Morgunblaðið - 14.08.1980, Síða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 14. ÁGÚST 1980
é *
A FERÐ UM N-ÞINGEYJARSYSLU Texti: Hildur Helga Sigurðardóttir Ljósm.: Emilía Björg Björnsdóttir
Þaö var líf og fjör á barna-
heimilinu Ástjörn í Kelduhverfi,
þegar blaðamaöur og Ijós-
myndari Morgunblaösins
stöldruöu þar við á ferö um
N-Þingeyjarsýslu á dögunum,
enda vart viö öðru að búast
þar sem samankomnir eru 74
hressir strákar á aldrinum 6—
12 ára, viö siglingar og síla-
veiðar, bófahasar, kassabíla-
akstur og íþróttaleiki.
Er við renndum í hlaöið, tók
Bogi Pétursson, forstöðumað-
ur, en því starfi hefur hann
gegnt í 21 ár, á móti okkur,
ásamt strákunum auðvitað.
Aðalmálið þá stundina var
hvort nokkrir þeirra mættu
skipta um kojur. En Bogi
útskýröi með heimspekilegri ró
að það væri ekkert vit. „En
strákar mínir, þiö ruglist bara,
þið vakniö í nótt og vitið ekkert
hvar þið eigiö að vera.“ Þetta
virtist vera röksemdafærsla
sem strákarnir gátu fellt sig viö
og innan skamms voru allir
önnum kafnir við sílaveiðar og
þvíumlíkt, utan nokkrir, sem
fylgdu okkur Boga eftir í skoð-
unarferö um svæðið af miklum
áhuga. Það er söfnuöurinn á
Sjónarhæð á Akureyri, sem
starfrækir drengjaheimiliö að
Ástjörn og hefur gert í 34 ár.
Að sögn Boga var það fyrir
atbeina Arthurs Buck, konsúls
og trúboða m.m. og fleiri
góðra manna á Akureyri, sem
heimilið var stofnaö og var það
upphaflega ætlað drengjum og
stúlkum, en þróunin varö sú aö
heimilið varð eingöngu
drengjaheimili. „Einhverra
hluta vegna virtist vera meiri
þörf á því að koma strákum
fyrir.“
Og nú eru þarna, eins og
áöur sagði, 74 drengir, sem
dvelja að Ástjörn í tvo mánuði
í senn. Fyrsta húsnæðið var í
bragga, en nú eru húsakynnin
önnur og betri, stórt tvílyft
timburhús og annaö, sem Bogi
kallar „framsóknarhúsið“, því
það er opið í báða endal, en
það er 30 m langur skáli sem
fenginn er frá Kröflu. Þar er,
auk svefnherbergja, m.a. bíó-
salur og aöstaöa til innileikja,
en Bogi sagöi að ef eitthvað
vantaöi, væri það helst fleiri
innileiktæki. Matsalurinn er
svo í eldra húsinu.
Starfsfólk Ástjarnar eru milli
15 og 20 manns, meirihlutinn
Færeyingar, en starfsemin
grundvallast svo til alveg á
sjálfboöavinnu, eða um 90%
hennar, aö sögn Boga og eru
frjálsu söfnuðirnir í Færeyjum
þar fremstir í flokki. Þeir hafa
veitt heimilinu stuöning með
fjárgjöfum og framlögum og
sagöi Bogi myndarlegan
stuöning Færeyinga við Ás-
tjörn vera ómetanlegan. Máli
sínu til stuðnings benti hann á
22 manna rútu sem nýlega
barst Ástjörn að gjöf frá Fær-
eyjum.
Er hér var komiö sögu
vorum viö búin að rölta vítt og
breitt um svæðið, sem er
reyndar hluti af þjóðgarðinum
og kjörið til að gegna því
hlutverki sem það gegnir,
sannkölluö paradís fyrir hressa
stráka, íþróttagarpar staðarins
höföu leikið listir sínar í há-
stökkum og langstökkum og í
kjarrinu voru stærri strákarnir
á ferli hinir vígalegustu, enda
vel vopnum búnir, eins og
myndin sýnir.
Aðspuröir hvað þeim þætti
nú skemmtilegast að gera,
höfðu allir svör á reiöum hönd-
um; „að vera í tjörninni" (sem
skýrir sig sjálft, a.m.k. fyrir þá
sem muna eitthvað eftir eigin
æsku, en felur annars í sér
m.a. sund, sílaveiðar og sigl-
ingar), bófahasar og svo
íþróttirnar. Bogi tók að lokum
fram að allt væru þetta af-
skaplega hlýðnir og góöir
drengir og að þeir bæðu bæn-
irnar sínar samviskusamlega á
hverju kvöldi. Þar með var
lokið skemmtilegri heimsókn á
drengjaheimilið Ástjörn, en
myndirnar hennar Emilíu tala
sínu máli.