Morgunblaðið - 17.03.1987, Blaðsíða 58

W"-
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. MARZ 1987
y
©1986 Univtrul Pr*tt Syndtcat*
„ \>ob er looo to.l-1 þamou niðrl 1"

s

Þú ættir að hjálpa mér
meðan þú getur, því á
næsta ári lýk ég barna-
prófinu!
Með
morgimkaffinu
Ef þetta heppnast verð-
um við heimsfrægir. —
Prófaðu aðeins i þetta
skipti!
HÖGNI HREKKVISI
„ HANJN ER. svo EIROARLAUS. "
Unnar Þór telur að ekki sé við kennara að sakast í kennaradeilunni heldur þá sem sitja I ráðherrastólum.
Við ráðherrana að sak-
ast en ekki kennara
Háttvirtur Sigurgeir Orri,
Það er vægast sagt reiðarslag
að lesa annað eins og það sem þú
taldir þig hafa ástæðu til þess að
koma á framfæri í Velvakanda þann
10. mars sl. og langar mig til þess
að koma að fáeinum athugasemd-
um.
Þú minntist á að kennarastéttinn
beitti „valdníðslu“ við að koma fram
hinum mjög svo eigingjömu og
sjálfselskuviðhorfum sínum, og að
félagar þínir í hópi nemenda — eins
og þú svo smekklega orðaðir það —
„sleiktu á þeim rassinn og biðust
til að blæða fyrir þá til að þeir
fengju sínu fram“. Lengra er ekki
öllu hægt að ganga í kjánaskap.
Þú hefur kannski ekki leitt hugann
að því að þessum hræðilegu var-
mennum í kennarastétt þyki það
leitt að valda svo alvarlegri röskun
á námi fólks? En hvað heldur þú
Víkverji
vintýrin gerast enn í sjávar-
útvegi okkar. Það hefur alla
tíð verið svo, að ungir og eignalaus-
ir dugnaðarmenn hafa byijað
sjómennsku, með tvær hendur tóm-
ar, gerzt skipstjórar, eignast hlut í
bát með öðrum, farið í land og
byggt upp stórveldi í sjávarútvegi
og fiskiðnaði. Það er til marks um
þann frumkraft, sem í sjávarútveg-
inum - og þjóðinni - býr, að þetta
gerist enn. Dæmi um þetta má sjá
á Akureyri, þar sem ungir sjómenn
hafa byggt upp öflugt útgerðarfyr-
irtæki, sem gerir út Akureyrina og
fært út kvíarnar til Hafnarfjarðar.
Og í Morgunblaðinu í gær var at-
hygli vakin á miklum athafna-
manni, sem hljótt hefur verið um
fram til þessa.
Sigurjón Helgason í Rækjunesi
er þessa stundina með um 200
manns í vinnu hjá sér. Fróðir menn
segja Víkveija, að fyrirtæki hans
sé íjárhagslega eitt öflugasta fyrir-
tæki í sjávarútvegi í landinu í dag.
Hvemig gerist þetta? Siguijón seg-
ir í sammtali við Morgunblaðið í
fyrradag:“Staðreyndin er, að vel-
gengni fyrirtækisins Rækjuness/
Björgvins hf. hefur byggst á
þrotlausri vinnu ásamt því, að arður
hefur ekki verið tekinn út úr fyrir-
að hægt sé að gera annað til að
knýja fram kjarabætur en einmitt
það að fara í verkfall? Kannski að
leita til hins óskeikula kjaradóms?
Reyndar er það furðulegt hvað
kennarar (og reyndar aðrir ríkis-
starfsmenn ef því er að skipta)
hafa sýnt mikla þolinmæði gegn
hinu trénaða íslenska ríkisvaldi.
Hefur þú leitt hugann að því að
lágmarkslaun kennara, sem losa
eitthvað yfir 40.000 á mánuði ná
varla upp í byijunarlaun ófaglærða
verkamanna á hinum Norðurlönd-
unum, og ef þú tekur það með í
reikninginn að þessi laun em fyrir
starf sem tekur 7-9 ár að mennta
sig upp í ef menntaskólanám er
tekið með þá ætti nú að fara að
verða auðvelt að sjá hvar hundurinn
er grafinn. Þeir sem við er að sak-
ast sitja ekki á kennarastofum
heldur í (rúmlega 100.000 króna)
tækinu heldur notaður til að byggja
það upp. Fyrir tíu árum átti fyrir-
tækið tvo báta. Nú á það sjö báta,
þar á meðal nýtt glæsilegt skip, sem
við fengum í haust. Gamli bragginn
er nú horfinn og risið vandað fisk-
verkunarhús á þeim grunni. Allar
vélar hafa verið endumýjaðar og
vinnum við hér hörpudisk, rækju
og freðfisk eftir því, sem aflast."
Vinna og aftur vinna. Það er
ekkert, sem kemur í stað vinnu,
þegar um er að tefla uppbyggingu
á myndarlegum fyrirtækjum eða
árangur í starfi yfirleitt.
XXXXX
Loksins er veturinn kominn! Það
var tími til kominn. Þar sem
Víkveiji situr við tölvuna árla að
morgni mánudags má sjá hvítar
snjóflyksurnar svífa hægt og tign-
arlega til jarðar. Sumt fólk kvartar
undan veðurfari hér og skorti á
hlýindum, þótt að vísu hafi verið
nóg af þeim á þessum vetri. En
veður af þessu tagi er einmitt það,
sem gerir norðurslóðir heillandi.
Mikið lifandis skelfing hlýtur að
vera leiðinlegt að búa í löndum, þar
sem heitt er allan ársins hring.
Það var gaman að lesa viðtal,.
ráðherraembættum. Þeir menn
ættu að gera sér grein fyrir því
hversu mikilvægt kennarastarfið er
og hversu slæm áhrif verkfall kenn-
ara kemur til með að hafa, þá væri
von til að þeir sæju kennurum fyrir
mannsæmandi launum svo að til
verkfalls þyrfti ekki að koma.
Ef þú reyndir nú að hugsa svo-
lítið sjálfstætt um þetta og líta á
málin út frá sjónarmiði kennara eða
hins almenna launamanns en ekki
láta áróður óvandaðra stjómmála-
manna hafa áhrif á þig hlytir þú
að sjá hversu staðhæfulausar full-
yrðingar þínar eru. Það ætti jú að
vera takmark þitt, því þú ert jú
nemandi til þess að ná þér í þekk-
ingu og aukin þroska ekki satt?
Með kveðju,
Unnar Þór Birgisson,
nemi við FSU
sem birtist hér í blaðinu í fyrradag
um unga fjallgöngumenn, sem lentu
í hinum verstu hrakningum á Eyja-
fyallajökli. Að þeim loknum, sagði
sá, sem við var rætt: fjallaklifur er
fíkn!
XXXXX
Víkveiji vorkenndi þeim stjórn-
málamönnum, sem kallaðir voru í
sjónvarpsþátt um menningarmál á
sunnudagskvöld. Ríkisfjölmiðlarnir
eru sí og æ að tala við sömu menn-
ina, pólitíkusa, og það er eins og
ekkert annað fólk sé til í landinu.
Það hlýtur að vera leiðinlegt fyrir
mennina sjálfa að vera að gefa
þessar sömu innantómu yfirlýsing-
ar, sem alltof oft eru ekkert annað
en orð. Fólk er byijað að fá nóg
af þessu. Það er orðið tímabært
fyrir sjónvarpsstöðvarnar að leita
fanga annars staðar. Tíðni viðtala
við stjómmálamenn í sjónvarpi er
í engu samræmi við hlut þeirra í
samfélagi okkar. Hann er miklu
minni en ætla mætti af því, hversu
mjög kastljósi sjónvarpsvélanna er
beint að þeim. Auk þess er þetta
hættulegt fyrjr mennina sjálfa.
Þjóðin verður svo fljótt leið á þeim!
skrifar