Morgunblaðið - 04.06.1981, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 4. JÚNÍ1981
talar að við séum það í innstu
hugarfylgsnum ennþá. Það er ein-
mitt þess vegna sem mig langar að
beina til ykkar, kæru nemendur
orðum Páls postula í 1. Korintu-
bréfi 1. 26—28 á þessum degi og
meta þau í ljósi þeirra staðreynda
er ég áður gat um. Páll postuli
segir: „Því að lítið, bræður til
köllunar yðar, þér eruð ekki marg-
ir vitrir að manna dómi, ekki
margir máttugir, ekki margir
stórættaðir, heldur hefur Guð
útvalið það sem heimurinn telur
heimsku til þess að gjöra hinum
vitru kinnroða, og Guð hefur
útvalið það sem heimurinn telur
veikleika til þess að gjöra hinu
volduga kinnroða. Og hið ógöfuga
í heiminum og hið fyrirlitna hefur
Guð útvalið."
I mínum huga felst í fjölbrauta-
skólahugmyndinni sérstök köllun,
sérstök umbreyting í íslenskum
framhaldsskóla. í fyrsta sinn í
sögu þjóðar okkar standa hlið við
hlið í sama skóla nemendur er
stunda mismunandi nám og sækja
inn á ólík svið, ólíkar brautir.
Hætt er að brjóta aldursárgang-
inn upp í gullmenni menntaskól-
ans, silfurmenni verslunarskólans
og eirmcnni iðnskólans, svo tæpt
sé á líkingamáli sem á rætur að
rekja til ríkis sem er harla nærri á
jarðkringlunni. Að sjálfsögðu búa
nemendur hins nýja fjölbrauta-
eftir Guómund Sveins-
son, skólameistara
Ég ávarpa ykkur að lokum
nemendur mínir, er fengið hafið í
hendur prófskírteini frá skólanum
okkar Fjölbrautaskólanum í
Breiðholti. Þessi skilríki sanna
ykkur, að þið hafið náð þroska og
árangri. Námsbrautir þær sem þið
hafið að baki eru að sjálfsögðu
misjafnlega langar, frá eins árs
námsbrautum til fjögurra ára
brauta. Þið komið líka frá næsta
ólíkum námssviðum, svo ólíkum
reyndar að kenna mætti við frá-
brugðnar skólagerðir. Það breytir
í engu þeirri staðreynd, að öll
hafið þið sótt á brattann, klifið
lærdóms- eða menntafjallið og
lítið frá nýjum og hærra sjónar-
hóli yfir líf ykkar, samfélag ykkar,
heimsbyggð okkar allra. .Þið hafið
á þeirri leið öðlast þekkingu, færni
og reynslu sem á í senn að vera
ykkur verðmæt sem sjálfstæðum
og sérstæðum persónum og eins
þátttakendum í íslensku þjóðlífi
og atvinnulífi.
Mitt er á þessari stundu að óska
ykkur öllum til hamingju með
árangur ykkar, lærdómsleit ykkar,
menntaþroska. Ég geri það af
heilum huga með þá ósk, að þessi
stund verði ykkur heillastund,
með þá einlægu bæn að blessun
megi af hljóta, fögnuður og ham-
ingja verða ykkar.
Þið gáfuð skólanum okkar og
verkefnum hans fegurstu og um-
brotasömustu ár lífs ykkar. Þið
gáfuð skólanum okkar ár draum-
anna og fyrirheitanna. Þið gáfuð
skólanum okkar ár undrunarinnar
og undursins. Mætti skólinn hafa
breytt framlagi ykkar miklu og
björtu í auðlegð samstöðunnar,
ríkidæmi framlagsins, vonarlönd
er blasa við öllum þeim er ekki lifa
sjálfum sér eingöngu, heldur þrá
að létta öllum för og gera iífið
litríkara. Minnumst hinna hvetj-
andi orða Stephans G. Stephans-
sonar.
Ei verður ve^alaus
sú vera, er hér var björð
úr óm í æðra heim
úr ósk um sælli jörð.
II
Kæru nemendur mínir. Ég vil á
þessum sérstæða degi í lífi ykkar
vekja athygli á viðhorfum í ís-
lensku menningarlífi, sem ég tel í
senn varhugaverð og hættuleg. Ég
á hér einkum og sér í lagi við hið
óvenjulega afbrigði lærdómshrok-
ann. sem skotið hefur upp kollin-
um og vakið mannfyrirlitningu
sem ég hélt satt að segja við
værum laus við og ætti ekki
lengur hljómgrunn í íslenskri
þjóðarsál. Hið gagnstæða hefur
því miður komið í ljós. Hvað er
það annað en lærdómshroki og
mannfyrirlitning að gerast dóm-
ari yfir nýgræðingum í skólastarfi
og fyrstu brautryðjendum aukins
frelsis og nýrra kennsluhátta? Sé
það stefnan í íslensku menning-
arlífi að allar nýjungar skuli
fordæmdar, allt sem er öðruvísi en
hið gamla gert tortryggilegt, ef
ekki er hægt að meta hið nýja að
fullu á mælikvarða hins forna,
hvar erum við þá á vegi stödd og
hvað er þá verið að segja okkur í
nafni vísinda og dýrustu fræða?
Það var einu sinni sagt, að við
værum kristinnar trúar Islend-
ingar. Sumir hafa það meira að
segja fyrir satt eins og sá sem hér
„Ég vil á þessum sér-
stæða degi í lífi ykkar
vekja athygli á viðhorf-
um í íslenzku menning-
arlífi, sem ég tel í senn
varhugaverð og hættu-
leg. Ég á hér einkum og
sér í lagi við hið óvenju-
lega afhrigði lærdóms-
hrokann, sem skotið hef-
ur upp kollinum og vakið
mannfyrirlitningu, sem
ég hélt satt að segja, að
við værum laus við og
ætti ekki lengur hljóm-
grunn í íslenzkri þjóðar-
sál. Hið gagnstæða hefur
því miður komið í ljós.“
Þannig komst Guðmund-
ur Sveinsson, skólameist-
ari Fjölbrautaskólans í
Breiðholti m.a. að orði í
skólaslitaræðu í Bústaða-
kirkju fyrir skömmu.
Ræðan er birt hér í heild.
Lærdómshroki - mannhelgi
Fréttabréí frá Vilhjálmi á Hnausum
Gíott af að gleyma búksorg-
um og fásinni vetrarins
160. sýning á Ofvitanum
llnausum í M<s>allandi. 1D. mai 1081.
„SJALDAN viðrar sama á pálma og
páskum." Þetta er gamalt spak-
ma'li. en nú hefur það ekki ræst.
Ekkert páskahret kom og veður-
hlíða hefur verið undanfarið.
Óvenju langur ótíðarkafli var hér í
vetur. sem og annarsstaðar. Miklu
snjóléttara var þó í Meðallandi og
Alftaveri en í hinum sveitunum hér
á „milli sanda" og er svo oftast.
RAGNHEIÐUR Guðmundsdóttir.
mez/ósópran. heldur tónleika i
félagsheimilinu Leikskálum i Vik
i Mýrdal fóstudagskvöld og á
Undanfarið hafa bændur setið yfir
skattaskýrslum. I fyrra komu ný
form og áttu að vera einfaldari.
Tæplega finnst mér það. Og vegna
verðbólgunnar sýnist mér efnahags-
yfirlitið einskis virði í því formi sem
fyrirskipað er. Ekki eru burðugir
sumir afurðamiðarnir frá sölufyrir-
tækjum bænda. Það er sem ómögu-
legt sé að hafa óskerta innleggsupp-
hæð bóndans öðru megin á miðanum
laugardag f kirkjunni i Höfn i
Hornafirði. Undirleikari er Gróa
Hreinsdóttir.
og frádráttinn hinu megin. Hefur
þetta reynst full erfitt fyrir skatt-
stofurnar, hvað þá bónda sem á
aðeins við eina skýrslu á ári. Vantar
þó hvorki vélvæðingu né lærdóm en
hann er kannski orðinn að Svarta-
skóla og menn villast af þeim leiðum
sem færar eru.
Tvö þorrablót voru hér, annað á
Kirkjubæjarklaustri, en hitt hér í
Meðallandi. Ekki varð af þorrablóti í
Skaftártungu vegna ótíðar. Menn
koma lengra.að á þessar skemmtan-
ir, því létt er yfir þeim og kemur
fyrir að Bakkus kíkir inn á milli
stafs og hurðar. En menn hafa gott
af að gleyma búksorgum og fásinni
vetrarins.
Kvenfélag Kirkjubæjarhrepps
hafði Góufagnað eins og lengi hefur
verið siður. Var þarna helst til
tíðinda, umfram hið venjulega, að
þarna -var fatasýning. Sýndar voru
flíkur úr íslenskri ull, sem saumaðar
voru á saumastofunni á Kirkjubæj-
arklaustri, en hún var stofnuð á
síðastliðnu ári. Þó ég kynni ekki að
meta allar tískuflíkurnar, en þarna
er saumað fyrir útflutningsfyrir-
tæki, þá fannst mér flestar ágætar
og sumar glæsilegar. Heyrt hef ég að
handbragð þyki gott á saumastof-
unni. Hafa Skaftfellingar lengi þótt
verklagnir og hafi þeir einhver
séreinkenni, þá eru það smiðsættirn-
ar. Hlýtur slíkt einnig að erfast í
kvenlegginn.
Og svo slæ ég botninn í bréfið, með
þá von í huga að nú komi blítt sumar
eftir heldur erfiðan vetur.
Vilhjálmur
OFVITI Þórbergs Þórðarsonar í
leikgerð Kjartans Ragnarssonar
verður sýndur I 160. skipti hjá
Leikfélagi Iteykjavíkur í kvöid. {
frétt frá LR segir að nú hafi um
37 þúsund manns séð Ofvitann,
en aðeins þrjár sýningar eru eftir
i vor.
Kjartan Ragnarsson er leik-
stjóri og Jón Hjartarson og Emil
Gunnar Guðmundsson leika hlut-
verk meistarans, en alls koma 15
leikarar fram í sýningunni og fara
flestir með fleiri en eitt hlutverk.
Leikmynd er eftir Steinþór Sig-
urðsson og tónlistina samdi Atli
Heimir Sveinsson.
Tónleikar í Vík og Höfn