Morgunblaðið - 01.06.1985, Blaðsíða 43

Morgunblaðið - 01.06.1985, Blaðsíða 43
43 ________________________ HQjgPtJffgLAfm LAUGffiPAQUR j. JjM-im Hrólfur Guðmunds- son, Illugastöðum Hrólfur Guðmundsson fæddist 29. október 1920 og var því á 65. aldursári þegar hann lést í síðast- liðinni viku. Hrólfur var sonur hjónanna Jónínu Gunnlaugsdótt- ur og Guðmundar Arasonar, bónda og hreppstjóra á Illugastöð- um á Vatnsnesi í Vestur-Húna- vatnssýslu. Guðmundur lést fyrir 24 árum en Jónína lifir son sinn, komin á tíræðisaldur. Það hlýtur að hafa verið mikil og erfið reynsla þegar þau Illugastaðahjón gerðu sér grein fyrir því að hinn myndarlegi frumburður þeirra var heyrnarlaus. Fljótlega kom þó í Ijós að Hrólfur var mjög mörgum góðum eiginleikum gæddur. Hann var fluggreindur, afburða minn- isgóður og mjög félagslyndur og glaðsinna. Enda þótt við Hrólfur værum náskyldir ólumst við upp sitt á hvoru landshorni og kynntumst ekki fyrr en hann var kominn und- ir þrítugt. Þegar fundum okkar bar fyrst saman dvaldist ég hjá föðursystur okkar, Ingibjörgu Jakobsdóttur á Bólstað við Lauf- ásveg í Reykjavík. Hún hafði þá fyrirhyggju til að bera að kenna mér fingramál nokkru áður en von var á Hrólfi. Þetta átti sinn þátt í því að með okkur tókst fljótlega mikil og góð vinátta sem hélst meðan báðir lifðu. Það var í júnímánuði, nánar til- tekið hinn 19. júní 1952, að við Hrólfur stigum í borð í gömlu Esj- una í Reykjavíkurhöfn og vildi hann nú koma með mér austur á firði og heimsækja ættingja sína þar. Þangað hafði Hrólfur aldrei komið áður. Við fengum hið feg- ursta veður á leiðinni austur og hann gaf sér nánast engan tíma til svefns en naut landsýnarinnar því betur og fylgdist raunar grannt með mannlífinu um borð í Esju. Að þessu leyti var okkur frændum ólíkt farið, því ég svaf svo til alla leiðina austur, nýkominn frá prófborði. Er skemmst frá því að segja að Hrólfur kynntist þarna um borð í Esju ýmsu ágætis fólki sem hann hélt tryggð við mörg ár á eftir. Á Norðfirði og Eskifirði kynntist Hrólfur svo ættingjum sínum og var þar aufúsugestur. Frá Austfjörðum hélt hann með áætlunarbíl til Akureyrar og það- an heim. Enda þótt liðinn væri meira en aldarfjórðungur frá því að Hrólfur fór þessa ferð var minni hans slíkt að hann gat hvenær sem var rifjað upp öll smáatriði ferðarinnar frá upphafi til enda og blöskraði þá oft minn- isleysi frænda síns. Hrólfur var leikari af guðs náð. Mér er sérstaklega í minni þegar við hittumst eitt sinn skömmu eft- ir að hann hafði verið á sæluviku Skagfirðinga á Sauðárkróki. Þá sýndi hann með undraverðum lát- bragðsleik alla sæluvikuna. Hann lék jöfnum höndum skemmtiatrið- in, fyllibytturnar og dansandi manngrúann. Að sjálfsögðu var þetta gert án orða en með lát- bragðsleik sínum dró hann upp svo skýra og skemmtilega mynd af sæluvikunni að viðstaddir hefðu ekki getað notið hennar betur þótt þeir hefðu sjálfir verið á Sauð- árkróki. Það var gott að heimsækja Hrólf á Illugastöðum, enda nutu allir þess í ríkum mæli að sækja hann þangað heim og njóta með honum þeirrar glaðværðar sem honum var í blóð borin. Hrólfur Guðmundsson fæddist á Illugastöðum og þar ól hann all- an sinn aldur. Á unga aldri stund- aði hann nám í Heyrnleysingja- skólanum og hafði upp frá því mikið yndi af bóklestri. Einkum las hann bækur um ættfræði og héraðslýsingar og varð fróður á þessu sviði enda minnið óbrigðult. Eftir lát föður síns bjó hann með móður sinni næstu tólf árin, en síðasta áratuginn var hann oftast einbúi. Um skeið var Pétur Ann- asson heimilismaður hjá Hrólfi á Illugastöðum. Með Pétri og Hrólfi tókst innileg vinátta uns Pétur lést langt um aldur fram árið 1977. Fráfall hans var mikið áfall fyrir Hrólf, en margir Vatnsnes- ingar héldu tryggð við einbúann á Illugastöðum og eiga þeir þakkir skildar fyrir alla þá umhyggju og vináttu sem þeir hafa sýnt honum á undanförnum árum. Hrólfur var fríður maður og einstaklega sviphreinn. Hann var hávaxinn og mikill -á velli og rammur að afli eins og hann átti kyn til. Hann var snyrtimenni og átti það til að vera nokkur skart- maður þegar það átti við. Enda þótt hann ynni búverk alla sína ævi og hefði sjálfsagt ekki getað hugsað sér að eiga heima annars staðar en á Illugastöðum kom manni oft í hug að ýmis störf hefðu hentað honum betur en bú- verkin. Þessi sterki maður hafði yndi af saumaskap og annarri handavinnu og það var með ólík- indum að svo stórar hendur skyldu getað mundað nál og prjóna með slíkri fimi sem raun bar vitni. Með Hrólfi er genginn góður drengur sem aldrei mátti vamm sitt vita. Hans verður sárt saknað af fjölmörgum vinum og ættingj- um, en mestur er þó söknuður há- aldraðrar móður og systur hans. Þeim og öðrum venslamönnum færi ég innilegar samúðarkveðjur. Á þessari stundu er mér þakklæti eftst i huga, þakklæti fyrir að hafa átt þess kost að hafa kynnst svo góðum dreng sem Hrólfur Guðmundsson var. Jakob Jakobsson Vinur er horfinn — hann Hrólf- ur er dáinn. Með þessum orðum sagði kona mín mér hvað orðið var, en við hana hafði verið talað. Þessi vinur okkar hlaut þá sömu örlög og faðir hans fyrir rúmum tuttugu og fjórum árum er hann varð bráðkvaddur á heimili sínu. Oft reynist bilið stutt milli lífs og dauða. Foreldrar Hrólfs, hjónin Guð- mundur Arason hreppstjóri og Jónína Gunnlaugsdóttir, bjuggu allan sinn búskap á ættarjörðinni Illugastöðum á Vatnsnesi. Þar var Hrólfur fæddur og uppalinn og þar var heimili hans alla tíð. Hann hlaut þau örlög að vera vant heyrnar og máls, en hann var prýðis vel gefinn, lærði að sjálf- sögðu fingramál, skrifaði ágæt- lega og var að jafnaði glaður og reifur með vinum og kunningjum. Eftir lát föður síns bjó hann með móður sinni um skeið. En þar kom að hún missti sjón að mestu og hlaut að flytjast burt. Bjó hann einn eftir það, vildi ógjarna fara frá Illugastöðum, en sagði jafnan, að gott væri að vera heima. Var hann að vísu ekki alltaf einn, með honum var m.a. um tíma vinur hans, Pétur Annasson, sem hafði raunar bú sitt á næsta býli. Undu þeir vel hag sínum saman, meðan svo stóð og báðir lifðu. Hrólfur var myndarmaður, hár vexti og þrekinn burðarmaður, með sterkustu mönnum hér um slóðir á seinni árum. Þessu til staðfestu ska) þess hér getið, að einhverju sinni í fjársmölun komst hann í kast við hrút einn fullorðinn, sem ráða vildi ferð sinni og var að því kominn að fara fram af allháum kletti, er Hrólfur, sem var nærstaddur náði í aftur- fætur hrútsins sem var að nokkru kominn fram af brúninni og kippti honum til baka í einu átaki. Að þessu var faðir hans sjónarvottur. í seinni tíð átti Hrólfur við van- heilsu að stríða — sykursýki, en var einnig lengi augnveikur og mátti sæta þeim öriögum að taka varð annað augað. Þurfti að fylgj- ast náið með sjóninni og fór hann með ákveðnu millibili til augn- læknis í Reykjavík. Var missir augans honum mikið áfall og veik- indi sem á honum dundu þá, svo varla mun hann hafa borið sitt barr eftir það. Mjög var Hrólfur barngóður, gladdist hann mjög þegar börn sýndu honum hlýju og settust í fang hans. Hann hafði ánægju af að blanda geði við aðra, hafði gaman af að spila og tók jafnan þátt í siíkum samkomum. Mikla skemmtun hafði hann af að ferð- ast um landið, gerði talsvert af að taka myndir bæði í ferðalögum og við ýmis tækifæri. Minnið var trútt, svo hann mundi vel það sem hann sá og fátt fór fram hjá hon- um sem fyrir auga bar. Hvar sem Hrólfur kom var honum vel fagn- að. Urðu margir til að greiða götu hans og leggja honum lið á ýmsan hátt. Hann var líka trölltryggur vinur og drengur góður. Það var ekki ætlun mín með þessum fáu og fátæklegu orðum að gefa tæmandi persónulýsingu af þessum vini og sveitunga um ná- lægt fimmtíu ára skeið. Okkur hjónin langaði aðeins til að bera fram einlægar þakkir okkar og barna okkar nú að leiðarlokum. Það er í sannleika svo ótal margt að þakka, sem verður þó ekki tíundað hér. Það er kannski ekki fyrr en vinirnir hverfa, að maður gerir sér fulla grein fyrir hve mikils er misst. En þótt margs sé að sakna við andlát Hrólfs, held ég þó að ástæða sé til að gleðjast yfir að hans biðu ekki þau hörmu- legu örlög að missa sjón að fullu, sem þó kann að hafa vofað yfir, og margir hafa sárlega óttast. Við biðjum aldraðri og lasburða móður sem lifir einkasoninn, syst- ur og öðrum ástvinum blessunar Guðs. Hrólf á Illugastöðum kveðjum við með orðum sálmaskáldsins Valdimars Briem: Far þú í friði, friður Guðs þig blessi, hafðu þökk fyrir allt og allt. Guðjón Jósefsson Ályktun aðalfundar Dagsbrúnar vegna tilboðs VSÍ: Varar við þeim hættum sem felast í tilboðinu Farið verði í viðræður svo samstaða takist með verkalýðsfélögunum AÐALFUNDUR Verkmannafélagsins Dagsbrúnar samþvkkti samhljóða ályktun vegna tilboðs Vinnuveitenda- sambands íslands sl. fimmtudags- kvöld. Rétt rúmlega eitt hundrað manns sátu fundinn, en flutnings- menn tillögunnar voru þeir Guðmund- ur J. Guðmundsson formaður Dags- brúnar, Halldór Björnsson varafor- maður og Þröstur Ólafsson fram- kvæmdastjóri. Tillagan er svohljóðandi: „í samningaviðræðum VMSl og LI við VSÍ í fyrrahaust lögðu verkalýðs- félögin megináherslu á kaupmátt- artryggingu samfara hógværum launahækkunum. Vinnuveitendur voru þessu ekki fráhverfir. Niður- staða samninganna þá varð hins Opið hús AFS i Bústöðum Skiptinemasamtökin AFS á Is- landi halda opið hús sunnudaginn 2. júní næstkomandi í félagsmiðstöð- inni Bústöðum við Bústaðaveg. Það er haldið í tengslum við undirbún- ingsnámskeið þeirra nema sem fara út á vegum samtakanna nú í sumar og munu þeir sjá um skemmtiatriði. Skemmtunin hefst kl. 20:30 og eru allir velunnarar samtakanna vel- komnir. Fréttatilkjnning. vegar um 23% hækkun launa án tryggingarákvæða. Árangur þeirrar samningagerðar er sá, að kaup- máttur nú er lægri en hann var fyrir nóvembersamningana. Launa- hækkanir án kaupmáttartrygg- ingar virka sem sjálfvirk kaup- máttarlækkun við íslenskar að- stæður. Nú hefur VSÍ gert tillögur á svipuðum nótum og samningarnir í fyrra hljóðuðu uppá. Með tilboði sínu nú hefur VSI því algerlega snúið við blaðinu frá í fyrra, sem er skiljanlegt, því slík samningagerð og þá, mylur kaupmáttinn ört niður. Fundurinn varar við þeim hættum sem verkalýðshreyfingunni stafar af því að glata frumkvæði í kjaramálum í hendur VSÍ og festa þar með í sessi núverandi kaup- máttarstig. Kaupmáttartrygging verður að vera megininntak næstu samninga. Dagsbrún varar við þeim hættum sem leynast í tiiboði VSÍ, þótt yfirborðið virðist lokkandi, það megnar ekki einu sinni að stöðva kaupmáttarhrapið á næsta ári. Fundurinn telur mikið liggja við að samstaða takist með almennu verkalýðsfélögunum í komandi samningum. Því felur fundurinn stjórn félagsins að óska eftir við- ræðum við VSÍ þar sem megin- áhersla verði lögð á eftirtalin at- riði: 1. Nýja kaupmáttarviðmiðun ásamt kaupmáttartryggingu, sem annað hvort verði í formi ríkis- stjórnarábyrgðar á ákveðnum um- sömdum kaupmætti eða vísitölu. 2. Gert verði bindandi samkomu- lag um nýtt launakerfi fyrir Dags- brún sem tilbúið verði fyrir 1. júni 1986. Þar verði samið um nýjan launastiga með 3,0 til 3,5% á milli flokka og uppstokkun á núverandi flokkaskipan. 3. Gengið verði frá breytingum á samningum bensínafgreiðslu- manna, hafnarverkamanna og starfsmanna steypustöðva áður en heildarsamningar verða undirritað- ir. 4. Sérsamningum fyrir bygginga- verkamenn, þungavinnuvélamenn og vaktmenn verði lokið fyrir 1. okt. nk. Náist ekki samkomulag fyrir þennan tíma eru samningar félags- ins vegna þessara starfshópa lausir frá og með 1. okt. 1985. 5. Gengið verði frá sérstökum hækkunum fyrir fiskverkunarfólk umfram tilboð VSf. 6. Samningstíminn verði til 1. sept. 1986. Um leið og fundurinn felur stjórn félagsins að kjósa 15 manna samn- inganefnd úr sem flestum starfs- greinum til viðræðna við VSÍ, ítrek- ar hann skyldur félagsins til að semja sjálft um kaup og kjör Dagsbrúnarmanna." t Þökkum auðsýnda samúö við fráfall Guömundar Þ. Hjálmarasonar frá Fáskrúðsfirði. Börn, foreldrar og aðrir aöstandendur. t Þökkum innilega auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og útför eiginmanns mins, fööur, tengdafööur og afa, HÁVARDSARNARHÁVARÐSSONAR, vörubifraiöast|óra, Dalbraut 20, Bfldudal. Steinunn Sigurmundsdóttir, börn, tengdabörn og barnabörn. t Þökkum auösýnda samúö viö fráfall Jakobs Jóhannessonar, Þrastarlundi, Fáskrúösfirði. Eiginkona, börn, tengdabörn og barnabörn. Legsteinar granít — Optð alla daga, einnig kvötd og helgar., marmari ílaníi j /. Unnarbraut 19, Sattjamarnaai, símar 620809 og 72818.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.