Morgunblaðið - 08.07.1987, Síða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 8. JÚLÍ 1987

Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Aðstoöarritstjóri
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Árvakur, Reykjavík
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Björn Bjarnason.
Þorbjörn Guðmundsson,
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst Ingi Jónsson.
Auglýsingastjóri Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aöalstræti 6, sími 691100. Auglýsingar:
Aöalstræti 6, sími 22480. Afgreiösla: Kringlan 1, sími 83033.
Áskriftargjald 550 kr. á mánuöi innanlands. í lausasölu 50 kr. eintakiö.
Úr einni glímu
í aðra
Idag tekur ný ríkisstjóm við
völdum á íslandi. Myndun
hennar hefur átt sér langan
aðdraganda og er vonandi að
undirbúningsvinna sé með þeim
hætti, að helztu ágreiningsmál
flokkanna verði ekki að þvælast
fyrir þeim næstu misseri, svo
mikilvægt sem það er að leið-
togar þeirra fái frið til að leysa
efnahagsvanda þjóðarinnar og
stemma stigu við aukinni verð-
bólgu. Ýmis vandamál önnur
bíða úrlausnar, svo sem hvala-
málin svokölluð og þá ekki síður
kjaramálin með haustinu.
Margt er nýtilegt í drögum
að stefnuyfirlýsingu og starfs-
áætlun ríkisstjómar Þorsteins
Pálssonar og enginn vafí er á
því, að formaðtir Sjálfstæðis-
flokksins hefur náð fram eins
góðum samningsdrögum og
unnt var í stöðunni, en það er
mikilvægt, svo aðgangsharðir
að pyngju almennings sem
vinstri flokkamir em. Það er
raunar rétt sem sagt hefur ver-
ið, að þeir líta á eignir borgar-
anna sem eins konar varasjóð
fyrir ríkið, og þá ekki sízt Al-
þýðuflokkurinn. Því var nauð-
synlegt að vera vel á verði og
mæta skattaglöðum forystu-
mönnum vinstri flokkanna af
einurð sem er í einhverju sam-
ræmi við stefnu Sjálfstæðis-
flokksins.Á það hefur að vísu
skort að Sjálfstæðisflokkurinn
hafí verið á varðbergi í ríkis-
stjóm að þessu leyti, en hann
hefur staðið sig betur þar sem
hann hefur verið í meirihluta
eins og í Reykjavík. Og þótt
ýmislegt bendi til að eins vægi-
lega verði í sakimar farið í
skattlagningu og unnt er eins
og nú er ástatt í þjóðfélaginu,
er hinu ekki að leyna, að sumt
í fyrmefndum drögum hlýtur
að vekja ugg meðal almennings,
eins og hótanir um skattlagn-
ingu fjármagns- og eignatekna
sem merkir ekkert annað en til
greina komi að leggja sérstaka
skatta á sparifé og vexti af
því, svo og skuldabréf eins og
ríkisskuldabréf sem prentuð
hafa verið fram að þessu með
fyrirheitum um skattfrelsi
þeirra eins og skattfrelsi spari-
Qár, en Sjálfstæðisflokkurinn
bæri þess ekki bætur, ef hann
legði til atlögu við þetta spam-
aðarform þegnanna sem er
nánast friðhelgt samkvæmt orð-
anna hljóðan. Ríkið þarf á þessu
fjármagni að halda ekki síður
en bankamir og atvinnufyrir-
tækin og því óðs manns æði að
hefja slíka skattaherferð, og þá
ekki sízt þegar vitað er að al-
mennir launþegar, en ekki hinir
fáu ríku, eiga þetta sparifé að
mestu og em að reyna að vemda
það og ávaxta, en það hefur
jrfírleitt bmnnið upp í óðaverð-
bólgu á ámm áður. En það
væri svo sem eftir öðm að hefja
herferð á hendur sparifjáreig-
endum nú þegar sæmilega árar
— og þá á þeim forsendum að
skattleggja þurfí þessar eignir
til samræmis við aðrar!! Hvemig
væri heldur að létta skatta af
öðmm eignum til samræmis við
spariféð!! Það er sjaldan að
stjómmálamenn, hvað þá emb-
ættismenn fái slíkar hugmyndir.
Fyrmefnd skattlagning væri
fáránlegri en ella vegna þess
að nú er hvorki gert ráð fyrir
nýjum eignasköttum, né tekju-
sköttum, þvert á móti skál
stefnt að því að skattbyrði ein-
staklinga af tekjuskatti lækki í
áföngum, betur skuli fara með
skattfé borgaranna þannig að
það nýtist betur en áður og þá
er ekki minnst um það vert, að
talað er um að selja almenningi
ríkisfyrirtæki eða aðild að þeim.
Það gæti orðið til að auka áhuga
manna á starfsemi þeirra og
afkomu. Jafnframt er rætt um
að setja löggjöf um verðbréfa-
fyrirtæki og verðbréfaverzlun
til að tryggja eðlileg viðskipti
og hagsmuni almennings. Þá
hefur ríkisstjómin sett sér það
markmið að gjaldeyrirverzlun
verði fíjálsari en áður og dregið
úr skilaskyldu á gjaldeyri og þá
má kannski vænta þess að verð-
bréfakaup fslendinga á alþjóða-
markaði verði leyfð, en það
gæti dregið erlent fjármagn til
landsins og látið erlend stórfyr-
irtæki mala eitthvert gull í
pyngju einstaklinga.
Þá er góðu heilli ekki gert
ráð fyrir neinum skylduspam-
aði.
Á það má minna, að tillaga
um skattlagningu vaxta af
spamaði var kveðin niður á
landsfundi Sjálfstæðisflokksins.
Því miður er ekki útlit fyrir
að ný stefna verði tekin upp í
sjávarútvegi þar sem kvótinn
kallar á spillingu og brask eins
og mörg dæmi em um. Við
þurfum að losna við slíkan
ófögnuð, og þá ekki sízt vafa-
sama sölu, svo að ekki sé meira
sagt, á óveiddum físki í sjónum.
í fyrmefndum drögum er þó
ákvæði um að fiskveiðistefnan
verði tekin til endurskoðunar
og ný stefna mörkuð á næsta
ári. Kannski er ástæða til að
binda einhverjar vonir við þetta
ákvæði. Fleiri jákvæðar hug-
myndir er að fínna í þessum
stefnudrögum sem ástæða er
til að fagna án þess þær verði
tíundaðar hér, enda vom drögin
birt í heild í Morgunblaðinu í
gær almenningi til glöggvunar.
Stjórnarmyndunin tók langan
tíma og það er í sjálfu sér fagn-
aðarefni að Sjálfstæðisflokkur-
inn þorir að taka ábyrgð á
stjómarstefnunni með formann
sinn í forsæti, ekki sízt með til-
liti til þess afhroðs sem flokkur-
inn, nýklofinn, galt í kosningun-
um.
En það er ekki höfuðatriðið
hver ábyrgðina ber, heldur hver
stefnan er.
Það er ekkert leyndarmál að
Morgunblaðið telur að öflug
sjálfstæðisstefna sé þjóðinni
fyrir beztu og það liggur í hlut-
arins eðli að blaðið treystir
helzta boðbera hennar, Sjálf-
stæðisflokknum, til að bera
hana fram til sigurs. En reynsl-
an hefur sýnt að flokknum er
stundum annað sýnna en fram-
fylgja þessari íslenzku mannúð-
arstefnu eins og hún hefur verið
kynnt og boðuð og því skal ekk-
ert um það sagt, hvemig til
tekst nú. En Þorsteinn Pálsson
siglir úr höfn með góðar óskir
Morgunblaðsins, en jafnframt
verður hann og aðrir ráðherrar
Sjálfstæðisflokksins að vita, að
blaðið mun veita ríkisstjóminni
og einstökum ráðhermm hvar í
flokki sem þeir standa sterkt
aðhald. Ráðherrar Sjálfstæðis-
flokksins munu ekki sízt hafa
hitann í haldinu, þar sem ábyrgð
þeira er mest, að vel takist til.
Það lofar því miður ekki allt of
góðu, hvemig staðið var að end-
umýjun í ráðherrahópi flokks-
ins. Matthías Á. Mathiesen átti
að víkja fyrir nýjum manni,
hann hefur gegnt ráðherraemb-
ætti í átta ár. Hann átti þess
kost að hliðra til fyrir nýjum
manni og sýna samstarfsmönn-
um stórhug en valdi ylvolgan
stólinn eftir Matthías Bjamason
sem sættir sig við þá ákvörðun
formannsins, ásamt Ragnhildi
Helgadóttur og Sverri Her-
mannssyni, að snúa sér nú
alfarið að löggjafarstörfum og
hvíla sig á framkvæmdavaldinu
og hafa þau öll sýnt raunsæi í
þeirri afstöðu, ekki sízt með til-
liti til þess að þau hafa margt
vel gert í ráðherratíð sinni, þótt
sumt sé umdeilanlegt eins og
gengur. En áframhaldandi vera
Matthíasar Á. Mathiesen í ráð-
herraembætti veitir nýrri ríkis-
stjóm Þorsteins Pálssonar ekki
þann ferska svip sem ella hefði
orðið. Þá hefði Halldór Ás-
grímsson átt að hvíla sig á
sjávarútvegsráðuneytinu og
taka heldur t.a.m. viðskipta-
ráðuneytið og Jón Helgason
hefði átt að hleypa nýjum,
óþreyttum manni að. Það hefði
einnig gefíð stjóminni ferskari
blæ og sterkara veganesti.
Það em því miður þó nokkur
þreytumerki á nýrri stjóm Þor-
steins Pálssonar. Þau veikja
tiltrúna í upphafi. En vonandi
tekst þó vel til og alltaf má
bæta síma- og samgöngumál í
Reykjaneskjördæmi, kvótann á
Suðurlandi og sölutilhögun á
óveiddum fiski fyrir Austur-
landi.
Hinu ber þó ekki sízt að fagna
að forystumenn stærstu flokk-
anna bám gæfu til að brúa bilið
milli flokka sinna, taka í sátta-
hönd hvers annars og hugsa
meira um þjóðarhag en stund-
legan metnað og fjölbragða-
glímuna um forsætisráðherra-
stólinn.
Ferðaþjónusta á landsbyggðinni
Ferðaþjónusta
vaxandi atvinn
á Vestfjörðum
ísafirði.
FERÐAÞJÓNUSTA á Vestfjörð-
um er vaxandi atvinnugrein að
áliti allra þeirra sem að ferða-
málum vinna hér vestra og
Morgunblaðið hafði samband við.
Mikilvægi ferðamálanna vex
einnig þegar tekið er tillit til
þess að fólksfækkun er í lands-
hlutanum, þannig að þjónusta við
fólk úr nágrannabyggðum
minnkar. Haft var samband við
fjóra aðila sem vinna að ferða-
málum eða félagsmálum tengd-
um þeim og fara stutt viðtöl við
þá hér á eftir.
„Nóg- að selja“
Sverrir Hestnes, framkvæmda-
stjóri Ferðaskrifstofu Vestfjarða,
sagði að greinileg aukning væri á
komu ferðamanna til ísafjarðar
síðustu ár. Hann sagði að aðal-
vandamálið væri samt að ná til fólks
því nóg væri til að selja.
Hann sagði að enn sem komið
væri teldist það til undantekninga
ef ferðaskrifstofumar í Reykjavík
sendu fólk vestur. í langflestum
tilfellum væri um að ræða einstakl-
inga sem skipulegðu sínar ferðir
sjálfír.
Að hans áliti er ferðalag með
ms. Fagranesi um ísafíarðardjúp
og strandir enn vinsælast. Póstflug
með flugfélaginu Emi um Vestflrði
ætti nú miklum vinsældum að fagna
og væri stöðug aukning farþega í
þeim ferðum. Þá nyti skoðunarferð
um ísafíörð og nágrenni sem Hall-
dór Geirmundsson leigubílstjóri sæi
um vinsælda, en slíkar ferðir em
famar þrisvar í viku. Þá er ferða-
skrifstofan með tvær nýjar ferðir í
ár. Farin verður_fjögurra daga ferð
um norðanvert ísafíarðardjúp með
gistingu á Ármúla, læknissetri Sig-
valda Kaldalóns. Auk þess verður
farin dagsferð, þar sem siglt verður
í Bæi með Fagranesi að morgni og
síðan ekin_ hringferð um Djúpið og
komið til ísafjarðar um kvöldið.
Stórt vandamál væri þó að skap-
ast með fækkun ferða Vestfjarða-
leiðar. Undanfarin ár hafa verið
famar allt að 5 ferðir í viku milli
ísafíarðar og Reykjavíkur auk ferð-
ar frá Patreksfirði um ísafjörð til
Hólmavíkur. í sumar er ráðgert að
aka aðeins tvisvar í viku og að fella
niður Patreksfjarðarleiðina. Þama
væri mál á ferðinni sem Vestfírð-
ingar yrðu að taka sameiginlega á.
„Svipaður fjöldi
til Hornstranda“
Gísli Hjartarson, leiðsögumaður,
hefur verið fararstjóri síðastliðin
17 sumur á Homströndum. Hann
starfar fyrir Ferðafélag íslands og
Útivist auk þess sem hann tekur
að sér ferðir fyrir aðra eftir því sem
aðstæður leyfa.
Hann sagði í viðtali við Morgun-
blaðið, að fíöldi ferðamanna um
Homstrandir væri svipaður frá ári
til árs. Þó virtist eins og svæðið
hefði verið I tísku á ámnum
1980—1982, þá varð mikil fjölgun
en síðan fækkaði aftur í svipað
horf og hefur verið flest hin árin.
Hann sagði að yfirleitt væri hann
með 20—30 manna hópa og virtist
sér það skipti fólk miklu máli að
hafa með kunnugan mann sem
gæti frætt menn um kennileiti og
sögu þeirra staða sem farið væri
um.
Engar opinberar þjónustustöðvar
em í friðlandinu á Homströndum,
þó hefur verið komið fyrir náð-
húsum á fjölmennustu tjaldsvæðun-
um. Öll hús em ýmist í einkaeign
Flestir ferðamenn sem til Vestfja
til ísafjarðar.
Morgunblaðið/Úlfar Ágústason
Gísli Hjartarson hefur verið leið-
sögumaður á Homströndum í 17
sumur. Náttúran er stórbrotin
og hefur ýmsar verkanir. Hann
segir að ekki sé óalgengt að for-
hertir piparsveinar komi harð-
trúlofaðir úr Homstrandaferð.
eða í eigu Slysavamafélags íslands.
Fólki er ætlað að virða eignarrétt
manna, en sú venja er að húsin em
höfð opin og öllum em frjáls afnot
af þeim í neyðartilfellum eða til að
flýja undan óveðri. Gísli vildi jafn-
framt vara við notkun fjórhjóla eða
annarra náttúmskemmandi farar-
tækja á svæðinu, sem er mjög
viðkvæmt. Tveir jafnfljótir hafa um
aldir verið aðalsamgöngutæki íbúa
Homstranda og eðlilegast að svo
verði áfram.
Hann sagðist þó hafa farið með
14 manna hóp og 44 hesta um
Strandimar og Glámuhálendið allt
til Dýrafjarðar fyrir tveim ámm,
en hægt er að koma við hestum
sunnan Jökulfjarða.
„Sama fólkið ár eftir
ár“
Pétur Jónasson var kjörinn for-
maður Sjóstangaveiðifélags ísfirð-
inga nú í vor.
3. og 4. júlí var haldið fimmta
sjóstangaveiðimótið á ísafirði, en
jafnframt er þetta mót úrslitamótið
í árlegri Islandsmeistarakeppni í