Morgunblaðið - 26.01.1984, Page 15

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 26. JANÚAR 1984
15
Helgi Þ. Frið-
þjófsson í List-
munahúsinu
Myndlist
Valtýr Pétursson
Einn af frammámönnum í hinu
nýja málverki sýnir nú verk sín í
Listmunahúsinu við Lækjargötu.
Það er Helgi Þorgils Friðjónsson
sem hér er á ferð og auðsjáanlega
hefur hann vandað vel til sýningar
þessarar. Um það verður ekki
deilt, að hér er á ferð afar fram-
sækinn og dugmikill málari, sem
vinnur í anda samtíðar sinnar,
sveiflar penslinum af miklum móð
og virðist hafa mikið á herðum
sér. Heimsins angist er finnanleg í
sumum þessara verka, önnur eru
byggð á kynlegum verum og penis
kemur þarna nokkuð við sögu.
Þarna eru málverk í meirihluta,
og einnig eru þarna smærri mynd-
ir, handlituð grafík, ef ég hef séð
rétt, og einmitt af þeim myndum
má ráða, að hér er hæfileikamað-
ur á ferð. Máiverkin eru sum í
stærra lagi og nokkuð hrá á köfl-
um, en stundum bregður fyrir
myndrænum æðum, ef svo mætti
að orði kveða. Ég hef séð sum af
verkum Helga Þorgils áður á sýn-
ingum, og ég held, að fullyrða
megi, að hér sé hann meir í essinu
sínu en áður hefur verið. Þarna á
sýningu Helga eru einnig bækur,
en margir af myndlistarmönnum
úr yngri hópnum hafa lagt nokkra
stund á slíka bókagerð. Ekki get
ég fullyrt, að þessi bókagerð hafi
sagt mér eitt eða annað, en þar er
við mig sjálfan að sakast en ekki
hina ungu listamenn. Þá eru
þarna nokkrir SKúlptúrar, sem ég
set ekki í sama flokk og það besta
af málverkunum. Það má því með
sanni segja, að þessi ungi lista-
maður leggi gerva hönd á margt,
en það er einkennandi fyrir unga
listamenn í dag, að allt er virkjað
til listsköpunar hvort heldur um
liti er að ræða, teikningu, skúlptúr
eða jafnvel hreyfingar. En það er
engu líkara en að málverkið sé að
ryðja sumu þessu til hliðar og
hertaka hugi manna, eins og hér
áður fyrr á árunum.
Þetta er dálítið merkileg sýning
hja Helga Þorgils, og hann má vel
við una hvað framvindu mála
snertir. Hann hefur stundað
listgrein sína af miklum móð, og
þessi sýning ber því sannarlega
vitni. Helgi er auðsjáanlega í
hraðri mótun, og ekki skal ég spá
neinu um hvað verður á næstunni
í myndlist hans, en það má vel
hafa auga með þessum unga
manni, og vonandi fær hann tæki-
færi til að helga sig list sinni, svo
að árangur náist í samræmi við þá
augljósu hæfileika, sem þarna eru
á ferðinni.
Svo hef ég ekki þetta skrif
lengra að sinni, en óska Helga
Þorgils til hamingju með þann
áfanga, er þessi sýning hans
markar á ferli hans sem mynd-
listarmanns.
bragðsstöðu albúnir að setja í
gang vígvél sem engu eirir. En
hrikalegri er sú staðreynd að
tveir einstaklingar — sem sök-
um aldurs gætu hæglega verið
farnir að kalka — haldi fjöregg-
inu mikla í hendi sér. Það skyldi
þó aldrei vera að þriðja heims-
styrjöldin teldist elliglöp?
Fáránleg staðhæfing kunna
menn að segja, en vita þeir hinir
söpiu að 9. nóvember 1979 og
þann 3. júní 1980 komu óvina-
eldflaugar fram á sjónvarps-
skermum í stjórnstöðvum
bandaríska hersins? Þær reynd-
ust til allrar hamingju vera til-
búningur tölvukerfis þess hins
sama og stýrir hinum vestræna
kjarnabúnaði. Við skulum bara
vona að næst þegar slíkar flaug-
ar birtast á skermi atómráðenda
verði þær tilbúningur misviturra
rafheila.