Morgunblaðið - 22.12.1987, Blaðsíða 16

Morgunblaðið - 22.12.1987, Blaðsíða 16
16 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 22. DESEMBER 1987 Helgí Hálfdanarson: Það skal í Tjörnina! Þegar skoðanakönnun hefur leitt í ljós, með þeirri vissu sem sú aðferð rís undir, að mikill meirihluti Reykvíkinga er andvígur fyrirætlun borgar- stjómarinnar að smíða stórhýsi úti í Tjörn, mætti ætla, að hik kæmi á ráðamenn um svo af- drifaríkar framkvæmdir. En það virðist öðru nær. Engu er líkara en sú vitneskja stappi í þá stál- inu. Þó verður enn að vona, að þar sé ekki sem sýnist, heldur séu þeir þess minnugir, að vald- ið er ekki partur af gáfnafari þerira, heldur til þeirra komið frá okkur, sem þennan bæ byggjum, og er í því fólgið að framkvæma vilja meirihlutans. Skrýtileg er sú kenning, að vegna vandkvæða á því að kanna almannavilja í hveiju smámáli, sé ekki hægt að taka- mark á honum í þetta sinn, þeg- ar hann hefur einmitt verið kannaður og niðurstaðan orðin harla glögg: Almenningur, sem fengið hefur borgarstjóminni umboð til að framkvæma vilja sinn, vill ekki að þetta hús sé reist á þessum stað. Svo einfalt er það nú. A maður þá að trúa því, að borgarstjómin ætli að ganga í berhögg við vilja sinna eigin umbjóðenda? Því er ekki að neita, að lítinn bilbug er að finna á þeim sem þar virðast ráða ferð- inni. Og þá er ekki horft í skildinginn. Tvö hundruð og fimmtíu milljónum, fjórðungi úr milljarði, á að kasta í það eitt að koma nauðsynlegustu bíla- stæðum niður í hvem kjallarann undir öðmm, vegna þess að hvergi er rúm fyrir þau á yfir- borði jarðar. Telja þó ýmsir hæpið, að sú kostnaðaráætlun fái staðizt við þær fádæma ön- ugu aðstæður, sem þarna eru leitaðar uppi. Og er þá sjálft stórhýsið eftir. Röksemdimar fýrir þessari sóun hafa verið að skýrast æ meir að undanförnu. Þar ber hæst, að ráðhús þurfi fyrir hvem mun að vera miðsvæðis, og að það hús, sem teiknað hefur ver- ið, _sé fallegt. I símaskránni er landabréf Reykjavíkur. Þar getur hver sem vill áttað sig á því, hversu mjög Vonarstrætið er miðsvæðis í bænum. Það er nú rétt eitthvað annað en að svo sé. Gamli bær- inn er nú þegar orðinn eitt af afskekktustu hverfunum og hlýtur að verða það því fremur sem lengra líður. Hitt skiptir þó ekki minna máli, að þar em þrengslin fyrir löngu orðin óbærileg, og úr þeim er engin leið að bæta. Þeim verkefnum, sem þessi smáskiki hefur annazt, hefði fyrir löngu þurft að ætla annað svæði í bænum að vemlegu leyti. En einmitt vegna þess, hvað Gamlibær er að verða illa í sveit settur og löngu úr sér genginn sem „mið- bær“, þykir ýmsum miklu til kostandi að halda honum enn við efnið í lengstu lög, svo „eign- ir“ á þeim slóðum verði enn um sinn í ofurverði. Og í þann skollaleik ætti ráðhús heldur en ekki erindi. Hæsta trompið virðist þó vera fegurð þessa væntanlega ráð- húss. En svo undarlega er henni farið, að húsið þykir því aðeins fallegt, að það standi úti í Tjöm; og svo virðast menn ekki geta ímyndað sér neitt ráðhús fallegt á neinum öðmm stað! Hug- mynda-harðlífí af þessu tagi er venjulega kallað meinloka. Það em annars ljótu vandræð- in hvað báglega hefur gengið að skilgreina hugtakið „fegurð". Sumir segja að hún fari að mestu, ef ekki öllu, eftir smekk hvers og eins. Og þá er einatt sagt, að um smekk sé ekki hægt að deila. Hitt mun þó sönnu nær, að það sé einmitt það eina sem hægt sé við hann að gera. Og víst yrði dapurlegri jarðvist- in, ef við legðum af allar deilur um svo kölluð smekksatriði. Um Tjamar-ráðhúsið má halda því fram, að þessi „súlna- röð“ minni á grískt hof í háborg Aþenu frá blómaskeiði fornaldar (kannski ögn kollhúfulegri). 0g með engu minni rétti mætti segja, að þessi „stauraröð“ minni á síldarbryggju á Siglu- fírði frá grútarámnum. Og má þá einnig kalla svo, að vandmet- ið sé, hvort þeirra tveggja fyrirbæra sé hinu fegurra eða virðulegra. Þar kann að vera margs að gæta. Það sem oft ræður úrslitum, þegar tiltekinn hlutur er metinn til fegurðar, er samræmi hans við umhverfi sitt, ef ekki hefðir einar saman. 0g það á ekki sízt við um hús í þéttbýli. Meðal annars vegna ósamræmis við það sem fyrir var, fer Þjóðleik- húsið illa á sínum fordæmda stað við Hverfísgötuna, og stein- báknin miklu við Lækjargötu. Nema ætlunin sé að útrýma smám saman öllu sem áður setti svip á þessa staði, og aðra þar sem farið hefur á líkan veg. Það má vel vera, að ráðhúsið góða færi þokkalega í grennd við Akrópólis, eða í flæðarmálinu á Siglufirði; og áreiðanlega mætti finna því stað í Reykjavík, þar sem það yrði snoturt. En í Tjörn- inni er það óskyldur aðskotahlut- ur og ömurlegt stílbrot á þeim stað. Þó að gosbunan í Syðri- Tjörn sé hlægilegt stílbrot í nokkurnveginn náttúrlegu um- hverfi sínu, er hún tiltölulega meinlaus, því alltaf er hægt að skrúfa fyrir hana og koma á þeim friði sem þar ríkti áður. Óðru máli gegnir um ráðhús. Og hvort sem það er einstakl- ingsbundinn smekkur eða fleira, sem ræður afstöðu Reykvíkinga til ráðhússins í Tjöminni, þá er meirihluti þeirra sá eini dóm- stóll sem leyfilegt er að taka mark á í því máli. Nú liggja fyrir rökstuddar líkur til þess, að mikill meirihluti Reykvíkinga sé mótfallinn þessu uppátæki. Einhveijum ' kynni að þykja ástæða til að leita staðfestingar á niðurstöðu þeirrar skoðana- könnunar, sem fram hefur farið, og efna til allsheijar atkvæða- greiðslu um málið. Sé það hins vegar ekki gert, ber að taka á henni fullt mark. Hvers konar velsæmi væri þá að beija í borðið og hrópa: Ráð- húsið skal í Tjörnina! Hvernig væri sjálfum ráðamönnum bæj- arins trúandi til slíks? Hvers konar lýðræði væri það, sem þeir menn aðhylltust, ef þeir teldu sig til þess kjöma af al- menningi að gera það sem þeir vita að þessi sami almenningur vill að þeir geri ekki! Ég er hræddur um að þeir kæmust ekki hjá því að dæma sjálfa sig seka um grófasta stjórnarfars- hneyksli í sögu hins íslenzka lýðveldis. Við Reykvíkingar trúum því ekki fyrr en við tökum á, að þeir, sem fara með málefni okk- ar í krafti lýðræðis, sýni okkur, umbjóðendum sínum, og þá sjálfu lýðræðinu, svo blygðunar- lausa fyrirlitningu. Dagatöl Fíladelfíu FÍLADELFÍA-forlag hefur sent frá sér þijár gerðir dagatala fyrir árið 1988. „Sköpunin 1988“ er veggdagatal með myndum úr ríki náttúrunnar. Hveijum degi ársins fylgir ritning- argrein og reitur fyrir minnisatriði. „Börn 1988“ og „Litlir vinir 1988“ eru póstkortadagatöl með barnamyndum. Þessum gerðum er ýmist ætlað að standa á borði eða hanga á vegg. Ljóðabók eftir Jón Egil Bergþórsson TUNGLIÐ sf. hefur gefið út nýja ljóðabók sem nefnist Kvíðbogi og er eftir Jón Egil Bergþórsson. Þetta er fyrsta bók höfundar sem er fæddur 1960 en ljóð hans hafa birst í blöðum og tímaritum. Kvíðbogi inniheldur 25 ljóð. Tunglið sf. er bókafélag sem sér; hæfir sig í útgáfu á ljóðabókum. I júlí síðastliðnum gaf félagið út Gægjugat eftir Gunnar Hersvein. r Bókabúðin Garðastræti 17 Jólaboð í Garðastræti 17 Kæri granni! vekjum athygli yðar á nýrri bókabúð - á gömlum grunni - sem hefur opnað í Garðastræti 17. Höfum á boðstólum allar bækur síðari ára, auk jólabókanna í ár. Við gleymum ekki börnunum, og við eigum til mikið úrval bóka handa börnum á öllum aldri. En við seljum ekki bara bækur, líka kerti og spil og mandlan í grautnum er auðvitað kaffihúsið í búðinni, en við höfum kosið að nefna það Skáldatíma. Þaher boðið upp á expressokaffi, cafe latte, capuccino, uppáhaldsköku skáldsins og fleira og fleira, auk tímarita og dagblaða... Velkomið að borga með Visa frænda og Eurokorti. Sparið fé og kynnist rólegri búð með bækur í Garðastræti 17, sími 621045 Heimsendingarþjónusta... en í góða bókabúð liggjagagnvegir... Bókabúðin Garðastræti 17 Er númerið á bœklingi vinningshafa ÍSAFOLDAR. Handhafi þess bceklings hlýtur vikuferð fyrir tvo til Vínarborgar ásamt aðgöngumiðum að hinum þekktu nýárstónleikum, allt með ferðaskrifstofunni FARANDA. Handhafi bœklingsins er beðinn um að hafa samband við skrifstofu ÍSAFOLDAR í síma 17165 í síðasta lagi mánudaginn 28. desember n.k„ því ferðin hefst miðvikudaginn 30. desember, 1877 ÍSAFOLD 1987
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.