúnu Kristjánsdóttur, sem lést 11. jan- úar 1968. Þeim varð fimm barna auðið og eru aðeins tvö þeirra eftirlifandi, Guðrún Hulda, gift og búsett í Kaliforníu, og Kristján Jóhann húsgagnasmiður, búsettur Afmœlis- og mmningargremar ATHYGLI skal vakin á því, að afmælis- og minningargreinar verða að berast blaðinu með góðum fyrir vara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði, að berast í síðasta lagi fyrir hádegi á mánudag og hliðstætt með greinar aðra daga. Greinar mega ekki vera í sendibréfsformi. Þess skal einnig getið af marggefnu tilefni að frumort ljóð um hinn látna eru ekki birt á minningarorðasíðum Morgunblaðsins. Handrit þurfa að vera velrituð og með góðu línubili.

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.