Morgunblaðið - 27.03.1980, Blaðsíða 48

Síminn á afgreiöslunni er
83033
jrcgptutljrifofrffe
Lækkar
hitakostnaðinn
FIMMTUDAGUR 27. MARZ 1980
Frá formannaráðstefnu sjómannasamtakanna í gær. Ingólfur Ingólfsson fulltrúi sjómanna í yfirnefnd verðlagsráðs sjávarútvegsins i ræðustól.
Við borðshornið vinstra megin situr Ingólfur Falsson formaður Farmanna- og fiskimannasambandsins og hinum megin Oskar Vigfússon
Fulltrúar sjómannasamtakanna á fund forsætisráðherra:
Hætta í verðlagsráði ákveði
oddamaður fiskverðið einhliða
FULLTRÚAR Sjómannasambands íslands og Farmanna- og fiski-
mannasambandsins ganga árdegis í dag á fund Gunnars Thoroddsén
forsætisráðherra og kynna honum þá samþykkt formannaráðstefnu
sjómannasamtakanna i gær, að verði fiskverð ákveðið einhliða af
oddamanni yfirnefndar verðiagsráðs sávarútvegsins^ þá muni full-
trúar sjómannasamtakanna í verðlagsráði ekki mæta þar meir.
Einnig samþykkti ráðstefnan,
að komi framangreind staða upp,
verði boðað til annarrar for-
mannaráðstefnu, sem taki afstöðu
til frekari aðgerða. í máli manna á
ráðstefnunni kom fram að sjó-
menn gætu ekk hvikað frá kröfu
sinni um 6,67% hækkun fiskverðs.
Fiskverðsmálið verður rætt á
fundi ríkisstjórnarinnar í dag og
eftir hádegi ræðir sjávarútvegs-
ráðherra við fulltrúa fiskvinnsl-
unnar.
„Það vakir í þessu máli sem
þrautalending, að oddamaður geti
ákveðið verið einhvers staðar á
milli framkominna krafa," sagði
Jón Sigurðsson formaður yfir-
nefndar verðlagsráðs sjávarút-
vegsins, er Mbl. spurði hann í
gærkvöldi um fund í yfirnefndinni
í gær og mat hans á þeim
möguleika að til einhliða ákvörð-
unar oddamanns komi. Jón sagðist
þó leggja áherzlu á, að slíkt ráð
yrði þó ekki notað, nema brýna
nauðsyn bæri til. „Ég stefni að því
að fá niðurstöðu í þessu máli og þá
helzt í þessari viku, þannig að
fiskverðinu megi koma frá fyrir
Samningar tókust um
13% hækkun gaffalbita
UNDIRRITAÐIR hafa verið samn-
ingar á milli Sölustofnunar lagmet-
is og sovézka fyrirtækisins Protin-
torg um sölu á 14.750 kössum af
gaffalbitum. Heildarverðmætið er
tæplega 750 þúsund dollarar eða
um 309 milljónir íslenzkra króna á
núgildandi gengi. Vöruna á að
afhenda á næstu mánuðum og
framleiðendur eru K. Jónsson á
Akureyri og Sigló-sild á Siglufirði.
Að sögn Gylfa Þórs Magnússonar
framkvæmdastjóra Sölustofnunar
lagmetis er um tæplega 13% verð-
hækkun að ræða frá því sem var í
fyrra. í fyrra voru seldir um 66
þúsund kassar af gaffalbitum til
Rússlands. Þær samningaviðræður,
sem lauk með undirskrift í
Reykjavík á miðvikudag, hafa í raun
staðið yfir síðan í janúarmánuði, en
þá fór sendinefnd héðan til Moskvu,
en samningar náðust ekki þá.
Kolmunnarannsóknir:
Verður Hafþór
notaður í stað
leiguskips?
HUGMYNDIR munu vera uppi
um það, að veita fé til að Ijúka
viðgerðum á Hafþóri, skipi Haf-
rannsóknastofnunarinnar, og
nota skipið við rannsóknir og
veiðar á kolmunna í sumar.
Akvörðun hefur ekki verið tekin
um þetta mál, og hugmyndin er að
Hafþór kæmi þá í stað leiguskips,
en t.d. síðastliðið sumar var Oli
Óskars RE leigður til þessara
verkefna í nokkurn tíma. Hafþór
hefur ekki verið notaður síðan í
þorskastríðinu við Breta eða í rúm
þrjú ár.
Gylfi Þór sagðist vona, að þeir
samningar, sem nú hefðu verið
undirritaðir væru aðeins byrjunin og
á næstunni yrði samið um meira
magn af gaffalbitum til Rússlands.
mánaðamótin," sagði Jón.
Sá möguleiki, að oddamaður
ákveði fiskverðið einhliða hefur
verið ræddur á fundum í yfir-
nefndinni. Fulltrúar seljenda, sjó-
manna og útgerðarmanna, hafa
mótmælt slíku og lýst því yfir að
þeir myndu ganga út, ef til slíks
kæmi og fulltrúa kaupenda, frysti-
húsanna, hafa einnig mótmælt því
að málið yrði afgreitt með slíkum
hætti.
Rottardammarkaður:
Lækkandi
verð á
bensíni
og olíu
SKRÁÐ markaðsverð á
bensíni og olíu hefur far-
ið lækkandi á markaðn-
um í Rotterdam að und-
anförnu.
18. marz var skráð verð
á bensíni 371 dollar hvert
tonn en var lengi vel 380
dollarar í marz. Skráð
verð á gasolíu var 296
dollarar en var lengi vel
310 dollarar í marz. Hefur
verðið aðeins einu sinni
áður farið niður fyrir 300
dollara markið í seinni tíð.
Skráð markaðsverð á
svartolíu var 144 dollarar
og hafði farið lækkandi.
Fréttaritari Morgunblaðsins í Ósló:
Mikilvægt skref í átt til sam-
komulags um Jan Mayen
Osló, 26. marz — frá Jan Erik I.auré
SVO virðist sem mikilvægt skref í
átt til samkomulags í Jan Mayen-
máiinu hafi verið stigið er utan-
ríkisráðherrar íslands og Noregs
ræddust við í tengslum við utan-
rikisráðherrafund Norðurlanda i
Helsinki í dag. Likur eru á að
íslendingar séu að hverfa frá kröfu
sinni um sameiginlega stjórn innan
lögsögu við Jan Mayen vegna ein-
dreginnar andstöðu Norðmanna og
muni þeir fallast á útfærslu fisk-
veiðilögsögu Norðmanna þar sem
bráðabirgðalausn.
Frétt þessi er höfð eftir Morten
Fyhn, blaðamanni Aftenposten í
Helsinki, en Ólafur Jóhannesson
utanríkisráðherra tjáði honum í dag,
að enda þótt Islendingum sé annt um
að heildarlausn, sem tæki til bæði
fiskveiðimála og skiptingu auðlinda á
hafsbotninum við Jan Mayen, náist
nú, væri óskynsamlegt að standa fast
á tillögu íslendinga frá í fyrra, sem
Norðmenn hafi þegar hafnað, í við-
ræðunum sem fram eigi að fara í
Reykjavík 14. og 15. apríl n.k.
Islenski utanríkisráðherrann kveðst
telja líklegast að samið verði um
lausn, er aðeins taki til fiskveiða á
Jan Mayen-svæðinu, og sé hann
bjartsýnn um að slík lausn verði ofan
á.
Knut Frydenlund, utanríkisráð-
herra Noregs, sagði að Norðmenn
væru reiðubúnir til að veita íslend-
ingum samningsbundin forréttindi
gegn því að þeir sýndu Norðmönnum
skilning í sambandi við þetta mál, og
enda þótt hann, þ.e. Frydenlund,
hefði helzt kosið að hægt væri að
leysa málið í einu lagi, útilokaði
tímaskortur vegna sumarloðnu-
vertíðarinnar, sem fyrir dyrum
stæði, slíka málsmeðferð, en hins
vegar væri eðlilegt að ganga frá
þeirri hlið málsins, sem snerti fisk-
veiðar á svæðinu. Frydenlund lét,
eins og hinn íslenzki starfsbróðir
hans, í ljós bjartsýni um að sam-
komulag tækist, en undirstrikaði að
enn væru mikilvæg atriði óútkljáð í
því sambar.di.
„Mér var orðið sama og ég var
búinn að sætta mig viö dauðann“
segir Ágúst Jónsson sem féll út-
byrðis í veiðiferð á Breiðafirði
„ÉG HELD að ég fari ekki á sjóinn aftur, heldur fái mér vinnu í landi.
Mér finnst ég vera búinn að fá nóg, hvað sem svo síðar verður,1* sagði
Ágúst Jónsspn sjómaður í Grundarfirði í samtali við Morgunblaðið í
gærkvöldi. Ágúst varð fyrir þeir. i óskemmtilegu lífsreynslu að falla
útbyrðis þar sem skip hans var að veiðum á Breiðafirði fyrr í vikunni.
Dróst hann i kaf með rretatrossu, og velktist siðan um i sjónum
dágóða stund áður en honum var bjargað um borð á ný.
„Við vorum að veiðum á Haf- kalt, en þó ekki hvassviðri. Sjór-
fara út af Fláka í Breiðafirði er
þetta gerðist,“ sagði Ágúst, „og
var ég að bera drekann til þegar
trossan var lögð. Svo illa vildi þá
til að ég festist í bandi af seinni
drekanum, og slengdist út í lunn-
ingu. Bróður mínum, sem er
stýrimaður á Haffara, tókst ekki
að skera mig lausan. Tók ég það
þá til bragðs að varpa mér
útbyrðis yfir borðstokkinn, í stað
þess að lemjast utan í og kremj-
ast.
Skipið var á „lagningarferð"
þegar þetta gerðist, eða svona
þriggja til fjögurra mílna ferð.
Leiðindaveltingur var, og hroll-
inn var því kaldur, en annars
fann ég ekki mikið fyrir því fyrr
en ég kom um borð aftur. Ég gerði
mér enga grein fyrir því hvað ég
var lengi í sjónum, en félagar
mínir sögðu það hafa verið fimm
til sex mínútur. Fyrst dróst ég
niður með netunum, líklega eina
fjóra eða fimm faðma niður, en þá
losnaði bandið af fætinum á mér,
og mér skaut upp á ný. Eftir það
gat ég haldið mér á floti með því
að troða marvaðann, og einnig
hjálpaði það mér að loft hélst
innan undir æfingagalla sem ég
var í, einskonar íþróttavindgalla.
Hefði ég hins vegar ekki losnað úr
netunum hefði ég dregist með
Ágúst Jónsson.
niður á hafsbotn og væri ekki til
frásagnar.
Ég fór hins vegar talsvert langt
frá skipinu, meðan því var snúið
við, og þá taldi ég öruggt að ég
myndi ekki lifa þetta af. Ég get
ekki sagt að ég fyndi til hræðslu,
heldur leið mér bara nokkuð veí
eins og ég hef heyrt að gerist oft
eftir að menn í sjávarháska telji
björgun útilokaða og þeir verði að
sætta sig við að drukkna. Ég
hugsaði annars fyrst og fremst
um það að halda mér á floti, en
einnig varð mér hugsað heim til
fjölskyldu minnar, og til þess lífs
sem ég hafði reiknað með að fá að
lifa en myndi nú missa af. En mér
var orðið sama, og ég var búinn að
sætta mig við dauðann.
En síðan komu þeir og menn
sem stóðu frammá köstuðu til
mín hring sem lenti rétt hjá mér
og ég gat gripið til. Drógu þeir
mig þá um borð, og sá félaganna
sem rétti mér höndina sagðist
hafa haldið að ég myndi slíta
hana af, svo fast greip ég víst um
hana!“
Ágúst, sem er nítján ára gam-
all, býr heima hjá foreldrum
sínum í Grundarfirði, þeim Jóni
Elbergssyni og Jónínu Kristjáns-
dóttur. Stýrimaðurinn á Haffara,
bróðir Ágústs, er Kristberg Jóns-
son, en skipstjóri er Þórarinn
Gunnarsson. Ágúst kvaðst nú
vera að ná sér eftir volkið, en
gengi enn með hækjur vegna
mars er hann hlaut á fæti áður en
hann féll útbyrðis.