Morgunblaðið - 05.03.1980, Síða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 5. MARZ 1980
Vl»
MORfidlv-í^j’
MrriNU \\ ]s
Eigum við þá að senda eitt
flöskuskeyti á 2ja tima fresti?
Það munaði mjóu núna!
Kjarnorka
og ragnarök
Eftirfarandi bréf barst Velvak-
anda frá Svíþjóð:
„Kæri Velvakandi og aðrir land-
ar mínir á íslandi og víðar.
Þegar ég fór af landi brott þann
4. janúar á þessu ári áleiðis til
Svíaríkis á Skandinavíuskaga átti
ég ekki von á því að ég myndi
senda bréf til Velvakanda á næst-
unni. En það hefur farið á annan
veg.
Hér úti í Svíþjóð og víðar
erlendis úti í hinum stóra heimi er
baráttan milli góðs og ills tífalt
harðari en heima á íslandi. Alls
kyns samtök eru hér ríkjandi,
áróðurinn mjög mikill á alla
kanta. Hér í Svíaríki er baráttan
t.d. mjög mikil milli þeirra sem
eru með og á móti kjarnorkunni og
áróður þeirra beggja er yfir-
stígandi. En það er ekkert sem við
fáum að gert gegn þessum ógn-
valdi. Ég þori að halda því fram að
áður en mjög langt um líður muni
orð Lúkasar spámanns í Biblíunni
rætast: „En jörðin mun verða að
1
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Heldur er það sjaldan. að
aðsend spil eru á þessu siðuhorni.
En nú bregður svo við, að þessa
viku verða birt hér 5 spil, sem öll
hafa nýlega komið fyrir. Og við
byrjum á spilum frá pennahress-
um Vestmannaeyjingi.
Það er ekki oft, sem game vinnst
á báðum borðum hjá sömu sveit en
það gerðist í þessu spili. A-V á
ír gaf.
Norður
S. xxx
H. Kxx
T. Kxxx
L. lOxx
Austur
S. DlOxxxx
H. GlOxx
T. -
L. Kxx
Suður
S. —
H. ÁDxxx
T. ÁDGxx
L. Dxx
Suður opnaði á 1 hjarta, vestur
doblaði, norður pass, austur 1
spaða, suður 2 tígla, vestur 2
spaða, norður 3 tígla og austur 4
spaða. Suður hugsaði sig lengi um
og utan hættú sagði hann 5 tígla,
sem voru doblaðir.
Utspil vesturs var laufás og
aftur lauf (einkar þægilegt). Aust-
ur tók á kóng og spilaði þriðja
laufinu. Drottningin átti slaginn
og sagnhafi spilaði öllum tromp-
unum. Á síðasta trompið kastaði
austur hjarta og þar með voru 11
slagir í húsi. Ekki beint falleg
vörn.
Á hinu borðinu fundu A-V
fljótlega samleguna í spaða og
eftir að N-S voru komnir í 5 hjörtu
hallaði vestur sér í 5 spaða. Ekki
lagði suður í að dobla þá sögn og
það var eins fallegt fyrir hann því,
að eftir að hann hafði tekið á
hjartaás hirti vestur sína 12
upplögðu slagi og game unnið á
báðum borðum gaf ansi fallega
tölu.
Það er sérstök ástæða til að
þakka fyrir spilin frá Eyjum þó að
í þessu spili hafi spilamennskan
og sagnirnar ekki verið til fyrir-
myndar. Enda er það undantekn-
ing, að game fáist á bæði borð í
sveitakeppni án þess, að einhver
geri villu.
hættu, suðu
Vestur
S. ÁKGx
H. x
T. lOxxx
L. ÁGxx
Maigret og vínkaupmaöurinn
Eltir Georges Simenon
Jóhanna Knstjónsdóttir
snen á íslensku
62
Þetta er maður sem allt sitt líf
hefur orðið að þola auðmýkj-
ingu í einhverri mynd. Svo að
nú finnst honum í aðra röndina
hann hafi öðlast frelsi. Allir
lögreglumenn í Paris eru að
leita að honum og geta ckki náð
honum. Er það ekki töluverður
sigur fyrir hann. Hann er
orðinn þýðingarmikil persóna.
— Og hann verður enn þýð-
ingarmeiri þegar hann loks
kemur fyrir réttinn.
— Það er sjálfsagt þess
vegna sem hann getur ekki alls
kostar gert upp við sig hvort
hann á að halda áfram að vera í
feluleik við okkur eða láta
hanka sig.
Hann fór aftur að lesa hlöðin.
Vont bragð af pipunni. það var
sjálfsagt hálsbólgan sem gerði
það að verkum. Ilann kenndi til
í augnlokunum og fann til
verkjar i höfði.
Klukkan hálf tíu stóð hann
upp eina ferðina enn. Og á
gangstéttinni beint á móti stóð
maður, sem hallaði aftur höfð-
inu og virtist mæna upp i
glugga ibúðarinnar.
Frú Maigret sem sat við
borðsendann. opnaði munninn
og ætlaði að bera fram spurn-
ingu. En samtímis varð henni
litið á baksvip eiginmanns síns
þar sem hann stóð algerlega
hreyfingarlaus við gluggann og
þó eins og hver taug væri þanin
til hins itrasta.
í þessari skyndilegu kyrrð
var ekki rósemi, heldur þvert á
móti eitthvað dulúðugt.
Maigret horfði á manninn og
þorði ekki að hreyfa sig. af ótta
við að hræða hann burtu. Og
maðurinn virtist horfa á móti.
þvi að hann hlaut að sjá
skuggamynd Maigrets á
gluggatjöldunum.
Einu sinni þegar þau voru i
Meung sur Loise og Maigret lá
og hvildi sig i stól, stökk ikorni
niður úr tré hinum megin i
garðinum.
Fyrst hafði hann verið þarna
án þess að bæra á sér og það lá
við borð að Maigret sæi hjarta
litla dýrsins slá undir mjúkum
silkihárunum. Gætilega hreyfði
hann sig — færði sig nokkra
sentimetra og nam svo staðar.
Maigret hafði haldið niðri i
sér andanum og hann og litli
ikorninn horföust þó allan
tímann í augu. Samt var líkami
dýrsins i viðbragðsstöðu —
hann gat átt það til á hverri
stundu að hverfa honum sjón-
um.
Þetta gerðist allt afar hægt.
fkorninn varð djarfari og kom
allt að metra nær. Þetta stóð
áreiðanlega yfir í tiu mínútur
og loks var hann ekki nema um
hálfan metra frá stól Maigrets
og hönd hans sem hann lét lafa
niður mcð stólnum. Hvað hafði
vakað fyrir honum? Langaði
hann til að láta strjúka sér? Að
minnsta kosti ekki nógu mikið.
Ilann horfði um hrið á hönd
mannsins og svo allt í einu
snerist hann örsnöggt á hæli og
hvarf.
Þctta rifjaðist upp fyrir
Maigret þegar hann starði á
manninn á gangstéttinni. Einn-
ig Gilbert Pigou var sem i
leiðsluáhrifum. Og hann hafði
nú fylgt honum eftir í fjarlægð
að visu, upp á síðkastið.
En hann var eins og íkorninn
þó — tilbúinn að taka undir sig
stökk og hvcrfa. Það myndi
ckkert hafa upp á sig þótt
Maigrct kladdi sig og færi
niður. Þá yrði enginn á gang-
stéttinni. Það myndi heldur
ekki tjóa að hringja til lögregl-
unnar.
Var maðurinn að reyna að
hleypa í sig kjarki til að ganga
yfir götuna og hringja bjöll-
unni hjá honum? Það var ekki
útilokað. Hann átti enga vini,
hafði engan að leita til.
Hann hafði gert það sem
hann hafði einsett sér að gera.
Hann hafði skotið Oscar Chab-
ut. Því næst hafði hann lagt á
flótta. Hvers vegna hafði hann
gert það? Sennilega ósjálfráð
viðbrögð. Og hvað hugðist hann
gera? Ætlaði hann að halda