Morgunblaðið - 15.10.1983, Side 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 15. OKTÓBER 1983
c 1983 Univtrttl Pr»«i SyndiciU
„ v/eifc ctb l>að eru þ/jOr v/ilcur þangaí fci L
þó lcemSb a. effciríaun, en Oruvak P»>/orfc «/■ <&>
rcka. þt'g nárvz., e&Z pjinga.ut fyí’irgullÍJri ■"
Ast er...
... að reyna að
skilja skapofsa
hennar.
TM Reg U.S Pat 0« -all rights reserved
« 1980 Los Angeles Times Syndicate
I'etta gefst vel í uppmæling-
unni fyrir múrarana!
Gg hef áhuga á aö endurnýja
þvottavélina mína, en það
ræðst af því hvað ég fæ fyrir
gamla rokkinn!
HÖGNI HREKKVÍSI
Mundi stefna bygging-
armálum Heilsuræktar-
innar í algert óefni
Sigurður Gunnarsson skrifar:
„Þeir sem fylgst hafa með
málum Heilsuræktarinnar í
Glæsibæ vita, að hinni áhuga-
sömu forstöðukonu hennar, frú
Jóhönnu Tryggvadóttur, tókst
hrir nokkrum árum með aðstoð
Olafs Jóhannessonar, þáverandi
forsætisráðherra, að fá hinn
heimskunna finnska arkitekt
Alvar Alto til að teikna fyrir
Heilsuræktina glæsilegt heilsu-
ræktarmannvirki, sem nýta
mætti til sinnar aðkallandi og
mikilvægu starfsemi um mjög
langa framtíð og vekja mundi
verðskuldaða athygli bæði
heima og erlendis.
Árið 1971 úthlutuðu borgaryf-
irvöld undir þessa glæsilegu
framtíðarbyggingu rúmgóðri lóð
á ágætum stað við Kringlumýr-
arbraut neðan Suðurlandsbraut-
ar. Var það öllum unnendum
málsins — og þeir eru fjölmarg-
ir — mikið gleði- og þakkarefni
og töldu, að þá yrði væntanlega
ekki mjög langt þangað til að
þessi framtíðardraumur rættist.
Vegna fjárskorts hefur þó
ekki enn verið hægt að byrja á
byggingarframkvæmdunum, en
aðstandendur málsins og áhuga-
menn hafa þó alltaf unnið að
undirbúningi þess og styttist nú,
eftir því sem ég best veit, að
hafist verði handa.
En fyrra sunnudag, 2. október
sl., birtir Morgunblaðið ljóta
fregn varðandi þetta aðkallandi
framtíðarmál, og það er hennar
vegna sem þessi orð eru skráð. I
ágætri grein um þetta mál og þá
hugsjón sem að baki býr, flytur
forstöðukona Heilsuræktarinn-
ar þau válegu tíðindi, að Verk-
fræðingafélag íslands sæki fast
að fá lóð fyrir skrifstofu- og
samkomuhús félagsins á lóð
þeirri sem Heilsuræktinni hafði
verið úthlutað. Forstöðukonan
segir, að þessi lóðarbeiðni stefni
hyggingarmálum Heilsuræktar-
innar í algjört óefni ef hún yrði
samþykkt, og hefur að sjálfsögðu
af því miklar áhyggjur. Mælist
hún eindregið til að borgar-
stjórn rasi hér ekki um ráð fram
og neiti einhuga lóðarumsókn
Verkfræðingafélagsins á þess-
um stað.
Sem einn af áhugamönnum
Heilsuræktarinnar vil ég heils-
hugar taka undir þessa áskorun
forstöðukonunnar og veit, að ég
geri það fyrir hönd fjölmargra.
Það væri óafsakanlegt glapræði
borgaryfirvalda ef þau gengju
þarna á bak orða sinna og eyði-
legðu glæsilegar byggingar-
framkvæmdir Heilsuræktarinn-
ar.“
Þessir hringdu .. .
Otrúlega mik-
ill verðmunur
G.G. hringdi og hafði eftirfar-
andi að segja: — Eftir að hafa
hlustað á umræður um verðlagn-
ingu á lyfjum, sem mikið er búið
að tala um, langaði mig til að
minnast á verð á sakkaríni.
Enda þótt það teljist ekki lyf, þá
þurfa sykursjúklingar á því að
halda, m.a. ég. Og þar er verð-
munur á milli apóteka ótrúlega
mikill. Lengi vel kostaði glas af
fljótandi sakkaríni kr. 17,50 (í
vor), en næsta sending fór upp í
rúmar 52 krónur (sama magn og
stærð). Næst þegar ég þurfti á
því að halda fékkst það ekki i
apótekinu sem ég versla oftast
við, svo að ég sneri mér til ann-
ars apóteks nálægt þar sem ég
bý. Þar kostaði glasið 82,90. Það
fannst mér ansi dýrt, en lét mig
hafa að kaupa það samt. Nýlega
átti ég svo leið fram hjá apótek-
inu, sem ég er vön að versla í, og
þá var glasið aftur fáanlegt og
kostaði kr. 67,20. Þetta finnst
mér geysilegur verðmunur, þar
sem hvort tveggja er nýjasta
verð, sama pakkning og sama
magn, sama tegund, þ.e. sama
varan.
Fær nú ekki
martröð lengur
0389-4797 hringdi og hafði eft-
irfarandi að segja: — Fyrir
nokkrum árum geisaði innbrota-
faraldur í hverfi því sem ég bý í.
Eitt barna minna tók nærri sér
sífelldar fréttir af þessu og fékk
martröð af ótta við óboðna gesti.
Fortölur og róandi sögur fyrir
svefninn dugðu ekki. „Mamma,
ef við hefðum hund, væri ég ekk-
ert hræddur, því að hundar eru
svo góð varðdýr," sagði hann.
Eftir að hafa heyrt um hunda-
eign æðstu manna í borgarstjórn
og annarra góðra borgara, tók-
um við hund inn á heimilið, þó
hikandi í fyrstu. Við sjáum ekki
eftir að hafa látið verða af þessu.
Hundurinn sefur inni hjá barn-
inu, sem dreymdi svona illa, en
fær nú ekki martröð lengur.
Einu sinni hefur komið hingað
óboðinn gestur að nóttu til, en
fljótt varð vart við hundinn og
aðeins hann og húsfreyjan vökn-
uðu. Morguninn eftir hringdi ég
til rannsóknarlögreglunnar og
sagði frá næturheimsókninni;
einnig því að ég væri ein af þess-
um slæmu manneskjum sem
héldu hund. Lögreglumaðurinn
sagði, að ekki veitti af að njóta
varðgæslu hunda, þegar svona
gesti bæri að garði.
Ég kaus núverandi borgar-
stjórn og vonaðist til að hún
mundi gera Reykjavík mannesk-
julega að búa í, virða rétt ein-
staklingsins og lífgða upp á
mannlífið hér í borginni jTir-
leitt. En eftir að ég hef verið
stöðvuð af lögreglu við inngang
verslunar síðastliðinn laugard-
ag, eigandi von á að lögreglan
berji hér að dyrum út af hundin-
um okkar, sem hvorki gengur
laus né gjammar, auk þess sem
maður les að vörður amist við
börnum og smádýrum í almenn-'
ingsgarði, finnst mér einhver
austantjaldsstemmning vera
farin að ráða hér ríkjum. Mér
fyndist nær að einbeita sér að
þarfari verkefnum, t.d. að fylgj-
ast bétur með umferð, svo og út-
ivist og fíkniefnaneyslu barna og
unglinga.
Þá yrði slátur-
gerðin fljótleg
og þrifaleg
4317—5785 hringdi og hafði
eftirfarandi að segja: — Nú er
sláturtíð og margar fjölskyldur í
sláturgerð. Á markaðnum hafa
verið plastpokar til matvæla-
suðu, en þeir henta illa í stað
vamba, eru of stórir. Ég hef búið
erlendis nú í nokkur ár og þar
hefur maður getað fengið keypta
plastpoka, sem má sjóða í og
frysta og eru hentugir til nota
við sláturgerð. Verkið verður þá
mjög fljótlegt og þrifalegt og
veitir ekki af, því að þetta er
mikil vinna samt sem áður. Ég
er alveg hiss á, að ekki skuli fást
hér litlir plastpokar til að nota í
þessu skyni, því að mér finnst
þessi vambasaumur afskaplega
frumstæður. Ég er alveg sann-
færð um, að það mundu miklu
fleiri, sérstaklega meðal ungs
fólks, búa til slátur, ef hægt væri
að sleppa við þessa vinnu við
vambasauminn.