Morgunblaðið - 29.11.1984, Síða 60

60
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 29. NÓVEMBER 1984
RITNEFND FLUGLEIÐA
Afmælisrit á döfinni
Árið 1987 eru 50 ár liðin frá því að samfellt at-
vinnuflug hófst á íslandi. Af því tilefni hefur
stjórn Flugleiða ákveðið að gefa út afmælisrit og
skipað nefnd til að hafa umsjón með útgáfu þess.
Er fyrsti ritnefndarfundurinn fór fram fyrir
skömmu var þessi mynd tekin, en fundurinn fór
fram að viðstöddum stjórnarformanni Flugleiða,
Sigurði Helgasyni. Frá vinstri: Sveinn Sæmunds-
son, E.K. Olsen, Sigurður Magnússon, Sigurður
Helgason, Jóhannes Snorrason og Sæmundur
Guðvinsson.
KOLBRÚN Á HEYGUM
Maður er kominn með
sönginn á heilann
Nýlega söng kona að nafni
Kolbrún á Heygum færeyska
söngva í Norræna húsinu. Blm.
hafði samband við hana til að for-
vitnast nánar um tónleikana og
hana sjálfa.
— Ég er fædd og uppalin hér-
lendis, faðir minn reyndar íslensk-
ur, en ég hef verið óskaplega mikið
í Færeyjum, heilu sumrin og í frí-
um mínum. Heygum-nafnið er
ættarnafn mitt úr Færeyjum, en
móðir mín er færeysk.
Hefurðu sungið lengi?
— Það er tiltölulega stutt síðan
ég byrjaði að koma fram. Ég hef
verið að kynna færeyska tónlist
undanfarið í skólum og á fleiri
stöðum. Það er aðallega af áhuga
sem ég geri þetta.
Eiga Færeyingar mikið af
sönglögum?
— Því miður þá er ekki til mik-
ið á nótum. Það tíðkast meira að
dansa og kveða. Þetta eru þulur og
danssöngvar. Sú tónlist sem þeir
eiga er að miklu leyti í þjóðlaga-
stíl. Danssöngvarnir voru færðir í
söguform og það hefur verið uppi-
staðan í færeyskum söngvum i
gegnum árin. Þeir sem mest hafa
gert af því að útsetja og semia eru
Höjgaard og Waagstein. Eg er
alltaf að reyna að útvega mér
meira af nótum, en markaðurinn
er svo lítill að það er ósköp tak-
markað úrvalið.
Hvar lærðir þú söng?
— Ég hef alltaf verið að syngja
frá því ég var lítil stúlka. Ég byrj-
aði nám mitt hjá Engel Lund í
tónlistarskólanum, en í söngskól-
anum hef ég haft hina ýmsu kenn-
ara, þó aðallega Guðmundu Elí-
asdóttur sem er alveg einstök. Ég
er búin með áttunda stigið þar, en
verð í tímum hjá Guðmundu
áfram. Ég hef verið á námskeiðum
einnig í þýskalandi og Banda-
ríkjunum.
Syngurðu við önnur tækifæri en
þegar þú kynnir færeysku lögin?
— Já, ég syng með Ijóðakórnum
og hef sungið sóló við nokkur tæk-
ifæri, einsöng með kórum, í kirkj-
um o.s.frv. Það má eiginlega segja
að ég sé komin með sönginn á heil-
ann. Ég hef nokkrum sinnum ætl-
að að hætta, þar sem ég hef stórt
heimili að sjá um, fjóra drengi og
sá yngsti aðeins tveggja ára, en
maður getur ekki hætt að syngja
þegar á reynir. Það er líka svo
dásamlegt fólkið sem ég syng með
í ljóðakórnum og yfirleitt allir
sem ég hef komið nálægt í sam-
bandi við sönginn.
Er eitthvað á döfinni?
BETSY 23 ÁRA
MEÐ NÝTT HJARTA
Eignaðist
heilbrigt barn
Betsy Sneath frá Pittsburgh Pennsylvania, Banda-
ríkjunum, var hamingjusöm yfir því að vera búin
með skólann. Nú átti lífið að byrja. Hún ætlaði að fá
sér spennandi vinnu, þéna peninga og njóta hvers
dags. Þetta var árið 1978. Allt í einu varð hún veik.
Það tók tíma að uppgötva hvað að væri, en það voru þá
alvarlegar skemmdir á vinstra hjartahólfinu og eftir
miklar rannsóknir var það kunngert að það væri eina
lífsvon hennar að skipt yrði um hjarta. Eftir fimm
mánuði kom hjartað sem leitað hafði verið að frá 23
ára gömlum manni sem dó af slysförum. Uppskurður-
inn heppnaðist furðuvel og í dag lifir hún venjulegu
lífi. Jafnvel meðgangan lagðist vel í hana og allt gekk
samkvæmt óskum. Barnið fæddist velskapað við keis-
araskurð. Þetta er í fyrsta skipti í sögunni sem þetta
gerist.
Kries meö tvö djásn í safni sínu.
Nokkur höfuöföt lögreglumanna
vtös vegar aö úr heiminum. Edou-
ard Kries á alls 700 lögreglubún-
inga.
Á sér þann
draum að
koma upp
safni
Lögreglumaðurinn Edouard
Kries í Grevenmacher í Lux-
emborg á sér eitt áhugamál, sem
yfirskyggir allt annað. Það eru
einkennisbúningar lögreglumanna
og merkin, sem þeim fylgja.
Kries byrjaði smátt á söfnun-
inni, tók til handargagns ýmislegt,
sem til féll, en það var á alþjóð-
legu lögreglumannamóti í Wupp-
ertal árið 1977, sem hann hófst
handa fyrir alvöru. Þar hitti hann
marga, sem fúsir voru að senda
honum búninga og merki, og Kries
fór nú að lesa sér til um efnið af
bæði nýjum bókum og gömlum.
Kries á nú yfir 5.000 einkennis-
merki og mörg hundruð búninga
COSPER
Pabbi þinn er líftryggður, þess vegna má hann fara í sjóinn.
Þegar komiö or inn í íbúðina
hans Kries tekur á móti gestun-
um íslenskur lögreglumaöur
ásamt starfsbróöur sínum frá
öörum og eldri tíma.
frá ýmsum tímum og löndum.
Elsti einkennisbúningurinn hans
er frá árinu 1839, af dönskum
landamæraverði, en annars á
hann lögreglubúninga frá öllum
þjóðlöndum Evrópu nema Búlg-
aríu.
Kries fer með allan sinn pening
í safnið og íbúðin hans er yfirfull
af lögreglumönnum í fullum
skrúða. Hann á sér þann draum að
koma á fót sínu eigin safni og seg-
ir, að það gæti orðið til að auka
ferðamannastrauminn til Lux-
emborgar. Yfirvöldin hafa þó ekki
sýnt honum þann skilning, sem
þarf til að draumurinn geti orðið
að veruleika, en Bandaríkjamenn,
sem eru stundum betur vakandi
fyrir möguleikunum, hafa aftur á
móti gert það. Kollegar hans í
FBI, bandarísku alrikislögregl-
unni, hafa boðið honum að koma
safninu upp vestra en Kries hefur
ekki áhuga á því, hann er borinn
og barnfæddur í Luxemborg og
þar vill hann vera.