Morgunblaðið - 25.11.1983, Blaðsíða 9

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 25. NÓVEMBER 1983
49
Tveir í einu!
í Laugardalshöll í kvöld
VALUR - KA kl. M.,5
VÍKINGUR - STJARNAN
KL. 21.30

Þú sperrir eyrun
Jar þu heyrir hljóminn
urNyju
ffipiONEER
hljómtækjunum!
HIFI
X-2000
Verd kr.
£J 28.460,-
Stg.
HUOMBÆR
HLJOM'HEIMILIS'SKfllFSTÖFUTÆKI
HVERFISGOTU 103
SÍMI 25999
hluta dagslns geta menn
svo fariö aö vinna verkefni
næsta blaös. Einn úr
hópnum fær síöan þaö
verkefni aö lesa blaöiö yf-
ir um helgina og heldur
framsögu á mánudegi um
hvernig honum hafi fund-
ist blaöiö og þaö er
gagnrýnt.
Vitið þiö hverjir kaupa
aöallega Helgarpóstinn?
Árni: í könnun sem
gerö var af auglýsinga-
stofunum kom í Ijós aö
stærsti lesendahópurinn
er fólk á aldrinum
20—35 ára, fleiri konur
en karlar. En viö reynum
að skrifa fyrir fólk sem
hugsar, þetta er ekki
blað fyrir þá sem vilja
láta mata sig.
Árni, nú ert þú búinn
aö vera ritstjóri frá 79.
Ertu ekkert orðinn
þreyttur?
Árni: Jú, blessuö
vertu, maöur hefur
fengiö köst, lagst í
þunglyndi eöa lokaö
sig inni...
— eöa sendur í af-
vötnun, gellur í Ingólfi
... en svo finnst
manni svo gaman aö
maöur getur ekki
hugsaö sér neitt ann-
aö ...
— hvert ættiröu líka
aö fara? annaö inn-
skot frá Ingólfi.
Árni: Annars held ég aö þaö sé
auöveldara aö veröa þreyttur á
fréttum og rútínublaöamennsku.
Ef maður veröur hinsvegar of
þreyttur í þessu, verður maður aö
hætta. Sjalfur hef ég oft brugöiö á
þaö ráö aö fá mér frí og gera
eitthvaö allt annaö.
Nú eru teikningar þínar farnar
aö setja svip sinn á Helgarpóstinn
Ingólfur. Mega lesendur búast viö
meir af svo góöu í framtíöinni?
Ingólfur: Já, viö höfum ákveöiö
aö teikning fylgi Nærmyndinni, og
svo ætlum viö almennt aö fjölga
teikningum í blaöinu. Aö ógleymdu
teiknihorninu sem hefur veriö mitt
hugarfóstur undanfarin ár, svona
Storm P. horn ...
Árni: ... þaö er engin minni-
máttarkennd í þessum manni . . .
Ingólfur: . . . ef einhver svarar
Murdock í símann á Helgarpóstin-
um, þá veistu hver þaö er.
Ritstjórarnir eru nú farnir aö líta
ískyggilega oft á klukkuna, og ég
gef þeim séns meö því aö spyrja
hvort þeim liggi eitthvað á hjarta til
viöbótar. Árni tekur upp eina af
þessum mörgu pípum sem liggja á
borðinu, grípur um pípuhausinn og
beinir munstykkinu i áttina til
himnafööurins. — Sjáum til, viö
erum búin aö tala um breytinguna
á blaðinu, fjárfestingu í lesendum,
vinnslu blaösins, efnisval, blaða-
menn, sérstööu Helgarpóstsins ...
Og geöræn vandamál ritstjór-
anna, bætir Ingólfur viö. Árni
kinnkar kolli. — Ætli þetta sé bara
ekki oröiö nokkuö gott. Við göng-
um frá boröi, og ég minni hann á
aö stinga allri pípuhrúgunni á sig
aftur.