Morgunblaðið - 24.10.1981, Blaðsíða 12

12 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 24. OKTÓBER 1981

HLAÐVARPINN
Umsjón: Sveinbjörn I. Baldvinsson
Bók eftir Thor gef-
in út í Ameríku
UÓÐFLUTNINGAR
Nýlcna kom út í Bandaríkjunum
ljóðabók eftir Thor Vilhjálmsson
ok her hún nafnið „The Deep Blue
Sea, Pardon the Ocean“. Hlýtur
þetta að teljast til tíðinda, bæði
vegna þess að þetta er í fyrsta
sinn sem bók eftir Thor er gefin út
í Bandaríkjunum <)({ einni({ og ekki
síður vej{na þess að þetta er fyrsta
ljóðabókin' sem hann sendir frá
sér. Tíðindamaður Hlaðvarpans
ræddi við Thor um daginn.
— Eru þetta ný Ijóð í þessari
hók?
„Ja, það er nú þetta með nýtt on
Kamalt. Ég hlustaði á erindi um
dajiinn sem átti að fjalla um nú-
tímabókmenntir ok komst þá að
því, að það voru bækurnar sem
komu út í fyrra. í þeim skilningi
hlýtur ljóð sem er ort í júní að
vera orðið namalt núna, þegar
komið er fram á haust, hvað þá
THEOCEAN
IHOR VmuAlMSSON
Korsíða hinnar nýju Ijóðabókar.
hafi það verið ort í fyrra. Þessi
Ijóð mín sem ég hef skrifað á
ensku eru sum ný, sum nörnul."
— Hvers vegna yrkirðu á
ensku?
„Minn prósi á íslensku er það
bundinn að é« freistast því sem
næst aldrei til að yrkja ljóð á móð-
urmálinu. Ék veit ekki af hverju,
en stundum kemur yfir mi({ löng-
un til að ({era einhvers konar ljóð
á ensku. Annars er þetta alve({ ný
lífsreynsla fyrir mig, því þetta er
f.vrsta Ijóðabókin mín, fyrir nú
utan að vera fyrsta bókin sem ({ef-
in er út eftir mig í Ameríku. Aður
hafa aðeins birst eftir mi({ ljóð í
tímaritum og safnritum."
— Hver ({efur út bókina?
„Það er mikill ágætismaður,
sem hefur ({efið út að minnsta
kosti eina Ijóðabók sjálfur og er
víst með skáldsögu á leiðinni
núna. Hann heitir Gunnar Hansen
ok hefur unnið þar vestra sem
kvikmyndaleikari. Hann á heima í
Maine."
— E^n svo við víkjum að öðru, er
en({in bók væntanleg frá þér hér
heima nú fyrir jólin?
„Nei, é({ er ekki tilbúinn með
það sem é({ er að vinna að o({ þar
fyrir utan er é({ ekkert að keppast
við að vera með vörur tilbúnar
fyrir þessi árlegu jóla-ærsl. Éj{ var
len({i með bók árlega 0({ svo tvær í
hittifyrra og það stóð reyndar til
að það kæmi út núna annað bindi
af ({reinasafni, en útgefendur þess
eru hugsjónamenn, sem hafa ekki
di({ra sjóði til umráða og því verð-
f Ljósm. Kmilía)
Thor Vilhjálmsson: „Nýtt efni, nýtt
form.“
ur það að bíða eitthvað, en bókin
er tilbúin frá minni hálfu.“
— Viltu segja eitthvað um það
sem þú ert að vinna að núna?
„Það er nú oft best að segja sem
minnst um það, en ég get sagt að
t>að er skáldsaga og ég er í henni
að leita dálítið á ný mið, bæði
hvað varðar form og efni. Annars
krefst sérhvert efni síns sérstaka
forms, svo formið er raunar nýtt í
hverju verki sem maður sendir frá
sér. Ég er alltof sjálfhverfur mað-
ur til að endurtaka mig eða aðra.
Ég hef engan áhuga á slíku. Nýtt
efni, nýtt form. En kannski eru
þetta alltaf sömu spurningarnar
sem menn eru að reyna að svara.
Það ganga alltaf einhver stef í
gegnum lífsverk mikilla lista-
manna, þótt þau séu fjölbreytileg.
Tökum til dæmis Laxness, Berg-
man, Bunuel og Beckett."
— Að lokum, má eiga von á
fleiri enskum ljóðum frá þér í
framtíðinni?
„Ja, ég á víst þó nokkur ef ég
leita vel, og drög að enn fleirum."
Ekki eru nema fáein ár síðan aðstandandi Hlaðvarpa-vikunnar uppgötvaði
þessa lágmynd á horni Pósthússtrætis og Austurstrætis hátt yfir hringiðu
borgarlífsins, enda var verkið lengi vel samlitt húsinu.
ÚR BORGINNI
Listaverk í leyni
Töluvert af listaverkum og
skreytingum ýmis konar utan
dyra og innan á opinberum
stööum í höfuðborginni.
Sumar myndastyttur eru öll-
um kunnar, enda á einkar áb-
erandi stöðum, svo sem Jón
Sigurðsson á Austurvelli, Ing-
ólfur á Arnarhóli, Leifur
heppni á Skólavörðuholti og
fleiri. En svo eru önnur mynd-
verk sem ekki eru á jafn áber-
andi stöðum eða fólk veitir
ekki athygli vegna þess hve
það rýnir ákaft niður í gangst-
éttirnar. Meðfylgjandi myndir
tók RAX af nokkrum lista-
verkum sem fylla hinn síðar
nefnda flokk myndverka. Öll
verkin eru eftir Guðmund Ein-
arsson frá Miðdal (1895—1963)
nema hvað Mbl. tókst ekki að
afla óyggjandi upplýsinga um
stafnlikan það sem prýðir
hornið á húsi Reykjavíkurap-
óteks.
Víkingur
Hetja dagsins
• Fyrir stuttu léku handknatt-
leiksmenn úr Þrótti við liðsmenn
KIF í Kristiansand í Noregi og
sigruðu meira að segja. Islend-
ingar búsettir í Kristiansand og
grennd fjölmenntu að sjálfsögðu
á leikinn og hurfu glaðir á braut
að sigri unnum.
Einn þessara Islendinga var
Guðrún Ásta Árnadóttir, sem er
sex ára gömul. Á meðan full-
orðna fólkið talaði fram og aftur
um upphlaup, aukaköst, víti,
blokkeringar og fleira í þeim
dúr, settist hún niður með blað
og teikniáhöld og tjáði hug sinn
allan með sinni mynd af hetju
dagsins. Sú var í hennar augum
markvörðurinn snjalli Ólafur
Benediktsson og sést hann á
myndinni verja mark Þróttar af
stakri snilld, með annarri hendi
og bros á vör. I vinstra horninu,
efst, skín svo alíslensk sól í heiði.
A
HVAÐ ER VERIÐ AÐ GERA? I
„Syng fyrir sjálfa
mig og köttinn“
LINIIA GÍSLADÓTTIR er nafn sem í flestra eyrum hljómar kunnuglega, enda þótt fólk kunni að hika
andartak þegar það ætlar að koma eiganda þess fyrir sig. En svo kemur það. Alveg rétt, það var hún sem
söng inn á Lummu-plöturnar um árið með Gunnari Þórðarsyni og fleirum. Báðar plöturnar urðu
feikivinsælar, einkum sú fyrri, og aðstandendur þeirra voru mjög í sviðsljósinu þegar þær komu út
haustið 1977 og vorið 1978. Síðan hefur mikið vatn runnið til sjávar og Lummu hópurinn tvístrast. Sumir
eru ennþá áberandi í tónlistarlífinu og skemmtiiðnaðinum, Jóhann Helgason, Kagnhildur Gísladóttir og
Gunnar sjálfur. Minna hefur heyrst í þeim Olafi Imrðarsyni, Val Emilssyni og Lindu Gísladóttur.
Tíðindamaður Hlaðvarpans náði sambandi við Lindu í vikunni og spurði hvort hún gæti ekki hugsað sér
að segja eitthvað svolítið frá sínum högum. Hann vissi reyndar að hún hafði alveg fengið sinn skammt
af fjölmiðlum um árið, en áræddi þó að bera upp þetta erindi rétt eins og það væri alveg sjálfsagt. Linda
tók málaleitan þessari vel og við mæltum okkur mót að heimili hennar við Grettisgötu til að eiga
eftirfarandi spjall.
— Hvernig var háttað fyrstu
kynnum þínum af tónlistinni og
hvernig vildi það til að þú fórst
að syngja með „Lummunum“?
„Það má segja að ég hafi
byrjað af alvöru í tónlistinni
þegar ég var í fyrsta bekk í
MH. Fyrstu tvö árin þar held
ég að ég hafi komið fram á
einum fimm tónlistarkvöldum.
í fyrsta skiptið, með honum
Agli Ólafssyni. Ég varð eitt-
hvað þreytt á þessum MH-tón-
leikum og hætti að koma fram
þar, en söng einhvern tíma á
þessum árum með hljómsveit-
inni Haukum í Húnaveri.
Þegar ég var sextán ára
söng ég lag eftir sjálfa mig í
sjónvarpsþætti og Gunnar
Þórðar lék undir. Það varð síð-
ar til þess að hann hafði sam-
band við mig út af Lummu-
hugmyndinni.
Aður en það ævintýri fór af
stað, hafði ég sungið bakradd-
ir á nokkrum plötum og ein-
staka lög á öðrum, m.a. hjá
Gylfa Ægissyni og Herði
Torfa, en það var einmitt
Gunnar sem stjórnaði upptök-
unum á plötu Gylfa."
— Hvernig urðu Lummu-
plöturnar til?
„Við byrjuðum að æfa síðla
sumars 1977 og velja lög á
plötuna, sem ekki átti að vera
nema ein. Um haustið fórum
við svo í stúdíóið og þar unn-
um við mikið af raddsetning-
unum. Platan varð svo vinsæl
að það var ráðist í að gera
aðra strax á eftir, sem var
unnin á hliðstæðan hátt. Þetta
var mjög gaman og ég sé alls
ekki eftir því.“
— Ilvernig þótti þér að vera
allt í einu svona mikið í sviðs-
Ijósinu?
„Það kitlaði hégómagirnd-
ina í fyrstu, en ég varð fljót-
lega mjög þreytt á því. Það
fylgdi því mikið álag að vita að
það væri alltaf verið að fylgj-
ast með manni. Við komum
ekki nema tvisvar fram opin-
berlega, í annað skiptið á