Morgunblaðið - 19.01.1982, Blaðsíða 36

40
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 19. JANÚAR 1982

„'Attu mfelungs-stórcx sólsKríkju ?"
©1980
Jf
IX'IO
ást er...
... ad lofa henni að
hvíla sij/ smástund.
TM Reo U S Pat Off — aM ngtits reserved
• 1981 Los Angetes Times Syndcate
Nú skil ég hvers vegna þetta var
ódýrasta Terðin sem ferdaskrifstof-
an gat boðið uppá.
Með , _
rnorgxinkculinu
ó'T

i
Jæja. Þá er jólafríi sonarins ber-
sýnilega lokið.
HÖGNI HREKKVÍSI
„ . M'ss" hxsCttO/ /*/&&&*//04
£r/rr//?/rA/tA//p/ • „ MjÁ, P/P, /?*//?.
Hvers vegna setja menn
ekki tappann f flöskuna
Þeir, sem hafa átt því láni að
fagna að eiga góða ömmu, gleyma
henni aldrei. Amma var svo væn
og góð og eina þrá hennar var að
geta leiðbeint barninu um vegi
veraldarinnar þannig að árekstrar
yrðu sem minnstir. Keltan hennar
ömmu var dásamlegur heimur.
Þar leið mér svo vel. Sögurnar
hennar, versin og fyrirbænirnar
voru þannig að þær læstu sig inn í
hugskot lítils barns. Þessarar
gæfu varð ég aðnjótandi við mín
fyrstu spor hér í heimi og oft skýt-
ur myndinni hennar upp í huga
mér og ekki síst þegar ég verð að
vega á milli ýmislegs sem mætir.
Oft fór hún amma mín með
þessi erindi:
l nglingur kann t kki að stýra,
vmsar stefnur knörrinn tekur,
fk*stir meta farminn dýra
fyrst |M-Kar upp á skerið rekur.
Ilafðu á hálnum heslu tja-lur,
heygðu ei í kjölfar hinna,
mundu það að mamma gra*lur
mölvirðu fleyið vona þinna.
Og svo útskýrði hún þetta fyrir
mér og lét mig syngja þetta með
sínu lagi. Nú rifja ég þetta upp
þegar ég lít yfir daginn í dag. Alla
þessa tískuvinda þar sem hver
Árni llelgason
beygir úr sínu eiginlega kjölfari í
kjölfar hinna og ég sé að þetta
kjölfar hinna er breiði vegurinn
sem frelsarinn var alltaf og er enn
að vara okkur við.
Þegar barn kemur í heiminn er
gleði foreldranna mikil. En hvern-
ig er svo þessi gleði varðveitt? Það
er mikil ábyrgð sem hvílir á
hverju heimili og á því byggist
mikið hvernig förin í gegnum
þennan synduga heim verður.
Enga foreldra þekki ég sem ekki
vilja veg barna sinna sem mestan
og allir þekkja móðurástina.
Þessvegna er vaka hvers foreldris
aðalatriðið.
Það er talað um unglingavanda-
mál, en er ekki oft á tíðum með því
verið að fela vandamál foreldra og
heimilis? Líti hér hver í sinn
barm. Þegar unglingur lendir á
villigötum verður þá ekki einmitt
þeim sem önnuðust uppeldið fyrst
fyrir að horfa til baka og litast
um? Það er gaman að sjá glaðan
barnahóp. I augunum má lesa svo
margt og margt og oft þegar ég
mæti þessum elskulega hóp verður
mér á að hugsa: Hvert liggja spor-
in? Við, hver og einn, getum tals-
vert til leiðbeiningar þeim yngri ef
við viljum. Fordæmið er sterkt.
Heimilin eru hornsteinar en því
miður fjölgar alltaf þeim heimil-
um sem leysast upp og vandamál
streyma inn. Það mætti segja mér
að 90% af þessari upplausn séu
tengd áfengisveitunni. Það er
vandamálið í dag og þegar svo
mikið er í húfi verður sú spurning
áleitnari: Hversvegna setja menn
ekki tappann í flöskuna og hvers-
vegna þurfa opinberir aðilar að
ryðja þessa breiðu braut. Vilja
þeir heldur fjölmennt lögreglulið
en heilbrigða menn og konur? Ég
minni því enn á ljóðið sem hún
amma kenndi mér og bið allt
hugsandi fólk að lesa það gaum-
gæfilega. Jóhannes úr Kötlum
spyr í sínu gullfagra ljóði um
barnið: Hver verndar þennan
glaða æskuljóma? Og ég spyr,
hverju vilt þú fórna fyrir velferð
barnsins þíns. Viltu láta eiturefn-
in róa? Þetta er spurning dagsins
hvort sem þú viðurkennir það eða
ekki.
Árni llelgaxon
Skrifið eða hringið
til Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til að skrifa þættinum
um hvaðeina sem þeim liggur á hjarta — eða hringja
milli kl. 10 og 12 mánudaga til föstudaga. Bréf þurfa
ekki að vera vélrituð. Þeir sem ekki koma því við að
skrifa slá þá bara á þráðinn og Velvakandi kemur
orðum þeirra áleiðis. Nöfn, nafnnúmer og heimilis-
föng þurfa að fylgja öllu efni til þáttarins, þó að
höfundar þess óski nafnleyndar.