Morgunblaðið - 14.07.1984, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 14. JÚLÍ 1984
37
2803-6477 skrifar:
Velvakandi.
Er hægt að kalla það áróður
og óhróður þegar launafólk á
mölinni kvartar yfir því að ein
stétt þjóðarinnar skuli árum
saman framleiða óseljanalega
vöru, sem það er síðan skyldað
til að borga.
Þessar vörur eru framleiddar í
rándýrum vinnslustöðvum, þar
sem ekkert er til sparað og aug-
lýstar eins og þær væru í harðri
samkeppni við innflutning, sem
er þó bannaður með lögum.
Arsfjórðungslega koma hækk-
anir á landbúnaðarvörum, sem
eru langtum hærri en hækkanir
á kaupi almennings og stafa að
flestra dómi af illa reknum
fyrirtækjum samvinnuhreyf-
ingarinnar, sem sífellt fjárfestir
í alltof stórum og dýrum
vinnslustöðvum, samanber nýju
mjólkurstöðina í Reykjavík ofl.
Háar upphæðir eru greiddar til niðurgreiðslu landbúnaðarvara.
Að fleygja pening-
um í landbúnaðinn
Sú réttmæta gagnrýni sem kom-
ið hefir fram er ekkert annað en
nauðvörn neytenda á erfiðum
tímum.
Er það nokkuð undarlegt þó
fólk sé hneykslað á því að vera
ætlað á einu ári að greiða 900
milljónir í niðurgreiðslur á land-
búnaðarvörum og 500 millj. í út-
flutningsbætur, sem er það sama
og fleygja þeim út i loftið meðan
láglaunafólk berst í bökkum með
að hafa í sig og á. Gagnrýni á
þessi mál, er svo sannarlega ekki
rógur, þetta eru blákaldar stað-
reyndir sem koma harkalega við
pyngju launafólks.
Valur Arnþórsson, sem fyrir
fáum árum byggði stærstu
mjólkurstöð landsins til að
framleiða í óseljanlega osta og
smjör til útflutnings, talaði fag-
urlega um það á sambandsfund-
inum í Bifröst að verið væri að
laga landbúnaðarframleiðsluna
að markaðnum. í Hagtíðindum
stendur þó að mjólkurkúm í
Eyjafirði hafi fjölgað um eitt
hundrað á milli áranna
1982—83. Mjólkandi kýr í Eyja-
firði, þar sem er sáralítill mark-
aður, eru nú komnar yfir 5.000,
og er Eyjafjörður því miður eitt
mesta vandamál landbúnaðar-
ins, og þar með þjóðarinnar allr-
ar, og verðugt verkefni fyrir
kaupfélagsstjórann að leysa áð-
ur en hann hættir störfum.
\
Engin stétt getur leyft sér að
framleiða endalaust vöru sem
enginn vill kaupa og krefjast
þess að við hin borgum. Slíka
ósvífni verður að stöðva.
Lokaorð um vopna-
burð lærisveinanna
Þorleifur Kr. Guðlaugsson skrifar.
Heiðraði Velvakandi.
Boðorðið þú skalt ekki mann
deyða, er ekki í samræmi við það,
að Jesús hafi leyft lærisveinum
sínum að bera vopn. „Hinn vopn-
aði kristur hefur lengst af ráðið
ríkjum í kristninni,” segir Kol-
beinn Þorleifsson í ágætri grein
sinni. Þessu líkar eru kennisetn-
ingar margra trúarflokka — að
guð hafi kallað þá til forystu og
þeim sé leyfilegt að framfylgja
boðum hans og trú með vopna-
valdi og myrða menn sem þeir sjá
sér mótfallna og sama hefur gerst
í kristnu samfélagi. Vítislogar og
allskyns árar voru uppvaktir í
hugskoti fólks til að hræða það frá
vondum verkum. Það voru sem
sagt reyndar margskonar aðferðir
til að stefna fólki til guðstrúar.
í Gamla testamentinu er sagt
frá mönnum sem þóttust fá kall
frá Guði til að fara með hernaði
gegn ættkvíslum og stundum jafn-
vel útrýma þeim og enn telja
menn sig hafa beinlínis skipun frá
Guði og fullt leyfi frá Guði til að
drepa og pynta náungann. Eitt
dæmið er Khomeni, írans, sem er
hreinn morðingi og fullur trúar-
ofstækis. Við höfum fjölda dæma
um það að maðurinn tekur sér
vald sem enginn á hér í heimi, af
einskæru mikilmennskubrjálæði
og ímyndaðri köllun frá guði.
Ég vil þakka þeim J. Habets,
Benjamin J. Eirikssyni og sr.
Kolbeini Þorleifssyni fyrir góð
svör, einnig Velvakanda fyrir sinn
þátt.
Af þeim svörum sem ég hef
fengið við spurningu minni og
minni bestu vitund, dreg ég þessa
ályktun: Lærisveinamir, flokkur
sem Jesú valdi sér til fylgdar, voru
búnir að gefa það í skyn, að þeir
væru tilbúnir að láta lífið fyrir
hann, einkum þó Pétur, sá sem brá
sverðinu. Nú var síðasta tækifærið
að sýna það í verki. Þeir vissu að
nú væri að því komið að meistari
þeirra yrði handsamaður og tek-
inn af lífi, enda var hann búinn að
undirbúa þessa stund dyggilega.
Vopnaviðskipti voru ekki leyfð og
þeir yfirgáfu hann og flúðu. Það er
á valdi mannkynsins að skapa
paradís á jörðu, Guð gaf þeim eft-
ir það hlutverk. Það reynist erfitt
að bæta fyrir fyrstu syndirnar,
þrátt fyrir komu og starf frelsara
okkar og allt það sem hann vildi
kenna okkur.
Læt ég hér lokið umræðu um
vopnaburð lærisveina Jesú Krists
og þakka enn þeim sem hlut áttu
að máli.
Skrifiö eöa hringiö
til Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til að skrifa þættinum um hvaðeina, sem
hugur þeirra stendur til — eða hringja milli kl. 11 og 12, mánudaga til
föstudaga, ef þeir koma því ekki við að skrifa. Meðal efnis, sem vel er
þegið, eru ábendingar og orðaskipii, fyrirspurnir og frásagnir, auk pistla
og stuttra greina. Bréf þurfa ekki að vera vélrituð, en nöfn, nafnnúmer
og heimilisföng verða að fylgja öllu efni til þáttarins, þó að höfundar
óski nafnleyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að beina því til lesenda blaðsins utan
höfuðborgarsvæðisins, að þeir láti sinn hlut ekki eftir liggia hér í
dálkunum.
ALLTAF Á SUNNUDÖGUM
w lnlKIv\
OG EFNISMEIRA BLAÐ!
Martröð bullandi taps
Um gjaldþrot Endurtryggingafélags
Samvinnutrygginga og íslenzkar endur-
tryggingar
Skuldabyröi þróunaríkja
Hjátrú
Heimsókn til Madeira
„Þaö sem þjóöin þarf... “
Rætt viö Ragnar H. Ragnar
skólastjóra á ísafiröi
Ást viö fyrstu sýn
Madame Mitterrand
Veröld
Fýsnin til
fróöleiks og
skrifta
Rætt viö Kristmund Bjarnason
fræöimann á Sjávarborg
Sumarsalöt
í þættinum Matur og matgerö
Hvernig veröur lífiö
á 21. öldinni?
Háborg íslenzkrar
menningar
Krossgáta
Rakarar
— kunna þeir aö raka?
Reykjavíkurbréf/Á drottins degi/
Myndasögur/Fólk á förnum vegl/ Úr
heimi kvikmyndanna/ Velvakandi/
Dans-bíó-leikhús/ Fasteigna-
markaöurinn/ Hugvekja/ Útvarp &
sjónvarp/ Peningamarkaðurinn/ Dag-
bók/ Minningar
Sutitwdagurinn byrjar á sídum Moggans