Morgunblaðið - 20.01.1983, Qupperneq 23

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 20. JANÚAR 1983
23
Fjölskyldan í Borjanesi: Andrea
Marta og Vigfús, Jón, Freydís Er-
lingsdóttir og Hlynur Freyr.
Það var þó sérstakt lán að kind-
urnar og skepnurnar skyldu ekki
drepast. Það munaði einni stíu að
fjögur hröss lentu ekki undir einum
steinsteypta veggnum sem brotnaði
í átökunum.
Þegar sendiferðabíll, rúgbrauð, og
Cortina, fuku eins og fiður um hlað-
ið, var maður nú að fara að líta á
broslegu hliðarnar á þessu. Ég var
þá búinn að afgreiða rúgbrauðið á
haf út og var orðið andskotans
sama. Þá hafði ég orðið gaman af
rúgbrauðinu og Cortinunni, því það
var eins og brjálaðir menn sætu
undir stýri, en bílarnir voru mann-
tu undir
lausir“
lausir. Þeir rásuðu í kapp við hvorn
annan um hlaðið, ekki aðeins fram
og aftur, heldur einnig þvert út á
hlið. Svo var eins og þeim væri
klossbremsað áður en spýtt var í til
annarrar áttar. Cortinan endaði
undir hlöðuveggnum, en rúgbrauðið
Svo mikið var aflið, að sperrubitar, sem voru festir á steyptan gafl með skotnögl-
um á 20 sm bili kubbuðust af eins og hendi væri veifað.
Cortinan endaði undir hlöðuveggnum, þar sem Vigfús stendur, eftir að hafa
feykst fram og aftur frá þeim stað, sem hún er aftur komin á, á þessari mynd til
hægri.
tókst á loft og fauk inn í húsagarð-
inn og lagði þar undir sig flaggstöng
úr járni.
Heyvagn, sem er smíðaður úr
vinkiljárni og 4 mm járnplötum í
palli, fauk út á tún á hvolf og ég hélt
nú að hann myndi þá liggja kyrr úr
því, en það varð nú aldeilis ekki.
Hann fauk aftur á réttan kjöl og þá
sviptist járnpallurinn af og rúllað-
ist upp eins og um sardínudós væri
að ræða. Allir suðupunktarnir gáfu
sig. Þegar maður lendir í slíku er
auðvelt eftir á að trúa öllum roksög-
unum undan Fjöllunum.
Auk skemmda á íbúðarhúsinu
sem fyrr er getið, fóru rúður úr
kjallara, svalahandriðið fauk, alls
skemmdust þrír bílar á hlaðinu, og
skemmdir upp á hundruð þúsunda
króna urðu á peningshúsum, fjár-
hús sópuðust burtu og tvær hlöður
stórskemmdust. Helmingurinn fór
af aðalfjóshlöðunni, sperrur og öll
yfirbygging og svo mikið var aflið
að sperrubitar svo voru festir á
steyptan gafl hússins með skotnögl-
um á 20 sm millibili, kubbuðust af
eins og hendi væri veifað og þó voru
þeir einnig festir með gluggagirði-
böndum þvert yfir. Járnplötur fóru
víða af útihúsum og því snjóaði þar
inn og m.a. niður í hey.
„Það er helzt hægt að líkja þessu
við fellibyl," sagði Vigfús, „eða eins
og maður væri á sprengisvæði þar
sem loftþrýstingurinn væri svo
mikill. Myndir hristust á veggjum í
íbúðarhúsinu og er það þó steinhús.
Þetta var skjálftaveður sem við
lentum í, en það getur strax munað
miklu á vindhraða á tiltölulega
stuttu bili hérna, allt eftir því
hvernig stendur af fjallinu.
Ekki undir 650 metrar af girðing-
um hafa eyðilagst, staurar eru víða
brotnir og vír slitinn, sums staðar
er hann hreinlega upptættur í
hnykla. 35 tonn af heyi fuku út í
veður og vind og svo veit ég ekki
hvað úrkoman hefur eyðilagt.
Við fengum leyfi til þess hjá
Rústir fjárhúshlöóunnar.
Bætur sem koma til eru metnar
miðað við brunabótamat, en það er
staðreynd að það er alltof lágt. Það
er hægt að kaupa 25% álag á það, en
Brunabótafélag íslands neitar mér
um það. Þó veit ég dæmi þess að
menn hafa slíkt fyrirkomulag og
það er undarlegt ef eitt á ekki yfir
alla að ganga í þjónustu hins opin-
bera. Ég vildi m.a. foktryggja heyið
inni í hlöðunni.
Viðlagatrygging tekur til allra
náttúruhamfara nema roks, svo við
á þessu svæði erum útilokaðir frá
þeirri tryggingu þótt við verðum að
borga í hana.
Ég hef nú leitað til Bjargráða-
sjóðs til þess að fá aðstoð vegna
heytjóns, bílatjóns, girðinga og
fleira og þeir hafa tekið mér mjög
vel, svo ég er nú heldur bjartsýnni.
Tjónið á húsunum hefur verið metið
á 260 þús. kr., en ég tel hins vegar að
400—450 þús. kr. væri tala sem mið-
ast við staðreyndir. Þó miða ég ekki
við það að komið er los á þessi hús,
meira og minna og nær væri að
kalla þau rústir, en ekki hús.
Þetta var engu líkt. Hjón frá
Yzta-Bæli voru hérna hjá okkar
þegar óveðrið var að byrja á laug-
ardeginum. Þau héldu þegar heim
um tveggja km leið á bfl, en þegar
ég spurðist fyrir um þau þó nokkru
síðar voru þau ekki komin heim. Við
kölluðum því út lið og fórum að leita
að þeim. Þau höfðu þá teppst á
miðri leið og voru hríðskjálfandi
vegna kulda eftir einnar klukku-
stundar töf. Ég veit ekki hvað hefði
skeð ef þau hefðu orðið að dvelja í
bílnum um nóttina.
Það er sárgrætilegt að sjá á ein-
um sólarhring 5 ára starf fara
svona í kaupið. Það er því ekkert
grín að basla hér.
Ég kom við illan leik bandi milli
fjóss og húss, sexföldu baggabandi,
en það purpaðist í sundur. Loks þeg-
ar við komumst í útihúsin urðum
við að skríða á milli húsa, bæði tvö,
á maganum."
Rúgbrauðið tókst á loft og fauk inn í
húsagarð, þar sem það lagði flagg-
stöngina undir sig og hafnaði á hlið-
inni. Þegar RAX tók þessa mynd, vár
búið að rétta rúgbrauðið við, en i
flaggstöngina sér undir því.
hreppsnefndinni og sauðfjárveiki-
vörnum, að flytja kindurnar í fjár-
hús sem hafa staðið auð um árabil,
en það er 15 mínútna gangur í þau.
Þar eru nú 60 kindur, en auk þeirra
vorum við með 2 reiðhesta á gjöf og
fjögur folöld, 14 mjólkandi kýr, sem
enn hafa ekki mjólkað vegna þessa
veðurs. Það fóru allar rúður úr fjós-
inu og því fennti þar inn og frysti.
Við komumst ekki út til gegnina í
rúman sólarhring. Mjólkurbíllinn
kemur því ekki hingað og tekjurnar
eru eftir því þessa mánuðina. Þá er-
um við einnig með fjórar gyltur,
grísafullar, og þótt einnig hafi fennt
inn á þær, virðast þær ætla að skila
sínu.“
— Hvað með tjónabæturnar?
„Foktrygging komst á hér upp úr
1960 eftir stórskaða. Pabbi fékk
þetta fyrstur í gegn, en nú eru allir
með slíkar tryggingar hér. Gallinn
er þó sá að byggingarstaðallinn
dugar ekki hér, því bezt byggðu hús
láta ekki síður undan þessum ofsa.
skíðaíþróttin er mjög rótgróin í
Noregi, Finnlandi og Svíþjóð og
þátttaka almennings þar gífurleg.
Einnig hefur keppnin verið mjög
auglýst þar, t.d. í Noregi. Aðal-
atriðið er að menn fylli út
þátttökukortin í blöðunum og
komi þeim til skila til Skíðasam-
bandsins, eða á skíðasvæðunum,
strax og þeir hafa lo^ið við að fara
fimm sinnum á skíði,“ sagði
Hreggviður að lokum.
Engin moksturstæki í lagi
Klateyri, 19. janúar
MJÖG mikil snjóalög eru hér í Önundafirói nú, snjór er orðinn það mikill innan
bæjar að mjög erfitt er orðið um mokstur. Flateyrarhreppur á eina litla jarðýtu og
hjólaskóflu af gerðinni Case, sem er með snjótönn. I ndanfarið hefur ekki veriö
unnt að moka nema lítinn hluta af gatnakerfínu vegna veðurs.
Síðastliðinn sunnudag kom hingað
snjóblásari frá vegagerðinni á Isa-
firði með Velu. Blásarinn var feng-
inn til þess að renna í gengum
nokkrar götur hér, sem ekki hafði
reynzt unnt að moka alllengi. Adam
var þó ekki lengi í Paradís, því á
mánudagsmorgun var allt orðið
ófært að nýju. Líka sá hluti þjóðveg-
arins á Hvilftarströndinni, sem búið
var að ryðja. Snjóblásarinn var síð-
an sendur af stað að nýju í gær,
þriðjudag og hafði hann lokið
mokstri inn að Holtsflugvelli um
klukkan 3 síðastliðna nótt. Blásarinn
var 11 klukkutíma að moka 7 kíló-
metra leið, það er frá Flateyri inn að
vegamótum, en líklega hefur hann
mokað að minnsta kosti 30.000
rúmmetrum af snjó í gær. Rétt í
þann mund er blásarinn kom að af-
leggjaranum að Holtsflugvelli bilaði
vélin, þannig að ekki tókst að moka
alveg að vellinum. Annars er það ein
harmsaga hvernig mokstur hefur
gengið hér í Önundarfirði undanfar-
ið. Jarðýta, sem vegagerðin sendi frá
ísafirði í byrjun janúar, bilaði stuttu
eftir að hún hafði opnað veginn að
flugvellinum og ekki verður unnt að
gera við hana strax, þar sem hún er
stopp við flugvöllinn. Jarðýtan
bjargaði því þó að hægt var að gera
við rafmagnsbilunina, sem hér varð í
sveitinni í byrjun janúar.
Veghefillinn, sem hér er staðsett-
ur af vegagerðinni, er orðinn svo
gamall og linur, að hann ræður ekki
við þann mokstur, sem hér þarf til.
Hann er hins vegar staðsettur við
flugvöllinn i Holti svo unnt sé að
ryðja brautina þó vegurinn verði
ekki ruddur. Ástandið er því mjög
slæmt nú að sögn Guðmundar Gunn-
arssonar, héraðsstjóra VR, þar sem
engin tæki eru í lagi, sem hægt er að
nota við mokstur hér innan fjarðar.
Flug hefur ekki verið hingað í
Holt síðan 8, janúar. Því er ekki
unnt að senda myndir með þessari
frétt. Snjóalög hér eru það mikil, að
til dæmis raðhús, sem standa hér við
Drafnargötu, eru löngu horfin undir
snjó. Sömu sögu er að segja um
barnaleikvöllinn og fleiri einnar
hæðar hús. Skreiðarhjallar Hjálms
hf, sem eru nálægt svonefndum
Klofningshrygg, eru fenntir í kaf og
að sögn Einars Odds Kristjánssonar,
framkvæmdastjóra, er þar um mikið
tjón að ræða, en ógerlegt að segja að
svo stöddu hve mikið. Aldrei fyrr
hefur það skeð, að fiskhjallarnir á
þessum stað færu í kaf, enda standa
þeir rétt ofan við.háa bakka. Reynt
verður að halda aðalgötum opnum
hér á Fiateyri ef veður leyfir. Aðrar
götur verða aðeins mokaðar ef koma
þarf olíu í hús eða vegna annarra
örvggisatriða. Mjólkurflutningar
hafa gengið örðuglega. Djúpbátur-
inn kom í dag með mjólk og flutning
frá Isafirði og til þess að ná í mjólk
frá býlum í Önundafirði. Mjólkin er
flutt í brúsum með jarðýtu ræktun-
arsambands bænda hér í firðinum og
jarðýtu Þorvalds Gunnarssonar á
Þorfinnsstöðum frá bændum í Val-
þjófsdal.
Mannlífið er hér nú í ágætu lagi,
ekkert atvinnuleysi eða önnur óáran.
Það væri þó ekki rétt frá sagt ef ég
leyndi því, að fólk sé farið að lengja
eftir sólinni og betra veðri. E.F.G.