Morgunblaðið - 08.05.1988, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 8. MAÍ 1988
4Í
HALLDÓR BLÖNDAL
Nú er sól tekin að hækka á lofti og tími
til kominn að bregða á vísnaleik.
Margir hafa gaman af að blaða í Piet
Hein og ýmsir hafa spreytt sig á að snúa
smákviðlingum hans yfir á íslensku. Móri
er einn þeirra en eins og vant er fer hann
frjálslega með og þess vegna er vissara
að láta spakmælavísu (huskevers) hins
danska skálds fylgja, svo að betra sé að
átta sig á samhenginu:
Folk sem véd
hvad der er best
hærger verden
som en pest.
Beinast liggur auðvitað við að snúa
versinu svona:
Sá sem veit
og sér allt best
er sem versta
umgangspest.
En Móra líkar ekki þetta, heldur vill
hann halda sig við hefðbundna rímna-
hætti og grípur nú til valhendu-afhending-
ar óbreyttrar, sem hann hefur dæmið um
úr Trójumannarímum frá 17. öld.
Að Drottins ráði dýr þar rennur
dagana tvo.
Heimspekingar halda svo.
Sökum þess að valhendu-afhendingin
hefur aðeins eitt vísuorð á eftir hinu fyrsta
en ekki tvö eins og braghendan eða val-
hendan hefur hún þótt stutthalaleg og er
þvi stundum nefnd stutthala. Eins og
íslenskun Móra á versi Piets Heins ber
með sér hefur hann fullt vald á stutthöl-
unni:
Þeir sem gjörvallt þykjast skilja
og þekkja best
eru að ganga eins og pest.
Við þeim, sem bjórinn bergja vilja
en banna samt
nær bólusetning sjálfsagt skammt.
Það er bóndi á Bæjaralandi
sem byggði hús sitt á sandi.
Hann kveður það gert
sem er guðsþakkarvert
svo það ráði því rétt hvort það standi.
KK
Sagan segir að Matthías Jochumsson
hafi einhveiju sinni sagt: „Bölvans gott
skáld var Shakespeare, — ég sprakk á háu
tónunum." En sagan segir líka, að þeir
hafi verið saman Matthías og Steingrímur
Thorsteinsson og verið að metast á um
það í gamni hvor væri betra skáld og þá
hafí Matthías sagt: „Bölvans gott skáld
ertu Steingrímur, en þú nærð ekki háu
tónunum mínum.“
Steingrímur Thorsteinsson orti Gils-
bakkaljóð, þar sem m.a. standa þessar
hendingar:
Við hnúfur jökla í austurátt
eg efst sé Strútinn reigjast,
og Hafrafellið heiðisblátt
að hnúkum Geitlands teygjast.
Einhveiju sinni spurði Jón frá Kaldaða-
nesi Einar Benediktsson hvort hann þekkti
þessa vísu eftir Steingrím Thorsteinsson:
Stjómarráðshúsið í suðri ég sé
mót sölubúð Thomsens sig reigja.
í austrinu væn liggur Viðey í hlé
og vill sig til Engeyjar teygja.
Einar Benediktsson svaraði: Já, já, —
en vísan er ekki svona heldur svona:
Sölubúð Thomsens við toigið ég sé
sem er talið hann vilji nú leigja.
Og svo áfram:
í austrinu væn liggur Viðey í hlé
og vill sig til Engeyjar teygja.
Kristján Karlsson sagði mér og ég
Móra, en hanns varaði: Já, já, — en vísan
er ekki svona og auk þess er hún ekki
eftir Steingrím heldur Hannes Hafstein:
Ráðhúsið i vændum í vestri ég sé
og veldur nú ýmsum hroll.
Tjömin sem áður var ekki í hné
er orðin að skaðræðispolli.
Ekki verður meira kveðið að sinni.
Um mánaðamótin stigu
28.480 Kjörbókareigendur
eittþrepuppávið.
Og fengu 70 milljónir í staðinn.
Já, Kjörbókareigendur góðir, það kom að
því. Þeir sem átt höfðu innstæðu, eða hluta
hennar, óhreyfða í 16 mánuði fengu
reiknaða fyrstu þrepahækkunina nú um
mánaðamótin: 1,4% viðbótarvextir voru
reiknaðirá innstæðuna 16 mánuði aftur í
tímann, samtals 70 milljónir króna. Á
hverjum degi þaðan í frá bætast svo
fleiri og fleiri Kjörbókareigendur við,
sem ná 16 mánaða þrepinu.
Átta mánuðum síðar hefst á sama
hátt, útreikningur á afturvirka 24
mánaða vaxtaþrepinu.
Kjörbókin ber háa vexti auk verð-
tryggingarákvæðis, verðlaunar þá
sérstaklega sem eiga lengi inni, en
er engu að síður algjörlega
óbundin.
Landsbanki
íslands
Banki allra landsmanna