Morgunblaðið - 25.11.1983, Blaðsíða 8

48
WAGNER-
sjálfstýringar
Wagner-sjálfstýringar,
komplett meö dælusettum
12 og 24 volt, kompás og
fjarstýringum fram á dekk,
ef óskaö er, fyrir allar
stæröir fiskiskipa og allt
niöur í smá trillur. Sjálf-
stýringarnar eru traustar
og öruggar og auðveldar í
uppsetningu. Höfum einn-
ig á lager flestar stæröir
vökvastýrisvéla.
Hagstætt verð og
greiðsluskilmálar.
Atlas hf
Ármúli 7 — Sími 26755.
Pósthólf 493, Reykjavík
PLÖSTUM^
VINNUTEIKNINGAR
BREIDDAÐ63CM -LENGDOTAKMÖRKUÐ
□ISKOR1
HJARÐARHAGA 27 ®22680.
Þú svalar lestrarþörf dagsins _
ásíctum Moggans!
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 25. NÓVEMBER 1983
„Landlaus saga
handa öllum börnum“
— segir Helga Ágústsdóttir höfundur sögunnar um krókódílastrákinn Krókó-Pókó.
Bækur
„Veistu hvað hann heitir?" Dóttir mín
var hágrótandi, og ég reyndi aö hugga
hana með sögum af litla krókódílastrákn-
um. „Hann heitir,“ og ég hvíslaði í eyra
henni, „hann heitir Krókó-Pókó“. Það
hreif, hún hætti aö gráta og nafnið festist
viö hann.“
Helga Ágústsdóttir er höfundur sögunn-
ar um krókódílastrákinn Krókó-Pókó, sem
lesin hefur verið upp að undanförnu í
barnatímanum í sjónvarpinu. Viö hittum
hana í vikunni og spuröum hvenær krókó-
dílastrákurinn hefði komið fram á sjónar-
sviöiö.
„Ég byrjaöi aö semja þessar sögur um
Krókó-Pókó í fyrra fyrir dóttur mína sem
nú er 4 ára gömul. Ég hef alltaf veriö aö
búa til sögur, allt frá því ég var krakki, hef
líklega veriö talin mjög skreytinn krakki.
Og strákurinn minn, sem nú er 12 ára, fékk
líka fullt af sögum þegar hann var Iftill."
— Nú hefuröu veriö aö lesa Krókó-
Pókó upp í sjónvarpinu, og ert aö gefa út
bók á eigin vegum meö krókódílastrákn-
um. Hvers vegna varð hann fyrir valinu af
öllum þeim sögum sem þú hefur sagt börn-
um þtnum?
„Hann fékk fljótt ákveöna sérstööu, og
tók á sig heilsteyptari mynd en margar hin-
ar sögupersónurnar. Ég haföi þó ekki
hugsaö mér aö gefa þetta út, en maöurinn
minn átti hugmyndina. Ég sýndi Gunnvöru
Brögu, deildarstjóra barnaefnisins í út-
varpinu, söguna, en ég er aö vinna viö
útvarpsþætti, er umsjónarmaöur kvöldvök-
unnar og sé um fjölskylduþáttinn „Viö“.
Henni leist vel á söguna, en svo leit teiknari
á handritiö og sagöi aö þessi saga væri
þaö myndræn aö hún ætti erindi í sjón-
varpið. Og þangaö fór hún því aö lokum,
ég fékk Ólöfu Knudsen til að teikna mynd-
irnar, og henni hefur tekist aö gæöa Krókó
Pókó enn meira lífi."
— Nú hafa raunsæjar barnasögur veriö
talsvert í tísku undanfarið. Þú ert ekkert á
þeirri línu?
„Nei, þessi saga á heima í hugarflugs-
heimi barnanna. Þetta er aö mínu áliti
landlaus saga handa öllum börnum, en
best hentar hún þó yngstu lesendunum,
börnum sem lesiö er fyrir og hinum sem
eru aö byrja aö stauta sig áfram. Krókó-
Pókó lendir í hinu og þessu og lærir alltaf
eitthvaö á því. Ég vona aö krakkarnir geti
lært af þessu pínulítinn kærleika og hlýju,
og trúi því aö þaö sé alltaf auöveldara aö
höföa til hins góöa í börnum til aö hafa
áhrif á hegöun þeirra, í staö þess aö stuðla
aö einhverjum hræöslugæöum. Ég held aö
ef börn sína af sér grimmd, sé þaö áunniö
af umhverfinu. En ég vona aö börnin geti
lært eitthvaö í hverri sögu. Nú, og svo má
ekki gleyma því aö í hverri sögu eru út-
skýrö erfið orö og orötök."
— Ætlaröu aö halda þessu áfram?
„Ég held áreiöanlega áfram aö semja
sögur, kannski segi ég börnunum sögur
vegna þess aö ég kann ekki aö leika viö
þau. Ég hef reyndar aldrei kunnaö aö leika
mér, þegar ég var lítil þýddi ekkert aö hafa
mig meö í leikjum, mér leiddust allir leikir.
Ég sagöi því eins og Krókó-Pókó segir ein-
hversstaöar: „Aö fara í eltingaleik, til
hvers?“
„Við erum á móti
feimnismálum í blaðamennsku“
tlaröu aö
taka okkur í
yfirheyrslu?
Ja, viö erum
til í allt. Árni
Þórarinsson
tínir nokkrar
þíþur uþp úr vösum sínum og legg-
ur þær á borðið. — Eöa ætlaröu
kannski aö nota mjúku aöferöina
eins og í viötölum Ingólfs bætir
hann viö og skáskýtur augunum á
Ingólf hinum megin viö borðiö.
Hann fær sér kaffisoþa, smók úr
pípunni, þögn. Ég lít á allar þessar
pípur sem flæöa upp úr vösum
Árna og óar viö tilhugsuninni um
aö fara aö lýsa væntanlegum píp-
ureykingum út í hörgul. Nei, ég
ákveö aö byrja bara á þögninni.
Og svo: Hvernig finnst ykkur fyrr-
verandi blaöamönnum á Þjóövilj-
anum og Morgunblaöinu aö hafa
nú tekið höndum saman og sitja
ritstjórar hliö viö hliö á Helgarþóst-
inum?
— Þaö eru eilíf átök svarar Árni
aö bragöi, Ingólfur snýr sér hins-
vegar í hálfhring, — ertu aö spyrja
í alvöru?
Eins og fram hefur komiö í frétt-
um hafa fimm starfsmenn Helgar-
póstsins keypt nafn og útgáfurétt
blaösins og stofnaö nýtt útgáfufé-
lag, Goögá hf. Nokkrar útlits-
breytingar hafa veriö geröar í kjöl-
fariö, blaöhausnum og letrinu ver-
iö breytt, og blaöiö stækkaö um 4
síöur. Og Ingólfur Margeirsson
hefur sest í annan ritstjórastólinn,
en í hinum situr nú sem fyrr Árni
Þórarinsson.
Þaö var í tilefni þessara breyt-
inga, sem ég hitti ritstjórana aö
máli í síðustu viku. Helgarpóstur-
inn hefur frá upphafi haft nokkra
sérstööu í blaðaheiminum, og
sumir vilja halda því fram aö blaðið
væri fyrst og fremst draumablaö
blaöamannanna sjálfra, en frá
upphafi hefur ritstjórnin veriö
sjálfstæð. Blaöiö var þó í fyrstu
rekstrarlega háö Alþýöublaöinu,
en ’81 var stofnað hlutafélag meö
aöild Alþýöublaðsins og fleiri ein-
staklinga.
— Upphaflega vildum viö láta
reyna á þaö hvort hægt væri aö
gefa út blað óháö fjármagnsöflum
og flokksfélögum, segir Árni.
Og finnst þér þaö hafa tekist?
Hann hugsar sig um góöa stund.
— Já, ég held aö blaöinu hafi í
heildina tekist aö halda sjálfstæöi
sínu, auövitaö hafa okkur orðiö á
skyssur eins og gengur, en þaö
stafar fyrst og fremst af því aö HP
er í eöli sínu þannig blaö aö þaö
tekur sí og æ ákveöna sénsa og
gengur einatt lengra en önnur blöö
í efnisvali og efnistökum. Þó finnst
mér hafa oröiö töluveröar breyt-
ingar á flokksblöðunum, og þá sér-
staklega nú í sumar. Já, ég held ég
geti sagt aö blaðið hafi haldiö
sjálfstæöi sínu þrátt fyrir öldugang
j þlaöamennsku, sem kemur póli-
tík ekkert viö.
Ingólfur: Þaö er auövitaö
draumaaöstaða hvers blaöamanns
aö skrifa og ritstýra blaöi sem
hann á sjálfur. En eina fjárfestingin
sem viö höfum eru jú lesendur.
En hvernig er aö kaupa blaö í
dag?
— Eiginlega geröust hlutirnir
RÆTT VIÐ
RITSTJÓRA
þaö hratt aö viö áttuöum okkur
ekki á því fyrr en viö áttum Helg-
arpóstinn. Alþýöuflokkurinn vildi
selja sinn hlut, sem var stærstur
í Vitaðsgjafa. Einkaaöilar úti í . -
bæ höföu áhuga á aö kaupa / HELGARPOSTSINS
blaöiö, en okkur starfs- / ,----s------------
mönnum var gefinn kostur á /ARNA ÞORARINS-
aö kaupa utgafurettinn og '
nafn Helgarpóstsins. Fimm
okkar tóku höndum sam-
an til aö foröa Helgar-
póstinum frá því aö
lenda í höndum utan-
aökomandi aöila. Viö
SON OG INGOLF
MARGEIRSSON.
vorum
heppnir meö bankafyrirgreiöslu og
þetta tókst.
Er ekki hætt viö aö blaö sem
byggir afkomu sína svo til ein-
göngu á lausasölu veröi aö byggja
tilveru sína á æsifréttum og frá-
sögnum, sumir hafa sagt aö Helg-
arpósturinn veröi aö koma meö
einn skandal á viku til aö seljast.
Hvaö segiö þiö um þaö?
Árni: Ef þaö er skandall aö taka
fyrir efni, sem ekki er fjallað um
annarstaöar, þá veröum viö von-
andi meö einn skandal á viku, eins
og hingaö til.
Ingólfur: Aö mínu áliti er Helgar-
pósturinn heiöarlegt blaö, sem
segir umbúöalaust frá því sem er
aö gerast á hverjum tíma, en oft er
þaö þannig aö sannleikanum er
hver sárreiöastur. Þaö eru ósköp
mannleg viöbrögö . ..
Árni: ... eigum viö ekki aö
segja aö Helgarpósturinn reyni aö
vera heiðarlegt blaö!
Nú hafiö þiö báöir unnið á
öörum blööum. Er mikill munur aö
skrifa í þau eöa Helgarpóstinn?
Ingólfur: Vissulega. A HP erum
viö okkar eigin herrar. Annars fékk
ég alveg frjálsar hendur þegar ég
sa um sunnnudagsblaö Þjóöviljans
á sínum tíma. Stundum hringdu
harölínumenn og skömmuöust yfir
efni blaösins, en oftast voru menn
þó jákvæöir. Ég þar gæfu til aö
vinna meö ritstjórum sem báöir
voru úrvalsblaðamenn, þeim Árna
Bergmann og Einari Karli Haralds-
syni. Hinsvegar er því ekki aö neita
aö blaöamenn á flokksblööum
vinna alltaf eftir innri ritskoöun og
skrifa nokkurn veginn í samræmi
viö stefnu blaösins. Þaö er reyndar
gömul klisja aö blaðamaöur breyti
ekki blaöi heldur breyti blaöiö
blaöamanninum. Þetta á einnig viö
um HP.
Árni: Þaö er auövitað talsverður
munur aö skrifa fyrir blöö eins og
Morgunblaöiö og Vísi á sínum tíma
og vinna viö Helgarpóstinn. Ekki
þannig að Matthías og Styrmir hafi
veriö aö lemja á puttana á manni
viö ritvélina. Ööru nær. Þaö var
ómetanlegur skóli aö
læra vinnubrögö í
blaöamennsku á Morg-
unblaðinu. En á flokks-
blöðum eöa stofnanablöö-
um er komin ákaflega sterk
hefð, einskonar tregöulög-
mál sem oft virkar sem innri
ritskoðun. Helgarpósturinn er
blað sem er „í jákvæöum skiln-
ingi“ ekkert heilagt, ekkert
mannlegt óviökomandi. Viö er-
um á móti feimnismálum í blaða-
mennsku.
Er þá ekki erfitt aö ala upp
blaöamenn sem flestir hafa jú unn-
iö á flokksblööunum?
Árni: Nei, flokksslikjan fer fljótt
af mönnum. Eitt af því sem okkur
hefur aldrei skort eru góöir blaöa-
menn, og viö höfum því getaö leyft
okkur aö setja nokkuð hörö inn-
gönguskilyröi. Blaöamenn á póst-
inum verða aö vera opnir og for-
dómalausir og haldnir óstöövandi
forvitni. Þeir veröa aö geta skrifaö
af þekkingu og vera vel skrifandi,
þaö er eiginlega númer eitt. Þeir
veröa aö geta tekiö eigin ákvarö-
anir og geta unnið sjálfstætt.
Stundum standa menn undir
þessu, stundum ekki.
Hvernig er blaöiö unniö?
Ingólfur: Viö Ijúkum viö blaöiö á
fimmtudagsmorgni, en eftir hádeg-
iö er haldinn fundur, þeir eru mjög
lýöræöislegir. Ingólfur brosir mjög
sannfærandi. — Þar eru teknar
ákvaröanir um efni næsta blaös,
viö reynum aö hafa sem mesta
fjölbreytni, hafa blaöiö skemmti-
legt og hressilegt og taka jafn-
framt á einhverjum málum. Seinni