Morgunblaðið - 19.08.1987, Qupperneq 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 19. ÁGÚST 1987
Ósongötin
yfir heimskautunum
Útgefandi mWUtMfe Árvakur, Reykjavík
Framkvæmdastjóri Haraldur Sveinsson.
Ritstjórar Matthías Johannessen, Styrmir Gunnarsson.
Aöstoðarritstjóri Björn Bjarnason.
Fulltrúar ritstjóra Þorbjörn Guðmundsson, Björn Jóhannsson, Árni Jörgensen.
Fróttastjórar Freysteinn Jóhannsson, Magnús Finnsson, Sigtryggur Sigtryggsson, Ágúst Ingi Jónsson.
Auglýsingastjóri Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aöalstræti 6, sími 691100. Auglýsingar: Aöal-
stræti 6, simi 22480. Afgreiðsla: Kringlan 1, sími 83033. Áskriftargjald
550 kr. á mánuöi innanlands. I lausasölu 50 kr. eintakiö.
Bú
örfin fyrir matvæli vex
jafnt og þétt í veröldinni
með síauknum fjölda jarð-
arbúa. Talið er að mannfólkið
verði langleiðina í sex millj-
arðar við upphaf 21. aldarinn-
ar. íbúafjölgun er þó mjög
mismikil eftir heimshlutum,
mest í svokölluðum þriðja
heimi, minnst á Vesturlöndum.
Matvælaframleiðslan í
heiminum hefur tvö- tii þre-
faldast á síðustu 25 árum,
fyrst og fremst vegna ört vax-
andi þekkingar og tækni.
Framleiðnin vex ár frá ári,
færri og færri framleiða meira
og meira. A sama tíma og
matvæli hrannast upp í smjör-
kjöt- og kornfjöll í samkeppn-
islöndum Vesturlanda er
hungur víða landlægt í svoköll-
uðum þriðja heimi. Þekkingin,
tæknin og þjóðfélagsgerðin
virðast þeir vegvísar, sem
varða leiðina frá örbirgð til
allsnægta.
íslenzkur landbúnaður ber
flest einkenni velmegunarríkja
Vesturlanda. Þegar horft er
um öxl hefur hann, ásamt sjáv-
arútvegi, fært kynslóð af
kynslóð landsmanna bróður-
part fæðis og klæðis, sem þörf
hefur verið fyrir. Tæknin og
þekkingin, sem tuttugusta öld-
in hefur fært þjóðinni, valda
því hinsvegar, að færri og
færri bændur framleiða æ
meiri búvöru. Breyttar neyzlu-
venjur, m.a. vegna fjölbreytt-
ara fæðuframboðs, hafa enn
aukið á söluvanda hefðbund-
innar búvöru. Um nokkurt
árabil hefur landbúnaðarfram-
leiðsla verið langt umfram
innlenda eftirspum.
Fram yfir heimsstyrjöldina
síðari hafði íslenzk búvara, til
dæmis dilkakjöt, dágóða sam-
keppnisstöðu utan landsteina.
Offramleiðsa búvöru í V-
Evrópu og Ameríku skekkti
þessa stöðu verulega. Óða-
verðbólga áttunda áratugarins
færði síðan íslenzkan búvöru-
útflutning undir fallöxina.
Verðbólguáratugurinn varð
„banabiti" búvöruútflutnings.
Utflutningsbætur búvöru, sem
vóru léttbærar framan af, uxu
jafnt og þétt og enduðu í því
að sliga skattkerfið og ríkis-
búskapinn.
Islenzkur landbúnaður hef-
ur verið að laga sig að breytt-
87
um aðstæðum um nokkurt
árabil. Fyrst og fremst með
því að draga úr hefðbundinni
búvöruframleiðslu til sam-
ræmis við innlenda eftirspurn.
í annan stað með auknum
hlunnindabúskap [veiði í ám
og vötnum, nýtingu æðar-
varps, sels, hrognkelsa og
reka] og ýmsum hliðargreinum
[alifuglarækt, svínarækt, yl-
rækt, loðdýrarækt, móttöku
ferðamanna og síðast en ekki
sízt fiskeldi].
Vandi íslenzks landbúnaðar
er, eðli máls samkvæmt, vandi
landsmanna allra. Það er mjög
mikilvægt að íslenzkri bænda-
stétt verði gert kleift að mæta
breyttum aðstæðum í samtíð
og framtíð með viðunandi
hætti. Mergurinn málsins er
og sá að hagsmunir þéttbýlis-
og strjálbýlis skarast víðar en
flestir hyggja. Urvinnsla bú-
vöru og verzlunar- og iðnaðar-
þjónusta við sveitir vega þungt
í tilveru þéttbýlisins. Flestir
kaupstaðir og kauptún lands-
ins standa öðrum fæti, hvað
atvinnu og efnahag varðar, í
nærliggjandi sveitum. Og það
er ekki hægt að byggja landið
allt án blómlegs landbúnaðar.
Það er við hæfi að fjalla um
vanda íslenzks landbúnaðar á
150 ára afmæli Búnaðarfélags
íslands, en búnaðarfélag var
stofnað í suðuramtinu árið
1837. Það var rótin að Búnað-
arfélagi íslands, búnaðarþing-
um og margháttuðu
rannsóknar-, leiðbeiningar- og
framfarastarfí í þágu land-
búnaðar allar götur síðan. Það
fer og vel á því að efna til
mikillar landbúnaðar- og bú-
vörusýningar, Bú 87, sem nú
stendur yfír í Reiðhöllinni í
Víðidal við Reykjavík einmitt
á þessum tímamótum.
Bú 87 ber bjartsýni og stór-
hug íslenzkrar bændastéttar
vitni — á tímum erfíðleika og
breytinga í starfsgreininni.
Ibúar höfuðborgarsvæðisins
eru hvattir til að gera sér ferð
á þessa glæsilegu landbúnað-
ar- og búvörusýningu, Bú 87,
sem erindi á við unga sem
aldna. Við megum og gjaman
huga að gömlum hvatningar-
orðum, sem eiga jafnvel enn
ríkara erindi við þjóðina í dag
en í gær: stétt með stétt.
________Vísindi
Sverrir Ólafsson
Á síðastliðnum árum hafa
vísindamenn haft nokkrar áhyggjur
af ástandi ósonlagsins, en það
gegnir mikilvægu hlutverki til varn-
ar á viðkvæmu lífríki jarðarinnar,
gegn orkumiklum, útfjólubláum
geislum sólarljóssins. Minnkun
ósonlagsins hefði því mikla hættu
í för með sér fyrir allt líf á jörð-
inni. Árið 1985 kom í ljós að göt
voru í ósonlaginu yfir báðum skaut-
um jarðarinnar, en síðan þá hefur
hugsanleg orsök þeirra og afleið-
ingar verið ákaft umræðuefni
vísindamanna á meðal.
Óson, sem samanstendur af
þremur súrefnisatómum, verður
nær eingöngu til í heiðhvolfinu fyr-
ir tilstuðlan orkumikils sólarljóss,
með bylgjulengd sem er minni en
242 nanómetrar. (Einn nanómetri
er jafnt og 10 metrar). Ljós þetta
klýfur súrefnismólekúl (O2) niður í
tvö súrefnisatóm sem geta síðan,
með aðstoð annarra efna, tengst
óklofnu súrefni og myndað óson.
Ósonið sjálft getur einnig klofnað
undir virkni útfjólublás ljóss sem
hefur styttri bylgjulengd en 300
nanómetra. Sólarljós með styttri
bylgjulengd en sú geislun sem leið-
ir til myndunar ósons nær því ekki
yfirborði jarðar og ljósmyndun
ósons er óveruleg neðan við 20 kíló-
metra hæð.
Mælingar sem framkvæmdar
hafa verið á undanförnum árum
sýna að ósonmagnið yfir suður-
heimskautssvæðinu er undirorpið
árstíðabundinni sveiflu, þar sem það
er minnst á vorin. Ástæðumar fyrir
þessari sveiflu og myndun ósongat-
anna við heimskautin hafa lengst
af verið óljósar og að minnsta kosti
tvær megintilgátur hafa verið sett-
ar fram. Önnur er fyrst og fremst
„aflfræðilegs“ eðlis og gerir ráð
fyrir eftirfarandi skýringu. í vetrar-
lok, sem er um mánaðamótin
ágúst—september, tekur sólarljóss
aftur að gæta á svæðinu. Óson
heiðhvolfsins gleypir ljósið ríkulega,
en við það hitnar loftmassinn og
rís til mikillar hæðar. Þetta hefur
það í för með sér að ósonsnautt
loft úr veðrahvolfinu flyst nú upp
í heiðhvolfið.
Ýmsir efnafræðingar gera hins
vegar ráð fyrir því að orsök gat-
anna sé efnafræðilegs eðlis. Flestir
vísindamenn eru sannfærðir um að
efni eins og köfnunarefnisoxíð 0g
klórflúorkolefni geti auðveldlega
sveimað upp í heiðhvolið og leitt til
klofnunar ósons. Efni þessi mynd-
ast við ýmiskonar iðnaðarfram-
leiðslu og eins koma þau fyrir í
efnum sem notuð eru í sprautu-
brúsa og til kælingar. Einnig hefur
verið stungið upp á því að aukin
virkni sólarinnar geti leitt til meiri
myndunar köfnunarefnisoxíða í
andrúmsloftinu.
Sumir vísindamenn hafa þó efast
um það að efni þessi eigi sök á
myndun gatanna eða hinni árstíða-
bundnu ósonsveiflu yfir suðurskaut-
inu, jafnvel þó allsheijar virkni
þeirra á ósonlagið sé talin mjög
líkleg, jafnvel sönnuð. Nú nýlega
hafa efnafræðingar bent á það
hvemig efni þessi geta hugsanlega
verkað á áhrifameiri hátt á ósonlag-
ið yfir Suðurheimskautssvæðinu um
vortímann. Á þeim tíma árs mynd-
ast þunn ský hátt í heiðhvolfinu,
sem eru einstök fyrir Suðurheim-
skautssvæðið. Líklegt er að efna-
hvörf á yfírborði smádropa þessara
skýja geti á hraðvirkari hátt eytt
ósoni en gerist undir venjulegum
kringumstæðum í heiðhvolfinu.
Ein leið til að gera upp á milli
kenninganna tveggja er efnagrein-
ing sýna sem tekin væm úr heið-
hvolfinu. Ef „aflfræðikenningin" er
rétt er líklegt að loftsýnin innihaldi
rykagnir og önnur snefilefni sem
em einkennandi fyrir loft nær yfir-
borði jarðarinnar. Ef efnafræðing-
amir hafa hinsvegar rétt fyrir sér
er líklegt að sýnin innihaldi lítið
magn ósons, en á sama tíma hlut-
fallslega mikið magn af köfnunar-
efnisoxíðum, klórflúorkolefni og
öðmm ámóta efnum. Vandamálið
er hins vegar að enn sem komið
er hefur ekki tekist að ná sýnum
úr þessum loftlögum þar sem erfitt
er að stýra loftbelgjum við þau veð-
urskilyrði sem venjulega ríkja yfir
Suðurheimskautssvæðinu.
Nú í júlílok sögðu vísindamenn
við NASA frá áformum sínum um
að senda sérstaka athugunarflug-
vél, sem er breytt útgáfa af njósna-
flugvélinni U-2, í gegnum ósongatið
með þeim ásetningi að framkvæma
ýmiskonar mælingar sem gætu
veitt upplýsingar um tilkomu þess.
Flugvélin getur flogið í sex til átta
tíma í 20 kílómetra hæð og fram-
kvæmt þar mælingar á magni klórs,
brómoxíða, ósons, vatnsgufu, köfn-
unarefnisoxíða og metans, en
dreifing þessara efna mun gefa
mikilvægar upplýsingar um tilkomu
ósongatsins. Vélin hefur að geyma
hraðvirkustu litrófsmæla sem til eru
í dag, en þeir munu mæla tilvist
þessara efna með athugunum á
gleypnirófi þeirra. Nákvæm mæling
gleypnirófsins gefur áreiðanlegar
upplýsingar um tilvist hinna ein-
stöku efna. í fylgd með vélinni
verður önnur vél af gerðinni DC-8,
en aðaltilgangur hennar er að taka
loftsýni í neðri hluta ósongatsins í
12 kílómetra hæð.
Það hefur lengi verið trú manna
að efnahvörf á milli brómoxíðs og
klóroxíðs eigi stóran þátt í því að
minnka ósonmagn heiðhvolfsins.
Framlag þessa efnahvarfs til
skyndilegrar minnkunar ósons við
Suðurheimskautið á vorin, en hún
hefur verið um 40 prósent á árunum
frá 1960 til 1985, hefur einnig ver-
ið talið álitlegt. Nokkur óvissa hefur
þó ríkt um hugsanlegan hraða þessa
efnahvarfs í háloftunum og eins um
dreifingu myndefna þess. Vísinda-
menn við Colorado-háskólann í
Boulder hafa gert umfangsmiklar
athuganir á óvissubreytum efna-
hvarfsins og eru niðurstöður þeirra
þær að það geti að miklu leyti skýrt
ósonrýrnun yfir Suðurheimskautinu
á vorin og það skýri einnig tilvist
þess klórdíoxíðs sem nýlega hefur
mælst í heiðhvolfi Suðurheim-
skautssvæðisins.
Önnur mikilvæg athugun á
klóroxíðmagni yfír Suðurheim-
skautinu var framkvæmd af starfs-
hóp við Ríkisháskólann í New York.
Vísindamennimir notuðu litrófs-
greini til að mæla klórmonoxíð í
neðri hluta heiðhvolfsins á tímabil-
inu frá 1. september til 16. október
1986. Niðurstöðurnar sýna óeðli-
lega mikið magn klórmonoxíðs, sem
er allt að því tveimur tugaþrepum
meira en hefðbundnar kenningar
gera ráð fyrir. Dægursveifla klór-
monoxíðstyrksins er veruleg.
Klórmonoxíðmagn andrúmsloftsins
reyndist mest þegar hitastig heið-
hvolfsins var lægst (mínus 79
gráður Celsíus við 50 mb þrýsting
í 18 kílómetra hæð), en það er ein-
mitt þá sem áðumefndar þoku-
myndanir eiga sér stað á svæðinu.
Klórmonoxíðmagnið fór síðan stöð-
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 19. ÁGÚST 1987
27
Myndin gefur litkóðaðar upplýsingar um þró-
un og stærð ósongatanna við suður- og
norðurpólinn. Gatið yfir suðurpólnum er
stærra en gatið yfir norðurpólnum.
ÍVH
ugt minnkandi eftir því sem loft-
hjúpurinn hlýnaði og greindist ekki
eftir miðjan október, þegar lofthit-
inn í 18 kílómetra hæð var orðinn
mínus 63 gráður Celsíus. Niðurstöð-
ur þessar benda til þess að nægjan-
legt magn klórmonoxíðs sé í
lofthjúpnum á réttum stað og tíma
til að skýra skyndilega minnkun
ósons yfir Suðurheimskautssvæð-
inu og einnig það að ósongatið yfir
suðurskautinu orsakist af efnaferl-
um sem em virk snemma á vorin.
Niðurstöður þessar útiloka að
vísu ekki að aflfræðikenningin skýri
á einhvem hátt eyðingu ósons, en
eins og stendur veðja fleiri á þann
möguleika að orsakimar séu fyrst
og fremst efnafræðilegs eðlis.
Líklegt er að niðurstöðurnar af flugi
NASA-vélanna skýri málin betur.
Mikilvægt er að það fáist á hreint
sem fyrst að hve miklu leyti mann-
skepnan á sök á eyðingu ósonlags-
ins og myndun gatanna í því við
skaut jarðarinnar. Ef sök okkar er
algjör er nauðsynlegt að grípa sam-
stundis til róttækra varúðarráðstaf-
ana sem hindra frekari mengun
andrúmsloftsins. Ef hins vegar
náttúran ein á sök á fyrirbærinu,
sem flestir em mjög vantrúaðir á,
er óvíst að við fáum nokkuð að gert.
Robert Watson framkvæmda-
stjóri NASA-áætlunarinnar hefur
bent á að það er næstum ógjörlegt
að eyða þeim klóroxíðum sem þegar
em í andrúmsloftinu og að jafnvel
þó engu yrði við þau bætt þá tæki
það heiðhvolfið eina til tvær aldir
að hreinsa sig af þessum efnum.
Sólböð geta orðið
veruleg'a hættuleg ef
ósonlagið minnkar.
AF ERLENDUM VETTVANGI
eftir KRISTJÁN JÓNSSON
Breski ríkisarfinn og fátækrahverfin:
Karl gagnrýndur fyrir
pólitíska afskiptasemi
Ummæli Karls Bretaprins undanfarin ár við ýmis opinber tæki-
færi hafa þótt vægast sagt óvenjuleg og hafa stundum komið
illilega við kaunin á einhverjum. Sem dæmi má nefna að gagnrýn-
andi nokkur við breska blaðið Guardian ásakaði prinsinn nýlega
fyrir að hafa tjáð sig með „smáborgaralegum hætti úthverfabúa“
um húsagerðarlist (arkitektúr). Ummæli gagnrýnandans ósa af
dýrindis snobbi sem enginn í konungsfjölskyldunni myndi lengur
þora að Iáta í ljós opinberlega. Karl prins hefur einnig rætt á
opinskáan hátt um vandamál fátækrahverfa og lélegan aðbúnað
á vinnustöðum. Þess má geta að afabróðir Karls, Játvarður 8.,
vakti mikla athygli á sinum stutta konungsferli árið 1936 fyrir
skelegg tilmæli þes efnis að opinberir aðilar veittu fátæklingum
tafarlaust aðstoð.
Prinsinn hefur gert sig sekan
um að taka opinberlega af-
stöðu í langvarandi deilum um
mistök arkitekta varðandi nýbygg-
ingar. Versta syndin, séð með
augum nýtískulegra arkitekta, er
þó sú að stundum hefur hann
tvímælalaust hitt meistaralega í
mark. Gagnrýnandi Guardians er
einlægur aðdáandi nýtísku-arki-
tekta.
Þetta er aðeins eitt lítið dæmi
um árásimar á prinsinn. Hörð
gagnrýni tók að dynja á honum
fyrir nokkrum ámm en þá fékk
hann áhuga á endumýjun borga-
hverfa. Hvötin að áhuganum hefur
ef til vill verið sú að Karl er her-
togi af Comwall, auk annarra
nafnbóta, en hertogatigninni fylgja
miklar húseignir og_ lóðir í suður-
hluta Lundúna. Áhuginn gæti
einnig hafa vaknað fyrir tilstuðlan
frænda hans, Ríkharðs hertoga af
Gloucester. Ríkharður starfaði áður
sem arkitekt hjá fyrirtækinu Hunt,
Thompson sem hefur sérhæft sig
í áætlanagerð um endurbætur á
húsakosti í verkamannahverfúm og
viðbrögðum við þeim erfíðleikum
sem tengjast flutningi milli hverfa.
Augxi og eyru
Loks getur skýringin verið sú
að Karl prins hafí einfaldlega notað
eigin eym og augu. Vissulega eyð-
ir hann miklum tíma í pólóleik og
þægindalíf úti í sveit en opinberar
skyldur hans valda því að hann
eyðir að líkindum meiri tíma en
flestir miðastéttar-Bretar í að rölta
um meðal fátæklinga í landinu.
Kannski hófst þetta með því að
hann spurði gagnorðra spuminga
á borð við: „Hvers vegna lítur þessi
bygging út fyrir að vera að hrynja?
Hvers vegna hefur öllum verk-
smiðjum hér á svæðinu verið
lokað?"
Hvað sem því líður þá hélt hann
áfram að kynna sér málið og bauð
heim til sín útvöldum skipulagssér-
fræðingum, arkitektum og fræði-
mönnum í félagsvísindum. Fyrir
þrem ámm fleygði hann fyrstu
sprengjunni og hávaðinn var að
minnsta kosti nógu mikill.
teiknaður af þekktum arkitekt,
Mies van Rohe. Viðbótarbyggingu
í ögrandi nýtískustíl, sem stjóm
National Gallery-listasafnsins hafði
samþykkt og ákveðið að láta
byggja í sígildu umhverfí Trafalg-
ar-torgs, kallaði ríkisarfínn „við-
bjóðslegt graftarkýli".
Starfsmenn Plessey meðal við-
staddra klöppuðu en forstjóramir
vom afskaplega óánægðir.
Karl hefur beint spjótum sínum
í ýmsar áttir. Hann hefur farið
háðulegum orðum um skriffínnsku-
veldið sem drepi allt breskt
fmmkvæði í dróma. Er Karl heim-
sótti hverfí Bengal-búa í Austur-
Lundúnum sagðist hann vera
„skelfingu lostinn" yfír þeim ægi-
legu aðstæðum sem hann kynntist
þar.
Er hann afhenti verðlaun fyrir
framkvæmdaáætlun í sveitarfélagi
einu fór hann um leið konunglegum
viðurkenningarorðum um eina af
þrem þróunaráætlunum sem
kepptu um hylli yfirvalda í ná-
grannasveitarfélaginu. Þar sem
þama var bitist um milljónir punda
Karl hlaut nafnbótina príns af Wales áríð 1969. Á myndinni sést
hann ásamt móður sinni, Elísabetu drottningu, við það tækifærí,
skrýddur glæstri skikkju í samræmi við fomar hefðir. Prinsinn
virðist staðráðinn í að fitja upp á nýmæli í konungsfjölskyldunni
og láta skoðanir sínar í ljós opinberlega, hversu miklu fjaðrafoki
sem þær kunna að valda.
Veisluspjöll?
Prinsinn var heiðursgestur í
hófí sem Hið konunglega félag
breskra arkitekta hélt í tilefni 150
ára afmælis félagsins, sem er há-
borg nýtísku hugmynda í húsa-
gerðarlist. Þetta var montrassa-
samkoma þar sem menn kepptust
við að hrósa hver öðrum upp í há-
stert, þrútnir flatneskjubulli og
sjálfumgleði. Karl var að venju
kurteis og fyndinn á sinn sérvisku-
lega hátt. Hann lét sér þó um
munn fara óheflaða athugasemdir
eins og „glerkubbur" um fyrir-
hugaðan skýjakljúf er reisa átti
andspænis Englandsbanka og var
Til að bæta gráu ofan á svart
lagði hann sig í líma við að hrósa
svonefndri „sveitarfélags-húsa-
gerðarlist" sem örsmá og lítt þekkt
grasrótahreyfíng hefur haldið á
Iofti og er ætlað að nýta við átak
til byggingar húsa í vanræktum
borgarhlutum. Eiga íbúamir að
taka sjálfir þátt í smíðinni og hljóm-
ar sú tilhögun kunnuglega í eyrum
íslendinga. Karl minntist ekki einu
viðurkenningarorði á nýtísku skrif-
stofubáknin sem eru lifibrauð
arkitektastéttarinnar.
Skemmtilega
ögrandi
Karl Bretaprins hefur, sem
kunnugt er, engin pólitísk völd en
hann getur vakið hressilega at-
hygli á málefnum þar sem fjölmiðl-
ar fylgjast vandlega með því sem
hann segir. Eftir ummæli hans í
afmælishófinu neituðu skipulags-
yfirvöld ríkisins að samþykkja
glerkubbinn og graftarkýlið. „Guð
blessi prinsinn af Wales!" sagði í
lesendabréfí til The Times. Skipu-
lagsmál sveitarfélaga og húsagerð-
arlist urðu nú efst á baugi um hríð.
Prinsinn er orðinn skemmtilegur
og markviss þjóðfélagsgagnrýn-
andi. í maí síðastliðnum var hann
fenginn til að opna formlega 80
milljón dala örkubbaverksmiðju
Plessey-rafeindafyrirtækisins. Við
það tækifæri líkti hann bygging-
unni við „hátæknilega eftirlíkingu
á tugthúsi frá Viktoríu-tímanum."
AP
og persónulegt álit hönnuðanna var
í veði olli atburðurinn miklu irafári.
„Margir munu líta á afskipti
prinsins sem misnotkun á áhrifa-
valdi hans,“ sagði Tímarit arki-
tekta. „Við skulum vona að
lóðaeigendur og staðarj'firvöld taki
sjálfstæðar ákvarðanir en elti ekki
uppi konunglega duttlunga eins og
aðrir hafa gert.“
Loks má nefna að í móttöku hjá
sendiherra Japans fagnaði Karl
prins því að japönsk fyrirtæki settu
á fót verksmiðjur í Bretlandi og
taldi þetta geta orðið til að bæta
ástandið í þeim hverfum stórborg-
anna þar sem hnignunin hefur verið
mest. Breskir keppinautar jap-
önsku iðnfyrirtækjanna ráku þegar
upp ramakvein og kyijuðu síðan
sönginn um að ríkisstyrkt fyrirtæki
Japana kepptu með óheiðarlegum
hætti við innlenda framleiðslu.
Hefðum ýtt til hliðar
Karl prins hefur sannarlega
brotið þá hefð að konungsfjölskyld
an stijúki öllum með hárunum.
„Vandi prinsins af Wales," sagði í
grein í Daily Telegraph nýlega, „er
sá að hann er of greindur, við-
kvæmur og - þrátt fyrir allan þann
tíma sem hann hefur eytt í flotan-
um og við pólóleik - of frumlegur
til að geta sætt sig við að feta
troðnar slóðir konungsQölskyl
dunnar."
Heimildir: Observer, Vor Tids
Leksikon, Encyelopedia Bri
tannica.