Morgunblaðið - 16.05.1987, Side 68

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 16. MAÍ 1987
88
■
,,Hanr\ e.rek.k.i vaniKin./ea
hvaða máli «5kiptirf?£Á?''
ást er...
A
... að hlakka til helg-
arfrísins
TM Rtg. U.S. Pat. Ofl.-all rlghts resarvad
°1983Los Angeles Times Syndicate
Þú ert ekki nægilega ör-
uggrir, sjálfur!. ..
HÖGNI HREKKVÍSI
„ ÞeTTA eiz HKAP5Kteeip/\STI 6ÍlL/nN
'A MARK/VPIMU/IA NÚNA/"
Svanir aðgangsharðir á Ijöminni
Kæri Velvakandi.
Eflaust hefur það ekki farið
framhjá borgurum í Reykjavík að
ár hvert eykst tala svananna er
svamla um á tjöminni okkar. Nú
er svo komið að Qöldi þeirra virðist
slaga hátt upp í fjölda stokkand-
anna sjálfra og verður ekki margt
gott um það sagt.
Ef einhver finnur nú roðann
hlaupa í kinnamar og fyllist heil-
agri reiði yfir því að siíkur nfðingur
sem ég sé að setja út á þessi fal-
legu dýr sem ekkert gera af sér og
auka aðeins á ánægju borgarbúa,
þá hefur sá hinn sami fulla ástæðu
til þess. Ég er einn af þeim sem
ólust upp við það að stundum var
farið með mig „niður að tjörn" á
sunnudögum og tel mig meta tjöm-
ina okkar mikils sem kærkominn
hvíldarstað í hringiðu mannlífsins.
Það er því með nokkurri eftirsjá sem
ég hugsa um gömlu dagana þegar
eitt mesta gamanið var að sjá ein-
hvem af þeim örfáu svönum sem
þá byggðu hólmana og jafnvel fá
tækifæri til að gefa þeim brauð-
mola.
Nú er svo komið að andagreyin
eiga í vök að veijast fyrir ágengni
þessara risa. Það er ósjaldan sem
ég verð vitni að því að svanimir
hrifsa bókstaflega brauðmolana út
úr þeim litlu, þannig að á frostköld-
um dögum nú í vetur hafa endumar
eflaust mátt þola sult og seyru
vegna ágengni svananna. Varla er
heldur hægt að kalla svanasönginn
fagran og vildi ég gjaman vera laus
við hann úr eyrunum.
Það má vera nokkuð ljóst af
máli mínu hér að ég hefði síst nokk-
uð á móti því að svönunum á
tjöminni yrði fækkað til muna, og
það sem fyrst. Slíkt mundi aðeins
hafa í för með sér ánægju og yndis-
auka á þessum fallega reit í hjarta
borgarinnar. Einheiji
Þessir hringdu . . .
Erovision - lág’kúrulegf
umfjöllun
GJ hringdi: „Það er ekki
laust við að umræður um nýaf-
staðna Erovisionkeppni einkennis
af nokkurri lágkúm. Þegar er ljóst
var að íslenska lagið hefði lent í
16. sæti upphófust raddir um að
þetta væri bara svindl - hinar
þjóðimar hefðu bara skipst á stig-
um. Skyldu þessar raddir hafa
heyrst ef íslenska lagið hefði hafn-
að í einhveiju af efstu sætunum?
Það efast ég um. Því svona er
þetta í öllum keppnum - það er
erfítt að sætta sig við ósigurinn.
Sannur íþróttamaður gerir sér
þetta ljóst og tekur ósigrinum
með hugprýði. Það er Islendingum
til nokkurs vansa hvemig fjallað
hefur verið um Söngvakeppnina
að undanfömu."
I
Víkverji skrifar
Undanfarin 15 ár hefur Auglýs-
ingastofa Gísla B. Bjömssonar
og síðar Auglýsingaþjónustan GBB
efnt hér til sýninga á þeim sjón-
varps- og kvikmyndauglýsingum
sem til viðurkenninga og verðlauna
hafa unnið á kvikmyndahátíð í Can-
nes á hveiju ári. Þetta hefur reynst
þarft og þakklátt framtak. Til sýn-
ingarinnar hefur verið boðið auglýs-
inga- og fjölmiðlafólki, markaðs-
fólki og framámönnum í íslensku
atvinnulífi. Ef Víkveiji man rétt
vom þessar sýningar Iengi framan
af í Laugarásbíói en síðan hefur
þátttakan fyrir sprengt það hús-
næði utan af sér, svo að nú dugir
ekkert minna til er stærsta sýning-
arsal lands, Háskólabíó.
Vafalaust er þetta til marks um
aukin áhuga hér á landi á auglýs-
inga- og markaðsmálum. Það er
auðvitað mikilsvert að fá með þess-
um hætti tækifæri að fylgjast með
því besta sem er að gerast í sjón-
varpsauglýsingum í heiminum um
þessar mundir, ekki yegna þess að
auglýsingafólk geti sott þama fyrir-
myndir að innlendn framleiðslu á
þessu sviði heldur vegna þess, eins
og aðstandendur þessarar sýningar
hafa lagt áherslu á, að þetta sýnis-
hom af bestu sjónvarps- og
kvikmyndauglýsingum heims getur
orðið innlendu auglýsingafólki
hvatning til að gera enn betur.
Nú hefur það einnig gerst klúb-
bur áhugafólks um markaðsmál hér
á landi, ímark, hefur gengist fyrir
íslenskri auglýsingahátíð, þar sem
veittar verða viðurkenningar ekki
aðeins fyrir íslenskar sjónvarps- og
kvikmyndaauglýsingar heldur einn-
ig fyrir blaða- og tímaritaauglýs-
ingar og veggspjöld. Þessi íslenska
auglýsingahátíð verður einmitt
haldin nk. þriðjudagskvöld og þá
tilkynnt um úrslit. Vonandi er að
þessi hátið verði íslensku auglýs-
ingafólki enn frekari uppörvun.
Enginn vafi er á því að fagmennsk-
an fer vaxandi í íslenskri auglýs-
ingagerð og hátíð af þessu tagi
ætti, ef vel tekst til, að stuðla að
enn metnaðarfylltri vinnubrögðum
á auglýsingasviðinu.
XXX
Formaður íslenskra auglýsinga-
stofa, Ólafur Stephensen, hélt
ofurlitla tölu í Háskólabíói í vikunni
í tilefni 15 ára afmælis þessara
sýninga á Cannes-myndunum hér á
landi. Ólafur lagði þar áherslu á
að markaðurinn í Evrópu væri
meira og minna að renna saman í
eina heild og þar með yrði til mark-
aðsheild sem væri snöggtum stærri
heldur en Bandaríkjamarkaður og
þrisvar sinnum stærri heldur en
Japansmarkaður — með meðaltekj-
ur á einstakling á bilinu 600-700
þúsund krónur.
Ólafur minnti á {þessu sambandi
að Evrópubandalagið stefndi að því
árið 1992 að bijóta niður alla toll-
og vemdarmúra milli aðildarríkj-
anna í því skyni að gera þennan
risamarkað að veruleika, og jafn-
framt að á næstu árum kæmu til
sögunnar sjónvarpshnettir sem
myndu ná til meirihluta álfunnar
og þar munu auglýsendur eiga
þessa kost að ná til miklu stærrí
hóps neytenda en áður hefur
þekkst.
Það mátti hins vegar skilja á
Ólafi að við íslendingar myndum
nánast sjálfkrafa sogast inn í þessa
miklu hringiðu markaðs- og Qöl-
miðlabyltingar. Það kann að vera
rétt hvað varðar íslendinga sem
neytendur en að öðru leyti er staða
okkar sem beinna þátttakenda í
þessari miklu geijun harla óljós.
Fríverslunarbandalagsríkin innan
Evrópu sem ísland er hluti af, em
ekki þátttakendur í áformum Evr-
ópubandalagsins um að gera
Evrópu að einu heildstæðu mark-
aðssvæði og þessar áætlanir
Evrópubandalagsins hafa þar af
leiðandi valdið nokkmm áhyggjum
og óvissu innan EFTA-rikjanna
vegna þess að ekkert liggur fyrir
um það hvemig Evrópubandalagið
muni haga tollamálum sínum gagn-
vart nágrönnunum sem utan
bandalagsins em. Sum EFTA-ríkin
munu þess vegna vera á íhuga beina
aðild að Evrópubandalaginu og em
frændur okkar Norðmenn þar á
meðal.
Hins vegar er lítil sem engin
umræða hafin hér á landi um það
hvemig bregðast skuli við breyttum
viðhorfum á þessum mikilvægasta
markaði okkar sem Evrópubanda-
lagið er orðið. Engu að síður fara
ýmiss mál í viðskiptum okkar við
Evrópubandalagið senn að brenna
á okkur, svo sem salfisksalan til
Portúgal og Spánar eftir að þessi
ríki em orðin aðilar að Evrópu-
bandalaginu. Engir tollasamningar
um saltfisksölu em hins til í sam-
komulagi okkar við Evrópubanda-
lagið vegna þess að þegar það
samkomulag vár gert, stóðu bæði
Portúgal og Spánn utan Evrópu-
bandalagsins, og tollameðferð á
þessari mikiívægu afurð var því
ekki alvariega á dagskrá samninga-
viðræðunum við EB á sínum tíma.
Þessir hagsmunir og ýmsir fleiri
gera það því að verkum að tíma-
bært er orðið að íslenskir stjóm-
málamenn fari að gera það upp við
sig hvemig haga skuli samskiptum
íslands við hina nýju Evrópu sem
nú er í augsýn og að hvað miklu
leyti við viljum verða hluti af
draumsýn margra evrópskra manna
um sameinaða Evrópu, bæði í mark-
aðslegum og stjómmálalegum
skilningi.