Morgunblaðið - 15.06.1986, Síða 15

aser íMúi.ai auoAaiJMViufi .gigajsmuohom
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR15. JÚNÍ 1986
a
B
15
/
hárskraut. Það á við kvenlega og
íburðarmeiri kjóla , en á daginn
gengur sportlega greiðslan og
stutta hárið við síðbuxur. Hvað
tískusköpun snertir, þá hefur hraði
nútímalifnaðarhátta valdið jafn mikl-
um breytingum á vinnubrögðum.
Við erum með fjórar mótandi sýn-
ingar fyrir tískuna á ári, vor- og
haustsýningar í hátískunni og
„pret-a-porter“ sýningarvorog
haust." Þegar hann er spurður
hvort nokkurt svigrúm sé þá til að
koma þessum tískustraumum út um
allan heim, segir hann bara: „Úr
því þetta þarf að ganga svona hratt
í takt við tímana, þá verður tísku-
fólkið bara líka að hafa hraðann á.“
í takt við þessa skoðun á þörfum
nútímakvenna í breyttu samfélagi
hefur Maurice Franck farið að
hanna og framleiða mjög fjölbreytt
hárskraut til notkunar að degi til,
gjarnan með steinum í með kvöld-
klæðnaði og við brúðkaup. En ein
af sérgreinum hans, ef svo má orða
það, er hárgreiðsla hefðarfólks í
Evrópu þegar það gengur upp að
altarinu. Annars rekur hann síðan
1964 eina þekktustu hárgreiðslu-
stofu Parísar við Avenue Marceau
í 8. hverfi og opnaði fyrir aðeins
tveimur mánuðum aðra á glæsihótel-
inu Ritz í París, auk þess sem hann
rekur stofu í Genf. En mikið af tíma
hans sjálfs fer í listræna ráðgjöf
fyrir heimssamband hárgreiðlufólks
og störf varaforseta. Forseti sam-
takanna, hinn frægi Alexandre,
ætlaði líka að koma til íslands, en
eins og margar af stjörnum listahá-
tíðar lagðist hann veikur og er á
sjúkrahúsi. Það vekur spurninguna,
af hverju svo önnum kafið fólk gefi
sér tíma til ekki aðeins að koma til
íslands, heldur leggja í að setja
saman sýningu, sem kostar hundr-
uð þúsunda króna. Því svarar
Vegna breyttra lifnaðar-
hátta nútímakvenna, sem
eru á hraðri ferð á daginn
í vinnu en vilja vera glæsi-
legará kvöldin, koma
tískuhönnuðirnir til móts
við þærmeð lausum topp-
um, hárkollum og hár-
skrauti. Maurice Franck
hefurstaðið fyrirþví að
hanna og framleiða marg-
vísleg hárbönd og hár-
skraut.
Maurice Franck einfaldlega með
því að segja að það sé eiginlega
skylda sín sem listráðunautur Int-
ercoiffure. Forseti íslensku deildar-
innar í Intercoiffure, Elsa Haralds-
dóttir, sé með sínu fólki mjög virkur
þátttakandi í heimssamtökunum og
leggi þar mikið til. Þegar hún lagði
mikla áherslu á að hann kæmi
vegna þings Norðurlandadeildar-
innar þá var það bara skylda hans
að verða við því. Og þetta sé mjög
skemmtilegt viðfangsefni, hann
hlakki til. Ekki nefndi hann hvernig
ráðið hefði verið við kostnaðinn
með hinum dýru tryggingum á tísku-
fatnaðinum, en utan dagskrárfrétt-
um við að fyrirtæki sem hann vinnur
fyrir, l’Oreal, hefði tekið að sér þann
kostnað.
Þótt viðtalið yrði mest um hár-
tísku og tískufatnað í tilefni af þess-
ari sýningu, sem sérstaklega hefur
verið mótuð vegna íslandsferðar-
innarog hvorki sparaðurtími né
fyrirhöfn og vegna þess að allur
þessi fíni fatnaður blasti þarna við
augum, þá er Maurice Franck
þekktur í Frakklandi fyrir ýmislegt
annað. Hann er listsafnari, safnar
19. aldar málverkum af konum. Og
hann hefur gefið „Musée des Nat-
ions“ í París mikið safn 18. og 19.
aldar postulínsmuna og rakbolla úr
málmum, auk teikninga eftir banda-
ríska málarann Manning. En í and-
dyri safnsins er dýrðlegur japanskur
gamall hátíðabúningur, með gull og
silfur útsaumi, sem er líka gjöf frá
honum. Og sögurfara af áhuga
hans og sérþekkingu á matargerð.
En ekki gefst tími til að fara út í þá
sálma í stuttu viðtali. Ætlunin var
að þinggestir hárgreiðslusamtak-
anna aki af stað í rigningunni til
Laugarvatns, þar sem átti að þinga
í tvo daga.
- E.Pá.
af því að hér yrði mikið sýnt af
selskaps- og kvöldklæðnaði, en til
daglegs brúks væri hárskraut og
toppar, sem mikið er notað um
þessar mundir, látlausara.
Maurice Franck, sem hefurfrá
unga aldri borið hátt í heimi hártísk-
unnar, sló í gegn fyrir mikla byltingu
sem hann stóð fyrir á því sviði upp
úr 1950 er hann innleiddi stuttu
hárgreiðsluna sem gekk undir nafn-
inu „lAiglon" eða arnarunginn, inn-
blásinn af hárinu á Ingrid Bergman
íkvikmyndinn „Hverjum klukkan
glymur" eftirsögu Hemmingways.,,
A þessum tíma var hárið lengi búið
að vera sítt og ekki lengur í takt við
tímann," segir Maurice Franck.
„Það eru eiginlega tvær leikkonur
sem á mínum ferli hafa haft mest
áhrif á mig. Önnurvar Ingrid Berg-
man. Og hin Marlene Dietrich, serp
ég kynntist um 1960 og fylgdi svo
alltaf eftir þangað til hún hætti fyrir
fáum árum. Þessar konur voru svo
agaðar og það líkar mér vel. Yfir
þeim var svo mikill glæsibragur.
Yngri konurnar eru allt öðru vísi.
Það eru engar stjörnur lengur. Tím-
arnir hafa breyst. Nú eru konur í
atvinnulífinu og það krefst allt ann-
ars.
Stutt hárgreiðsla er alltaf í tísku,
þótt hárið sé ofurlítið að síkka núna.
Er eiginlega tvenns konar nú, stutt
og laust og svo síðara og þannig
að auðvelt sé að taka það saman
að aftan. Nútímakonan er á hraðri
ferð, alltaf að flýta sér. Hún er að
hlaupa í vinnuna og ekur bíl, svo
að henni hentar sportleg hár-
greiðsla. Þegar hún fer út á kvöldin
vill hún samt geta verið glæsileg
og setur sig í stellingar til að vera
aðlaðandi. Hún þarf að eiga mögu-
leika á því. Og því er nú komið til
móts við þessa þörf. Þar koma til
hárkollur, hártopparog margvíslegt