Morgunblaðið - 26.08.1988, Qupperneq 34

34
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 26. ÁGÚST 1988
t
Systir mín,
ÁSTRfÐUR GUÐRÚN BECK
frá Sómastöðum,
andaðist 24. ágúst á Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund.
Hans Beck.
t
Fósturmóðir min, tengdamóðir og amma,
MARGRÉT MAGNÚSDÓTTIR
áður til heimilis á Herjólfsgötu 12,
Hafnarflrði,
lést á hjúkrunardeild Hrafnistu, Hafnarfirði, að kvöldi 24. ágúst.
Guðmundur Guðmundsson,
Matthildur Þ. Matthíasdóttir,
Guðlaugur Guðmundsson.
t
Eiginkona mín og móöir okkar,
SIGRÍÐUR KRISTJANA JÓNSDÓTTIR,
frá Dynjanda íArnarfirði,
lést á dvalarheimilinu Seljahlíð 24. ágúst.
Kristján Eggertsson,
Arnþór Krlstjánsson,
Kristján Kristjánsson,
Leifur H. Jósteinsson.
t
Eiginmaður minn, faöir okkar, tengdafaðir og afi,
LEIFURH. MULLER,
Laugateigi 13,
andaöist í Borgarspítalanum 24. ágúst sl.
Birna Muller,
Stefanfa Muller,
Björg Muller,
Marfa Muller,
Lelfur Muller,
Sveinn Muller,
Johnny Hansen,
Friörik Ólafsson,
Anne Berit Dahl,
Alda Hjartardóttir
og barnabörn.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og bróðir,
MATTHfAS ÓLAFUR KRISTJÁNSSON,
sem lést 18. þ.m. á Háteig 4 í Keflavík, verður jarösunginn laugar-
daginn 27. ágúst kl. 14.00 frá Hvalsneskirkju í Sandgerði.
Baldur G. Matthfasson, Margrót Bergsdóttir,
Sölvi H. Matthfasson,
Páll Kristjánsson,
Gfslfna Kristjánsdóttir,
Sigurrós Kristjánsdóttir
og barnabörn.
+ Eiginmaöur minn,
ÓLAFUR G. GUÐMUNDSSON,
Kirkjuvegi 5,
Ólafsflröi,
andaöist á heimili sínu 24. ágúst. Erla SigurAardóttir.
t
Hjartkær eiginmaður minn, faöir, tengdafaðir, afi og langafi okkar,
ÓSKAR ÁSTMUNDUR ÞORKELSSON,
Rauðagerði 65,
fyrrverandi gjaldkeri
Slippfólagsins f Reykjavfk,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 30. ágúst 1988,
athöfnin hefst kl. 13.30.
Fyrir hönd barnabarna og annarra aðstandenda.
Sigrfður I. Ólafsdóttir,
Signý Þ. Óskarsdóttir, Aðalsteinn Helgason,
Ólafur H. Óskarsson, Ingibjörg Björnsdóttir,
Anna H. Óskarsdóttir, Þorgrfmur Ólafsson,
Guðrún Fanney Óskarsdóttir, Þráinn Sigurbjörnsson,
Skarphóðlnn P. Óskarsson, Valgerður Björnsdóttir.
Minnirig’:
Helgi Tryggvason
yfirkennari
Á haustdögum 1947 hófust kynni
mín af sr. Helga Tryggvasyni. Við
hittumst í kennslustund í guðfræði-
deild Háskóla íslands, þar sem ég
var að hefja nám og hann var þar
fyrir.
Síðan höfum við verið samferða-
menn á ýmsan veg. Fyrst nær dag-
lega í náminu allt til lokaprófsdags
31. maí 1950. Það var frá upphafi
ávinningur af kynnum við hann.
Þess vegna langar mig að leiðarlok-
um að þakka samskiptin með fáein-
um minningarorðum.
Helgi fæddist í Kothvammi á
Vatnsnesi 10. mars 1903. Foreldrar
hans, Tryggvi Bjamason og Elísa-
bet Eggertsdóttur, bjuggu þar frá
1896—1928. Tryggvi hafði á hendi
ýmis trúnaðarstörf fyrir sveit sína
og hérað. Hann var hreppstjóri,
oddviti og þingmaður svo nokkuð
sé nefnt. Tryggvi var líka meðhjálp-
ari hjá afa mínum og afi minn átti
margar góðar stundir á heimili
Kothvammshjónanna Tryggva og
frú Elísabetar Eggertsdóttur. Það
rifjaðist fljótt upp við kynnin og við
fundum að við áttum vináttuarf frá
ættingjum okkar. Ég held, að við
höfum reynt að ávaxta hann í öllum
samskiptum okkar, bæði á guð-
fræðinámsdögunum og ávallt upp
frá því.
Persónuatgervi sr. Helga átti
sinn ríka þátt í því. Hann var
reynsluríkur djúphugsuður þegar
ég kynntist honum og skyggndist
með alvörugleði í trúmálahugsanir
og vettvang dagsins til að greiða
hvemig hugur gæti sutt hönd og
trúin glatt önd. Hann átti langan
starfsdag við sunnudagaskólastarf,
kristinfræðikennslu í bamaskóla og
í kennaraskóla íslands. Árlangt
gegndi hann líka prestsstarfi í
Miklabæjarprestakalli 1963—64.
Sextugur tók hann vígslu. En vera
má að bókin hans „Vísið þeim veg-
inn“ geymi lengst minni á störf
hans. Hún kom út 1975. í henni
er víða að finna jákvæðan vitnis-
burð lærisveinsins, sem skýrir
mörgu öðm fremur hve indælt var
að eiga sr. Helga að samfylgdar-
vini. Hann reyndi ávallt að vera
hollráður og heill í vináttu sinni.
Þegar hann var ungur drengur
í foreldrahúsum lagði hann á sig
langtíma erfiði til að gera lífið ljúf-
ara og léttara fyrir smælingja, sem
vistaður var á heimilinu, sjálfsagt
af því að. faðir sr. Helga var odd-
viti. Helgi skýrir sjálfur frá því á
bls. 88 og næstu bls. í bókinni
„Vísið þeim veginn" og segir þar
að athafnir sínar hafi verið tilraun
til að afsanna vantrú fólks á mögu-
leika til endurhæfingar, en undir-
strikar líka af hvaða hvötum slíkt
skuli unnið með eftirfarandi orðum:
Megi slík störf ávallt vera í fullri
samhljóðan við uppeldislegar kenn-
ingar heilagra færða.“
Líf og starf sr. Helga átti ein-
mitt þann farveg. Hann leitaðist
við að vera að verki á akrinum í
fullri samhljóðan við uppeldislegar
kenningar heilagra fræða. Þannig
lagði hann samtíð sinni lið allan
ævidaginn. Ég er þakklátur fyrir
vináttusamfylgdina við hann. Al-
góðan Guð bið ég að blessa ástvin-
um hans frú Guðbjörgu Bjamadótt-
ur, bömum þeirra, tengdabömum
og bamabömum minningamar um
merkismanninn sr. Helga Tryggva-
son.
GHK
Helgi Tryggvason lést 19. ágúst
1988 85 ára að aldri. Þótt ekki sé
horfið nema mannsaldur áftur í
tímann getur verið erfitt fyrir
nútímamanninn að gera sér grein
fyrir þeirri lífsbaráttu sem þá þurfti
að heyja og var háð af dugnaði og
útsjónarsemi fólks sem þekkti af
eigin raun að ekki mátti slá slöku
við til þess að geta aflað sér lífsvið-
urværis og séð sér og sínum far-
borða. Inn í þetta umhverfí og þessi
viðhorf aldamótakynslóðarinnar
fæddist Helgi Tryggvason 19. mars
1903 að Kothvammi í Kirkju-
hvammshreppi, Vestur-Húnavatns-
sýslu. Hann var sonur hjónanna
Elísabetar Eggertsdóttur og
Tryggva Bjamasonar bónda og
hreppstjóra. Tryggvi var greindur
vel og mjög rökfastur enda valdist
hann til ýmissa trúnaðarstarfa í
byggðarlagi sínu. Börn þeirra hjóna
vom sex, þijár dætur og þrír synir.
í þessu umhverfí ólst Helgi upp.
Festa, fyrirhyggja og reglusemi var
í fyrirrúmi og hvert verk varð að
leysa vel af hendi og skilja ekki við
það öðm vísi en fullfrágengið. Á
yngri ámm átti Helgi við vanheilsu
að stríða og hafði það ekki þann
árangur sem skyldi þótt leitað væri
læknishjálpar. Varð það að ráði að
hann var sendur til Arthurs Gook
á Akureyri, en hann leysti vanda
margra sem við vanheilsu áttu að
búa. Helgi fékk bót á heilsu sinni
og honum lærðist þá hve mikils
virði það er að lifa heilbrigðu lífí,
hafa hollt og gott mataræði, hreyfa
sig og stunda léttar íþróttir. Álla
tíð síðan var hann talsmaður heil-
brigðis, vímulauss lífs og lét sig þau
mál miklu skipta.
Á þessum ámm var lítið um það
að fólk leitaði sér mennta enda
óvíða efni til að kosta ungmenni til
náms. En Helgi braust til mennta.
Hann fór í kennaraskólann og út-
skrifaðist þaðan 1929. Hann tók
stúdentspróf utan skóla við
Menntaskólann í Reykjavík 1935.
Stundaði nám við háskóla bæði í
Englandi einn vetur og hér heima
og lauk guðfræðiprófi við Háskóla
íslands 1950. Helgi stundaði að
jafnaði vinnu með námi sínu og
lagði því mjög hart að sér, enda
var hann góður að skipuleggja tíma
sinn og nýta hann út í æsar.
Helgi hafði mikinn áhuga á því
að sem flestir gætu notið náms og
komist til mennta. Hann hvatti mig
til náms og studdi það þeim rökum,
sem á daginn kom að vom 'rétt.
Ég íhugaði ráð Helga og ekki var
dregið úr mér heima, en efnin vom
lítil og til skóíagöngu þurfti nokk-
urt fé, en það lá ekki á lausu á
kreppuámnum. Það varð úr að ég
sótti um að komast í Alþýðuskólann
að Reykjum haustið 1937 þá 22
ára. Þegar Helgi frétti af því að
ég hafði sótt um Reykjaskóla var
hann ekki ánægður með það. Hann
taldi annan skóla betri en það var
Alþýðuskólinn að Laugum í
Reykjadal, Suður-Þingeyjarsýslu.
En það var komið fram í september
og ekki trúlegt að hægt væri að
breyta um skóla. En Helgi hafði
símasamband við skólastjórann, dr.
Leif Ásgeirsson, og fékk fyrir mig
skólavist að Laugum. Og það var
enginn vafí að þar var um að ræða
einn af bestu unglingaskólum þess
tírna. Það að Helgi Tryggvason
greip þama inn í atburðarás lífs
+
Þökkum innilega auösýnda samúð, vináttu og hlýhug viö andlát
og útför
GÚSTAFS JÚLÍUSSONAR,
Aöalstrætl 5,
Akureyri.
Jóna G. Stefánsdóttir,
Bergþóra Gústafsdóttir, Rebekka Gústafsdóttir
og fjölskyldur.
Lokað
Skrifstofur okkar verða lokaðar frá kl. 12.00 á hádegi,
föstudaginn 26. ágúst vegna jarðarfarar VILHJÁLMS
INGVARSSONAR.
Grandi hf.,
Sfldar- og fiskimjölsverksmiðjan hf.
míns veit ég ekki hvað var örlaga-
ríkt en eitt veit ég að ég hefði ekki
viljað missa af því að vera á Laug-
um, kynnast því fólki, sem þar var
og bindast þeim vináttuböndum,
sem þar knýttust. Og þegar ég rifya
upp liðinn tíma þá kemur nafn
Helga í hug minn sem eins af vel-
gjörðarmönnum mínum, manns sem
gaf góð ráð fáfróðum sveitapilti.
Lífsferill Helga var litríkur. Hann
var mjög vinnusamur og honum var
margt til lista lagt. Hann vann við
hi . ðritun þingræðna á Alþingi í 26
ár. En lengst af annaðist hann
kennslustörf. Hann var um langt
árabil ken’nari í Kennaraskóla Is-
lands og var þar yfírkennari síðast.
Hann lagði mikinn tíma í undirbún-
ing kennslustunda og hafði mikinn
áhuga á að nemendur næðu góðum
árangri. Hann kenndi hraðritun í
einkaskóla í 35 ár. Hann var mikill
félagsmaður og tók þátt í stofnun
margra félaga en þau voru einkum
á sviði líknar- og menningarmála.
Átti hann sæti í stjórnum margra
þeirra og vann mikið starf. Hann
tók mikinn þátt í kristilegu starfi
og gegndi prestsþjónustu í Mikla-
bæjarprestakalli í Skagafirði um
tíma svo og í Hafnarfirði. Hann
átti sæti í stjóm Alþjóðakennara-
sambandsins í tvö ár og tók mikinn
þátt á ‘málefnum kennara. Hann
var söngelskur mjög og mat al-
menna söngkennslu mikils. Hann
átti sæti í Fræðsluráði Kópavogs
um tíma, í bókasafnsnefnd og var
formaður Áfengisvamanefndar
Kópavogs í 15 ár.
Helgi kvongaðist Magneu Hjálm-
arsdóttuf kennara 26. maí 1929.
Þau áttu eina kjördóttur sem lést
af slysförum 16 ára gömul. Það var
þungur harmur. Þau hjón slitu sam-
vistum. Helgi kvongaðist aftur Guð-
björgu Bjamadóttur 26. febr. 1955
og eignuðust þau þijú böm, sem
öll hafa stofnað sín eigin heimili
og eru bamabömin fímm.
Helgi var mjög traustur maður.
Hann var fróður vel, skemmtilegur
í frásögn og gaman að ræða við
hann. Hann var gjörhugull og rök-
fastur og skoðaði mál frá öllum
hliðum. Hikaði hann ekki við að
láta álit sitt í ljósi og hafði þá alltaf
í huga að hafa það sem sannast
reyndist og vildi heldur horfast í
augu við óþægilegan raunveruleik-
ann en að láta óskhyggjuna ráða.
Hann var nákvæmur í orði og verki
og fastur fyrir.
Heilsteyptur og góður drengur
er genginn, drengur sem átti sér
stóran draum aldamótamannsins
um sjálfstæði, frelsi og velgengni
íslensku þjóðarinnar, drauminn um
aukna menntun almennings,
drauminn um heilbrigði og heilsu,
drauminn um vímulaust þjóðfélag,
drauminn um vel kristna þjóð, sem
af kærleika rétti þeim sem voru
sorgmæddir, sjúkir eða fatlaðir
líknarhönd, drauminn um gott þjóð-
féiag. Hann kom víða við og lagði
gjörva hönd á margt til að bæta,
líkna og hjálpa. Það eru margir sem
þakka samfylgdina, þakka góðu
ráðleggingamar, þakka hjálpina og
þakka vináttuna. Blessun fylgi
minningunni um Helga og við biðj-
um honum góðs velfarnaðar á nýj-
um vegum. Aðstandendum flytjum
við innilegar samúðarkveðjur.
Páll V. Daníelsson