Morgunblaðið - 06.12.1983, Side 6

Morgunblaðið - 06.12.1983, Side 6
54 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 6. DESEMBER 1983 halda að særður fiskur, maðka- gleyptur lax, myndi heldur láta undan sverfast en að sækja á. — En Matthías teygði sig eftir línunni og lyfti henni upp úr og sáum við þá, að þetta var langur spotti, svona 10—15 metrar. Hann fór svo að mjólka inn línuna og fann þá strax að laxinn var á þarna úti á flúðunum. Hann hróp- aði þá eins og þegar honum er mikið niðri fyrir, svo undirtók í fjöllunum, orgaði upp að hann væri með línuna hans ólafs og laxinn væri enn á. Og Ólafur brölti yfir og hnýtti saman, dró fiskinn svo á land, 10 punda hrygnu. Öngullinn stóð blýfastur í maganum á henni og hún hafði gengið með alla dræsuna á eftir sér á milli veiðistaðanna. — Sumir menn eru fisknir, á því er enginn vafi, og skiptir þá litlu máli hvernig þeir standa að veiðunum, alltaf skal vera kominn lax á hjá þeim. Ég hef enga for- dóma um hvort á að veiða á maðk eða flugu, menn verða að gera sjálfir upp við sig hvað þeir vilja veiða á. Maðkveiði þarf alls ekki að vera eitthvert dorg, það er hægt að veiða faglega á maðk. Nefni ég sem dæmi Barða vin minn Friðriksson, sem er ótrúlega andskoti laginn maðkveiðimaður. Hann kann á flugu líka, en hann hefur svo góðan útbúnað að hann „dirikerar" maðkveiði sinni langt uppi á bökkum. Hann er með svo- leiðis hjól og stöng, að hann sveifl- ar þessu þingmannaleið og er ein- hver alfisknasti maður sem ég man á maðk. Eins og ég segi, hann „dirikerar" þessu svo fallega. Það er ekki dorg hjá honum, hann bara sveiflar fljótið upp úr og ofan úr. Alveg einstaklega andskoti fagmannlega að öllu staðið hjá honum. — En það verð ég að segja sama um Matthías Johannessen að hann er mjög fiskinn maður, alveg einkennilega fiskinn. Eins og hann gengur að þessu, allt að því hroðvirknislega. Hann bara hendir beitunni þvers á, beint af augum, svo fer hann bara að hnussa út í loftið. Og svo skal bara vera kominn lax á, og er kominn á. Það er einhvern veginn þannig, að það virðist skipta máli hvernig menn standa að veiðum sínum, en Matti virðist vera svo innilega kærulaus um allt framhaldið. Á ólíklegustu stöðum byrjar Matti að kasta og fá fisk. Einu sinni fór hann niður fyrir húsið í Hrúta- fjarðará, þar sem enginn átti von á laxi, og þar tók hann tvo ný- runna laxa í beit. Þá orgaði hann svoleiðis að það drundi í öllu: „Það er ganga, það er ganga." — Eins og ég segi, maðurinn er ákaflega fiskinn, ótrúlega fiskinn. Hann stendur ótrúlega kæruleys- islega að verki, en þetta er bara „hans máde at være pá“, hann skálmar þetta meðfram ánni, er allt annað að tala og hugsa en um lax, dregur klofstígvélin og allt á eftir sér, óbúinn og húfulaus. Hann er alveg merkilegur og óskaplega skemmtilegur að hafa með sér. Sko, það er ekki til fiskur ef Matthías setur ekki í hann. Hann fer allar öfugar leiðir að þessu. Um daginn var hann til dæmis með mér í Hrútunni og við vorum að veiða í Snasahyl. Þá sagði ég við hann, „Heyrðu, ég ætla að skreppa niður í veiðistað hérna rétt fyrir neðan sem heitir Einbúinn, eða „swirly green" eins og hann hét í gamla daga er Stew- art major hafði ána á leigu.“ Ég taldi víst að þar væri lax og það var ekkert annað en að hann tók strax í mína Blue Charm flugu, en síðan var ekki meiri hreyfing. Þá sagði ég við Matta, „Komdu nú og renndu með maðkinum" og hann kom skálmandi með allt í einni bendu, krókinn, maðkinn, sökkuna og flotholtið, það var engu líkara en að hann væri búinn að beita flotholtinu. Mér er svo illa við þessi helvítis flotholt og var að segja við hann, „vertu ekki með þetta djöfulsins flotholt, taktu þetta af maður", en hann sagði að það væri svo mikið bölvað stell að taka það af og slengdi öllu dótinu út í á. Og hann setti auðvitað í Sverrir er slunginn fluguveiðimaður. Hér hefur hann sett í sprækan smálax í Hrútafjarðará og viðureigninni lýkur með yfirburðasigri veiðimannsins. Út af fyrir sig eru allir veiðitúrar ævintýri fiskinn eins og skot. Hann bara „fíraði" út og hnussaði svo út í loftið og laxinn var á. Sérkennileg reynsla — Það var sannkallað ævintýri þegar Matthías kom upp með lín- una hans Ólafs á önglinum sínum. En ég hef átt aðra reynslu sem er mjög sérkennileg og nú skal ég segja frá því. Það var við Hrúta- fjarðará árið 1981, við vorum þar þrír miklir vinir mínir og ég. Einn þeirra var ráðuneytisstjóri í danska menntamálaráðuneytinu, hann heitir Ole Perch-Nielsen og er nú stiftamtmaður á Suður- Jótlandi. Hinn var maður sem nú er kominn á eftirlaun, en hann var ráðuneytisstjóri í kirkju- og menntamálaráðuneytinu í Osló. Heitir hann Olav Hove. Hann er töluvert vanur laxveiði, því hann hafði alist upp á vesturlandinu þar sem laxveiðar Norðmanna eru mest stundaðar. Við vorum þarna þrír að veiðum ásamt Matthíasi Á. Mathiesen, ég stytti mér leið með nöfnin, sá danski var kallaður Chef í heimalandi sínu, en sá norski „rád“, þannig að ég kallaði þá bara sjeffinn og roðið og Mathiesen. — Þeir höfðu fengið laxa Mathiesen og Perch-Nielsen en þeir eru gamlir vinir. Þeir voru í Klapparhyl niður undan Melum og laxarnir nýrunnir og fallegir. Þetta var 14. júlí og lítið gengið af laxi í ána eins og venjulega á þess- um tíma. En milli brúarinnar og Mela er helvíta mikill hylur sem heitir Hamarshylur. Á þessum tíma sumars er oft tregfiski á flugu, áin er köld og oft vill svo verða að mikill hluti árinnar er snjóbráð úr Tröllakirkju sem kemur með á sem heitir Miklagil og fellur mjög framarlega í Hrútafjarðará. — En við vorum að reyna í Hamarshyl og Hove var búinn að fá 7 punda lax á flugu, hann kunni með hana að fara, hafði lært það heima í Noregi. Svo var ég byrjað- ur að kasta Blue Charm númer 10, stóð framanhallt við hylinn, uppi á landi, utan í svolitlum hallandi ægissandsbakka. Ég kastaði ská- hallt niður á hylinn og þá skeði það allt í einu, að það var tekinn þessi rosalegi hálfhringur úti í ánni, það braut á laxi um leið og hann þreif fluguna. En þá stóð ég svo einkennilega og óskaplega illa að verki, að ég hrataði til og steig í flugulínuna. Það þurfti ekkert að spyrja að þeim leikslokum, girnið brann auðvitað í sundur og laxinn fór með fluguna. Ég dró til mín línuna og var al- veg um leið lamaður á þessu, mað- ur fékk andlegt áfall af öllum þessum ósköpum. Ég dró fram aðra Blue Charm og beitti henni, ég nota þá flugu 90 prósent, og yfirleitt númer 10. Þá sagði Hove við mig: „Skal jeg ikke hjælpe dig, du skælver sá mye, min ven,“ en ég vildi enga hjálp, var laxlaus og niðurbrotinn, enda hafði þetta sýnilega verið stórlax. — I öðru kasti skeði það sama, það voru þessi djöfuls læti í hyln- um, röst af laxi, þrifið í og lax á, greinilega vænn lax. Ég byrjaði að þreyta fiskinn og Hove sagði mér til. Hann hrópaði aftur og aftur „hold ham op í strömmen, hol ham op í strömmen," en nú stjórnar maður engum stórlaxi hvorki á móti straumi eða undan með flugu númer 10. En ég tók eftir því, að Hove karlkenndi laxinn eins og við gerum, sagði hann, en fiskur á norsku er hvorugkynsorð og þótti mér þetta virðulegra. Svo náði ég laxinum á land eftir 40 mínútna baráttu, hann var 16 pund og gullfallegur. Flugan sat ágætlega í kjaftvikinu. Ég var mikið miður mín að hafa misst hinn fiskinn, sem mér fannst hafa verið gríð- arstór, a.m.k. miðað við umsvifin í hylnum er hann tók fluguna. Við fórum svo heim í veiðihús rétt fyrir klukkan tólf og ég fór í mitt matarstell, ég man ekki hvort ég hafði til, nautalundir eða ham- borgarhrygg, en að mat loknum fóru Mathiesen og Perch-Nielsen að þvo upp, ég lagðist hins vegar upp í koju. Og ég gat ekki um ann- að hugsað en laxinn sem ég missti og þau fádæmi að láta Norðmann- inn horfa á mig stíga eins og belju á flugulinuna og missa laxinn. Þetta voru ódæmi og það veit eng- inn hvílík skömm svona er fyrir íslenskan laxveiðimann sem hafði ekki látið ljós sitt undir mæliker og sagði mönnunum þarna að hann hefði laxveiðiá á leigu og bauð þeim í hana, en reyndist svo ekki kunna meira fyrir sér. En það var kannski ekki aðalatriðið að verða sér til skammar gagnvart öðrum þjóðum, heldur þótti mér verra að hafa misst fiskinn. Og ég hugsaði um þetta fram og aftur. Svo datt mér allt í einu í hug: Þessi fiskur tók alveg eins, þessi sem ég náði. Alveg nákvæmlega eins og á nákvæmlega sama punktinum! Ég stökk fram úr beddanum, æddi norður fyrir hús út í laxageymslurnar, tók upp 16 punda laxinn minn og leit upp í kjaftinn á honum. Og sjá! — Inn- an í kinninni gat að líta Blue Charm fluguna mína. Ég þaut því næst inn í hús með laxinn gapandi og sýndi félögunum. Ég hef þrjú vitni að þessu, sem er eins gott, tvo fyrrverandi ráðuneytisstjóra, auk fyrrverandi fjármálaráðherra og núverandi viðskiptamálaráð- herra íslands. Það er með ólíkindum að fiskur með vopnið í sér, leiki sama leik- inn nær samstundis og hann hefur slitið línuna. Þó sagði Steingrímur Hermannsson forsætisráðherra mér að þetta hefði hent hjá föður hans, Hermanni Jónassyni og skýringin væri sú, að flugan sæti einungis föst í roði innan í kinn- inni og því hefði hún hvorki sært fiskinn né styggt. Hann hélt því tökuskapinu og þaut á næstu flugu sem til hans barst. Það má svo rétt ímynda sér hvað ég sofnaði sæll og glaður og hversu vel ég svaf miðdegisiúrinn minn eftir þetta ævintýri. — Ég er búinn að eiga ótrúlega margar ánægjustundir á bökkum laxveiðiáa og ég ætla ekki að lýsa því hve miklu fleiri þær hafa verið eftir að ég fór alveg að sveifla flugu. Til dæmis get ég nefnt, að ég var nyrðra fyrir nokkru. Það rigndi gífurlega um nóttina og það var auðséð að hverju stefndi, áin er afar fljót að taka við sér og vex með ódæmum. Ég var með fjöl- skyldu mína með mér og fór með dóttur minni fram í Réttarfoss. Áin var rétt að byrja að vaxa, en hún er svo fljót að því, að um há- degið var hún gersamlega ófær. — Stelpan renndi sínum maðki niður endilangan hylinn og gerði það ágætlega, en það var engin hreyfing. Ég fór þá að reyna flug- una og var með mikla eftirlætis-

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.