Morgunblaðið - 15.06.1986, Blaðsíða 4

4 B
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR1B. JÚNÍ 1986
Rætt við danska
Ijósmyndarann
Gunnar Larsen,
sem um áratuga
skeið hefurverið
tískuljós-
myndari í París
oldargólf? i stúd-
ióinu? Nei, ég
hef aldrei komið
mér upp Ijós-
myndastúdíói
með moldargólfi.
Hins vegar var
ég með tvær endur í eina tíð til að lifga
upp á það!“ Svo hlær Gunnar Larsen þegar
blaðamaður ber undir hann það fyrsta sem
hann heyrði um þennan þekkta Ijósmynd-
ara. Danann, sem fyrir tveimur áratugum
yfirgaf bernskuslóðirnar og blaðamanns-
ferUinn i Kaupmannahöfn, hélt til Parisar,
þar sem hann hefur búið til þessa dags.
Myndað þar flest það sem nöfnum tjáir
að nefna í tiskuheiminum, gefið út dýrasta
tískutímaritið sem um getur og sett upp
stórar tiskusýningar, sem fara viða um
Úr danskri blaðamennsku
í myndmál hátískunnar
lönd. Það verður einmitt i haust sem ein
slik sýning kemur hingað til lands og verður
i veitingahúsinu Broadway, sama húsi og
Gunnar heiðraði með nærveru sinni á
keppninni um fegurðardrottningu íslands.
„Fegurðarsamkeppnin var i alla staði
mjög falleg og framkvæmdin til fyrirmynd-
ar. Enda ekki við öðru að búast. Það er
sjaldan sem maður sér eins mikið affalleg-
um konum og á íslandi,“ segir hann að
keppninni lokinni og eftir að hafa myndað
nokkra af keppendunum fyrir næsta hefti
timarits sins, „Gunnar lnternational“. „Ég
er ánægður með myndirnar sem ég tók
hér, bæði af Ungfrú Heimi, Hólmfríði Karls-
dóttur, og keppendunum, sérstaklega at
Þóru Þrastardóttur sem var i öðru sæti.
Hún er mjög efnileg fyrirsæta, fyrir utan
að vera gullfalleg, eins og keppendurnir
allir. “
sætu ytra, fyrir rúmum áratug. Sendi svo
myndirnar heim til birtingar með grein sem
Morgunblaöiö skrifaði um Maríu á þeim
tíma. „Upp frá því hafði ég samband við
ritstjóra blaðsins og hóf að senda ykkur
reglulega myndir og fréttir úr franska tísku-
heiminum."
María er þó ekki ein íslenskra fyrirsæta
sem hafa setiö fyrir framan myndavél
Gunnars í gegnum árin. „Ég hef myndaö
nokkrar íslenskar fyrirsætur og sumar
þeirra eru í hópi bestu fyrirsæta sem ég
hef unnið með," segir Gunnar og tilgreinir
auk Maríu þær Thelmu Ingvarsdóttur,
Taniu og Brynju Sverrisdóttur. En það var
ekki með myndavél í hönd sem hann hóf
feril sinn í fjölmiðlum, heldur með gamla
góða pennanum. Hvernig kom myndmálið
til sögunnar?
ÚR BLAÐAMENNSKU
í UÓSMYNDUN
„Það byrjaði þegar ég vann sem frétta-
maður á Extrabladet í Danmörku. Þar
höfðum við einn Ijósmyndara, sem var nú
ekki nema í meðallagi góður, og það var
einfaldlega mjög þreytandi að vera að
skrifa og skrifa og fá svo lélega mynd. Eins
og allir vita sem vinna við fjölmiöla þá verða
orð og myndir að haldast í hendur og ef
Gunnar Larsen ætti að hafa talsvert til
sins máls i þessum efnum, þvi aðalstarfið
á undanförnum átján árum hefur einmitt
verið að mynda glæsilegar konur i glæsi-
legum fatnaöi. Leyndarmálið á bak við
tískumyndatökur segir hann vera einfalt:
„Myndin verður að vera þannig úr garði
gerð að konunni sem horfir á hana líki
fatnaðurinn og karlmanninum líki konan á
myndinni og að sjálfsögðu öfugt sé verið
að sýna karlmannafatnað. “
ISLANDSTENGSL
UMÁRABIL
„Það hefur nú ekki mikið breyst hérna
hjá ykkur sýnist mér," segir Gunnar, þegar
við röltum eftir Aðalstrætinu, og vísar hann
þá til síðustu heimsóknar sinnar hingað
fyrir tíu árum. íslandstengsl hans spanna
þó öllu lengri tíma eða frá því að hann
myndaði Maríu Guðmundsdóttur, þá fyrir-
Andrea Brabin og íslenskir
hestar fyrir framan
myndavélina. „Andrea
hefurallt tilað bera að
verða mjög góð Ijós-
myndafyrirsæta, “ sagði
Gunnarað myndatökunni
lokinni.
Morgunblaðið/
Ámi Sæberg