Morgunblaðið - 04.06.1981, Blaðsíða 29
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 4. JÚNÍ 1981
29
Opið bréf til menntamálaráðherra:
I tilefni af veitingu skólastjóra-
stöðu við Heymleysingjaskólann
Fyrir nokkrum vikum var staða
skólastjóra við Heyrnleysingja-
skólann auglýst laus til umsóknar.
Umsækjendur voru tveir, báðir
með tilskiiin réttindi en býsna
mismunandi menntun og starfs-
reynslu.
Undirrituð hafa undrast mjög
veitingu stöðunnar og telja að
augljóslega hafi verið gengið fram
hjá þeim umsækjandanum sem
ótvírætt hefur víðtækari menntun
og meiri starfsreynslu. Skulu nú
færð rök að þessari staðhæfingu,
en þó fyrst skoðað hlutverk skól-
ans, svo menn átti sig betur á því
hvað hér er um að tefla.
Heyrnleysingjaskólinn er aðal-
stofnun ríkisins á sínu sviði með
afar víðtækt starfssvið sem
spannar skyldunám frá fjögurra
ára til 16 ára aldurs auk deildar
fyrir heyrnarlaus og alvarlega
málhömluð börn undir fjögurra
ára aldri og framhaldsdeildar sem
styður nemendur til náms í ýms-
um framhaldsskólum eða háskól-
um (sjá lög um heyrnleysingja-
skóla, lög um grunnskóla og reglu-
gerð um sérkennslu). Vakin skal
athygli á því að hér er ekki aðeins
um stofnun að ræða sem sinnir
nemendum á venjulegum skyldu-
námsaldri, heldur teygir sig niður
allan forskólaaldurinn, ýmist með
skyldunám eða foreldraráðgjöf, og
upp allan framhaldsskólaaldurinn
allt að háskólanámi.
í ljósi þessarar sérstöðu skólans
þarf vitaskuld að meta hæfni
umsækjenda. Lítum nú á þær
staðreyndir sem mestu máli
skipta í þessu samhengi, þ.e.a.s.
menntun umsækjenda og starfs-
feril.
Menntun:
A. (Umsækjandinn sem
menntamálaráðherra veitti stöð-
una):
1. Almennt uppeldisfræðilegt
nám:
Handavinnu- og vefnaðarkennara-
próf frá Kennaraskóla íslands,
1968.
2. Sérnám:
Próf frá Kennaraskóla íslands í
kennslu lestregra og tornæmra,
1971, heyrnleysingjakennarapróf
frá Kennaraháskólanum í Stokk-
hólmi, 1978.
B. (Umsækjandinn sem mennta-
málaráðherra hafnaði):
1. Almennt uppeldisfræðilegt
nám:
Fóstrupróf frá Uppeldisskóla
Sumargjafar, 1953, almennt kenn-
arapróf frá Kennaraháskóla ís-
lands (B.Ed. próf), 1978.
2. Sérnám:
Ars nám í heyrnaruppeldisfræði
við Hörecentralen í Árhus,
1960—1961, próf frá Statens
Spesiallærerskole í Osló í kennslu
lestregra og tornæmra, 1967,
heyrnleysingjakennarapróf frá
Statens Spesiallærerskole í Osló,
1968, cand. paed. spec. próf frá
Statens Lærerhögskole í Noregi,
með máltöku og málörvun barna
sem kjörsvið, 1979.
Sé menntun umsækjendanna
tveggja borin saman er hér aug-
ljóslega mikill munur á. Munurinn
er í fyrsta lagi fólginn í því að hin
almepna uppeldis- og kennslu-
fræðilega menntun B. er miklu
víðtækari en samsvarandi mennt-
un A. Vakin skal athygli á því að
hún spannar allt starfssvið skól-
ans frá vinnu með börn á forskóla-
aldri til vinnu með nemendur á
framhaldsskólastigi, sem mennt-
„óskiljanlegasta at-
riðið í þessu furðu-
lega máli er þó van-
mat menntamálaráð-
herrans á fram-
haldsmenntun annars
umsækjandans um-
fram lágmarkskröfur
á sérsviðinu“
un A. gerir hins vegar ekki. I öðru
lagi er mikill munur á sérmennt-
uninni, þar sem B. hefur umfram
A. heyrnaruppeldisfræðinám frá
Danmörku og kandidatspróf í
spesialpedagogikk frá Noregi. í
því fyrra er m.a. fólgin sérhæfing
í heyrnarmælingum og í því síðara
felst (að mati norska mennta-
málaráðuneytisins) hæfni til
ráðgjafarstarfa í skólum á borð
við kandidata með embættispróf í
uppeldisfræði og sálarfræði,
ennfremur undirbúningur undir
stjórnunarstörf á sviði sér-
kennslu.
Starfsferill:
A. (Umsækjandinn sem
menntamálaráðherra veitti stöð-
una);
Frá 1967—1978 kennsla við
Heyrnleysingjaskólann (að und-
anteknum námstíma í Svíþjóð).
Frá 1978—1981 Yfirkennari við
Heyrnleysingjaskólann, þar af
mestan hluta nýlokins skólaárs
staðgengill skólastjóra í forföllum
hans.
B. (Umsækjandinn sem mennta-
málaráðherra hafnaði):
Frá 1953—1960 og aftur 1961 —
1962 fóstrustörf á dagvistarstofn-
unum og vistheimilum, þar af
forstöðukona í u.þ.b. 3 ár.
Frá 1962—1966 störf á Heyrnar-
deild Heilsuverndarstöðvar
Reykjavíkur, sömu ár stunda-
kennsla við Iðnskólann í Re.vkja-
vík.
Frá 1968—1981 kennsla við
He.vrnleysingjaskólann (að und-
anteknum námstíma í Noregi).
Eins og ofangreint yfirlit ber
með sér hefur B. að baki störf að
uppeldis- og skólamálum sem
nemur a.m.k. heilum áratug um-
fram A. enda er B. u.þ.b. 14 árum
eldri að árum. B. hefur einnig
lengri starfsferil að baki á sérsvið-
inu. Einn þátt í starfsferlinum
hefur A. umfram B., þ.e.a.s.
stjórnunarreynslu í sjálfum
Heyrnleysingjaskólanum, þar sem
A. hefur verið yfirkennari síðast-
liðin þrjú ár, þar af gegnt starfi
skólastjóra í forföllum hans nýlið-
ið skólaár. Hér er vissulega um að
ræða reynslu sem skylt er að meta
mikils, spurningin er aðeins
hversu mikils. Vegur hún upp á
móti meira en áratug lengri
starfsferli — þar sem einnig er
um að ræða 3ja ára stjórnunar-
reynslu? Erfitt hlýtur að vera að
færa rök að því. Tvö atriði skal
drepið á í þessu samhengi sem
hljóta að draga úr vægi þessa
þáttar í heildarmatinu. Annað er
það að aðeins einn „óbreyttur“
heyrnleysingjakennari á fyrir-
fram kost á starfsreynslu af þessu
tagi hér á landi. Hitt er það að
þessa tegund starfsreynslu öðlast
hver sá sem valinn er til skóla-
stjórnar óhjákvæmilega í sjálfur
starfinu — sama gildir hvorki um
aðra þætti starfsreynslunnar né
menntunarþáttinn.
Oskiljanlegasta atriðið í þessu
furðulega máli er þó vanmat
menntamálaráðherrans á fram-
haldsmenntun annars umsækj-
andans umfram lágmarkskröfur á
sérsviðinu. Eins og áður hefur
verið vikið að hefur B. lokið
embættisprófi í sérkennslufræð-
um (cand. paed. spec.), sem norska
menntamálaráðuneytið metur
jafngildi embættisprófs í sálar-
fræði eða uppeldisfræði (cand.
psychol. og cand. paed.) til starfa í
ráðgjafar- og sálfræðiþjónustu
skólanna (pedagogisk psykologisk
radgivningstjeneste). I Noregi fá
sérkennarar með þessa menntun
lektorslaun, hvort sem þeir starfa
að kennslu í sérskólum á borð við
Heyrnleysingjaskólann eða í
kennaraháskólunum. Þann veg
meta ráðamenn menntamála í
Noregi þá menntun sem hér er um
að ræða.
Nú vilja undirrituð, sem ásamt
umsækjandanum sem mennta-
málaráðherra hafnaði, mynda
þann (ennþá) fámenna hóp ís-
lenskra sérkennara sem lokið hafa
cand. paed. spec.-prófi frá Noregi,
spyrja menntamálaráðlu rrann
um afstöðu hans (og ráðuneytis-
ins) til framhaldsmenntunár sér-
kennara og nýtingu slíkrar
menntunar í þágu fatlaðra nem-
enda í sérskólum landsins.
Telur ráðherrann að æskilegt sé
að sérkennarar afli sér fram-
haldsmenntunar umfram núver-
andi lágmarkskröfur?
Telur ráðherrann að æskilegt sé
að í leiðandi störf á sviði sér-
kennslu á Islandi veljist sérkenn-
arar sem hafa aflað sér fram-
haldsmenntunar umfram lág-
markskröfur?
Ef svörin eru jákvæð, hvernig
skýrir menntamálaráðherrann
veitingu skólastjórastöðunnar við
Heyrnleysingjaskólann?
29. maí 1981.
Sigurjón Ingi Hilariusson.
Emma Hjorts skole. Sandvika.
In'tra Kristinsdóttir.
Kennaraháskóla tslands.
Þorsteinn Sigurðsson.
Fra'ðsluskrifstofu Reykjavíkur
ER ÖRUGGLEGA SA
SPARNEYTNASTI -
3 EfBA JAFNMIKtU OG EINN
SUZUKI bílarnir þrír sem sigruðu
í sparaksturskeppni B. f. K. R.,
eyddu samtals 13.31 Itr. á 100 km.
Meðaleyðsla hvers SUZUKI bíls
var4.44 Itr./IOO km.
Benzíneyðsla þriggja SUZUKI bíla
er álíka og venjulegs f jölskyldubíls.
SUZUKI er framhjóladrifinn og
með árs ábyrgð. Hvernig væri að
líta við og reynsluaka SUZUKI?
Er fyrirliggjandi, verð frá 67.900 kr.
suzuki sá sparneytnasti Sveinn Egilsson h.f
SKEIFAN17
SÍMI: 85100