Morgunblaðið - 29.11.1984, Side 67

MORGUNBLADIÐ, FIMMTUDAGUR 29. NÓVEMBER 1984
67
Foreldrar
kynnið
ykkur
málin
„Fleiri á foreldrafundi" var
fyrirsögn á pistli frá móður í
Keflavík í Velvakanda sl. fimmtu-
dag. Ég rak augun í þennan pistil
meðan ég beið þess að tímabært
væri að leggja af stað á foreldra-
fund í skóla barnanna minna,
Hvassaleitisskóla í Reykjavík.
Jæja, hugsaði ég, þetta er sama
sagan alls staðar. Það hafa allir
svo mikið að gera og þeir sem ekki
segjast hafa of mikið að gera hafa
ekki áhuga. „Ég hef ekki tíma til
að starfa í foreldrafélaginu, ég er í
svo mörgu öðru — og ef maður
mætir á fund á maður á hættu að
verða troðið í eitthvert ráð eða
vinnuhóp," er svar, sem margir
þekkja, bæði foreldrar og kennar-
ar sem reynt hafa að fá fólk til
þátttöku.
En hvað um það, ég var bjartsýn
þetta fimmtudagskvöld. í kvöld-
fréttunum hafði ég heyrt að fyrstu
niðurstöður ráðherraskipaðrar
nefndar til eflingar samvinnu
heimila og skóla væru komnar á
blað. Og svo var einn liðurinn á
dagskrá aðalfundar Foreldra- og
kennarafélags Hvassaleitisskóla:
Verða grunnskólarnir án kennara
1. mars? Valgeir Gestsson formað-
ur Kennarasambands íslands
mætir á fundinn og gerir grein
fyrir stöðu mála.
Verða grunnskólarnir án kennara
1. mars? Þetta er engin smáspurn-
ing, a.m.k. ekki f mínum huga.
Þjóðin er nýkomin út úr mánaðar
verkfalli opinberra starfsmanna
og heimilin hafa fundið smjörþef-
inn af því hvað lokun skóla hefur í
för með sér. Menn rífast um það í
blöðum hvort lengja eigi skólaárið
til að bæta nemendum upp
kennslutap. Sjálfri finnst mér
kennslutapið algjört aukaatriði og
treysti íslenskum ungmennum al-
veg til að ná því upp, ef þau fá
næði til þess. En ég kalla það ekki
næði til náms að sitja og bíða eftir
því hvort kennarar segi upp frá 1.
mars og bíða e.t.v. síðan til 1. mars
eftir því að sjá hvort kennarar
gangi út eða þeim verði skipað að
vinna út skólaárið eins og hægt
mun vera að gera lögum sam-
kvæmt. „Því skyldi maður vera að
streða við að læra ef það verður
enginn skóli eftir 1. mars?“
Hléið sem varð á kennslu í
október kom losi á börn og ungl-
inga og þau mega alls ekki við
slíku.
Ekki virtist fundarefnið vekja
sérstakan áhuga, því innan við 60
mættu úr hópi foreldra og kenn-
ara í skóla þar sem nemendur eru
um 400. Kannski hafa allir hinir
verið í þögulli mótmælastöðu á
Austurvelli. En 50—60 manna
mæting kvað víst þykja góð, ef
miðað er við hliðstæð félög í öðr-
um skólum.
Fundurinn var góður. Valgeir
ræddi um launamál kennara,
vinnutíma og kennaraskort á
landsbyggðinni og urðu umræður
líflegar. Þarna fengu foreldrar
tækifæri til að fræðast, spyrja,
„Ég bef ekki tíma til að starfa í foreldrafélaginu,“ er viðkvæði margra
foreldra. Þórdís Árnadóttir telur, að foreldrar eigi að gefa sér tíma til að
kynnast því sem að börnunum snýr í skólanum.
gagnrýna og koma með tillögur.
Foreldrar eru ekki einlit hjörð.
Þeir koma úr öllum starfsgreinum
þar sem þeir þurfa að heyja sína
eigin kjarabaráttu. Þeir ættu að
geta miðlað þekkingu, reynslu og
skilningi. Og það þurfa þeir að
gera. Sú kjarabarátta kennara
sem nú stendur yfir er ekki einka-
mál kennara. Hún er ekki bara
spurning um krónur og launa-
flokka, sem togast má um yfir
fundarborðið. Hún er líka spurn-
ing um framtíð barnanna okkar —
okkar allra.
Kennari, sem finnst hann van-
metinn i áliti og launum er ekki
ánægður kennari. Það vita allir
hvernig andrúmsloftið verður á
vinnustað þar sem starfsfólkið er
ýmist í baráttuhug, vonsvikið eða
kvíðið. Sé þessi vinnustaður skóli
þarf ekki að spyrja að því hver
áhrifin verða þegar til lengdar
lætur á börnin og heimilin. Það
sem aflaga fer á einum vetri getur
tekið mörg ár að bæta. Þess vegna
má ekki dragast að finna einhverja
lausn á málum kennara.
Foreldrar þurfa að kynna sér
málin. Fundur eins og sá sem For-
eldra- og kennarafélag Hvassa-
leitisskóla stóð fyrir er gott tæki-
færi fyrir foreldra og kennara að
skiptast á upplýsingum og skoðun-
um, milliliðalaust. Eg hvet því for-
eldrasamtök grunnskólanna til að
fá forsvarsmenn kennarasamtak-
anna á sinn fund hið fyrsta, óháð
því hver niðurstaðan verður í upp-
sagnamálinu í þetta skiptið. Og ég
á erfitt með að trúa því að foreldr-
ar séu svo önnum kafnir við að
búa í haginn fyrir börnin sín að
þeir hafi ekki tíma til að mæta á
fund í skólanum, þegar til umræðu
er mál sem sumum að minnsta
kosti finnst mikilvægara en geng-
isfelling, frjálst útvarp og rann-
sókn á því hvort við erum ham-
ingjusöm, stolt og trúhneigð þjóð.
23. nóvember,
Þórdís Árnadóttir.
Endurskinsmerki
á skjólflíkum
EITT af haustverkunum hjá mér
líkt og margra annarra foreldra er
að kaupa vetrarúlpur á börnin. Á
hverju hausti leita ég að úlpum
með endurskinsröndum á en finn
ekki. Ég hef séð „pollagalla" og
skíðavettlinga með endurskins-
merkjum á en síðan ekki söguna
meir. Ég þarf því að kaupa mér
sér endurskinsmerki og sauma
þau á flíkina. Þetta kannast allir
foreldrar við. Oftar en einu sinni
hef ég spurt sjálfa mig að þvi af
hverju ekki séu endurskinsmerki á
flíkinni frá framleiðanda. Það er
augljóst að framleiðendur leggja
sig fram við hönnun fatnaðarins.
Því þá ekki að taka svona öryggis-
atriði með í hönnunina? Ég kaupi
alltaf íslenskt ef mögulegt er því
að það er oftast fallegasta og
vandaðasta varan. Nú spyr ég ís-
lenska skjólfataframleiðendur:
Getið þið og viljið hanna fatnað
þannig að á honum sé endurskins-
merki?
Stúlkan á myndinni er með endur-
skinsmerki á skjólflíkum sínum, en
Margréti Sæmundsdóttur flnnst
mikið á skorta að slík merki séu á
öllum ytri flíkum í verslunum.
03^ SIGGA V/QGA g 1/LVERAH
ÞVERSUM
Þaö er lagiö í
PAX

Þú þekkir PAX svefnsófann sem er svo
þægilegur aö sitja í og fallegur á aö líta og
sem þú getur sofiö í langsum og þversum.
svo
eigum viö fullt af allskonar sófum og
bekkjum í öörum gerðum.
*
Jóna les vel
Kristín skrifar:
Hver er þessi Jóna, sem les í
Morgunstund barnanna núna?
Þessi rödd er alveg einstaklega
skýr og skemmtileg og hún fer líka
alveg hreint framúrskarandi vel
með söguna. Er ekki hægt að fá
þessa stúlku meira inn í útvarp og
sjónvarp? Með von um upplýs-
ingar um Jónu og fleiri sögur með
henni.