Morgunblaðið - 25.11.1983, Blaðsíða 5

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 25. NÓVEMBER 1983
45
styrktar meö gipsspelku handar-
baksmegin Spelkan náði upp undir
handarkrika. Olnboga var haldiö
nokkuö krepptum svo hendin hálf-
reis og var haldiö nokkru ofan viö
hjartahæð. Sjúklingurinn þoldi aö-
gerðina ágætlega, enda þótt hún
tæki tæpar 14 klst.
Allt þar til aöfærsluklemman var
tekin af fyrstu slagæöinni eftir teng-
ingu, var haföur ís í sótthreinsuðum
umbúöum undir blóölausa hluta
handarinnar.
Sjúklingur fékk þegar í upphafi
fúkalyf, og í því skyni aö draga úr
storkuhættu, var henni gefin acet-
ylsalicilsýra og Macrodex meðan á
aögerö stóö og í framhaldi af því
eina viku.
Engar truflanir uröu á blóörás í
hendinni eftir aö hún var á komin.
Engin ígeröareinkenni komu heldur
í Ijós, og heita mátti aö afturbati
væri tíöindalaus. Skipt var á um-
búöum 10 dögum eftir aðgerðina.
Lófasáriö greri án frekari ráöstaf-
ana, en ofurlítill drepblettur kom í
húöina handarbaksmegin, framan
sársins.
Þjálfun handarinnar hófst um
þaö bil einum mánuöi eftir aögerö
og hefur sjúklingur notiö þeirrar
meöferöar meira og minna síöan.
Tiltölulega góö tilfinning kom á eöli-
legum tíma á svæöi þaö, sem miö-
taugargreinarnar annast og seinna
nokkuö lakari, en þó merkilega góö
tilfinning, í svæöi, er ölnartaugin
annast, enda þótt þær taugagreinar
væru aldrei tengdar. Sama gilti um
tilfinningu í handarbaki framan
sársins. Þar er nú, 1V4 ári eftir
ágræösluna, komin all góö vernd-
artilfinning og viröist batnandi.
Engar taugagreinar voru tengdar
handarbaksmegin.
Sjúklingur hefur tiltölulega næmt
skyn fyrir hita og kulda í ágrædda
hlutanum og sama gildir um snert-
iskyn. Hún hefur og aö hluta til
þekkiskyn í svæöi, sem miötauga-
greinarnar annast. Svitaframleiösla
í fingrunum er langt til eölileg. Eng-
in ofurviökvæmni er á miötauga-
svæöinu en væg viökvæmni er á
ölnarsvæöinu. Sjúklingur kveöst
ekki hafa tekiö eftir aö höndin væri
kulvís."
í tengslum viö sparakstur Vikunnar og DV á hringveginum í sumar fylgdi Suzuki
Fox jeppi keppendum eftir sem eftirlitsbíll. Fylgst var með eyöslu bílsins og
reyndist hún vera 7,9 I. pr. 100 km að meðaltali.
Þessa tölu staðfestir dómari keppninnar, Sigurður Tómasson, starfsmaður
orkusparnaðarnefndar.
Suzuki Fox er sterkbyggður og lipur japanskur jeppi, sem
hentar sérstaklega vel fyrir íslenzkar aðstæður.
Sparneytni í fyrirrúmi
Byggður á sjálfstæðri grind.
Eyösla 8—10 I. pr. 100 km.
Hjólbarðar 195x15 — Sportfelgur.
Hæð undir lægsta punkt 23 cm.
Stórar hleðsludyr að aftan.
Aftursæti sem hægt er að velta fram.
4ra strokka vél 45 hestöfl.
Hátt og lágt drif.
Beygjuradius 4,9 m.
Þyngd 855 kg.
Rúmgott farþegarými með sætum
fyrir 4.
Verð kr.
000.
(gengi 15/11 '83)
SÖLUUMBOÐ:
Akranes:
Borgarnes:
isafjöróur:
Sauöárkrókur:
Akureyri:
Húsavík:
Reyöarfjöröur:
Egilsstaöir:
Höfn i Hornafiröi:
Selfoss:
Hafnarfjöröur:
Ólafur G. Ólafsson, Suöurgötu 62,
Bílasala Vesturlands,
Bílaverkstæöi isafjaröar,
Bilaverkstæöi Kaupf. Skagfiröinga,
Bílasalan hf., Strandgötu 53,
Bilaverkstæöi Jóns Þorgrímssonar,
Bílaverkstæðiö Lykill,
Véltækni hf., Lyngási 6—8,
Ragnar Imsland, Miötúni 7,
Árni Sigursteinsson, Austurvegi 29,
Bílav. Guövaröar Elíass., Drangahraun 2,
sími 93-2000
sími 93-7577
sími 94-3837
sími 95-5200
sími 96-21666
sími 96-41515
sími 97-4199
sími 97-1455
sími 97-8249
simi 99-1332
sími 91-52310
£ Sveinn Egi/sson hf.
Cl/aif on 1 7 OT4 AA
8UZUKI
Skeifan17. Sími 85100
„Ég skrifa mjög líkt meó vinstri
hendinni og óg skrifaöi áöur meö
þeirri hægri, en í dag er skriftin
meö þeirri hægri stærri og kloss-
aöri.“ (Llósmyndir RAX.)
morgni, en óg var búin aö vinna
þarna á staðnum í átta mánuði. Ég
var meö fulla meðvitund þar til ég
var svæfö á skuröstofunni, en eftir
aö höndin kubbaöist í sundur fór
ég beint inn á kontor og fékk mér
sígarettu meöan vinnufélagi minn
stöövaði blóörásina. Verkstjórinn
hljóp til og náöi í lækni, meöan
aöstoöarverkstjórinn hringdi á
sjúkrabíl. Þaö voru settar sára-
umbúöir um hendina og hún sett í
plastspelkur, en síöan var óg keyrö
í sjúkrabílnum á Borgarspítalann."
— Fannstu ekki mikiö til?
„Nei, þaö var svo undarlegt aö
ég fann ekki fyrir neinu. Ég man þó
ekki til þess aö mér hafi veriö gefin
nein verkjastillandi lyf, en eflaust
hef ég verið í hálfgerðu „sjokki".
Aögeröin hófst svo um hádegiö
og stóö eins og fram kemur í grein
Rögnvaldar í 14 klukkustundir. „Ég
held aö Rögnvaldur hafi veriö aö
fara af vakt er ég kom á spítalann,
en áöur en ég sofnaöi var yfirlækn-
irinn búin aö segja mér aö ég
skyldi ekki búast viö aö hendin
yröi á mér er ég vaknaöi.” Hún
segist hafa vaknaö um fimmleytiö
aö nóttu aöfararnótt þriöjudags,
„þá var búiö aö búa um hendina
og þaö sást í alla fingur nema litla-
fingur, ég prófaöi aö hreyfa þá þótt
mér heföi verið bannaö þaö, og
það hreyföust allir fingur sem ég
sá.“ Næstu daga var hún aö von-
um mest í móki, en þaö var þó ekki
fyrr en aö viku til 10 dögum liönum
sem greinilegt var aö aögeröin
heföi tekist og hún fengi haldiö
hendinni. „Þarna var ég í gjör-
gæslu fram á fimmtudag, en alls
var ég í 17 daga á spítalanum.
Fyrstu þrjár vikurnar mátti ég ekk-
ert hreyfa fingurna, en var send í
æfingar á Grensás aö mig minnir í
júlí eöa ágúst. Og svo kom styrkur-
inn smám sarnan."
Ragnhildur segist hafa fariö aö
skrifa meö vinstri hendinni strax á
spítalanum og hún skrifar fyrir mig
nafniö sitt meö hægri og vinstri
hendi. „Ég skrifa mjög líkt meö
vinstri hendinni og ég skrifaöi áöur
meö þeirri hægri, en í dag er skrift-
in meö þeirri hægri stærri og
klossaðri.“ i dag er hún metin á
40% örorkubætur, hún segist ekk-
ert hafa unniö utan heimilis eftir aö
þetta geröist, en passaö börn fyrir
bróöur sinn og systur. „Þetta hefur
gengiö mjög vel, ég get unniö öll
venjuleg heimilisstörf, þaö eru aö-
allega fínni hreyfingar sem óg hef
ekki getað gert, en ég hef ekkert
þurft að fá aöstoö í sambandi viö
son minn eöa viö heimilisstörfin,
eldri strákurinn er svo rólegur og
hann er lítiö gefinn fyrir aö láta
halda á sér."
— Hvaö af heimilisstörfunum
áttu erfiöast meö aö vinna?
„Flysja kartöflur," svarar hún aö
bragöi, „mér gengur enn erfiölega
aö halda á gafflinum i hægri hendi
og flysja meö þeirri vinstri."
Ragnhildur segist hafa fariö í
þrjár smáaögerðir á hendinni eftir
handarágræösluna, sú síöasta var
gerö á handarbakinu nú í vor.
„Sinarnar eru grónar fastar í lófan-
um,“ segir hún og sýnir mér hend-
ina, „meö aögerð gæti ég fengiö
meiri hreyfingu í hendina, en um
leiö er möguleiki á aö ég missi ein-
hverja tilfinningu í lófanum, svo ég
er ekki búin aö ákveöa hvaö ég
geri í því.“ Á handarbakinu er
nokkuð áberandi ör, en þaö segir
hún vera auðvelt aö fjarlægja meö
plastskuröaögerö, þegar ákveöiö
hefur veriö aö skera ekki oftar í
hendina.
Rögnvaldur Helgason, maöur
Ragnhildar, er nú kominn frá
Keflavík til aö flytja móöur og barn
suðureftir, og meöan þau eru aö
feröbúast spyr ég Ragnhildi hvort
hún ætli aö eiga fleiri börn. „Alveg
áreiöanlega,“ svarar þessi rólega
og æörulausa stúlka sem enn er
ekki fullra 19 ára. „En ætli ég hafi
ekki lengri tíma á milli barnanna
næst.“