Morgunblaðið - 07.01.1987, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 7. JANÚAR 1987
Minning:
Bjami V. Björns-
son bifreiðarsijóri
Fæddur 14. nóvember 1925
Dáinn 27. desember 1986
Við fréttum það á laugardaginn
þ. 27. desember sl. að vinur okkar
og félagi Bjami Vestmar Bjömsson
hefði látist þá um morguninn. Hann
hafði ekki gengið heill til skógar
nú um nokkurt skeið, en samt hef-
ur hann verið á ferðinni um bæinn,
eins og venjulega áður, allt fram
undir það síðasta.
í seinni tíð mátti oft hitta Bjama
á bryggjunni, en í því umhverfi var
hugur hans og starf hin síðari ár.
Þar hitti hann sína vinnufélaga og
vini. Og þar frétti hann hvemig
gekk hjá þeim er sóttu sjóinn. Það
eru ekki margir dagar síðan við
hittum Bjama síðast, reyndar ekki
við beztu heilsu, en þó þokkalega
hressan.
Bjami Vestmar var alinn upp í
Hafriarfírði í stórum systkinahópi á
því rausnar- og myndarheimili Sjón-
arhóli, en hann var fóstursonur
þeirra sæmdarhjóna Bjöms Eiríks-
sonar er lézt fyrir nokkrum árum
og Guðbjargar Jónsdóttur. Heimili
bjama var nær alla tíð á Sjónar-
hóli. Og þar bjó hann einn af
fjölskyldunni nú síðustu árin, eða
eftir að gömlu hjónin fluttu þaðan,
en Guðbjörg dvelur nú í hárri elli
vel em á Hrafnistu hér í Hafnar-
fírði. Samband Bjama og Guðbjarg-
ar- hefur alla tíð verið mjög náið.
Það er athyglisvert að lesa um-
mæli Bjöms Eiríkssonar í ævisögu
sinni „Heill í höfn“ um son sinn
Bjama, en þar segir; „Við gátum
ekki eignast elskulegri né betri
dreng en Bjama." Og þannig sáum
við félagamir í FH Bjama og þekkt-
um hann.
Bjami var alla tíð einhleypur.
Lengst af stundaði hann leigubíla-
akstur á G-505, sem allir eldri
„Gaflarar" þekktu svo vel, og þá
ekki síst við í FH, því oft var hann
fenginn til að skjótast með hóp
ungmenna út fyrir bæinn í leik eða
á æfíngu. Það var reyndar Iengst
af hans mesta og bezta áhugamál,
að fara að horfa á íþróttaleiki í
handknattleik og knattspymu.
Hann var í mörg ár fastagestur í
Hálogalandi og á gamla góða Mela-
vellinum, þar sem hann átti sinn
fasta sess. Bjami fylgdi ákafur eft-
ir „Gullaldarliði FH“ í handknatt-
leiknum en í knattspymunni stóð
Bjami með Skagamönnum eins og
margur Hafnfírðingurinn gerði á
þeim tíma. Enda vom einhveijir
þræðir þama á milli og margir telja
þetta vinsælustu og bestu lið
íslenzkrar íþróttasögu.
A þessum bestu árum Bjama var
hann mjög virkur í starfí fyrir FH.
Félagið og FH-ingar nutu rejmdar
einstakrar velvildar hjá fjölskyld-
unni á Sjónarhóli eins og Hafnfírð-
ingar og íþróttaáhugafólk þar í bæ
þekkir svo vei. Það verður seint
þökkuð sú rausn og hvatning sem
FH fékk þar á heimilinu, til efling-
ar heilbrigðu og öflugu æskulýðs-
starfi í Hafnarfírði.
Eftir að Handknattleikssamband
íslands var stofnað var Bjami full-
trúi FH þar um nokkurra ára skeið
og sat þá m.a. í landsliðsnefnd.
Vom þetta honum minnisverð og
góð ár.
Bjami var sæmdur mörgum heið-
urs- og starfsmerkjum fyrir störf
sín að íþróttamálum, m.a. bar hann
25 ára starfsmerki FH. Þá fylgdi
hann ávallt með í hópi vina sinna
úr „Gullaldarliði FH“ í handknatt-
leik, sem oft hefur verið svo
hressilegur blær jrfír og lyfti FH
upp í „æðra veldi“ eins og Gísli
heitinn „Pól“ komst svo skemmti-
lega að orði í 30 ára afmælisriti FH.
Með þessum orðum kveðjum við
vin okkar Bjama Vestmar hinztu
kveðju og þökkum allt gamalt og
gott.
Við vottum aldraðri móður og
allri fjölskyldunni dýpstu samúð.
Fimleikafélag Hafnarfjarðar
Sólbaðsstofan Ánanaustum
Aerobic-leikfimi
Sérsalur
Námskeið hefjast
laugardaginn 3. janúar
Tækjasalur
Eimgufa
Góðir Ijósabekkir
Leiðbeinendur í sal
Heilsubar — kaffistofa
Opnunartími:
Mánud. — fimmtud. kl. 10—22
Föstud. kl. 10—20
Laugard. og sunnud. kl. 10—17
RŒKTIW
Sólbaðsstofan, Ánanaustum 15, Reykjavík, sími 12815
í dag verður jarðsunginn frá
Fríkirkjunni í Hafnarfírði Bjami
Vestmar Bjömsson frá Sjónarhóli,
en hann andaðist í Borgarspítalan-
um aðfaranótt laugardags, þann
27. desember, eftir ekki Ianga, en
stranga sjúkdómslegu. Hann hafði
nokkuð langan tíma gengið með
þann sjúkdóm sem læknavísindin
ráða ekki ennþá við, og varð honum
nú að aldurtila.
Aðfangadagskvöld jóla var hjá
okkur á Suðurgötu 36 nú með nokk-
uð öðrum blæ en venja hefur verið,
en af hveiju? Hann Bjami á Sjónar-
hóli kom ekki í heimsókn nú þetta
kvöld, en það hafði verið föst hefð
hans að koma og dvelja hjá okkur
nokkra stund, enda var hann sér-
staklega kærkominn. Hann bar
ávallt með sér þessa sérstöku gleði
og græskulaust gaman sem ein-
kenndi hann alltaf og smitaði út frá
sér til þeirra er hann hafði kynni
og samskipti við.
Þegar Bjami kom í þessar jóla-
heimsóknir til okkar og synir okkar
voru á yngri árum þá brást það
ekki að jólapakkar voru með í ferð-
inni. Þannig var Bjami, sérstaklega
bamgóður, enda nutu bömin þess
að vera í návist hans. Veit ég að
systkinabömin og svo þeirra böm
áttu einlægan frænda og sannan
vin þar sem Bjami var.
Það fer ekki hjá því að ég minnist
minna æskuára, þegar Sjónarhóls-
systkinin voru ung og öll fjölskyldan
til heimilis á Sjónarhóli og þá fyrst
og fremst minnist ég þeirra í gamla
timburhúsinu, húsrými var þar ekki
mikið en hjartarýmið hjá húsráð-
endum ærið nóg og þess vegna leið
vart sá dagur hér áður fyrr að ég
legði ekki leið mína á Sjónarhól og
þá annaðhvort gangandi eða hjól-
andi.
Foreldrar Bjama vom þau sæmd-
arhjón Guðbjörg Jónsdóttir frá
Bárugerði og Bjöm Eiríksson skip-
stjóri og síðar bifreiðarstjóri. Bjöm
lést fyrir nokkrum árum, en Guð-
björg dvelur á Hrafnistu hér í
Hafnarfírði. Bjami var elstur sex
barna þeirra Guðbjargar og Bjöms.
Hann var kjörsonur þeirra og leit
alltaf á sig sem son þeirra og böm
þeirra sem systkini sín, þessi skiln-
ingur mun hafa verið gagnkvæmur.
Systkini hans em Bára, Guðlaug
Berglind og Bragi, öll gift og bú-
sett í Hafnarfírði, Jón Boði giftur
og búsettur í Garðabæ og Birgir
giftur og býr á Akureyri.
Bjami ólst upp við mikið ástríki
og umhyggju foreldra sinna og
systkina, enda hefur hann vissulega
endurgoldið þeim umhyggjuna með
góðvild sinni og greiðvikni í
hvívetna og þá ekki síst Guðbjörgu
móður sinni og móðursystur minni,
sem hann reyndist alla tíð á þann
veg að til sérstakrar fyrirmyndar
var.
Bjami starfaði um árabil sem
leigubifreiðarstjóri og mun hafa
notið mikilla vinsælda í því starfí
bæði hjá viðskiptavinum sínum og
þá ekki síður hjá starfsfélögum,
sem ég veit að mátu hann mikils.
Bjami mun á sínum 40 ára ferli sem
bifreiðarstjóri hafa verið sérstak-
lega lánsamur í því starfí. Hin síðari
ár starfaði hann hjá Bæjarútgerð
Hafnaríjarðar við akstur og önnur
störf. Hvarvetna þar sem Bjami
starfaði naut hann óskoraðs trausts
og virðingar starfsfélaga sinna og
yfírmanna.
Fimleikafélag Hafnarfjarðar
naut í ríkum mæli starfskrafta
Bjama, hann var sannur og traust-
ur félagi í FH og starfaði mikið að
félagsmálum þar við ýmis íþrótta-
mót og kappleiki sem félagið tók
þátt í. Hann starfaði þar af eldleg-
um áhuga fyrir framgangi félagsins
á hinum ýmsu sviðum íþrótta en
handboltinn mun þó ávalt hafa ver-
ið í fyrirrúmi.
Bjami var alveg sérstaklega góð-
um eiginleikum gæddur allt frá
bamsaldri, hann hélt óvenju góðu
sambandi við skyldfólk sitt og vini
og fór margar ferðir suður með sjó
og þá fyrst og fremst í Bárugerði
og í nágrennið þar í kring, til að
hitta þar frændfóik og vini. I slíkum
ferðum fyrr á árum voru þá oft
foreldrar hans með og jafnvel systk-
ini. Þetta sýnir vissulega þá sér-
stöku kosti sem hann var í svo
ríkum mæli gæddur. Allt þetta vina-
og skyldfólk kveður hann nú með
þökk og fyrir að hafa fengið að
njóta vináttu hans og hressandi við-
móts, sem mætti manni ávallt,
þegar hann gekk í bæinn.
Eg bið Guðbjörgu móðursystur
minni blessunar Guðs og styrks nú
þegar sár söknuður leitar á hug-
ann, en ég veit jafnframt að hún á
í svo ríkum mæli þann trúarstyrk
sem græðir sárin og hún á svo
hugljúfar minningar sem munu ylja
henni um hjartarætur sem og ást-
vinum hans öllum um ókomna
framtíð.
Eg og fjölskylda mín öll kveðjum
nú þennan einlæga og trygglynda
frænda okkar með mikilli eftirsjá
og söknuði og biðjum honum farar-
heilla á þeirri vegferð, sem hann
hefur nú hafíð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem)
Guðl. B. Þórðarson
Vinur minn, Bjami Bjömsson,
bifreiðastjóri á Sjónarhóli, er horf-
inn. Af sjónarsviðinu hverfur
þekktur hafnfírskur borgari, maður
sem ekki mátti vamm sitt vita og
var reiðubúinn að leysa hvers
manns vanda, er til hans leitaði.
Um áratuga skeið hefí ég átt
Bjama að vini. Við vorum sam-
heijar víða, á íþróttasviðinu, í
stjómmálum. Bjami var FH-ingur
og mikill og eindreginn sjálfstæðis-
maður, sterkur málsvari einstakl-
ingsfrelsis.
Þar sem Bjami var vissi ég af
góðum og eindregnum stuðnings-
manni, sem ótrauður flutti sameig-
inlegar skoðanir og lét aldrei deigan
síga, hvort sem hann sat í bifreið
sinni eða sýslaði við önnur störf.
Tryggan vin og traustan kveð
ég og bið honum Guðs blessunar á
landi lifenda.
Eg sendi systkinum hans og fjöl-
skyldum þeirra samúðarkveðjur.
Matthías A. Mathiesen
SVAR
MITT
eftir Billy Graham
Gildi upprisunnar
Hvers vegna er upprisa Jesú Krists mikilvæg?
Upprisa Jesú Krists er mikilvægasti atburður mannkynssögunnar.
Þar skildi á milli vonar og örvæntingar.
Fyrst og fremst skiptir upprisa Krists miklu máli vegna þess að
hún sýnir að dauðinn hefur verið sigraður. Dauðinn réðst óboðinn inn
í þennan heim, því að Guð skapaði heiminn fullkominn. Uppreisn
mannsins gegn Guði olli því að dauðinn kom til sögunnar.
En í upprisu sinni sýndi Jesús Kristur að hinsti óvinur mannsins,
dauðinn, hefði verið borinn ofurliði. Og það felur í sér að við, þú og
eg, eigum vonina um eilíft líf. Eina ástæðan til að trúa á líf eftir
dauðann er upprisa Jesú Krists. Vegna upprisunnar hefur hann gef-
ið okkur fullvissuna um líf handan grafar og dauða, líf á himnum,
öllum sem trúa á Krist. „Vér vitum að hann sem vakti upp drottin
Jesúm mun einnig uppvekja oss ásamt Jesú og leiða oss fram ásamt
yður“ (2. Kor. 4,14).
Upprisan sannar líka að Jesús Kristur er sá sem hann sagðist
vera, sonur Guðs. Hún sýnir að við getum treyst honum, jafnvel
fyrir eilífri sáluhjálp okkar. Hún sýnir að dauði Jesú var ekki hörmu-
legt slys heldur ráð Guðs til þess að veita okkur frelsun frá syndinni.
Upprisa Jesú Krists leiðir í ljós að Guð samþykkti fóm Krists fyrir
synd heimsins.
En meginspumingin er þó þessi: Skiptir upprisa Jesú þig máli
persónulega? Hefur þú nokkum tíma helgað þig Kristi, beðið hann
að verða drottinn lífs þíns og treyst því að hann einn veiti þér hjálp-
ræði?
Hafír þú ekki gert það ættir þú að láta þessa stund verða slíka
helgunarstund svo að þú megir þekkja vonina um himininn fyrir trú
á Jesúm Krist.
Jesús sagði: „Eg er upprisan og lífíð. Sá sem trúir á mig mun
lifa þótt hann deyi, og hver sá sem lifir og trúir á mig mun aldrei
að eilífú deyja. Trúir þú þessu?" (Jóh. 11,25—26).
☆ ☆☆