Morgunblaðið - 04.05.1983, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 4. MAÍ 1983
65
fclk f
fréttum O L.
+ Julian Lennon, sonur Jottn
heitins Lennon, segist vera
ákveöinn í að taka sér fööur sinn
til fyrirmyndar og gerast söngv-
ari. Hann var nýlega á skíöanám-
skeiöi á Ítalíu og haföi nýju vin-
konuna með sér, hana Debbie
Boyland, sem hann segist elska
út af lífinu.
Julian er elsti sonur Johns og
Cynthiu. Þegar faöir hans lést erfði
hann stórfé og notaði þaö fyrst til
aö lifa hinu Ijúfa lífi í London og
öörum stórborgum Evrópu. Nú
segist hann vera búinn aö fá nóg
af því og ætlar aö fara aö huga aö
framtíðinni.
+ Bítillinn Paul McCartney ætlar
nú aö fara aö leika sjálfan sig í
kvikmynd, sem að svo stöddu
kallast „Beröu kveöju mína í
Breiöstræti".
McCartney hefur skrifað hand-
ritiö sjálfur og samiö tónlistina og
meöleikarar hans veröa m.a. kona
hans, Linda, og Ringo Starr.
+ Þegar þau Karl prins og Díana voru í Nýja Sjálandi á dögunum
brugöu þau sér um borö í stríösbát Maóría og sigldu með honum
í stundarfjórðung. Maóríarnir voru vopnaóir spjótum og til alls
líklegir eins og sjá má á Karli, sem virðist vera eitthvaö óöruggur
meö sig. Díana ber sig þó betur og engu líkara en hún sé aö setja
ofan í viö hann.
Rennibekkir, bandsagir
og borvélar fyrirliggjandi.
G. Þorsteinsson & Johnson h.f.
Ármúla 1 — Sími 8 55 33
BROSTU!
MYNDASÖGURNAR
✓
Vikuskammtur af skellihlátri
SPUNNIÐ UM STALÍN
eftir MATTHÍAS JOHANNESSEN
yfirborðinu staðið með honum, en í hjarta sínu fylgt
þeim, sem voru í pólitískri uppreisn gegn honum.)
Nadya lokar bréfinu. Líf þeirra Stalíns rennur eins og
kvikmynd gegnum huga hennar. Ef hún segði nú frá því,
hvernig þau kynntust. . . þegar hann tók hana með valdi í
járnbrautarlestinni — nei! Nei, hann bar af þeim. Hafði
kjark. Og karlmaðurinn í honum var dýr, sem hægt var að
falla fyrir. En hvernig skyldi fyrri konan hans hafa verið?
Ekaterine Svanidze. Dökkhærð ... dularfull. Kölluð
Keke eins og móðir hans. Eða þegar þau töluðu við Lenin
saman, það var ógleymanlegt. Og hún sér ekkert eftir því
að hafa látið Stalín fá minnismiðana hans. Krupskaya var
ósanngjörn við Stalín ... já, það var hún. Og hún hafði
áhrif á mann sinn. En Lenin hefði átt að meta Stalín
meira en hann gerði. Og ekki gera upp við hann í póli-
tísku stefnuskránni. Og þó ...
Nadya opnar skrifborðsskúffuna og tekur upp litla
skammbyssu. Hún horfir sem snöggvast á hana, svo ríður
skotið af. Fálát og stolt safnast hún til feðra sinna. Henni
var oftast um megn að ræða einkamál sín. Nú þarf hún
þess ekki lengur.
Svetlana hefur það eftir Alexöndru, fóstru sinni, að
Carolina Till, ráðskona, sem alltaf var vön að vekja móður
hennar á morgnana, hafi verið snemma á fótum næsta dag
og farið með morgunverðinn upp til Nadya. Þá sér hún
þessa voðalegu sjón. Nadya liggur í blóði sínu framan við
rúmið. Líkaminn orðinn kaldur. Carolina hleypur inn í
barnaherbergið, gefur barnfóstrunni bendingu, en getur
engu orði stunið upp. Þær fara báðar inn í svefnherbergi
Nadya. Lamaðar af ótta, einkum þó við að Stalín kynni
þá og þegar að birtast, leggja konurnar líkið í rúmið og
reyna eftir megni að láta það líta betur út. Ráðþrota grípa
þær til símans. Þær hringja í þá, sem næstir standa í
þeirra augum: Abel Yenukidze og Polínu Molotov.
Molotov og Voroshíloff koma einnig. Þau eru öll orð-
laus af skelfingu. Enginn getur trúað því, sem gerzt
hefur.
Nadya svaf ein í herbergi, en Stalín annaðhvort í
skrifstofu sinni eða litlu herbergi, sem er við hliðina á
borðstofunni.
(Síðar sagði Polína Molotov Svetlönu öðruvísi frá því,
sem gerðist en hér hefur verið rakið. Hún sagði: Við
gengum nokkrum sinnum kringum Kremlhöllina unz
móður þinni varð rórra. Hún sefaðist og fór að tala um
iðntækniskólann og möguleika sína að hefja starf, en sá
framtíðardraumur var henni mjög hugstæður og þóknan-
legur. Faðir þinn var hrottalegur við hana og hún átti
erfiða daga með honum. Það vissu allir. En þau áttu líka
mörg góð ár saman. Þau áttu fjölskyldu, börn, heimili og
allir elskuðu Nadya. Hvern hefði grunað, að hún gripi til
slíks örþrifaráðs. Hjónaband þeirra var auðvitað ekki full-
komið, en hvaða hjónaband er það?
Þegar hún virtist alveg róleg, skildum við, og hvor fór
sína leið. Ég var sannfærð um, að allt væri í lagi. Að
öldurnar hefði lægt. En svo morguninn eftir er hringt til
að segja okkur þessa skelfilegu fregn.
Þetta segir Polína Molotov 1955, þá nýkomin úr fjög-
urra ára útlegð í Kazakhstan. Sakarefnið: hún er Gyðing-
ur! Stalín geðjast ekki að henni og vill ekki, að Svetlana
umgangist hana. Hún sér hana því sjaldan. Polína ruglast
í atburðarásinni. Þolir ekki það andlega álag, sem útlegð-
in er.)
25
Stalín situr í borðstofunni. Hann er að hugsa um
atburði næturinnar. Hann er að hugsa um, að
Nadya sé eina manneskjan, sem honum þyki í raun
og veru vænt um. Hann er að hugsa um, að ef hún deyi,
þá deyi allt það góða í honum sjálfum. Allt það góða í
þjóð hans, það er hann að hugsa um. Og hann sér eftir
æðiskastinu, sem hann hafði tekið um nóttina. Hún var
FRAMHALD