Morgunblaðið - 24.11.1987, Síða 74

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 24. NÓVEMBER 1987
-I
74
mmmn
© 1985 Universal Press Syndicate
,É0 fc.k.k 7-pundcu sj-cikarpönna
hclr í éiðastcx mónaSu"
V
4sí er —
... ljós lífsins.
TM Reg. U.S. Pat Off.-all rights resarved
C1986 Los Angeles Tlmes Syndlcate
Ég er dálltíð hjákátlegur
þegar ég_á eina eftír, eða
hvað?
Tölvurnar klikkuðu og við
urðum að reikna allt sjálf-
ir ■- alveg hræðilegur
dagur.
Undarleg vinnubrögð
Til Velvakanda.
Jón Sigurðsson á Gautlöndum
var sá maður sem stóð fastast og
mest við hlið nafna síns, Jóns Sig-
urðssonar forseta, í sjálfstæðis-
baráttu íslendinga. Jón á
Gautlöndum var líka afreksmaður
á sviði félagsmála, ekki einasta í
Þingeyjarsýslu heldur á miklu
stærra svæði og kom svo miklu í
verk að einstætt er, jafnvel eins-
dæmi.
Afkomendur þessarar gömlu
sjálfstæðishetju hafa margir komið
við sögu þjóðarinnar, tveir synir
hans urðu ráðherrar, Kristján og
Pétur, tveir dóttursynir hans urðu
Hver er
réttur
myndasmiðs?
Kæri Velvakandi.
Nýlega var ég á fundi þar sem
var nokkurt fjölmenni. í upphafí
voru nokkrir myndasmiðir við
myndatökur víðs vegar um salinn.
Allt í einu tók einn myndasmiðurinn
sig út úr, stillti sér upp fyrir fram-
an mig, miðaði á mig myndavélinni
sinni og stillti linsuna í gríð og erg.
í fyrstu hélt ég að hann væri að
taka mynd af sessunaut mínum eða
einhvetjum öðrum nálægum.
Ósjálfrátt færði ég mig til hliðar
svo að ég yrði ekki fyrir, en þá sé
ég mér til undrunar að myndasmið-
urinn elti mig með myndavélinni.
Hann endurstillti linsuna og smellti
síðan af nokkrum sinnum. Og nú
er mér spum: Þarf myndasmiður
ekki að spyija leyfís þegar hann
tekur mynd við þessar aðstæður?
Getur hann leyfislaust notað mynd
af mér eða birt í tíma og ótíma?
Þetta kom mér algjörlega í opna
skjöldu, en ef ég hefði vitað hvað
var á seyði hefði ég a.m.k. tekið
af mér gleraugun og reynt að brosa
glaðlega að ég nú tali ekki um að
rétta úr bakinu og draga inn mag-
ann! Hver getur frætt mig um rétt
myndasmiðsins í þessu og svipuðum
tilvikum? Eða rétt einstaklingsins,
þess sem verður fyrir barðinu á
myndasmiðnum?
Fundargestur
líka ráðherrar, Haraldur Guð-
mundsson, einn sá besti maður og
Steingrímur Steinþórsson forsætis-
ráðherra og nú er sestur í ráð-
herrastól afkomandi Jóns á
Gautiöndum í fjórða lið og alnafni,
Jón Sigurðsson bankamálaráðherra
með mörgu fleiru og sannast hér,
„að oft byggja ættlerar frægustu
feðra hin fallandi vé“.
Jón á Gautlöndum vissi vel, eins
og nafni hans Jón forseti, að stór
þáttur í sjálfstæðisbaráttu þjóðar-
innar var að öll fjármál, verslun og
viðskipti væru í höndum íslendinga
sjálfra. En nú bregður svo við að
nýi bankamálaráðherrann lætur
verða sitt fyrsta verk að reyna að
koma íslenskum banka eða bönkum
í hendur útlendinga og þá jafnvel
helst í hendur Dana. Sjálfstæðis-
barátta lítillar þjóðar vinnst aldrei
einu sinni fyrir allt, hún stendur
alltaf og er ævarandi en það á ekk-
Til Velvakanda.
í Ríkisútvarpinu hinn 26. októ-
ber sl. flutti Gunnar M. Jónsson,
forstöðumaður Byggingarþjón-
ustu landbúnaðarins, athyglisvert
erindi um byggingar í sveitum
o.fl. Hann kom m.a. inn á hina
miklu fjölgun loðdýrabúa í landinu
og þá gífurlegu fjárfestingu sem
hér er um að ræða. Gunnar taldi
að samkvæmt athugunum og eft-
irliti víða um land væri of mikið
um alvarlegan þekkingarskort og
kæruleysi í þessari atvinnugrein.
Slæm umgengni, ónóg loftræsting
og oft röng staðsetning húsa.
Gunnar bendi á að í þessari at-
vinnugrein væri hver og einn að
keppa við alla, þannig að ráðlegra
væri að vera vel á verði, jafnvel
smáskemmdir í skinnum gætu
gert þau verðlaus eða ónýt. Gunn-
ar upplýsti að menn kæmu alloft
og óskuðu eftir teikningum í
hvelli án þess að hafa aflað sér
nokkurra þekkinar í þessari at-
vinnugrein. Hér verður sjálfsagt
erfitt við að fást. Hér er um að
ert skylt við sjálfstæðisbaráttu að
safna skuldum í útlöndum og þaðan
af síður að selja íslenska banka og
fyrirtæki í hendur útlendinga. Og
óneitanlega kemur það kynlega fyr-
ir sjónir að bankamálaráðherrann
af Gautlandaætt vill selja dönskum
banka, heldur en íslenskum sam-
vinnumönnum. En nú er það hins
vegar deginum ljósara að sala á
Útvegsbankanum er eins og hver
önnur vitleysa, svo ekki sé talað
um Búnaðarbankann.
Það er svo önnur saga og kapít-
uli út af fyrir sig að Alþýðuflokkur-
inn, sósíaldemókrataflokkurinn á
íslandi, muni vera einn um það í
heiminum slíkra flokka að vilja ekki
að ríkið eigi og reki nokkurt fyrir-
tæki og eins að vera illvígasti
andstæðingur allra samvinnufé-
laga.
Ingi Jónsson
ræða framandi og happdrættis-
kennda atvinnugrein, sem krefst
mikillar nákvæmni og vinnu, og
hún að öllu leyti frábrugðin áður
hefðbundnum búgreinum.
Heldur yrði dapurlegt ef þessi
atvinnugrein ætti eftir að verða
að stórum hluta minnisvarði um
gullgrafara er kostuðu miklu til
en fengu ekkert gull vegna kæru-
leysis og vanþekkingar. Ekki er
mér alveg ljóst hvað Gunnar á við
er hann talar um ranga staðsetn-
ingu húsa. Þó má ætla hér sé m.a
um landfræðilegar aðstæður að
ræða, sem gera aðdrætti mjög
erfíða og feikna dýra á vetrum.
Einnig of miklar vegalengdir til
næstu fóðurstöðva. Sjálfsagt
kemur einnig fleira til greina.
Æskilegt væri að fá þetta er-
indi Gunnars endurflutt í útvarpi
og einnig birt á prenti í víðlesnu
blaði. Gunnar hafði einnig ýmis-
legt annað fram að færa er mætti
verða til umhugsunar á erfíðum
tímamótum í landbúnaði.
J. Gunnarsson, Þverá.
Um loðdýrarækt
—:-L^------------ÚL
HÖGNI HREKKVÍSI
Yíkverji skrifar
Fyrir nokkrum dögum fékk
Morgunblaðið senda ræðu, sem
Jón Helgason, landbúnaðarráð-
herra, hafði haldið erlendis. Það er
í sjálfu sér ekki í frásögu færandi,
þótt ræða ráðherra sé send til blaðs-
ins en hitt var furðulegra, að blaðið
fékk ræðuna senda á ensku! Fyrir
nokkrum vikum sendi annar ráð-
herra Morgunblaðinu ræðu, sem
hann hafði haldið erlendis og þá
gerðist hið sama, ráðherrann sendi
blaðinu ræðuna á ensku!
Þetta eru furðuleg vinnubrögð
svo að ekki sé meira sagt. Sjálfsagt
er að ráðherrar sendi fjölmiðlum til
kynningar ræður, sem þeir flytja,
en búum við ekki á. íslandi? Er þetta
ekki ríkisstjóm íslands? Er þetta
framlag ráðherranna til baráttunn-
ar fyrir vemdun tungunnar - að
senda fjölmiðlum ræður sínar á
enskri tungu?!
XXX
egar leikrit Birgis Sigurðsson-
ar, Dagur vonar, var frumsýnt
í Iðnó sl. vetur vakti það mikla at-
hygli. Þetta leikrit er enn sýnt hjá
Leikfélaginu. Sveinn Einarsson
skrifar umsögn um leikritið í nýút-
komið hefti af Skími. Umsögn
Sveins hlýtur að vekja nokkra eftir-
tekt, enda er hann einn af fremstu
leikhúsmönnum okkar. Hann segir
m.a.:“ An þess að hallað sé á önnur
beztu leikverk síðari ára - þeirra
aðall er af öðra tagi, eins og drepið
var á, - má spyija, hvort skrifað
hafí verið á Islandi leikrit, sem búi
yfír jafn átakanlegri dramatískri
reisn frá því Kamban leið og Jó-
hann Sigutjónsson. Það mun fánýtt
að bera saman bókmenntagreinar.
En þó læðist að manni sú hugsun,
að með Degi vonar hafí Birgi Sig-
urðssyni tekizt að skapa leikverk,
sem sambærilegt sé við það bezta,
sem nú kemur fram í íslenzkri
skáldsagnaritun og ljóðagerð."
xxx
m fátt er nú meira rætt en
ráðhúsið við Tjömina. Líklega
eiga ekki síður eftir að fara fram
miklar umræður um væntanlega
skrifstofubyggingu Alþingis. Það
er eftirtektarvert, að arkitektamir,
sem unnu samkeppni um þessi tvö
hús, era komungir, bæði Sigurður
Einarsson og Margrét Harðardóttir
era um eða innan við þrítugt. Hvað
sem öðra líður er það ánægjuefni
að svo ungt fólk skuli fá slík tæki-
færi.
XXX
Einn af viðmælendum Víkverja
hafði orð á því, að bílastæðin
við Háskólabíó, sem raunar era
einnig notuð mikið af gestum Hótel
Sögu væra tæplega boðleg.Þau
væra svo illa frágengin, að þegar
ekki væri frost mætti búast þar við
bleytu og drallu. Þessu er hér með
komið á framfæri.
4