Morgunblaðið - 09.06.1985, Blaðsíða 41

MQftGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 9. JÚ-NÍ 1985
B 41
Svar lögreglustjórans í Reykjavík
Hér birtist svar lögreglustjórans í
Reykjavík vegna erindis Jóhanns
Uórólfssonar í Morgunblaðinu 30.
maí 1985.
Nausynlegt er að lögreglan
haldi uppi öflugu eftirliti og veiti
vegfarendum sem bezta aðstoð í
umferðinni á götum borgarinnar.
Síðustu árin hefur mannekla leitt
til þess að ekki hefur verið unnt að
sinna þessu verkefni sem skyldi,
lögreglan er of fámenn. Það þyrfti
að hafa mun fleiri lögreglumenn á
varðgöngu, einkum á aðalumferð-
ar- og verzlunargötunum i mið-
borginni.
Sem kunnugt er hefur íbúum
fjölgað mjög í Reykjavík síðustu
áratugi. Ný íbúðarhverfi hafa ris-
ið, Breiðholtið og nú síðast byggð-
in við Grafarvog. Bifreiðir í borg-
inni eru helmingi fleiri en fyrir 10
árum og er umferðin oft mun
meiri en gatnakerfi borgarinnar
þolir. Lögreglumönnum hefur hins
vegar ekki verið fjölgað að sama
skapi.
Eigum við að byrgja brunninn?
Þórir Baldvinsson skrifar:
Við, sem sáum í sjónvarpinu
fótboltaleikinn í Brussel á dögun-
um og nokkru fyrr brennandi
áhorfendapallana í Bradford fyllt-
umst undrun og skelfingu. Við
vissum að vísu að ítalir hafa þótt
blóðheitir og bráðlyndir, en hér
áttu fyrst og fremst Bretar hlut að
máli, þjóðin sem hversdagslega
hafði áunnið sér frægð fyrir að
vera ein kurteisasta og prúðasta
menningarþjóð í Evrópu, þjóð
höfðingja og aðalsmanna, þjóð
BBC og parlamentarismans, þjóð
Oxford og Cambridge.
Hvað hafði gerst? Hvað hafði
farið úrskeiðis? Nú má heita að
ekkert í þessari tilveru gerist án
ástæðu og hvar lá þá ástæðan?
Eftir nokkurt grufl þóttumst við
sjá að ef til vill var ekki eins djúpt
á ástæðunni og ætla mætti.
Var þetta ekki helsta Vestur-
Evrópuþjóðin sem mánuðum eða
árum saman hafði sjaldnast vikið
úr fréttum vegna fregna um hvers
konar ófrið og ofbeldi meðal al-
mennings? Vinnudeilur og verk-
föll, pólitísk og þjóðernisleg átök,
þar sem allt logaði í erjum milli
hópa og einstaklinga og brennur
og manndráp voru hversdagslegir
atburðir, líkt og verst var hér á
landi á Sturlungaöld. Hvað getur
slíkt staðið lengi án þess að það
verði hluti af þjóðlífsmyndinni og
ekki lengur tiltökumál meðal þess
fólks sem alist hefur upp við þessa
lífshætti og er farið að skoða
ofbeldi sem eðlilega lausn mála.
Þannig hleðst upp tilefni ógæf-
unnar smátt og smátt ef ekkert er
að gert og stundum að mestu án
þess að eftir sé tekið uns allt er
orðið um seinan. Allt slíkt getur
tekið skemmri tíma því minna
sem þjóðfélagið er og innviðir þess
veikari.
Við getum náttúrulega ályktað í
barnaskap okkar og trúgirni að
við þurfum ekki að hræðast þessa
hluti, þetta getur ekki gerst hér.
En er það nú alveg víst?
Það sem einu sinni hefur gerst
getur gerst aftur, þótt langt sé um
liðið þegar menn gefast upp á því
að leysa deilur með þolinmæði og
friðsamlegum samningum og farið
að styttast i ofbeldið, verkföllin
sem oftast stefna í það að þeir sem
í þeim standa telja sig ekki þurfa
að taka tillit til annarra eða jafn-
vel þjóðarheildarinnar eru allt of
mörg og stefna á mjög alvarlegar
brautir.
Það er orðið löngu tímabært að
semja ströng lög um verkföll frá
nútímasjónarmiðum. Ýmsir þol-
endur verkfalla eru oft á tíðum
alveg varnarlausir og jafnvel get-
ur farið svo að ríkið sjálft riði til
falls vegna tekjumissis af afleið-
ingum verkfalla eða vegna óbil-
gjarnra krafna kaupkröfumanna,
o.fl.
Það er kominn tími til að þing-
menn fari að ganga frá endanlegri
og nothæfri stjórnarskrá og láti
ekki nægja að dunda við þýð-
ingarlítil kosningaform. Það er
löngu sýnt að verkfallaþjóðfélagið
leiðir til ofbeldis og upplausnar ef
ekki fylgir því sterkt og virt
dómsvald. Þetta þurfum við að
muna og öllum sæmilegum
mönnum hlýtur að vera það jafn-
ljóst nú og á dögum Þorgeirs goða.
Við þurfum umfram allt að læra
að hlýða réttu og una því að
„hlýða réttu og góðs að bíða,“ þó
að það taki ofurlítinn tíma. Ann-
ars eigum við enga framtíð í þessu
landi.
Hér hefur aðeins verið imprað á
augljósum málum sem við þurfum
að koma í lag, en orðið er líka til
alls fyrst og taki nú við einhverjir
vitrir og góðviljaðir menn.
Ryðjum braut
þungarokks
9102-0831 skrifar:
Aldrei hef ég heyrt i jákvæðari
íslenskri hljómsveit en Drýsli.
Drýsill er hljómsveit sem þorir að
reyna að ryðja þungarokkinu
braut. Sýnilegur tilgangur plöt-
unnar „Welcome to the Show“ er
ekki til að reyna að hagnast á
henni en vissulega eiga meðlimir
Drýsils það skilið. Eftir að hafa
heyrt plötuna, hvet ég alla að-
dáendur þungarokks að fá sér
þessa plötu og hvorki þeir né aðrir
munu verða fyrir vonbrigðum.
Riðjum braut þungarokks á
þessu landi.
Einstaklíngar — fyrirtæki
á sviði heilsuræktar
Rafsegulsviðsnuddtæki
— Biotherapy til sölu
— góðir tekjumöguleikar
Kjörið tækifæri fyrir þann sem vill skapa sér sjálf
stæða létta atvinnu eöa sem viöbót við rekstur Ijósa-
stofu eða heilsuræktarstöðvar.
Tækið gefur einstaklega góða tekjumöguleika, því
fjölmargir hafa þegar reynt þaö með mjög góðum
árangri.
Þessi góöa reynsla sem komin er á tækiö hér á
íslandi er í samræmi viö þær niðurstöður sem fengist
hafa erlendis.
Tækið er mjög einfalt í notkun.
Fasteignasalan Bústaðir,
s. 28911
'----------------------------------
Framleiðendur/
Innflytjendur
íslandslax hf. leitar eftir sambandi við
framleiöendur/innflytjendur til kynningar
á áformum um byggingu 1. áfanga laxeld-
isstöövar á Staö, vestan Grindavíkur.
HELSTU MAGNTÖLUR:
LAXELDISKER:
8 stk., hæð 4 m, þvermál 26 m
12 stk., hæð 4 m, þvermál 13 m
JÚFNUNARTANKUR:
1 stk., hæð 2 m, þvermál 26 m
AÐRENNSLISSTOKKAR:
BxHxL = 1,75x1,50x135 m
BxHxL = 0,65x0,45x80 m
FRÁRENNSLISSTOKKUR:
BxHxL = 1,20x1,75x148 m
Framkvæmdatími er áætlaöur frá sept. 1985 til
júní 1986. Áformað er aö halda kynningarfundi
meö framleiðendum/innflytjendum fimmtudaginn
13. júní 1985 kl. 13.00.
Þeir sem áhuga hafa, vinsamlegast snúi sér til
Fjölhönnunar hf., Grensásvegi 8, Reykjavík.
Símar: 82626 og 84441.
ÍSLANDSLAX HF.
MetsöluHad á hverjum degi!