Morgunblaðið - 24.07.1983, Blaðsíða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 24. JÚLÍ 1983
+
Maöurinn minn og faöir okkar,
MARINÓ G. JÓNSSON,
fyrrvsrandi yfirsímritari,
Blönduhlíð 13,
andaöist 22. júlí í Landakotsspítala.
Hjördfs Ólafsdóttir,
Siguröur E. Marinósson,
Agnss Marinósdóttir,
Valur Marinósson,
Valgsröur Marinósdóttir,
Evsrt Kr. Evsrtsson.
t
Móöir okkar,
ÞORBJÖRG BLANDON
andaöist 22. júlí aö hjúkrunarheimllinu Sunnuhlíö í Kópavogi.
Dasturnar.
+
Móöir okkar, tengdamóöir og amma,
HELGA JÓNSDÓTTIR,
Miövangi 41,
Hafnarliröi
andaöist 16. júlí. Útförin hefur fariö fram / kyrrþey aö ósk hlnnar
látnu.
Sigríöur Jóhannssdóttir, Siguröur Jónsson,
Guörún Reumert, Stefán Reumert
og barnabörn.
+
Útför systur minnar,
RAGNHILDAR BRIEM ÓLAFSDÓTTUR,
fer fram frá Fossvogskirkju, þriöjudaginn 26. júlí kl. 3.00.
Fyrir hönd vandamanna,
Haraldur Ólafsson.
+
EGGERT F. GUDMUNDSSON,
listmálari,
veröur jarösunginn frá Dómkirkjunni miövikudaginn 27. júli kl.
13.30.
Elsa Jóhannesdóttir,
Thor B. Eggertsson,
Garöar Þorsteinsson, Ásta Gestsdóttir,
Anna K. Þorsteinsdóttir, Guöbergur Rúnarsson,
María Þorsteinsdóttir, Gestur Valgarösson
og barnabörn.
+
Eiginmaöur minn, faðir okkar og sonur minn
PÉTUR AXEL JÓNSSON,
háraösdómslögmaöur,
Ægissíöu 103, Reykjavík,
veröur jarösunginn frá Dómkirkjunni þrlöjudaginn 26. júlí kl. 13.30.
Þeim sem vildu minnast hans er bent á Krabbameinsfélag islands.
Rósa Ólafsdóttir,
Ástríður Einarsdóttir, Jón Axel Pétursson,
Jón Guómann Pétursson, Þóra Steinunn Pétursdóttir,
Pétur Axel Pétursson.
+
Þökkum innilega auösýnda samúö og vinarhug vlö andlát og útför
eiginmanns míns, sonar okkar, fööur, tengdafööur, afa og bróöur,
SIGUROAR GUÐGEIRSSONAR,
prentara,
Háageröi 20, Reykjavík.
Sérstaklega þökkum vlö öllum þeim mörgu er heiöruöu minnlngu
hans meö gjöfum tll líknarfélaga.
Innilegt þakklæti færum viö starfsfólki gjörgæsludeildar Land-
sp/talans og Verkamannafélaginu Dagsbrún.
Guörún R. Einarsdóttir,
Guögeir Jónsson, Guörún Siguröardóttir,
Einar Már Siguróarson, Helga M. Steinsson,
Rúnar Geir Siguröarson,
Siguröur örn Siguröarson, Sigrföur H. Bjarnadóttir,
barnabörn og systkini.
Jón Kr. Þorláksson
rafvirki — Minning
Þriðjudaginn 5. júlí sl. lést i
sjúkrahúsi í Kaupmannahöfn vin-
ur minn og mágur Jón Kr. Þor-
láksson rafvirki. Þegar fréttin
barst um lát hans var sem brysti
strengur. Þrátt fyrir að aðdrag-
andi væri nokkur, var vonin öllu
öðru sterkari um að hann kæmist
yfir það áfall sem hann varð fyrir
í byrjun ársins. En jafnvel hann,
þessi stóri, sterki, stæðilegi maður
mátti lúta í lægra haldi fyrir ofur-
eflinu, aðeins fjörutíu og fjögurra
ára gamall.
Jón Þorláksson fæddist 28. maí
1939. Foreldrar hans voru hjónin
Kristjana Örnólfsdóttir og Þor-
lákur Jónsson rafvirkjameistari.
Systkini Jóns voru: Páll, Gunn-
ar og Auður, ásamt uppeldissyst-
ur, Ríkey Einarsdóttur. Móður
sína missti Jón 1969 og saknaði
hann hennar mjög, þótt ekki bæri
hann tilfinningar sínar á torg, þá
frekar en endranær. Jón ólst upp
og átti heima að Grettisgötu 6, hér
í Reykjavík nær óslitið til 1975.
Hann lærði rafvirkjun hjá föður
sínum og unnu þeir feðgar saman
þar til Jón fluttist búferlum til
Danmerkur.
Jón giftist eftirlifandi konu
sinni Margot Holdt Þorláksson 20.
apríl 1974. Hálfu öðru ári síðar
fluttust þau til Kaupmannahafnar
og bjuggu þar síðan. Jón hóf störf
við iðn sína þar. Hann var heil-
steyptur persónuleiki, gæddur yf-
irvegun í daglegri umgengni,
skapgóður og glaðlyndur. Jón var
barngóður og vinum sínum trúr.
Hann var starfsamur og handlag-
inn og verk hans báru vott um
nákvæmni og snyrtimennsku.
Engum kom því á óvart er honum
voru falin mannaforráð á hinum
nýja vinnustað.
Fyrstu árin bjuggu Jón og
Margot saman með fósturmóður
hennar, sem hann sýndi ávallt ást-
úð og veitti aðhlynningu meðan
hún lifði, þeim var kært hvoru til
annars. Jón og Margot höfðu búið
sér fagurt heimili í útjaðri Kaup-
mannahafnar. Einbýlishús með
fallegum trjá- og blómagarði í
kring, sannkölluðum sælureit. Jón
var natinn að prýða garðinn og
hafði komið fyrir ljósum í runnum
sem kveikt var á, á kvöldum þá
von var á gestum. Vinskapur hafði
myndast milli þeirra og nágrann-
anna. Þannig var Jón, honum varð
gott til vina. En nú er skarð fyrir
skildi. Ef erfiðleikar sóttu að þá
efldist Jón og hann ætlaðist til
þess sama af öðrum, svo má enn
vera.
Það var árið 1957 sem leiðir
okkar Jóns lágu saman í Knatt-
spyrnufélaginu Fram. Hann hafði
verið félagi í Fram frá unga aldri
og hafði leikið handbolta og fót-
bolta með félaginu í öllum flokk-
um. Hann varð fslandsmeistari í
báðum íþróttagreinum í mismun-
andi aldursflokkum. 16 ára varð
hann formaður knattspyrnu-
nefndar. Það eitt sýnir það traust
sem forráðamenn félagsins báru
til svo ungs manns. Enda var
áhuginn og starfsviljinn mikill.
Það var haft í minnum, að til að
spara útgjöld fyrir félagið, sendi
hann ekki keppnispeysur eftir
leiki í þvottahús, heldur fór heim
með þær og þvoði þær sjálfur í
„þvottavélinni hennar mömmu“.
Aldrei taldi Jón eftir sér ef
hann gat orðið Fram að liði. Það
voru ófá handtök hans að dytta að
og viðhalda gamla heimilinu við
Skipholt. Oft mátti sjá Jón eftir
vinnudag, við lagfæringu á húsinu
eftir að aðrir voru farnir heim í
háttinn. Ungur hóf Jón störf í
stjórnum nefnda, deilda, ásamt
aðalstjórn.
Formaður Knattspyrnufélags-
ins Fram var Jón frá 1965—1972.
Á þessum tíma hófst undirbúning-
ur að byrjunarframkvæmdum við
-JAFN
MIKILVÆGT OG
VEGABRÉFIÐ ÞITT
ORYGGISKORT SAMVINNUTRYGGINGA
Á sama hátt og vegabréílð opnar þér leið tll
annana landa, getur ÖRYGGISKORTID opnad pér
dyr að sjúkrastoínun erlendls. el óvœnt slys eða
sjúkdóma ber að höndum. Reikningarnir verða
sendir beint til Samvlnnutrygginga.
Með FERDASLYSATRYGGINGU Samvinnu-
trygginga tœrðu auk Öryggiskortsins, litlu FERDA-
HANDBÓKINA — hagnýta bók með upplýsingum
ylir toUlrjálsan innílutning lerðamanna. aðsetur
íslenskra sendiráða og rœðismanna erlendis, o.fl.
o.íl.
Hringdu eða líttu inn og láðu kynníngar-
bœkling. Þú verður margs vísari eítir þann lestur.
SAMVINNU
TRYGGINGAR
ARMÚLA3 SÍMI81411
UMBOÐSMENN UM LANDALLT
ÖRYGGISKORT SAMVINNUTRYGGINGAVARDAR ÖRYGGI ÞITT