Morgunblaðið - 10.08.1984, Blaðsíða 30

62
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 10. ÁGÚST 1984
*
Ast er ...
... fallegar hugsanir.
TM Am. U.S. Pat Oft,—all rtqhts reswvad
•1984 Los Angetes Ttmes synrtlcate
Fabbi lokaði bfllyklana inni í bfln-
um!
Nei, bíddu aðeins, ég verð að segja
þér söguna af hafmeynni og sjó-
manninum!
HÖGNI HREKKVISI
SoRp-
vuiCnMjDA/
„ QUWMA GÓe>A !... H\JAV EláUM \JlV Aí?
GERA VlPAULAR þCSSAR KALKÖHA-LEVfAR?/ *
Bréfrítari er þeirrar skoðunar að verið sé að bruðla með peninga með byggingu nýja útvarpshússins.
Borgum fyrir listasjónvarp
Siggi flug skrifar.
„Kæri Velvakandi!
Ég get nú ekki setið á mér leng-
ur og ætla því að skrifa þér nokkr-
ar línur um sjónvarpið okkar ís-
lendinga og það sem okkur hefur
1679-2691 skrifar:
Kæri Velvakandi!
f sambandi við hjónaskattinn
eða húsmæðraskattinn langar mig
til að koma á framfæri þeirri at-
hugasemd, hvort ekki þurfi að
taka tillit til kostnaðar útivinn-
andi kvenna, eins og til dæmis
vegna barnagæslu, ferðakostnaðar
til og frá vinnu og aukins matar-
kostnaðar vegna fjarveru frá
heimilinu.
Kona sem þiggur laun í 10.
launaflokki BSRB í 3. þrepi, hefur
í laun fjórtán þúsund sex hundruð
áttatíu og eina krónu. Þegar hún
hefur greitt í lífeyrissjóð, stéttar-
félagsgjald, útsvar, tekjuskatt og
barnagæslu, eru eftirstöðvar
hennar krónur sex þúsund tvö
hundruð sjötíu og þrjár, og er þá
ótalinn ferðakostnaður og aukinn
matarkostnaður.
Hvers vegna er konan að vinna
úti, kann einhver að spyrja. Því
miður er margt ungt fólk og jafn-
vel eldra, svo illa statt vegna hárr-
ar húsaleigu, afborgana af hús-
næði eða vegna framfærslukostn-
aðar að það getur ekki misst þess-
ar fáu krónur sem þó verða eftir.
Nú heyrist kveinað úr öllum átt-
Ingimundur Sæmundsson skrifar:
_Kæri Velvakandi!
I Staksteinum 3. ágúst sl. segir
Guðmundur Þ. Þórarinsson að Al-
þýðubandalagið og Hjörleifur
Guttormsson hafi skaðað ísland
og íslendinga um langa framtíð
með miður viturlegum málflutn-
ingi sínum. Þetta segir hann
ásamt fleiru sem ekki verður fest
á blað hér.
Ég er ekki sömu skoðunar og
Guðmundur. Ég held að Hjörleif-
verið boðið upp á undanfarið.
Nú er sjónvarpað allan júlímán-
uð, en engu að síður er ekki sjón-
varpað á fimmtudögum eins og
verið hefur. Ég tel mig vera afar
háðan sjónvarpi, get nær ekkert
um að tekjuskattur hjá hjónum
sem bæði vinna úti sé of lítill og
því kröfur um að rýra afrakstur
þessarar konu sem við er miðað í
bréfinu, með auknum sköttum.
Hvað myndu heimavinnandi hús-
mæður segja, ef þeim væru reikn-
aðar tekjur fyrir að passa eigin
börn og elda mat, og væru skatt-
lagðar fyrir það eins og tíðkast
með útivinnandi konur?
Fyrir það eitt að taka við pen-
ingum frá atvinnurekanda og
halda á þeim til barnapíunnar
verður konan að borga tekjuskatt
af þeim peningum sem eru þó
tekjur barnapíunnar en ekki
hennar. Skattlagðar tekjur og
rauntekjur eru ekki einn og sami
hluturinn. Hlutur útivinnandi
hjóna er mun lægri en uppgefnar
tekjur til skatts segja til um eins
og sést hér að framansögðu.
í ljósi þessara staðreynda vil ég
biðja viðkomandi aðila að endur-
meta stöðuna, það er að segja
hvort sá mismunur á sköttum sem
nú tíðkast sé eins óréttlátur og
þær raddir segja sem heyrst hafa
í Velvakanda og í þætti útvarpsins
um skattamál.
ur vilji landi sínu og þjóð allt hið
besta og því hefur hann staðið fast
á sínu. Það er trú mín að hann,
eins og flestir aðrir, vilji hreint og
ómengað loftslag. Ég er undrandi
yfir þeim stjórnmálamönnum sem
sjá engin úrræði önnur fyrir þjóð-
ina til að komast áfram en að
reisa álver og efla stóriðju.
Það er óskemmtilegt til þess að
vita að í Eyjafirðinum verði reist
álver, því að mínu mati er hann
alltof fallegur fyrir slíkt."
farið sakir „gangtruflana" og er
svo um ótal marga fleiri. Á ég þar
við sjúklinga sem hafa fótavist en
komast lítið út. Hjá því fólki er
dagurinn lengi að líða og sjón-
varpið því fyrir það mikil afþrey-
ing.
Það er annars furðulegt hvað
manni er boðið upp á hjá sjón-
varpinu. Fyrir nokkrum dögum
var okkur gert að horfa á tæplega
fimmtíu ára gamla mynd,
svart/hvíta að sjálfsögðu, og hét
hún „Uppreisnin á Bounty". Til
þess að gera myndina árennilegri 1
augum sjónvarpsnotenda var hún
kölluð óskarsverðlaunamynd.
Þá var okkur fyrir nokkrum
dögum boðið upp á þrautleiðinleg-
an, sænskan söngvara í sextíu
mínútur, sem frekar gæti kallast
„raulari" heldur en hitt. Þetta
þurftum við að horfa á, en slíkt er
ekki til siðs hjá „almennilegum"
sjónvarpsstöðvum. Állar auglýs-
ingar um dagskrá o.fl. eru marg-
tuggnar á sama kvöldi í þeim til-
gangi einum að lengja tímann.
Svart/hvítar myndir eru orðnar
alltof margar, erum við ekki ann-
ars að borga fyrir litasjónvarp,
eða hvað? Svart/hvítar myndir
fást sjálfsagt fyrir lítið fé, því þær
vill enginn sjá lengur. Allt er
þetta gert vegna þess að við höfum
enga viðmiðun við aðrar stöðvar
og erum því einangruð eins og áð-
ur var.
Það væri hvalreki á fjörur sjón-
varpsins að geta sjónvarpað öllu
eða nær öllu efni frá ólympíuleik-
unum. Sumt af þessu efni er orðið
gamalt, fengið frá Dönum eða í
gegnum Danmörku, en ekki í
gegnum sjónvarpsstöðina
Skyggni. Yfirverkfræðingur
Landsímans sagði, að sjónvarpið
hefði ekki áhuga á að nota
Skyggni, eins skrýtið og það er.
Þetta hefði auðvitað kostað nokk-
uð, en sú tækni verður allsráðandi
innan skamms að hver sjón-
varpsnotandi verði með eigin
„móttakara", þ.e. með sinn skerm.
Sú þjóð, sem ekki tekur hina nýju
tækni í sína þjónustu, verður illa á
vegi stödd.
I þessu sambandi vil ég minna á
það, að nú er verið að byggja nýtt
útvarpshús, eða öllu heldur HÖLL
og ég spyr: TIL HVERS? Ríkis-
sjóður er á hausnum og þau
hundruð milljóna sem varið er til
byggingar á þessari höll væru bet-
ur notuð til annarra hluta. Burt
með alla einokun og einangrun!
Það hæfir ekki á þvi herrans ári
1984!“
Skattlagðar tekjur og
rauntekjur tvennt ólíkt
Andvígur álveri
við Eyjafjörð