Morgunblaðið - 05.05.1982, Síða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 5. MAÍ 1982

Otgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Auglýsingastjóri
hf. Árvakur, Reykjavtk.
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Þorbjörn Guömundsson,
Björn Jóhannsson.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Si9try99Ur Sigtryggsson.
Baidvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aöalstræti 6, sími 10100. Auglýsingar: Aö-
alstræti 6, sími 22480. Afgreiösla: Skeifunni 19, simi 83033. Áskrift-
argjald 110 kr. á mánuði innanlands. í lausasölu 7 kr. eintakiö.
Búyörusvindl
Alþýðubandalagsins
Það er sama hvar borið er niður í starfi ráðherra Alþýðubandalags-
ins, alls staðar stunda þeir blekkingar. Launamál opinberra
starfsmanna, jafnréttismál, húsnæðismál, sveitarstjórnarmál, orkumál,
iðnaðarmál og fjármál ríkisins — í þessum málaflokkum fara kommún-
istar með úrslitavald og í þeim öllum svindla þeir meira og minna.
í annað skipti grípur fjármálaráðherra, Ragnar Arnalds, fyrrum
formaður Alþýðubandalagsins, til þess ráðs að greiða niður búvöruverð
rétt fyrir útreikningsdag vísitölunnar. Síðast gerði Ragnar þetta í febrú-
ar sl. vegna vísitöluútreiknings 1. mars sl. Nú er verið að leika á
vísitöluna, sem miðast við 1. júní nk. Úr ríkissjóði er varið um 100
milljónum króna til að greiða niður tvö stig framfærsluvísitölunnar, þar
með lækka verðbætur á laun 1. júní nk. um 2%. Ríkissjóður og sveitar-
félög greiða um 40% launa í landinu og með þeirri launalækkun, sem
leiðir af auknum niðurgreiðslum, spara þessir opinberu aðilar sér um
100 milljónir í launakostnaði. Vinnuveitendur á hinum almenna mark-
aði þyrftu að greiða 150 milljónir króna í hærri verðbótum á laun, ef
niðurgreiðslur hefðu ekki verið auknar.
Þar sem það er mun ódýrara fyrir ríkið að greiða niður landbúnaðar-
vörur en hærri laun, geta menn leitt að því rök, að þetta sé skynsamleg
fjármálastjórn hjá fjármálaráðherra Alþýðubandalagsins. En gagnvart
launafólki ástundar Ragnar Arnalds svindl, um leið og kommúnistar
berja sér á brjóst og segja hag launamanna ráða öllum sínum gerðum.
Svindl Ragnars Arnalds verður enn hróplegra, þegar til þess er litið, aí
strax eftir að laun hafa verið greidd samkvæmt hinni niðurgreiddu
vísitölu 1. júní næstkomandi kemur nýtt mun hærra verð á landbúnað-
arvörum til sögunnar. Menn hafa því færri krónur til að kaupa landbún-
aðarvörur á hærra verði.
„Ok neyslu-
samfélagsins“
Iútvarpsumræðunum á fimmtudag flutti Svavar Gestsson, formaður
Alþýðubandalagsins, þjóð og þingheimi þann siðferðisboðskap að við
Islendingar „höfum selt undir ok neyslusamfélagsins þar sem dansinn í
kringum vöruna eftir neysluauglýsingum er inntak, upphaf og endir
alls“. Formaður Alþýðubandalagsins var þó þeirrar skoðunar, að enginn
gæti keypt sér lífshamingju með peningum eða eignast hana með því að
eiga stóra íbúð, stórt hús eða stóran bíl.
Þennan siðferðisboðskap hafa alþýðubandalagsmenn viljað reyna í
framkvæmd með ýmsum hætti. Þeir eru til dæmis þeirrar skoðunar, að
það sé hentugra að búa í leiguhúsnæði en sínu eigin. Þeir vilja hafa vit
fyrir þeim, sem búa í „of stóru" húsnæði með því að skylda þá til að taka
við húsnæðislausu fólki. Þeir vilja, að menn hafi sem minnst fé handa á
milli, enda hafa skattar hækkað og kaupmáttur launa rýrnað í stjórn-
artíð þeirra.
í framkvæmd þessara mála hjá Alþýðubandalaginu togast þó margt á
og má taka aðflutningsgjöld á bifreiðum sem dæmi. Þrátt fyrir harma-
kvein Þjóðviljans og Alþýðubandalagsins yfir „of miklum og gegnd-
arlausum“ innflutningi hefur fjármálaráðherra, Ragnar Arnalds, ákveð-
ið að lækka aðflutningsgjöld á bílum. Þessi lækkun nú leiðir til 0,3%
lækkunar á vísitölu og þar með launa um næstu mánaðamót. Hins vegar
telja sérfróðir menn, að hagur ríkissjóðs muni ekki versna næstu mán-
uði: Innflutningur bíla eykst, nýir bílar seljast meira en gamlir, með
fleiri bílum selst meira bensín, en af verði hvers bensínlítra renna 56%
í ríkissjóð. Skyldi Svavar Gestsson hafa hugað að því nýlega, hvernig
Ragnar Arnalds líði undir „oki neyslusamfélagsins"?
Sögufölsun
Alþýðubandalagsmenn svindla, þegar þeir ákveða niðurgreiðslur, þeir
svindla, þegar þeir segjast bera hag launþega fyrir brjósti, og þeir
svindla, þegar þeir kvarta undan „oki neyslusamfélagsins" með mærð-
arfullum svip. Auðvitað svindla þeir líka, þegar þeir skýra frá lyktum
hafréttarráðstefnunnar og þróun landhelgismála okkar Islendinga. Eitt
dæmi nægir. í forystugrein Þjóðviljans í gær stendur um útfærsluna í
200 sjómílur 1975: „Að því sinni urðum við að heita má samferða okkar
gömlu höfuðandstæðingum Bretum ...“
Nú er það staðreynd, að síðasta þorskastríðið veturinn 1975 til 1976
var hið snarpasta og ættu til dæmis ritstjórar Þjóðviljans að muna allar
þær hótanir í garð Breta, Atlantshafsbandalagsins og annarra aðila,
sem þeir höfðu uppi á þeim tíma. Síst af öllu mátti þá skilja Þjóðviljann
á þann veg, að við værum „að heita má samferða" Bretum. En hvers
vegna sér Þjóðviljinn sig knúinn til að stunda sögufalsanir vegna 200
mílnanna? Er Þjóðviljinn að breiða yfir þau ummæii Lúðvíks Jósepsson-
ar sumarið 1973, að ekkert lægi á að færa út í 200 mílur, fyrr en eftir
haf réttarráðstef nu ?
Deilt á fulltrúa í Verkalýðs-
málaráði Alþýðubandalags
Miðstjórnarfundur ASÍ:
í BRÝNU sló á síðasta miðstjórnarfundi ASÍ þegar Þórður Olafsson formað-
ur Verkalýðsfélags Hveragerðis og nágrennis lagði fram tillögu þess efnis að
miðstjórn ASÍ mótmælti harðlega yfirlýsingum Verkalýðsmálaráðs Alþýðu-
bandalagsins þess efnis að kjarabaráttan væri kosningamál. Kvað Þórður
það hafa verið styrk ASÍ að innan samtakanna væri starfað ópólitískt og
hann kvaðst ekki geta séð að kosningar til bæjar- og sveitarstjórna ættu
nokkuð skylt við kjaramálabaráttu ASI, þarna væri verið að reyna að rugla
saman ASI og Alþýðubandalaginu. Kvað Þórður það tvö allsendis óskyld
mál. Urðu a11 snarpar umræður um málið og brást Benedikt Davíðsson,
formaður Verkalýðsmálaráðs Alþýðubandalagsins, hinn versti við gagnrýni
Þórðar.
Eftir nokkrar umræður dró
Þórður tillögu sína til baka en
vakti athygli á því að ef alþýðu-
bandalagsmenn ætluðu að fara út
í pólitíska baráttu innan ASI þá
yrði þeim mætt í þeim efnum.
Benedikt kvaðst telja óeðlilegt að
verið væri að ræða þessi mál inn-
an miðstjórnar ASI og Asmundur
Stefánsson forseti ASI bar heldur
af sér og beindi málinu í þann far-
veg að þetta væri samþykkt Al-
þýðubandalagsins en ekki hans, en
hann á sæti í Verkalýðsmálaráð-
inu. Fleiri tóku til máls, m.a.
Hilmar Jónsson frá Hellu, sem
kvaðst vera á móti því að sam-
þykkja umrædda ályktun.
Þórður Ólafsson vildi lítið segja
um þessi orðaskipti í samtali við
Mbl. í gær, kvað málin hafa verið
rædd, en hann kvað sína afstöðu í
þessum málum hafa komið fram
ótvírætt þegar í haust, „mér finnst
kröfurnar sem nú eru gerðar
óraunhæfar og ekki í neinum takti
við raunveruleikann í þjóðfélag-
inu, því þegar allar sérkröfur eru
komnar inn í dæmið er þetta allt
of hátt, allt of hátt. Það stendur
ekkert þjóðfélag undir þeim og ég
vil fara allt aðrar leiðir."
Stjornendur BÚR:
Hækkuðu laun tíl
að halda fólki
„KAUPHÆKKUNIN sem starfsfólk á skrifstofu Bæjarútgerðar Reykjavíkur
fékk á sl. ári en búið er að afnema nú var ekki heimiluð af borgaryfirvöldum
»g þetta mál er nú í skoðun og verður tekið á því,“ sagði Egill Skúli
Ingibergsson, borgarstjóri í Reykjavík, í samtali við Mbl. í gær varðandi
niðurfellingu 20% kauphækkunar til 20 starfsmanna á skrifstofu BÚR og 5
verkstjóra, en um mánaðamótin apríl—maí lækkuðu laun þessa starfsfólks
BÚR um 20%, en kauphækkunin hefur verið í gildi síðan í ágúst 1981 er
framkvæmdastjórar BÚR og skrifstofustjóri ákváðu þessa kauphækkun án
samráðs við útgerðarráð eða launamáladeild borgarinnar.
Björgvin Guðmundsson, sem tók
við starfi eins af framkvæmda-
stjórum BÚR um síðustu áramót,
sagði í samtali við Mbl. í gær að
honum hefði verið ókunnugt um
þessa kauphækkun þar til fyrir-
spurn kom frá borgarkerfinu fyrir
skömmu.
Þegar kauphækkunin kom til
var það vegna þess að mikil
óánægja var hjá skrifstofufólki
BÚR vegna launa sem voru mun
lægri en fyrir sambærileg störf
hjá einkafyrirtækjum og vegna
mjög hárra launa ýmissa starfs-
manna BÚR sem vinna eftir
bónusfyrirkomulagi. Sáu stjórn-
endur BÚR fram á, að þeir myndu
missa allt fólk úr umræddum
störfum, en í samkomulaginu um
20% kauphækkunina var ákvæði
um að hækkunin félli niður í
næstu kjarasamningum og væri
hins vegar uppsegjanleg án fyrir-
vara.
Egill Skúli var spurður að því
hvort stjórnendur einstakra borg-
arfyrirtækja hefðu leyfi til þess að
hækka þannig laun starfsmanna
upp á einsdæmi. Hann kvað það
gegnumsneitt að öll launamál
færu í gegnum launamálanefnd
borgarinnar, en hins vegar væri
afgreiðsla launa BÚR undantekn-
ing vegna ýmissa launaútreikn-
inga í fiskvinnslu sem fyrirtæki
utan við borgarkerfið sæi um fyrir
BÚR og önnur fiskvinnslufyrir-
tæki, þær greiðslur væru færðar í
sérstakt bókhald, og væri það
endurskoðað eftir ár, en í bókhaldi
borgarinnar eru þessi atriði skoð-
uð reglulega frá viku til viku eða
mánuði til mánaðar, eftir
greiðslufyrirkomulagi.
Grjótið
eftir Ragnar
Júlíusson
Stórar eru fyrirsagnir Tímans
þriðjudaginn 4. maí sl. Á forsíðu
er fjögurra dálka fyrirsögn:
„Ekki hægt annað en að bregð-
ast hart við“.
Á fimmtu síðu er önnur fjög-
urra dálka fyrirsögn: „Greini-
lega er um misferli í starfi að
ræða“.
Þessar fyrirsagnir eru hafðar
eftir útgerðarráðsmanni Fram-
söknarflokksins, Páli Jónssyni.
Ekki ætla ég að gera að umtals-
efni innihald þessara stórfrétta
á síðum Tímans nefndan dag.
Hitt er athyglisverðara að sjá
hver viðhefur þessi stóru orð.
Mér virðist í fljótu bragði hér
vera kastað grjóti úr glerhúsi, af
þeim sem síst skyldi, og það í þá
sem létu undan yfirgangi hans
»em útgerðarráðsmanns.
í Morgunblaðinu 29. apríl sl.
var ég að ræða um afreksverk
meirihluta útgerðarráðs og
sagði: „En sá þriðji hefur haldið
uppi atvinnu fyrir austan fjall
með fiski frá BÚR.“ Rétt er nú
að fara nokkrum orðum um það
hvað ég átti við með þessum orð-
um. Svo lengi sem ég þekki til
hafa átt sér stað fiskskipti milli
BÚR og hinna fiskvinnslustöðv-
anna í Reykjavík. Þetta hefur
úr glerhúsinu
verið þannig í framkvæmd að
það húsið sem hefur verið
aflögufært hefur lánað því húsi
fisk, sem fisklaust er í það skipt-
ið. Þannig hefur verið reynt að
halda stöðugri vinnu í fisk-
vinnslustöðvunum í borginni.
Þessi samvinna hefur reynst far-
sæl.
Framsóknarmaðurinn og for-
stjórinn í Hraðfrystistöðinni á
Eyrarbakka sá sér hinsvegar
leik á borði þegar hann varð út-
gerðarráðsmaður.
Nú varð auðvelt að halda uppi
nokkuð samfelldri atvinnu í
hans fyrirtæki. Auðvitað með
fiski frá BÚR.
BÚR lánaði fisk, þegar hann
skorti á Eyrarbakka, en honum
var skilað þegar þeim sýndist,
burtséð frá því hvort það hent-
aði BÚR í það og það skiptið.
Allir sjá að fiskur sem ekið er
frá Eyrarbakka er vart betri til
vinnslu, en fiskur úr kældum
geymslum BIJR.
Um síðustu áramót hætti
nefndur útgerðarráðsmaður á
Eyrarbakka og viti menn við-
skiptin hættu líka. Trúlega erfitt
fyrir BÚR að missa slík við-
skipti!
Hvernig var svo viðskilnaður-
inn, ca. 250 þúsund krónur, (25
gamlar milljónir) ógreiddar frá
fyrra ári. Ýmsir halda að BÚR
hafi meiri not fyrir fé sitt, en
stunda óarðbæra lánapólitík.
Ragnar Júlíusson
Eins og fram kom er viðskipt-
um hætt við Eyrarbakka, en
þeim er haldið áfram í Þorláks-
höfn frá sl. áramótum, enda út-
gerðarráðsmaðurinn tekinn við
framkvæmdastjórastarfi þar.
Mér er spurn: Er það ein-
hversstaðar í samþykktum BÚR
að reka skuli byggðastefnu eða
réttara sagt hentistefnu? Voru
viðskiptin við Eyrarbakka til-
viljun? Hvers vegna fluttust þau
frá Eyrarbakka til Þorlákshafn-
ar um sl. áramót? Komu stóru
orðin í Tímanum og Dagblaðinu
& Vísi ekki úr glerhúsi?