Morgunblaðið - 15.09.1982, Side 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 15. SEPTEMBER 1982
t
BRYNJÓLFUR SVEINSSON,
fyrrverandi ytirkennari vift Menntaakólann A Akureyri,
Hagamel 52, Reykjavík,
lést 14. september.
Þórdis Haraldsdóttir,
Bryndís Brynjólfsdóttir, Helga Brynjólfsdóttir,
Ragnheiftur Brynjólfsdóttir.Jón Níelsson,
Brynjólfur Þór Jónsson, Þorbjörn Jónsson,
Helga Bryndís Jónsdóttir.
t
Faöir okkar,
EGGERTARNÓRSSON,
fyrrverandi skrifstofustjóri,
Blönduhlfft 29,
sem lézt 8. september, veröur jarösunginn frá Dómkirkjunni í
Reykjavík, föstudaginn 17. september kl. 13.30.
Sigulaug Eggertsdóttir,
Margrét Eggertsdóttir,
Arnór Eggertsson,
Ragnheiftur Eggertsdóttir,
Stefón Eggertsson,
Benóní Torfi Eggertsson.
t
KRISTÍN PÉTURSDÓTTIR,
Stóra-Vatnsskarfti,
er látin.
Minningarathöfn veröur í Fossvogskirkju í dag, miövikudaginn 15.
september, klukkan 15.
Jarösett veröur frá Víðimýrarkirkju laugardaginn 18. september,
klukkan 14.
Guftrún Þorvaldsdóttir
og brœftrabörn.
t
Móöir okkar, tengdamóöir oa amma,
SVEINDIS HANSDÓTTIR,
Egilsgötu 28, Reykjavfk,
lést í Borgarspitalanum aö morgni þann 13. september.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Móöir okkar,
JÓNA ANNA BJÖRNSDÓTTIR
frá Stykkiahólmi,
lézt í Borgarspítalanum 13. september.
Börnin.
t
Eiginmaöur minn og faöir,
ENGILBERT ÓSK ARSSON,
fyrrverandi bifreiðastjóri
frá Skagaströnd,
lést mánudaginn 13. september.
Jaröarförin veröur auglýst síöar.
Sigríftur Helgadóttir,
Ingibjörg Engilbertsdóttir.
t
Faöir okkar og bróöir minn,
JÓN GÍSLASON,
Sólheimum 27,
veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 16. septem-
ber kl. 10.30 árdegis.
Gfsli Jónsson,
Elsa Jónsdóttir,
Stefán Jónsson,
Ingibjörg Porter.
t
Eiginkona min og móöir okkar,
AUÐBJÖRG JÓNSDÓTTIR
frá Skeifti, Skipasundi 33,
veröur jarösungin frá Fossvogskirkju, fimmtudaginn 16. septem-
ber kl. 1.30. Blóm og kransar afþakkaöir.
Þeim, sem vilja minnast hinnar látnu, er bent á Slysavarnafélag
Islands.
Árni Magnússon,
börn, tengdabörn, barna-
börn og barnabarnabörn.
Minning:
Sigríður Gróa
Þorsteinsdóttir
Fædd 31. ágúst 1891
Dáin 7. september 1982
Hinn 7. september sl. lést í
Fjórðungssjúkrahúsinu á Akur-
eyri frú Sigríður Gróa Þorsteins-
dóttir, eiginkona Tryggva Helga-
sonar, hins þekkta og virta leið-
toga norðlenskra sjómanna um
áratuga skeið. Þegar Sigríður lést
hafði nún nýlega náð 91 árs aldri.
Hún hafði lengi átt við vanheilsu
að stríða.
Með Sigríði er hnigin í valinn
stórmerk gerðarkona með marg-
þætta lífsreynslu að baki. Líf
hennar varði í meir en níu áratugi
a mesta breytingaskeiði í sögu
þjóðarinnar. Hún var Reykjavík-
urstúlka að uppruna. Ung giftist
hún Gunnari Benediktssyni, guð-
fræðistúdent frá Einholti í
A-Skaftafellssýslu, er litlu síðar
gerðist prestur í Grundarþingum í
Eyjafirði, og varð þá hlutverk
hennar húsfreyjustaðan á prests-
setrinu í Saurbæ. Síðar er leiðir
þeirra Gunnars höfðu skilið varð
hún eiginkona Tryggva Helga-
sonar, hins kunna verkalýðsleið-
toga Norðlendinga og mikils
mannkostamanns sem skilað hef-
ur miklu og farsælu ævistarfi.
Tryggvi er nú kominn á níræðis-
+
Móöir mín,
AGNES GÍSLADÓTTIR,
Vatnsstíg 12,
veröur jarösungin frá Fossvogskirkju miövikudaginn 15. sepfem-
ber kl. 13.30.
Guftrún Ásbjörg Magnúsdóttir.
Eiginmaöur minn, faðir, tengdafaöir og afi,
JAKOB MAGNÚSSON,
húsgagnasmíðamefstarj,
Hringbraut 99,
veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 16. septem-
ber kl. 15.00.
Guftvefg Magnúsdóttfr,
Hulda Sergent, Artenis Sergent,
Hralnhildur Jakobsdóttir, Magnús Ólafsson,
Bragi Jakobsson, Sigurbjörg Nielsen
og barnabörn.
+
Útför eiginmanns míns,
GESTS SIGURÐSSONAR,
skipstjóra frá ísafirfti,
Brekkustfg 3A, Reykjavík,
er lést í Borgarspítalanum 8. þ.m., fer fram frá Fossvogskirkju
mánudaginn 20. þ.m. kl. 13.30.
Blóm vinsamlegast afþökkuö, en þeir, sem vildu minnast hins
látna, láti Hjartavernd njóta þess.
Fyrir hönd vandamanna,
Kristín Þórðardóttir.
+
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og
útför eiginmanns míns, fööur okkar, tengdafööur, afa og langafa,
PÁLMA SIGURÐAR ÓLAFSSONAR,
Þórunnarstrasti 89, Akureyri.
Sérstakar þakkir til Góötemplarareglunnar á Akureyri og R.M.
Öskju.
Elin Sígtryggsdóttir,
Ólöf Helga Pálmadóttir, Theodór Halldórsson,
Margrét H. Pálmadóttir, Páll Jóhannesson,
Þórunn J. Pálmadóttir, Þorvaldur Jónsson,
Jón S. Pálmason, Magnea Gunnarsdóttir,
Garðar Pálmason, Óli Pálmason,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Þökkum innilega auösýnda samúö og hlýhug við andlát og útför
móöur okkar,
GUDRÚNAR ÞORSTEINSDÓTTUR
frá Vestmannaeyjum,
Heimvöllum 5, Keflavfk.
Sérstakar þakkir færum viö læknum og hjúkrunarfólki á sjúkrahúsi
Keflavíkur fyrir góöa hjúkrun í veikindum hennar.
Börnin.
+
Þökkum auösýnda samúö og vináttu viö andlát og útför
GUÐRÍÐAR ÞÓROARDÓTTUR
frá Höffta.
Brasörabörn.
aldur en er ótrúlega ern bæði lík-
amiega og andlega. Er missir hans
nú mikill eftir farsæla sambúð
hans og Sigríðar er staðið hefur í
nær hálfa öld.
Sigríður var fædd í Grjótaþorp-
inu í Reykjavík 31. ágúst 1891, en
ólst upp á Frostastöðum sem var
lítill steinbær niður á sjávarbakk-
anum, beint niður af Vitatorgi.
Skúlagatan liggur nú yfir bæj-
arstæðið en Frostastaðalind sem
var nafnkennd áður fyrr seytlar
enn undir klöppinni við Frosta-
staðavör. Fjölskylda Sigriðar var
jafnan kennd við Frostastaði.
Faðir Sigríðar, Þorsteinn Þórð-
arson, var að mestu ættaður úr
Kjósinni, en þó að nokkru af
Hraunsætt í Fljótum. Var hann
áraskipaformaður og að öðrum
þræði skútusjómaður. Móðir Sig-
ríðar var Margrét Sigurðardóttir
ættuð af Mýrum, aðallega úr
Hraunhreppi. Þorsteinn faðir Sig-
ríðar féll frá aðeins 44 ára og var
þá Sigríður 13 ára og Guðjón bróð-
ir hennar 10 ára. Við þetta áfall
féll það í hlut Sigríðar að koma
móður sinni til aðstoðar við að
framfleyta heimilinu. Réðist Sig-
ríður þá til afgreiðslustarfa í
verslun strax að fermingu lokinni.
Ekki var um annað skólanám að
ræða en barnaskólann við Tjörn-
ina. Morten Hansen var þar skóla-
stjóri og mat Sigríður hann mikils
alla tíð. Síðar dvaldist Sigríður við
störf í Kaupmannahöfn í þrjú ár
og lærði þá dönsku svo vel, að hún
talaði hana sem innfædd væri.
Sigríður giftist Gunnari Bene-
diktssyni 19. april 1917. Um þær
mundir rak Sigríður matsölu í
Reykjavík til uppihalds heimilinu
og móður sinni sem orðin var
ekkja eins og fyrr segir. Þegar
Gunnar var settur prestur í
Grundarþingum 1920 fluttust þau
Sigríður að Saurbæ og bjuggu þar
til 1931 er leiðir þeirra skildu og
Gunnar sagði af sér embætti. Sig-
ríður dvaldi næstu tvö og hálft ár
í Saurbæ með þrjá syni þeirra
Gunnars 5—13 ára að aidri. Hafði
hún þá símavörslu og póstaf-
greiðslu með höndum, auk lítils
bústofns, og bætti sér rýrar tekjur
með saumaskap fyrir sveitungana.
Var þetta áreiðanlega erfitt tíma-
bil í lífi Sigríðar þótt aldrei vildi
hún sjálf hafa um það mörg orð.
Haustið 1933 stofnuðu þau Sig-
ríður og Tryggvi Helgason til
hjúskapar og settu sig niður á Ak-
ureyri þar sem heimili þeirra stóð
alla tíð síðan. Bjuggu þau fyrstu
tíu árin í leiguhúsnæði en síðan í
verkamannabústað að Eyrarvegi
13 í 39 ár. Þar ólust synir Sigríðar
og Gunnars upp til fullorðinsára,
en þeir eru Þorsteinn, kennari,
Benedikt, tæknifræðingur, og
Styrmir, sjómaður. Eru þeir allir
kvæntir menn og nýtir þjóðfélags-
þegnar.
Sigríður hafði jafnan mikinn
áhuga á þjóðfélagsmálum og var
vel róttæk í afstöðu og skoðunum.
Hún var mikil félagshyggjukona
og tók strax verulegan þátt í fé-
lagsmálum í Saurbæjarhreppi.
Var hún m.a. formaður í kvenfé-
lagi sveitarinnar og tók þátt í
leikstarfsemi og þótti standa sig
það vel að orð var á gert. Eftir að
hún fluttist til Akureyrar var hún
um margra ára skeið í stjórn
Verkakvennafélagsins Einingar
og þá ýmist ritari eða varaformað-
ur. Hún var lengi formaður í
þeirri nefnd félagsins sem safnaði
fé og annaðist allar framkvæmdir
við sumardvöl barna frá fátæk-
ustu heimilunum á kreppuárunum
og stríðsárunum. Var þetta mikið
starf og tímafrekt. Dvölin fyrir
30—40 börn var í þrjá mánuði og
látin ókeypis í té. Veitti sannar-
lega ekki af þessari starfsemi því
atvinnuleysið og skorturinn var
óvíða meiri en á Akureyri á þess-
um árum og mátti segja að sár
fátækt ríkti á öðru hvoru verka-
mannaheimili.
I viðurkenningarskyni fyrir öt-
uia forustu og óeigingjörn störf
var Sigríður kjörin heiðursfélagi
Einingar á aðalfundi félagsins ár-
ið 1973. Veit ég að sá heiður sem
henni var með því sýndur gladdi
hana mjög, enda var hann að verð-
leikum.
Auk starfsins í verkalýðshreyf-
ingunni gegndi Sigríður ýmsum